Περί παίδων αγωγής (μέρος 2ο)

Το έργο της αγωγής των παιδιών και γενικότερα των νέων ανθρώπων είναι μεγάλο και υπέροχο. Συγχρόνως όμως είναι δύσκολο και πολύμοχθο. Απαιτεί ικανότητα και υπομονή. Θέλει επιμέλεια και αφοσίωση. Ζητεί θυσίες και κόπους.

"Τέχνη τις εἶναι τεχνῶν, καί ἐπιστήμη ἐπιστημῶν, ἄνθρωπον ἄγειν τό πολυτροπώτατον ζῶον καί ποικιλότατον", λέγει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Η πιο μεγάλη τέχνη, η πιο δύσκολη επιστήμη είναι να καθοδηγείς τον άνθρωπο, να του δίνεις την ορθή και ανάλογη προς την κατάσταση και ηλικία του αγωγή. Διότι ο άνθρωπος είναι το πιο πολύπλευρο, το πιο ευμετάβολο ον, με ποικιλία χαρακτηρολογικών ιδιωμάτων κι τρόπων συμπεριφοράς.

Και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος την ίδια γνώμη υποστήριζε, καθώς διεπίστωνε πως στην εποχή του πολλοί φρόντιζαν για τα ζώα τους πολύ περισσότερο από όσο φρόντιζαν για τα παιδιά τους. Όταν έπρεπε να αναθέσουν σε έναν παιδαγωγό τη φροντίδα του παιδιού τους, έπαιρναν αβασάνιστα τον πρώτο τυχόντα, όπως έλεγε (ο άγιος).

"Καίτοιγε τῆς τέχνης ταύτης οὐκ ἔστιν ἀλλης μείζων"·αν και βέβαια δεν υπάρχει μεγαλύτερη από αυτή την τέχνη. "Τῖ γάρ ἴσον τοῦ ῥυθμίσαι ψυχήν καί διαπλάσαι νέου διάνοιαν;"·τι μπορεί να συγκριθεί και να βρεθεί ότι έχει ίση αξία με το να διαμορφώνεις την ψυχή του νέου ανθρώπου και να διαπλάθεις τη σκέψη, τη νοοτροπία, το ήθος του; 

Εκείνος που αναλαμβάνει αυτή την επιστήμη, πρέπει να ενεργεί με μεγαλύτερη ακρίβεια από κάθε ζωγράφο και από κάθε γλύπτη, έλεγε ο θεοφώτιστος Πατήρ (Ιωάννης Χρυσόστομος).Γιατί μιλούν με αυτόν τον τρόπο οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, αυτοί οι μεγάλοι παιδαγωγοί και οικουμενικοί διδάσκαλοι; Γιατί θεωρούν τόσο μεγάλο και τόσο δύσκολο το έργο της αγωγής;

Διότι, όπως μας είπαν, ο άνθρωπος είναι ον "πολυτροπώτατον καί ποικιλώτατον". Συμπεριφέρεται με πολλούς τρόπους. Έχει μεγάλη ποικιλία στις εκδηλώσεις του. Είναι συχνά απρόβλεπτος στις ενέργειές του. 

Ποτέ δεν μπορείς καλά να τον γνωρίσεις, αφού ο καθένας μας δεν μπορεί ούτε τον εαυτό του πλήρως να γνωρίσει. Βάθος άπειρο έχει η ανθρώπινη ψυχή. Πώς να εισδύσεις στους απέραντους κόσμους της; Πώς να διαγνώσεις τις ανάγκες της; Πώς να επέμβεις, για να θεραπεύσεις τις ασθένειές της; Πώς να διαπιστώσεις τα χαρίσματα και τις ικανότητες του ανθρώπου και πώς ΄λα αυτά να τα αναπτύξεις και αξιοποιήσεις;

Κάθε άνθρωπος και ένας διαφορετικός κόσμος. Με διαφορετική ψυχοσύνθεση, διαφορετικές αντοχές, διαφορετική δεκτικότητα. Το βλέπουν οι γονείς που μεγαλώνουν πολλά παιδιά. Κληρονομούν πολλά δικά τους σωματικά και ψυχικά χαρακτηριστικά. Μοιάζουν σε πολλά μ' αυτούς, μοιάζουν και μεταξύ τους. Συγχρόνως όμως διαφέρουν και σε πολλά!

Έτσι είναι! Ο  κάθε άνθρωπος έχει μια θαυμαστή μοναδικότητα. Παρουσιάζεται με στοιχεία που κανείς άλλος πάνω στη γη δεν διαθέτει. είναι ανεπανάληπτος. Και ο παιδαγωγός; Ο δάσκαλος, ο γονιός; Πώς θα σταθεί απέναντί του; Πώς θα βοηθήσει;

Αυτός πρέπει να φέρεται ορθά σε όλους και για αυτό να είναι, όπως διδάσκει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος "μάλιστα παντοδαπός καί ποικίλος κατά τήν πρός ἕκαστον οἰκείωσιν". Να φέρεται με μεγάλη ποικιλία τρόπων, ώστε να μπορεί να πλησιάσει τον καθένα. Και επιπλέον να έχει "τό τῆς ὁμιλίας πρός πάντας ἐπιτήδειόν τε καί πρόσφορον". Να επικοινωνεί με όλους με τον πιο κατάλληλο και ταιριαστό στον καθένα τρόπο.

Μας θυμίζουν οι λόγοι αυτοί τον Απόστολο Παύλο, που σ’ όλους γινόταν τα πάντα και συγκατέβαινε  σε όλους τους χαρακτήρες- «τοῖς πᾶσι γέγονε τά πάντα»-για να μπορεί να σώσει μερικούς (Α Κορ. θ, 22). Γι’ αυτό ο θεόπνευστος Απόστολος συμβούλευε να γνωρίζουμε πώς να μιλούμε στον καθένα, «πῶς δεῖ ἑνί ἑκάστω ἀποκρίνεσθαι» (Κολασσ. δ,6). Υπεδείκνυε έτσι την ανάγκη εξατομικευμένης αγωγής, προσαρμοσμένης στις ανάγκες και δυνατότητες του κάθε ανθρώπου. Όλα αυτά φανερώνουν τη δυσκολία που έχει το έργο της αγωγής και ιδιαίτερα το έργο της αγωγής των παιδιών.

Η δυσκολία δε αυτή δεν οφείλεται μόνο στην ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα του κάθε παιδιού που δέχεται την αγωγή μας. Οφείλεται και στην εμπάθεια που εκδηλώνουν τα παιδιά από τις μικρές τους ακόμη ηλικίες. 

Πολύ νωρίς ξυπνά μέσα τους ο κατώτερος άνθρωπος, ο άνθρωπος ο πληγωμένος από την αμαρτία. Εκδηλώνουν τότε πείσματα, εγωισμούς, φιλοδοξίες, ζήλιες, εκδικητικότητα και αλλά πάθη της ανθρώπινης ψυχής, που ταλαιπωρείται από την πανανθρώπινη ασθένεια της αμαρτίας.

Το έργο της αγωγής των παιδιών, που πρέπει συστηματικά και υπεύθυνα να το εργάζονται οι γονείς, το πολεμάει ακόμη και ο κόσμος της αμαρτίας, η σύγχρονη αποστατημένη από τον Θεό κοινωνία, μέσα στην οποία ζουν τα παιδιά, η οποία προτείνει με δελεαστικούς τρόπους άλλα, ξένα προς το θέλημα του Θεού πρότυπα ζωής.

Αν σκεφθούμε επίσης ότι το έργο της ορθής αγωγής το αντιστρατεύεται διαρκώς ο εχθρός της σωτηρίας του ανθρώπου, ο μισάνθρωπος διάβολος, τότε καταλαβαίνουμε ότι η δυσκολία είναι πολύ μεγαλύτερη. Ό, τι προσπαθούμε να χτίσουμε εμείς στις ψυχές των παιδιών, αυτός συστηματικά επιχειρεί να το γκρεμίσει.

Πώς θα αντέξουν τα παιδιά μας, πώς θα σταθούν μέσα σ’ αυτόν τον καταιγισμό του κακού; Πώς θα δεχτούν τις δικές μας τις καλές, αλλά οπωσδήποτε μικρές και ατελείς προσπάθειες, που αποβλέπουν στην ορθή διαπαιδαγώγησή τους; Και πώς εμείς πρέπει να φερόμαστε στην κάθε περίπτωση; Πώς να ενεργούμε; Πράγματι, χρειάζεται πολλή επιστήμη, είναι μεγάλη τέχνη, θέλει πολλά προσόντα η αγωγή των παιδιών μας.

(Αρχιμανδρίτη Αστερίου Χατζηνικολάου, Η πιο μεγάλη τέχνη, η πιο δύσκολη επιστήμη, Προβλήματα στη σύγχρονη οικογένεια, εκδόσεις Σωτήρ, Αθήνα, 2016)

συνεχίζεται...

Χρόνια πολλά σε όσες και όσους γιορτάζουν! Ο άγιος Στυλιανός, που τόσο φρόντιζε κι αγαπούσε τα παιδιά, ας είναι οδηγός στη ζωή μας!

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

Περί παίδων αγωγής (μέρος 1ο)

Τα παιδιά είναι το καύχημα και η χαρά των γονιών τους· αυτά γεμίζουν την καρδιά και δίνουν νόημα στη ζωή τους. Συγχρόνως όμως είναι και η μεγάλη ευθύνη και ο κόπος τους, η αγωνία της ψυχής τους. Η επιτυχία των παιδιών είναι και δική τους επιτυχία. Αντίθετα, η αποτυχία των παιδιών τους καταθλίβει και ταλαιπωρεί· τη ζουν σαν προσωπική τους αποτυχία.

Γι' αυτό και παλεύουν με κάθε τρόπο να βοηθήσουν τα παιδιά, να τους εξασφαλίσουν τα απαραίτητα εφόδια για το μεγάλο ταξίδι της ζωής, να τα δουν να προοδεύουν και να πετυχαίνουν στην πορεία τους. Πόση χαρά δοκιμάζουν, όταν τα παιδιά μεγαλώνουν με υγεία, όταν μορφώνουν καλό χαρακτήρα, όταν προοδεύουν στο σχολείο τους και δίνουν πολλές υποσχέσεις για το μέλλον! Και πόση λύπη και απογοήτευση, αν τα παιδιά παρουσιάζουν προβλήματα, αν εκτρέπονται σε συμπεριφορές απαράδεκτες, αν παρασύρονται σε ζωή άτακτη και αμαρτωλή!

Οπωσδήποτε την τελική ευθύνη τη φέρει ο ίδιος ο άνθρωπος για την πορεία του στη ζωή, για τις επιλογές και τις αποφάσεις του. Όσο όμως είναι μικρό παιδί, όσο είναι νέος, τη διάπλαση του χαρακτήρα του, τη μόρφωσή του την έχουν άλλοι στα χέρια τους. Αυτοί μπορούν να παίξουν σημαντικότατο ρόλο στην πορεία του παιδιού και να επηρεάσουν αποφασιστικά το μέλλον του.

Εδώ βρίσκεται το καθήκον και η ευθύνη της αγωγής. Έχουν αίσθηση της ευθύνης αυτής οι γονείς και γι’ αυτό προσπαθούν να εξασφαλίσουν για τα παιδιά τους τους καλύτερους κατά το δυνατόν φορείς αγωγής. Να γράψουν τα παιδιά τους στο καλύτερο σχολείο, να έχουν τους καλύτερους δασκάλους και καθηγητές. 

Καθώς δε μεγαλώνουν, οι γονείς που επιθυμούν την πνευματική προκοπή των παιδιών τους, επιδιώκουν να τα οδηγήσουν σε πεπειραμένο Πνευματικό, που να έχει γνώση των ιδιωμάτων της παιδικής ηλικίας, κατανόηση και αγάπη.

Αλλά φορείς αγωγής δεν είναι μόνο οι δάσκαλοι, οι καθηγητές, οι Πνευματικοί, οι ιερείς και κατηχητές της εκκλησίας. Βασικότατο έργο αγωγής έχουν να κάνουν οι ίδιοι οι γονείς. Αυτοί έχουν τα παιδιά στα χέρια τους τις περισσότερες ώρες, αυτούς αντικρίζουν πρώτους τα παιδιά μόλις ανοίξουν τα μάτια τους, σ’ αυτούς δίνουν την πρώτη αγάπη, και επομένως την πρώτη εμπιστοσύνη τους. Οι γονείς τα έφεραν στη ζωή, οι γονείς πρωτίστως πρέπει και να τα καθοδηγήσουν. Αυτοί έχουν την πρώτη και κυρία ευθύνη της αγωγής τους.

Την ευθύνη αυτή όλων των γονέων τονίζει ο αιώνιος Λόγος του Θεού, όταν ρωτάει: «Τίς ἔστιν υἱός ὅν οὐ παιδεύει πατήρ;» • ποιο είναι εκείνο το παιδί που δεν το παιδαγωγεί ο πατέρας του; Διότι είναι γεγονός τους σαρκικούς πατέρες μας, όταν είμαστε σε μικρή ηλικία, τους έχουμε «παιδευτάς», δηλαδή παιδαγωγούς που μας παιδαγωγούν και με τιμωρίες για τις παρεκτροπές μας (Προς Έβρ. ιβ, 7,9). 

Και σε άλλο σημείο της Καινής Διαθήκης ο Απόστολος Παύλος αναφέρεται με σαφήνεια στο καθήκον των γονέων να ανατρέφουν με επιμέλεια τα παιδιά τους « ἐν παιδείᾳ καί νουθεσίᾳ Κυρίου», να τα μεγαλώνουν με παιδαγωγία και νουθεσία, που είναι σύμφωνη με το θέλημα του Θεού (Προς Εφ. στ, 4).
Δεν είναι επομένως αρκετό να ενδιαφέρονται οι γονείς μόνο για την καλή υγεία των παιδιών τους, να φροντίζουν μόνο για την απαραίτητη και υγιεινή διατροφή τους. 

Αυτό το κάνουν και τα άλογα ζώα, που φροντίζουν με επιμέλεια και προστατεύουν τα νεογνά τους. Ο άνθρωπος είναι ανώτερο ον, είναι προικισμένος με αθάνατη ψυχή, έχει την εικόνα του Θεού μέσα του, έχει λογικό και ελευθερία. Γι’ αυτό και μπορεί να ζήσει στους φωτεινούς κόσμους του Πνεύματος, να ανεβαίνει στο ύψος του Θεού, μπορεί όμως και να καταβυθίζεται στο σκοτάδι της αβύσσου, να χάνει τελείως την ανθρωπιά του, να γίνεται χειρότερος από τα άλογα κτήνη.

Ο σκοπός της αγωγής είναι να προστατεύει τον άνθρωπο και με κάθε τρόπο να τον αποτρέπει απ’ αυτήν την κατάπτωση, από την πορεία του σε δρόμους καταστροφής και εξαθλιώσεως. Και αντίθετα, να αναδεικνύει την ευγένεια της φύσεώς του, να τονίζει την ανωτερότητά του, να φωτίζει τον νου, να διαπλάθει τον χαρακτήρα, να διαμορφώνει το ήθος του.

Ειδικότερα, η χριστιανική παιδαγωγία αποβλέπει στο να μορφώνει πνευματικά τον άνθρωπο, να του διδάσκει τη Σοφία του Θεού, τις μεγάλες και σωτήριες αλήθειες της πίστεως, να τον συγκρατεί και να τον αποτρέπει από την πορεία του στο βασίλειο του κακού, να τον αναδεικνύει άγιο και να τον οδηγεί στη βασιλεία του Θεού.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, με τον περιεκτικό και αποφθεγματικό λόγο του, συνοψίζει σε λίγες λέξεις το σκοπό αυτής της αγωγής: «πτερῶσαι ψυχήν, ἁρπάσαι κόσμον καί  δοῦναι Θεῷ». Η αγωγή πρέπει να δώσει φτερά στην ψυχή, να την αρπάξει από τον κόσμο της αμαρτίας, όπου κυριαρχεί ο αρχών του κόσμου τούτου, ο διάβολος, και να την παραδώσει στον Θεό, για να βρει εκεί την αιώνια λύτρωση και ευτυχία της.

Αυτό το σπουδαιότατο και μοναδικής σημασίας έργο έχουν να εργαστούν οι χριστιανοί γονείς στα παιδιά τους. Πόσο δύσκολο είναι το έργο αυτό; Πώς μπορούν να το εργαστούν με επιτυχία; Πώς πρέπει να αντιμετωπίσουν τις ειδικές συνθήκες της εποχής μας στις οποίες αναπτύσσονται τα παιδιά τους; Ποιος είναι ο τελικός σκοπός μιας υπεύθυνης αγωγής; Στα ερωτήματα αυτά, που έχουν σχέση με το πρώτιστο καθήκον των γονέων, το καθήκον της αγωγής των παιδιών τους, θα προσπαθήσουμε στη συνέχεια να δώσουμε υπεύθυνες απαντήσεις.
(Αρχιμανδρίτη Αστερίου Χατζηνικολάου, Το πρώτιστο καθήκον, Προβλήματα στη σύγχρονη οικογένεια, εκδόσεις Σωτήρ, Αθήνα, 2016)

συνεχίζεται...

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

 

Φράσεις για προβληματισμό 22ο μέρος

Παπαί Μαρδόνιε, κοίους ἐπ΄ ἄνδρας ἤγαγες μαχησομένους ἡμέας, οἵ, οὐ περί χρημάτων τόν ἀγῶνα ποιεῦνται, ἀλλά περί ἀρετῆς: αλίμονο, Μαρδόνιε, απέναντι σε ποιους άνδρες μας έφερες να πολεμήσουμε, οι οποίοι αγωνίζονται όχι για χρήματα, αλλά για την αρετή, για να δείξουν δηλαδή τη λεβεντιά τους! (Ηρόδοτος, φράση του Πέρση Τριτανταίχμη αναφερόμενος στους Έλληνες μετά τη μάχη των Θερμοπυλών). 

Οι ισχυροί της γης φροντίζουν να έχουν ισχυρή προσωπική ασφάλεια. Οι πιστοί γνωρίζουμε ότι έχουμε την προστασία του Θεού στην πορεία της ζωής. Μας προστατεύει με τους αόρατους φρουρούς, που είναι οι Άγγελοι. Έχουμε ''ἄγγελον εἰρήνης, πιστόν ὁδηγόν, φύλακα τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν". Τι υπέροχος φίλος! Θαυμαστός προστάτης, ακαταμάχητος υπερασπιστής και άμεσος βοηθός μας! Δώρο ανεκτίμητο στη ζωή μας! (Σπουδαία σκέψη)

Φυτόν μεταφερόμενον συνεχῶς, καρπόν οὐ ποιεῖ: το φυτό που συνέχεια το μεταφέρουμε, δεν καρποφορεί (Ευάγριος). 
Οὐ γάρ ἔστιν ἄνθρωπον τούς ἀλλοτρίους πολυπραγμονοῦντα βίους, τῆς οἰκείας ἐπιμεληθῆναι ποτε ζωῆς: δεν είναι δυνατόν ο άνθρωπος ο πολυπράγμονας, ο οποίος συνεχώς ασχολείται με ξένες υποθέσεις και τη ζωή των άλλων, να μπορεί να επιμεληθεί τη δική του ζωή (Ι. Χρυσόστομος). 

Ἐν μέν τοῖς ἐσόπτροις ὁ τῆς ὄψεως, ἐν δέ ταῖς ὁμιλίαις ὁ τῆς ψυχῆς χαρακτήρ βλέπεται: στους καθρέφτες βλέπουμε το πρόσωπό μας, την όψη μας. Στις συναναστροφές μας και στις συζητήσεις με τους άλλους φαίνεται ο χαρακτήρας μας (Ισοκράτης). 

Απαιτείται φρόνηση και διάκριση κατά τις περιστάσεις, κατά τις οποίες παρουσιάζεται σύγκρουση καθηκόντων, ώστε, προκειμένου να κρίνουμε ποιο από αυτά να προτιμήσουμε, να αποφασίζουμε ανάλογα με τις παρουσιαζόμενες περιστάσεις (Π. Ν. Τρεμπέλας).

"Ἡ πίστις σου σέσωκέ σε":  Πράγματι την αιμορροούσα έσωσε η μεγάλη, θερμή, ζωντανή και αυθόρμητη πίστη της ψυχής της. Δεν απελπίστηκε από την ανίατη ασθένειά της, ούτε παραιτήθηκε μπροστά στα εμπόδια που συνάντησε. Αντίθετα, στήριξε την ελπίδα της στον Κύριο. Τον πλησίασε με πίστη και βρήκε τη λύση στο προσωπικό της πρόβλημα. Αυτή είναι η ζωντανή πίστη που όλοι καλούμαστε να αποκτήσουμε. Πίστη βαθιά και ουσιαστική. Να πλησιάζουμε τον Κύριο μέσα από την προσευχή, τη μελέτη του λόγου του Θεού, τη λατρευτική και μυστηριακή ζωή, με την ακλόνητη πεποίθηση ότι μόνο Εκείνος μπορεί να δώσει λύση (Σπουδαία σκέψη). 

Να προσέχουμε και να προφυλαγόμαστε από κάθε είδους πλεονεξία. Η πλεονεξία δεν μπορεί καθόλου να κάνει τη ζωή μας άνετη και χαρούμενη. Διότι η ζωή του ανθρώπου δεν εξαρτάται από τα περίσσια πλούτη του και δεν διατηρείται από τα υπάρχοντά του. Τα πολλά του πλούτη δεν μπορούν να του εξασφαλίσουν τη μακροζωία και την ευχάριστη ζωή (Σπουδαία σκέψη).

Το εύκολο είναι να ρίξουμε την πέτρα του αναθέματος στους άλλους, όπως στην περίπτωση του εμπεσόντος στους ληστές, που αδιαφόρησαν. Ο Σαμαρείτης όμως στάθηκε αληθινά κοντά στον πληγωμένο  άνθρωπο. Ας προσπαθούμε να κάνουμε ό, τι εξαρτάται από εμάς. Να δείχνουμε ενδιαφέρον για τους ασθενείς, τους μοναχικούς γέροντες, τις χήρες, τα ορφανά, τους πολυτέκνους, τους αστέγους, κ.λπ. Βέβαια, η αγάπη απαιτεί θυσίες, κόπο. Αξίζει όμως. Είναι η μόνη απάντηση στο αδιέξοδο του ανθρώπου. Η μυστική δύναμη που μπορεί να αλλάξει τον κόσμο και να κάνει τη γη μας πρόγευση του παραδείσου! (Σπουδαία σκέψη)

Ας μη μας λυγίζουν οι δοκιμασίες, ούτε οι αδικίες και οι κοινωνικές ανισότητες. Ο φτωχός Λάζαρος στη γη ήταν περιφρονημένος. Στον ουρανό συνοδεύεται από Αγγέλους και περιβάλλεται με αγάπη από τον πατριάρχη Αβραάμ! Οι Άγγελοι κι οι Άγιοι παρακολουθούν τη ζωή μας, γνωρίζουν τις θλίψεις και τους πειρασμούς που αντιμετωπίζουμε. Με την πίστη μας στον Κύριο και με τη συμπαράσταση των Αγίων ας προχωρούμε (Σπουδαία σκέψη).

Νήψεων καί φρενῶν ὁ καιρός...ὀλισθηροτάτη γάρ λίαν ἡ τῆς ἀπωλείας ὁδός, οὐ τὀν ἀσθενῆ μόνον ὑποσύρουσα νοῦν, ἀλλά καί τόν ἤδη δοκοῦντα βεβαίως ἐστάναι: Είναι καιρός για πνευματική διαύγεια και φρόνηση, γιατί γλιστρά πολύ στο δρόμο της φθοράς, αφού όχι μόνο δελεάζει τα ασθενή μυαλά, αλλά και αυτά που ήδη φαίνονται ασφαλή να σταθούν (Κύριλλος Αλεξανδρείας).

Ο Θεός είναι παντοδύναμος κι έχει την εξουσία να διώξει τον διάβολο από τη γη. Επιτρέπει τα πονηρά πνεύματα να δρουν στη γη ακόμα "ὀλίγον καιρόν (Αποκ. ιβ, 12)", δίνοντας στον άνθρωπο τη δυνατότητα ελεύθερα να επιλέγει το καλό ή το κακό και να γυμνάζεται πνευματικά για την απόκτηση της αρετής. "Κύριε, ὅπλον κατά τοῦ διαβόλου τόν Σταυρόν Σου ἡμῖν δέδωκας" (Σπουδαία σκέψη). 

Όταν έρθει μέσα μας ο Χριστός, τότε ζούμε μόνο το καλό, την αγάπη για όλο τον κόσμο. Το κακό, η αμαρτία, το μίσος εξαφανίζονται μόνα τους· δεν μπορούν, δεν έχουν θέση να μείνουν....Γιατί να κυνηγάμε τα σκοτάδια; Να, θα ανάψουμε το φως και τα σκοτάδια θα φύγουν μόνα τους. Θα αφήσουμε να κατοικήσει σ' όλη την ψυχή μας ο Χριστός και τα δαιμόνια θα φύγουν μόνα τους (Άγιος Πορφύριος). 

Εάν θέλετε να δείτε το 1ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 2ο μέρος δείτε εδώ 

Εάν θέλετε να δείτε το 3ο μέρος δείτε εδώ 

Εάν θέλετε να δείτε το 4ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 5ο μέρος δείτε εδώ  

Εάν θέλετε να δείτε το 6ο μέρος δείτε εδώ 

Εάν θέλετε να δείτε το 7ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 8ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 9ο μέρος δείτε εδώ 

Εάν θέλετε να δείτε το 10ο μέρος δείτε εδώ  

Εάν θέλετε να δείτε το 11ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 12ο μέρος δείτε εδώ     

Εάν θέλετε να δείτε το 13ο μέρος δείτε εδώ   

Εάν θέλετε να δείτε το 14ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 15ο μέρος δείτε εδώ 

Εάν θέλετε να δείτε το 16ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 17ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 18ο μέρος δείτε εδώ 

Εάν θέλετε να δείτε το 19ο μέρος δείτε εδώ 

Εάν θέλετε να δείτε το 20ο μέρος δείτε εδώ 
Εάν θέλετε να δείτε το 21ο μέρος δείτε εδώ 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!  

Ζαχαροπλαστική.....άλλης γεύσης και ζωή προφητών-αγίων!

ΤΟΥΡΤΑ ΧΑΡΑΣ

ΥΛΙΚΑ

1 κιλό απλή καρδιά
20 γρ. φαιδρό πρόσωπο 
500 γρ. ήσυχη συνείδηση
400 γρ. συγχωρητικότητα
600 γρ. ταπεινή συνεργασία 
700 γρ. σύνεση δουλεμένη σε 30 γρ. διακρίσεως
3 κουταλάκια γλυκού άρωμα εξοχής (φύσης)
αγάπη όσο πάρει, για να γίνει η ζύμη μαλακή 
πίστη, για να ροδίσει.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Ρίχνετε στην κατσαρόλα της πλατιάς καρδιάς την ήσυχη συνείδηση και την απλότητα. Τα δουλεύετε πολύ καλά μέχρι να διαλυθεί κάθε ίχνος πικρίας. Μετά ρίχνετε το φαιδρό πρόσωπο, προσθέτοντας σιγά σιγά τη σύνεση.

Προσοχή πολύ στο δούλεμα, γιατί ένα κατσούφιασμα μπορεί να κόψει το γλυκό. Στη συνέχεια ρίχνουμε το γέλιο κρατημένο ανάλογα με την ατμόσφαιρα. Το άρωμα της φύσεως τελειοποιεί τη σύνθεση του γλυκού. 
Τέλος, για να ροδίσει η τούρτα της χαράς, ρίχνετε απλόχερα την αγάπη. 

Βάζετε έπειτα στο ταψί της συγχωρητικότητας το μείγμα σας. Το στρώνετε με την κουτάλα της προσοχής και το ψήνετε στον φούρνο της υπομονής. Το γλυκό σερβίρεται ραντισμένο με την εμπιστοσύνη και την πίστη.Διατηρείται με την ταπεινή συνεργασία. Φυλάγεται μακριά από τα παιδιά των παρεξηγήσεων σε ήσυχο μέρος σιωπής και προσφοράς. 
_________________________________________________

Ο Ευαγγελιστής Λουκάς είναι ο συγγραφέας και του ομώνυμου Ευαγγελίου, όπως και των "Πράξεων των Αποστόλων". Ήταν γιατρός, πιθανότατα ελληνικής καταγωγής, στενός συνεργάτης και ακόλουθος του Αποστόλου Παύλου. Είναι ο μόνος Ευαγγελιστής που ξεκινά το έργο του με τα προ της γεννήσεως του Κυρίου γεγονότα (Ζαχαρίας, Ευαγγελισμός, Πρόδρομος). Στον Ευαγγελιστή Λουκά αποδίδεται η εικόνα της "Αθηναίας Παναγίας", της Παναγίας του Μεγάλου Σπηλαίου, της Παναγίας Σουμελά και της Μεγάλης Παναγίας στη Θήβα. 

Ο προφήτης Ωσηέ είναι ο πρώτος από τους δώδεκα λεγόμενους μικρούς προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης. Έζησε τον 8ο π.Χ. αιώνα. Από το ομώνυμο προφητικό του βιβλίο η πιο γνωστή φράση είναι αυτή που χρησιμοποίησε και ο ίδιος ο Κύριος προς τους Φαρισαίους: "Ἔλεος θέλω καί οὐ θυσίαν, (Ωσηέ, στ, 6)". Δηλαδή ο Θεός δια του προφήτου λέει προς όλους μας: "Προτιμώ την ειρηνική σας αγάπη προς εμένα και τους συνανθρώπους σας και όχι τις τυπικές θυσίες". Αποκαλείται προφήτης της αγάπης, όπως ο Ιωάννης ευαγγελιστής της αγάπης.

Ο προφήτης Ιωήλ είναι ένας από τους δώδεκα λεγόμενους μικρούς προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης. Έζησε 7ο με 8ο π.Χ. αιώνα.Το ομώνυμο προφητικό του βιβλίο το διακρίνει ποιητικότατο ύφος, κόσμημα φιλολογικό. Αποτελείται από 4 κεφάλαια. Προφητεύει τα γεγονότα της Πεντηκοστής, αλλά και της Δευτέρας Παρουσίας. Λέγεται προφήτης της Πεντηκοστής.  

              Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!