Φράσεις για προβληματισμό 79ο μέρος

Ο σοφός και συνετός άρχοντας και κυβερνήτης θα διαπαιδαγωγήσει καλά τον λαό του, η δε διοίκηση και διακυβέρνηση του συνετού θα είναι καλά οργανωμένη. Όποιος είναι ο άρχοντας και ο κυβερνήτης και κριτής του λαού, τέτοιοι θα είναι οι υπάλληλοι και υπουργοί του και όποιος είναι ο κυβερνήτης και διοικητής μιας πόλεως, τέτοιοι θα είναι και όλοι οι κάτοικοί της. Ο αδιαπαιδαγώγητος και αμόρφωτος άρχοντας του λαού θα οδηγήσει σε καταστροφή τον λαό του... (Σοφία Σειράχ, ι, 2-3). 

Κατά τήν ἰσχύν σου στοχάσου τούς πλησίον καί μετά σοφῶν συμβουλεύου. Καί μετά συνετῶν ἔστω ὁ διαλογισμός σου καί πᾶσα διήγησίς σου ἐν νόμῳ Ὑψίστου: όσο μπορείς και όσο εξαρτάται από εσένα να εξετάζεις και να ψυχολογείς αυτούς που σε πλησιάζουν και να συμβουλεύεσαι μόνο ανθρώπους συνετούς και σοφούς. Ό, τι σκέφτεσαι, διαλογίζεσαι και πρόκειται να το αποφασίσεις, ας γίνεται και με τη γνώμη συνετών ανθρώπων. Οποιαδήποτε δε συνομιλία σου και συζλητησή σου, ας είναι σύμφωνη προς τον Νόμο του Υψίστου, δηλαδή σύμφωνα με τη θέληση του Θεού (Σοφία Σειράχ, θ, 14-15). 

Ἐνώπιον ἀλλοτρίου μή ποιήσῃς κρυπτόν, οὐ γάρ γινώσκεις τί τέξεται· παντί ἀνθρώπῳ μή ἔκφαινε σήν καρδίαν, καί μή αναφερέτω σοι χάριν: μπροστά σε ξένο κι άγνωστο μη κάνεις τίποτε που πρέπει να μένει κρυφό, διότι δεν ξέρεις τι θα επακολουθήσει. Μην ανοίγεις την καρδιά σου σε κάθε άγνωστο άνθρωπο και μη δέχεσαι εύνοια και φιλία από αυτόν (Σοφία Σειράχ, η, 18-19). 

Λάρυγξ γλυκύς πληθυνεῖ φίλους αὐτοῦ: ο άνθρωπος που είναι γλυκός στα λόγια του θα πληθύνει τους φίλους του (Σοφία Σειράχ, στ, 5). 

Μή δανείσῃς ἀνθρώπῳ ἰσχυροτέρῳ σου·  καί ἐάν δανείσῃς ὡς ἀπολωλεκώς γίνου: μη δώσεις δάνειο σε άνθρωπο που είναι πιο ισχυρός από εσένα, από τον οποίο, εάν το κατακρατήσει, δεν θα έχεις τη δύναμηνα το διεκδικήσεις (Σοφία Σειράχ, η, 12). 

Μή ἐγγυήσῃ ὑπέρ δύναμίν σου κα
ί ἐάν ἐγγυήσῃ, ὠς ἀποτίσων φρόντιζε: μην εγγυηθείς παραπάνω από την οικονομική δύναμή σου, και εάν εγγυηθείς, να ετοιμάζεσαι σαν να πρόκειται να πληρώσεις ο ίδιος (Σοφία Σειράχ η, 13). 

Φίλος πιστός σκέπη κραταιά, ὁ δέ εὑρών αὐτόν εὗρε θησαυρόν: ο πιστός φίλος είναι σκεπή και προστασία ισχυρή, αυτός δε που βρήκε τέτοιον φίλο, βρήκε πολύτιμο θησαυρό (Σοφία Σειράχ, στ, 14). 

Μηδέν τῆς τύχης (ἐστίν), ἀλλά πάντα τῆς εὐβουλίας καί τῆς προνοίας: τίποτε δεν οφείλεται στην τύχη, αλλά όλα εξαρτώνται στο σύνολό τους από την προνοητικότητα και την ορθή κρίση και σκέψη (Πλούταρχος). 

Εάν ευεργετείς, γνώριζε σε ποιον κάνεις την ευεργεσία, εάν δηλαδή αυτός είναι άξιος της ευεργεσίας. Να ευεργετήσεις τον ευσεβή και θα βρεις ανταπόδοση για την ευεργεσία που του έκανες. Και αν δεν βρεις από αυτόν τον ίδιο, θα βρεις από τον Θεό (Σοφία Σειράχ, ιβ, 1-2). 

Κάνε ό, τι εξαρτάται από σένα και προσευχήσου. Με τη βοήθεια του Θεού κατόπιν προχώρα (Σπουδαία σκέψη). 

Καρδία, ἀλλοιοῖ τό πρόσωπον αὐτοῦ ἐάν τε είς άγαθά ἐάν τε εἰς κακά. Ἴχνος καρδίας ἐν ἀγαθοῖς πρόσωπον ἱλαρόν: η καρδιά του ανθρώπου αλλοιώνει το πρόσωπο και την έκφραση της φυσιογνωμίας του σε φαιδρή ή σκυθρωπή, είτε στα αγαθά που του συμβαίνουν, είτε στα κακά. Πρόσωπο χαρωπό είναι σημείο καρδιάς που απολαμβάνει αγαθά και ευτυχία (Σοφία Σειράχ, ιγ, 25-26). 

Μή διαμάχου μετά ἀνθρώπου γλωσσώδους καί μή ἐπιστοιβάσῃς ἐπί τό πῦρ αὐτοῦ ξύλα. Μή πρόσπαιζε ἀπαιδεύτῳ, ἵνα μή ἀτιμάζωνται οι πρόγονοί σου: μη μάχεσαι με άνθρωπο που έχει αυθάδη και ασυγκράτητη γλώσσα, και μη συσσωρεύεις ξύλα στη φωτιά της ασυγκράτητης παπαφοράς του.Μην αστειεύεσαι με αμόρφωτο και ἀξεστο άνθρωπο, για να μην ατιμάζονται και υβρίζονται οι πρόγονοί σου από την ασυγκράτητη γλώσσα του (Σοφία Σειράχ η, 3-4). 

Μην παρατρέξεις χωρίς να  ενδιαφερθείς συζητήσεις  και διηγήσεις σοφών και συνετών ανθρώπων και με τα σοφά γνωμικά τους να ασχολείται η διάνοιά σου και στο βαθύτερο νόημα αυτών να περιστρέφεται η σκέψη σου· διότι από αυτά θα μορφωθείς και θα διαπαιδαγωγηθείς και θα μάθεις να εργάζεσαι σε ηγεμόνες και άρχοντες. Μην απροσεκτήσεις και μην αδιαφορήσεις σε διηγήσεις και λόγους γερόντων. Πρέπει να τους προσέχεις, διότι από αυτούς θα μάθεις να σκέπτεσαι και να κρίνεις συνετά και σε καιρό ανάγκης να δίνεις απάντηση κατάλληλη και ορθή (Σοφία Σειράχ η, 8-9). 

Περί πράγματος οὗ οὐκ ἐστι σοι χρεία, μή ἔριζε καί ἐν κρίσει ἁμαρτωλῶν μή συνέδρευε: μη φιλονικείς για πράγμα και υπόθεση που δεν σε ενδιαφέρει, και μη γίνεσαι σύνεδρος και δικαστής σε δικαστήριο και σύσκεψη αμαρτωλών (Σοφία Σειράχ ια, 8).  

Πρίν ἐξετάσῃς μή μέμψῃ· νόησον πρῶτον καί τότε ἐπιτίμα: προτού εξετάσεις καλά τα πράγματα μην κατηγορήσεις κανέναν. Πρώτα να μάθεις και να πληροφορηθείς περί τίνος πρόκειται και τότε να επιτιμήσεις και να επιπλήξεις τον ένοχο (Σοφία Σειράχ, ια, 7). 

Μή ὑστέρει ἀπό κλαιόντων καί μετά πενθούντων πένθησον. Μή ὄκνει ἐπισκέπτεσθαι ἄρρωστον, ἐκ γάρ τῶν τοιούτων ἀγαπηθήσῃ. Ἐν πᾶσι τοῖς λόγοις σου μιμνήσκου τά ἔσχατά σου καί εἰς τόν αἰῶνα οὐχ ἁμαρτήσεις: μη λείψεις από εκείνους που κλαίνε και πένθησε και συ με εκείνους που πενθούν. Να μην βαριέσαι και να μην αμελείς να επισκέπτεσαι άρρωστο, διότι από αυτά τα έργα θα γίνεις αγαπητός. Σε όλα τα λόγια σου και τις πράξεις σου να θυμάσαι τα τέλη της ζωής σου και δεν θα αμαρτήσεις ποτέ (Σοφία Σειράχ ζ, 34-36). 

Ας ανοίξουμε ταπεινά τις καρδιές μας , όπως ανοίγουμε τα μάτια μας στο ζωογόνο φως του ήλιου, για να έλθει στη ζωή μας ο Αγαθός Παράκλητος. Ας παρακαλούμε θερμά στις προσευχές μας το "Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας" να έρθει και να σκηνώσει στις ψυχές μας και να μας δωρίσει τη Χάρη Του, την ανεξάντλητη δύναμή Του (Σπουδαία σκέψη). 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

Καλοτάξιδος, ευφρόσυνος και γεμάτος ξεκούραση ο μήνας Ιούλιος!

Θαυμαστές διηγήσεις (μέρος 20ο-β μέρος/τελευταίο)

 

Ο πόνος και τα δάκρυα της Ελένης ήταν ασταμάτητα. Στην κηδεία το βουβό κλάμα της ράγιζε και πέτρες. Πλήθη συγγενών και γνωστών τη συνόδευαν μέχρι τον τάφο. Όταν έβαλαν στον τάφο τον άντρα της, φώναξε: "Αντρέα μου, δεν θα βάλω άλλον άντρα στη θέση σου"! Και τον τήρησε τον λόγο της. Αφοσιώθηκε στο παιδί τους. Ώσπου να μεγαλώσει, τοι άφηνε στον Παιδικό Σταθμό και η ίδια ξενοδούλευε ως καθαρίστρια και έπαιρνε το μεσημέρι το παιδί της. Στο πρόσωπό του έβλεπε τον αγαπημένο άντρα της που δεν τον ξεχνούσε ποτέ. 

Καθώς μεγάλωνε ο Παύλος, οι δάσκαλοι και οι δασκάλες κι αργότερα οι καθηγήτριες και οι καθηγητές της έδιναν πάντα συγχαρητήρια για τον γιο της. "Είναι άριστος σε όλα!" της έλεγαν με χαρά "και στα μαθήματα και στο ήθος. Να σας ζήσει. Να τον χαίρεστε!". Περνούσε ο  καιρός και πλησίαζαν οι μέρες των Πανελλήνιων Εξετάσεων. Ο Παύλος ήθελε να πετύχει στην Ιατρική και ετοιμαζόταν εντατικά. 

Ένα μεσημέρι, καθώς επέστρεφε η Ελένη κατάκοπη από ένα ξένο σπίτι στο σπίτι της και σκεφτόταν τον Παύλο της, βαδίζοντας στο πεζοδρόμιο, άκουσε έντονη μέσα της μια φωνή: "Ελένη, κοίταξε αριστερά!". Στο αριστερό πεζοδρόμιο ήταν ένας κάδος απορριμμάτων. Κοίταξε προς τα εκεί και τι να δει! Δίπλα στον κάδο, σε έναν ανοιχτό σκουπιδοτενεκέ άστραφτε κάτι. Πλησιάζει και βλέπει όρθια στον σκουπιδοτενεκέ μια ασημένια εικόνα της Παναγίας και άλλη μια των Ταξιαρχών. Τα' χασε μια στιγμή. Σύντομα όμως  συνήλθε. Ίσως να το έκαναν κάποιοι άθεοι ή αιρετικοί ή φανατικοί μουσουλμάνοι, σκέφτηκε. Ο Θεός να τους ελεήσει. 

Έβαλε έπειτα προσεκτικά τις εικόνες σε μια σακούλα που είχε στην τσάντα της και βάζοντάς τες στην αγκαλιά της τις έφερε στο σπίτι της. Εκεί τις καθάρισε προσεκτικά και άναψε κερί και λιβάνι μπροστά τους. Και κάθε μέρα που έδινε Πανελλήνιες εξετάσεις ο Παύλος, διάβαζε την Παράκληση της Παναγίας εμπρός σ΄ αυτήν την ασημένια εικόνα. Και  παρακαλούσε με απλότητα και πίστη τη Θεοτόκο να βοηθήσει τον Παύλο της να πετύχει στην Ιατρική όπως ήθελα, αλλά στην Αθήνα. 

"Αν πετύχει σε άλλη πόλη, Παναγία μου", Της έλεγε., "δεν θα μπορέσω να τον σπουδάσω·· το βλέπεις ότι είμαι φτωχιά". "Κι εσείς, άγιοι Αρχάγγελοι, παρακαλώ σας", έλεγε σε κάθε προσευχή, "προστατέψτε το παιδί μου από κάθε πειρασμό". Είχε κάνει τις δυο αυτές εικόνες καταφύγιο της καρδιάς της. 

Και η θερμή προσευχή της χαροκαμένης μάνας εισακούστηκε. Η πιστή μάνα όμως δεν έπαυσε να προσεύχεται και όλα τα χρόνια των σπουδών του Παύλου της στην Ιατρική σχολή των Αθηνών. Το ίδιο κι όταν έγινε καρδιολόγος. Και μαζί του δοξολογούν τον Θεό, την Υπεραγία Μητέρα Του και τους Αγίους Ταξιάρχες για τη μεγάλη ευλογία και προστασία τους,

(Γεωργίου Γ. Ψαλτάκη, ... Κι έγινε το θαύμα, Ελένη, κοίταξε αριστερά!, Αθήνα 2021, Εκδόσεις Σωτήρ).

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

Θαυμαστές διηγήσεις (μέρος 20ο-α μέρος)

 

Ήταν χρυσοχέρης και καλόψυχος ο Ανδρέας. Τεχνίτης υδραυλικός άριστος σε μια γειτονιά του Παλαιού Φαλήρου. Τον προτιμούσαν όλοι στη γειτονιά και με τις οικονομίες του κατάφερε να αγοράσει κι ένα διαμερισματάκι.. Όταν καθόταν το βραδάκι στη βεράντα του να ξαποστάσει απ' τον κόπο της μέρας κι αγνάντευε τη θάλασσα πίνοντας το καφεδάκι του, αναγάλλιαζε η ψυχή του με την ωραία θέα της θάλασσας.  

Θυμόταν τη μάνα του που ζούσε στο χωριό τους, στα παράλια της Κορινθίας και πότε-πότε της τηλεφωνούσε και την παρακαλούσε να ανέβει στην Αθήνα να μείνει μαζί του · μα εκείνη δε ήθελες να ξεσπιτωθεί και να αφήσει την ησυχία της στο χωριό. 

- Καλά' μαι, γιόκα μου, εδώ. Μην ανησυχείς για μένα! Δεν μου λείπει τίποτε. Ύστερα, κι εσύ δεν με ξεχνάς. Μου στέλνεις επιταγές κάθε τόσο, να' σαι καλά. Μου τις φέρνει στο σπίτι ο ταχυδρόμος, ο κυρ Σπύρος. Τον θυμάσαι ασφαλώς. Προσεύχομαι να σε φυλάει ο Θεός και να σου δώσει και καλό ταίρι, για να κάνεις καλή οικογένεια. Πρόσεχε πολύ, παιδί μου. Σε φιλώ με αγάπη. 

- Ευχαριστώ, μάνα μου. Συνέχισε τις προσευχές σου. Τις χρειάζομαι πολύ. Να ανάβεις και κανένα κεράκι στην εκκλησία του χωριού μας, στον Άγιο Βλάση, για μένα. 

Οι προσευχές της πιστής μάνας εισακούστηκαν γρήγορα. Και σύντομα ο Αντρέας έκανε θρησκευτικό γάμο με την Ελένη, που από καιρό την είχε γνωρίσει σ' ένα εργαστήριο όπου δούλεψε κι αυτός για ένα διάστημα. Του έκανε εντύπωση η σοβαρότητα και η ευγένειά της. Κι η μάνα του που την είδε νυφούλα τη γλυκοφιλούσε και καμάρωνε τον γιο της για την εκλογή του. 

Στον δεύτερο χρόνο ένα χαριτωμένο αγοράκι γέμιζε άλλοτε με το κλάμα του κι άλλοτε αργότερα και με το γέλιο του το σπίτι και τις καρδιές του Αντρέα και της Ελένης. Στον χρόνο  επάνω βάφτισαν το μωρό και του' δωσαν το όνομα Παύλος, όνομα του μακαρίτη του πατέρα του Αντρέα. Η χαρά των γιαγιάδων ήταν απερίγραπτη. Οι παππούδες είχαν φύγει πριν από πολύ καιρό από τη γη και παρακολουθούσαν τις χαρές των παιδιών τους από τον Ουρανό. 

Η μάνα της Ελένης περίμενε να έρθει η σειρά της να της βγάλουν κι αυτηνής το όνομα με κανένα κορίτσι που θα αποκτούσαν. Και τα ήθελαν πολύ, όπως έλεγαν τα παιδιά. Όσα θα τους έδινε ο Θεός. Όλα πήγαιναν καλά. Ρόδινα. Σαν τα ανοιξιάτικα δειλινά του Σαρωνικού, που τα απολάμβαναν κάθε μέρα σχεδόν από τη βεράντα τους. 

Ξαφνικά όμως, λες και χτύπησε αστροπελέκι το σπίτι τους! Ενώ έτρωγαν ήσυχα ένα βράδυ, ο Αντρέας έπαθε συγκοπή καρδιάς και δεν μπόρεσε να σηκωθεί από το πάτωμα. Η Ελένη έκανε προσπάθειες κλαίγοντας να τον σηκώσει, μα έμεινε αναίσθητος. Η γυναίκα του τηλεφώνησε αμέσως στο Πρώτων Βοηθειών και η γιατρός που ήρθε μαζί με το Συνεργείο, διαπίστωσε ότι ο άντρας της ήταν νεκρός. 

συνεχίζεται.....

(Γεωργίου Γ. Ψαλτάκη, ... Κι έγινε το θαύμα, Ελένη, κοίταξε αριστερά!, Αθήνα 2021, Εκδόσεις Σωτήρ).

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

Θαυμαστές διηγήσεις (μέρος 19ο)

Επί πέντε μήνες ζούσε τον προσωπικό της Γολγοθά η κυρία Ειρήνη. Καθηλωμένη σ' ένα κρεβάτι του μεγάλου Νοσοκομείου, σήκωνε αγόγγυστα τον σταυρό της αρρώστιας της. Στο αριστερό της νεφρό είχε γαντζωθεί μια μεγάλη αγκαθωτή πέτρα από υλικό που δεν ήταν εύκολο να διαλυθεί με λιθοτριψία. Την ίδια περιοχή μέσα της την είχε μολύνει και το νοσοκομειακό μικρόβιο "κλεμψιέλα" και γι' αυτό της είχαν τοποθετήσει σωληνάκι, για να παροχετεύει τα υγρά του νεφρού. Ο κίνδυνος της σηψαιμίας ήταν πολύ κοντά.

Κανείς γιατρός δεν τολμούσε να την αναλάβει. "Μια μόνο λύση υπάρχει", είπε μια μέρα στον σύζυγό της ο προσωπικός τους γιατρός, που ήταν άνθρωπος πιστός. "Προσευχηθείτε να σπάσει ο Θεός την πέτρα και να τη σπρώξει χαμηλά. Τίποτε άλλο". Ο Πέτρος, ο άνδρας της άρρωστης, της είπε αυτό που είπε ο γιατρός και άνθισε στα μάτια της Ειρήνης το γλυκό φως της ελπίδας. 

- Λοιπόν, μη χάνουμε καιρό, Πέτρο μου.

Ειδοποίησε όλους τους συγγενείς μας, όλους τους εν Χριστώ αδελφούς μας και τα Μοναστήρια μας. Έχουμε πολλούς γνωστούς. Όσο περισσότεροι προσευχηθούν με αγάπη για μας και με πίστη στον Κύριο, τόσο το καλύτερο. Τι λες; Συμφωνείς; 

- Βεβαιότατα! 

Την άλλη εβδομάδα η Ειρήνη είπε στον άνδρα της:

- Ξέρεις τι σκέφτηκα, Πέτρο μου;

- Για ν' ακούσω. 

- Λέω να πάμε μαζί στον γιατρό της ίδιας κλινικής, στην πτέρυγα του Νοσοκομείου που βρίσκομαι, κι εγώ, ο οποίος έχει φήμη ότι είναι "λιθοκτόνος". Χειρίζεται, λένε, τέλεια το μηχάνημα της λιθοτριψίας. Τι λες;

- Ό, τι πεις εσύ, Ειρήνη μου. 

Όταν πήγαν στο Γραφείο του γιατρού, εκείνος φάνηκε να γνωρίζει την περίπτωσή τους!

- Ζείτε ακόμη! Μπράβο σας! άρχισε πρώτα ο γιατρός.

- Γιατρέ μου, αφού βλέπω ότι μας γνωρίζετε, παρακαλούμε να μας αναλάβετε, είπε ο σύζυγος. 

- Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ. Δεν πέθανε τόσο καιρό η σύζυγός σας στα χέρια τόσων συναδέλφων και δεν θέλω να πεθάνει στα χέρια μου. Είναι πολύ επικίνδυνη η περίπτωσή σας. Το ξέρουν όλοι. Δεν θα με βοηθήσει κανείς. Λυπάμαι, δεν μπορώ. 

Γιατρέ, παρακάλεσε και η Ειρήνη, μην με εγκαταλείπετε. Σας παρακαλώ, γιατρέ!

Μπρος στην τόση επιμονή τους κάμφθηκε ο γιατρός, Ζήτησε να γίνουν νέες εξετάσεις και τους είπε να ξαναέλθουν σε τρεις μέρες. Με τις παλιές και τις νέες εξετάσεις στα χέρια τους, ο Πέτρος και η Ειρήνη, έπειτα από τρεις μέρες χτύπησαν δειλά-δειλά την είσοδο του Γραφείου του γιατρού. 

- Καλώς τους! Για να δω τι έχουμε, είπε με ενδιαφέρον εκείνος παίρνοντας στα χέρια του τις εξετάσεις. Τις κοίταζε και τις ξανακοίταζε. Τις παλιές και τις καινούργιες. Κάποια στιγμή σηκώθηκε όρθιος φωνάζοντας: Μου φαίνεται αδύνατο κι όμως είναι αληθινό! Η πέτρα έσπασε στα τρία κι έπεσε πολύ χαμηλά. Τι άλλο πια τρελό θα συμβεί εδώ μέσα με σας;

-Εμείς, γιατρέ, είπε ο Πέτρος, το τρελό που είπατε, στη γλώσσα της Εκκλησίας μας το ονομάζουμε υπέρλογο, δηλαδή θαύμα. 

- Πέστε το κι έτσι, είπε ο γιατρός, συνεχίζοντας να βλέπει τις εξετάσεις. 

- Επέδρασαν κι άλλες δυνάμεις, γιατρέ, πρόσθεσε τώρα κι η Ειρήνη. 

- Δηλαδή; ρώτησε ο γιατρός. 

- Πολλοί Χριστιανοί φίλοι μας προσευχήθηκαν με πίστη σε διάφορα μέρη της Ελλάδος κι έγινε το θαύμα. Έκαναν και θεία λειτουργία για μας. 

- Έτσι εξηγείται, απάντησε ο γιατρός. Μεθαύριο θα κάνουμε την επέμβαση, που δεν παύει βέβαια να είναι πολύ κρίσιμη.

Ελπίζω όμως στη βοήθεια των "'άλλων δυνάμεων" που είπατε. Και πάλι πρέπει να τις επιστρατεύσετε. 

Η επέμβαση έγινε τελικά πανεύκολα με τη βοήθεια του Παντοδύναμου και Πάνσοφου Θεού. Και όσοι βλέπουν τώρα την Ειρήνη, σταυροκοπιούνται και δοξάζουν τον Μεγαλοδύναμο, 

(Γεωργίου Γ. Ψαλτάκη, ... Κι έγινε το θαύμα, Επέδρασαν άλλες δυνάμεις, Αθήνα 2021, Εκδόσεις Σωτήρ).

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

Η ζωοφόρος δύναμη του Αγίου Πνεύματος ας σκορπίζεται με αγάπη σε κάθε ευλαβική ψυχή! 

Φράσεις για προβληματισμό 78ο μέρος

Αυτός που συνομιλεί και συζητεί με άφρονα και ανόητο, μοιάζει προς εκείνον που συνδιαλέγεται με άνθρωπο ο οποίος νυστάζει και ο οποίος στο τέλος της ομιλίας θα πει: Τι συμβαίνει; Περί τίνος πρόκειται; (Σοφία Σειράχ κβ, 8). 

Με τον άφρονα και ανόητο να μην έχεις πολλές συζητήσεις και μη συμβαδίζεις με ασύνετο. Προφυλάξου από αυτόν για να μην μπεις σε ενόχληση και στενοχώρια μαζί του. Και ασφαλώς δεν θα μολυνθείς, όταν εκτινάσσονται από το στόμα του τα απρεπή και εξοργιστικά λόγια του. Φύγε μακριά και δεν θα στενοχωρηθείς εξαιτίας της εσχάτης ανοησίας του (Σοφία Σειράχ, κβ, 13). 

Μή ἀστόχει γυναικός σοφῆς καί ἀγαθῆς, ἡ γάρ χάρις αύτῆς ὑπέρ τό χρυσίον: μην παρατρέξεις και μην αστοχήσεις να εκλέξεις ως σύζυγό σου γυναίκα συνετή και ενάρετη, διότι η χάρη και η γοητεία των αρετών της είναι μεγαλύτερη από την αξία του χρυσού (Σοφία Σειράχ, ζ, 15). 

Να παντρέψεις με προσοχή τη θυγατέρα σου και με ιδιαίτερη φροντίδα και θα έχεις τακτοποιήσει τότε μεγάλη υπόθεση και σοβαρό ζήτημα του οίκου σου και χάρισέ την σε άνδρα συνετό και φρόνιμο (Σοφία Σειράχ ζ,  25). 

Παιδί μου, από τα χρόνια της νεότητάς σου να προτιμήσεις την κατά Θεόν διαπαιδαγώγησή σου και μέχρι της γεροντικής σου ηλικίας θα βρίσκεις και θα έχεις καθοδηγό τη Σοφία. Με όλη σου την καρδιά και προθυμία πλησίασέ την και με όλη σου τη δύναμη φύλαξε τους δρόμους της και τον τρόπο της ζωής τον οποίο σου νομοθετεί.. Παιδί μου, εάν θέλεις θα διαπαιδαγωγηθείς και θα μορφωθείς με την Σοφία και αν παραδώσεις την ψυχή σου σ' αυτήν, θα γίνεις συνετός και φρόνιμος (Σοφία Σειράχ, στ 1, 26, 32). 

Μην κάνεις ποτέ κακό και δεν θα σε βρει κακό. Φεύγε μακριά από κάθε άδικο και θα απομακρυνθεί κι αυτό από σένα. Μην καλλιεργείς και μην επινοείς ψεύδη σε βάρος του αδελφού σου, ούτε να κάμεις το ίδιο σε κάποιον φίλο σου. Μη σου αρέσει να ψεύδεσαι χρησιμοποιώντας κάθε είδους ψέμα, διότι η συνεχής επανάληψη και συνήθειά του δεν θα αποβεί σε όφελός του (Σοφία Σειράχ, ζ, 1-14). 

Μην επιδιώκεις να γίνεις κριτής, μήπως δεν μπορείς να εξαλείψεις τις αδικίες και μήπως συσταλείς και δειλιάσεις ενώπιον προσώπου ισχυρού, ο οποίος κινείται από ίδιον συμφέρον. Έτσι, δεν παρεμβάλεις σκάνδαλο και πρόσκομμα όπου θα σκοντάψει η ευθύτητά σου και η προς το δίκαιο ακεραιότητά σου (Σοφία Σειράχ, ζ, 6). 

Μη μισήσεις, μην αποστραφείς και μην βαρεθείς εργασία κοπιαστική και μάλιστα την καλλιέργεια της γης, η οποία έχει διδαχθεί από τον Ύψιστο (Σοφία Σειράχ, ζ, 15). 

Ένα παιδί, μοναχοπαίδι αγόρι, αγάπησε μιας μάγισσας την κόρη. - Δεν αγαπώ, του λέει, εγώ παιδιά. Αλλά αν το θέλεις να σου δώσω το φιλί μου, της μάνας σου να φέρεις την καρδιά, να ρίξω να τη φάει το σκυλί μου. Τρέχει ο νιός, τη μάνα του σκοτώνει και την καρδιά τραβά και ξεριζώνει και τρέχει να την πάει, μα σκοντάφτει και πέφτει ο νιός κατάχαμα με δαύτη. Κυλάει νιός και η καρδιά κυλάει. Και την ακούει να κλαίει και να μιλάει. Μιλάει η μάνα στο παιδί και λέει: - Εχτύπησες, αγόρι μου... και κλαίει... (Από το ποίημα του Ρισπέν, που μετέφρασε ο Ιωάννης Πολέμης). 

Ὅς ἀπωθεῖται παιδείαν, μισεῖ ἑαυτόν, ὁ δέ τηρῶν ἐλέγχους ἀγαπᾶ ψυχήν αὐτοῦ: όποιος διώχνει μακριά από τον εαυτό του την παιδαγωγία από τον θείο νόμο, μισεί τον εαυτό του, ενώ εκείνος που εφαρμόζει τους σύμφωνους προς τις θείες εντολές ελέγχους, αγαπά την ψυχή του και θα τη σώσει (Παροιμίες ιε, 32). 

Ἡ μέν ἰατρική τήν ὑγείαν, ἡ δέ γυμναστική τήν εὐεξίαν τῷ σώματι ἐντίθησι: η ιατρική από τη μια μεριά συμβάλλει στην υγεία του σώματος, ενώ από την άλλη μεριά η γυμναστική προσφέρει ευεξία στο σώμα (Πλούταρχος). 

Εἰς τελειότητα τοῦ ἀνθρώπου τρία δεῖ συνδραμεῖν, φύσιν, μάθησιν καί άσκησιν: στην τελειοποίηση του ανθρώπου τρία πράγματα πρέπει να βοηθήσουν: η φύση, η μάθηση και η άσκηση (Πλούταρχος). 

Οι περισσότερες από τις δοκιμασίες μας αργά ή γρήγορα περνούν. Η ωφέλεια μένει; "Ἴδε ὑγιής γέγονας, μηκέτι ἀμάρτανε, ἴνα μή χεῖρὀν σοί τι γένηται", όταν φεύγει η δοκιμασία να σκεπτόμαστε ότι κάτι περιμένει ο Θεός. Κάτι πρέπει να αλλάζει στη ζωή μας. Ο Κύριος να δώσει ώστε κάθε δοκιμασία μας να γίνεται αφορμή διορθώσεως και εξαγιασμού μας (Περιοδικό Σωτήρ, αρ. τεύχους 2189/15.05.2019). 

Έλαμψε στην ευαγγελική περικοπή της Κυριακής του Τυφλού η αγάπη του Κυρίου, αλλά και η παντοδυναμία Του. Θεράπευσε έναν εκ γενετής τυφλό, έναν αόμματο! Έλαμψε και η ομολογία του τυφλού. Ζητείται χριστιανός που ζει τον Χριστό κι έχει το θάρρος να Τον ομολογεί, το έχει ανάγκη η κοινωνία μας, ακόμα και σ' αυτή την Ορθόδοξη Ελλάδα. Ας μη φοβηθεί! Ο Κύριος θα του χαρίσει τον στέφανο της βασιλείας Του (Περιοδικό Σωτήρ, αρ. τεύχους 2155/15.05.2017). 

Κύριε, θεωρῶ ὅτι προφήτης εἶ σύ: Κύριε, αισθάνομαι ότι είσαι προφήτης, εφόσον μου λες τα μυστικά της ζωής μου, παρόλο που με συναντάς για πρώτη φορά. Δέχθηκε η Σαμαρείτιδα την υπόδειξη για την ακατάστατη ζωή της. Δεν προσβλήθηκε, δεν αγανάκτησε, δεν σηκώθηκε να φύγει. Αναγνώρισε ταπεινά την αμαρτωλότητά της. Η ειρηνική αναγνώριση ότι ότι σφάλαμε δείχνει ταπείνωση, είναι έμπρακτη μετάνοια και ελκύει την ευλογία του Θεού (Περιοδικό Σωτήρ, αρ. τεύχους 2199, 15/01/2019). 

"Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς · Μαρία (Ιωάννου κ, 11-18)". Δεν είναι τυχαίο ότι η μαθήτρια αναγνώρισε τον Κύριό της μόλις Εκείνος εκφώνησε το όνομά της. Τόση ώρα Τον είχε μπροστά της, συνομιλούσε μαζί Του κι ούτε που είχε υποψιαστεί τίποτε. Ο Χριστός μας ξέρει με το όνομά μας. Ξέρει τον καθένα μας ξεχωριστά, τους πόθους μας, τις ανάγκες μας, τις προσδοκίες, τους φόβους, τις αδυναμίες, τον βαθύτερο ψυχισμό μας. Τόσο κοντά μας είναι ο Κύριος. Τόσο δικός μας. Αρκεί κι εμείς να έχουμε αναπτύξει με τον Αναστημένο Χριστό μας στενή σχέση προσωπική (Αρχιμ. Αποστόλου Τσολάκη, Μίλησέ μου, Χριστέ, σελ. 156-157, εκδόσεις Σωτήρ). 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!