Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2025

Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 98ο

Ονομάζομαι Σ. Ζ. και είμαι Ελληνοαμερικανίδα. Το 1969 πήγα στην Αφρική ως ιεραπόστολος. Είμαι 75 χρονών και τα 15 μου τα έκανα στην Αφρική, κοντά στα πονεμένα μας αδέλφια, σπέρνοντάς τους τον σπόρο του Ευαγγελίου! Διαμένω μονίμως στο Ναϊρόμπι της Κένυας κι από εκεί πηγαίνω στην Καμπάλα, Καμερούν κι άλλα μέρη, όπου χρειάζεται να σπαρθεί ο σπόρος του Ευαγγελίου του Χριστού.
Είμαι ιεραπόστολος της Αρχιεπισκοπής Αμερικής. Με τη βοήθεια του Θεού και των φιλανθρώπων κτίσαμε 12 ιερούς ναούς στη Μαύρη Ήπειρο. Είχαμε χτίσει και τον 10ο ιερό ναό του προς τιμή του Αρχαγγέλου Μιχαήλ και θέλησα να αγιογραφήσω την Εικόνα του, αντιγραφή από τη βορεινή πύλη του Πατριαρχείου. 

Τελείωνα την εικόνα του, όταν ήρθε το Ταχυδρομείο και μου έφερε γράμμα από τον Πατέρα Σ. Τ., αρχιμανδρίτη και πολλά χρόνια ιεραπόστολο στην Κορέα κι είχε διατελέσει και ιεροκήρυκας της Μητροπόλεως Μηθύμνης, καθώς και Πρωτοσύγκελλος της Αρχιεπισκοπής Αθηνών το 1968-1973. Μέσα στο γράμμα υπήρχε κι ένα μικρό περιοδικό του Ταξιάρχη Μανταμάδου. Τότε έμαθα για το Μανταμάδο και την ανάγλυφη εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, καθώς ο ιερέας μου έγραφε για τον άγιο και τα θαύματά του, που καθημερινώς γίνονται προς δόξαν Θεού. Καθώς προχωρούσα στην ανάγνωση, έφθασα στο σημείο της παραδόσεως του σπαθιού από κάποιον άγνωστο και τότε, γυρίζω να δω την εικόνα και κάτι σαν να σάλεψε. 

Ο Αρχάγγελος της εικόνας άρχισε να ζωντανεύει, να παίρνει σάρκα και οστά! Συγκλονίστηκα! Γονάτισα εμπρός της κι άρχισα να προσεύχομαι με δάκρυα και να του ζητώ τη βοήθεια και την προστασία του. Έπειτα από λίγο και σιγά-σιγά η εικόνα άρχισε να έρχεται στη φυσιολογική της κατάσταση. Επρόκειτο να πάμε για αποστολή στην Καμπάλα. Συνήθιζα πάντοτε που πηγαίναμε σε κάποια αποστολή να παίρνω μαζί μου και την εικόνα ενός Αγίου από το προσκυνητάρι μου. Τη φορά αυτή πήρα μαζί μου την εικονίτσα του Ταξιάρχη Μανταμάδου. Είχαμε φτάσει στα σύνορα Καμπάλας-Κένυας, που την εποχή αυτή, το 1988 η Καμπάλα είχε στρατιωτικό καθεστώς σε κράτη της Αφρικής, σημαίνει ότι η ανθρώπινη ζωή είναι πιο φτηνή από τη ζωή ενός κοτσυφιού!

Καθώς το προσπερνούσαμε, ο οδηγός μας, Κενυάτης και κουμπάρος μου, δεν πρόσεξε ότι από κάπου του έγινε σήμα να σταματήσει κι αυτός συνέχισε. Πέντε άγριοι μοτοσικλετιστές μας κύκλωσαν. Κατέβηκαν από τις μοτοσικλέτες τους, ξεκρέμασαν τα όπλα τους και γονατιστοί ετοιμάστηκαν να μας πυροβολήσουν και να μας πάρουν ως λάφυρα το αμάξι και όλα τα υπάρχοντά μας. Έτσι γινόταν συνήθως τότε εκεί.... Τότε δεν γνωρίζω ποια δύναμη ενήργησε και άνοιξε η πόρτα του αυτοκινήτου μόνη. Βγήκα έξω με την εικόνα του Ταξιάρχη στα χέρια μου και απευθυνόμενη προς αυτούς, τους φώναξα:

- Για τον Θεό σταματήστε. Έχω μαζί μου τον Ταξιάρχη του Θεού, που είναι σαν κι εσάς μελαμψός. Ελάτε να τον δείτε! Αυτομάτως, νόμισες ότι κάποιος τους έπιασε τα χέρια. Ηρέμησαν, άφησαν τα όπλα τους κάτω στο χορτάρι, έτρεξαν σε μένα, πήραν την εικόνα σαν κάτι ιερό και όσιο κι άρχισαν να την εξετάζουν με προσοχή και να αλαλάζουν. Έσκυψαν έπειτα τα πρόσωπά τους στη γη και πιάνοντας τα χέρια μου, ζήτησαν συγχώρηση. Τότε είδα ότι κάποιος από αυτούς ήταν τραυματισμένος σοβαρά στο ένα του χέρι από μαχαίρι. Πήρα τις πρώτες βοήθειες από το αμάξι, του περιποιήθηκα την πληγή και την έδεσα. Γίναμε φίλοι!

Το σπουδαιότερο είναι ότι αμέσως εκεί σπάρθηκε ο λόγος του Θεού και οι πέντε δέχτηκαν τον Χριστό κι έγιναν χριστιανοί! Μετα από όλα αυτά έταξα στον Αρχάγγελο να έρθω εδώ στην Ελλάδα στο Μανταμάδο, για να τον ευχαριστήσω. Και σήμερα νιώθω πολύ ευτυχισμένη που με αξίωσε ο Κύριος να εκπληρώσω το τάμα μου αυτό. Τον ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου!

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

Ας είναι Θεοφώτιστος και δημιουργικός ο μήνας Φεβρουάριος!



Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2025

Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 97ο

Επειδή οι τρείς εχθροί μας: ο διάβολος, το κοσμικό πνεύμα κι ο κακός εαυτός μας συμμαχούν ανίερα μεταξύ τους, ο πνευματικός μας αγώνας γίνεται πιο δύσκολος. Ο διάβολος εκμεταλλεύεται τις κακές επιθυμίες που κυριαρχούν μέσα μας και χρησιμοποιώντας τα όργανά του μέσα στον κόσμο, εξάπτει τη φωτιά των πειρασμών με τις διάφορες εύφλεκτες ύλες των παθών και μας παρασύρει ακόμα πιο εύκολα. 

Άλλοτε μας δελεάζει με ηδονές, απολαύσεις, διασκεδάσεις, χρήματα, δόξα, προβολή. Κι άλλοτε μας απειλεί, μας φοβερίζει, μας εκβιάζει, μας τρομάζει. Κάνει ό, τι μπορεί, για να μας απομακρύνει από τον Θεό, να μας παρασύρει, να μας αιχμαλωτίσει. Ο αγώνας αυτός είναι πολύ δύσκολος, διότι έχει ως πεδίο μάχης την καρδιά του ανθρώπου, το δυσκολότερο πεδίο της μάχης. Επιπλέον είναι αγώνας ισόβιος, διαρκεί μέρα και νύχτα. "Στον πόλεμο αυτόν ποτέ δεν έχουμε εκεχειρία, ποτέ δεν έχουμε ανακωχή", αλλά "ο αγώνας αυτός είναι ασταμάτητος". "Χωρίς τον αγώνα αυτόν, κανείς δεν θα δει τον Κύριο (Ι.Χρυσόστομος)". 

Γι' αυτό πρέπει να παλέψει σκληρά, να ιδρώσει, να ματώσει. Αφού είναι τόσο δύσκολος ο αγώνας, ποιος μπορεί άραγε να αναδειχθεί νικητής; Κι όταν μάλιστα σκεφθεί κανείς ότι μεγάλες μορφές της ιστορίας ηττήθηκαν στον αγώνα αυτόν, αιχμαλωτίσθηκαν στα δίχτυα των ηδονών, έγιναν δούλοι των αισχρών παθών. Σ' αυτόν λοιπόν τον τόσο σκληρό αγώνα, οι άνθρωποι είμαστε ανίσχυροι. Μόνο με τις δικές μας δυνάμεις δεν μπορούμε να σταθούμε, να παλέψουμε. 

Με τη βοήθεια όμως του Θεού και τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας μπορούμε να πολεμήσουμε και να νικήσουμε. Και μάλιστα εμείς γνωρίζουμε εκ των προτέρων ότι η νίκη θα είναι δική μας. Δεν ξέρουμε ότι σ' αυτόν τον ωραίο αγώνα ο Κύριος προπορεύεται, πολεμά στο πλευρό μας και μας ενισχύει μυστικά με τη θεία Του Χάρη. Ο ίδιος άλλωστε μας το έχει υποσχεθεί. 

"Μη φοβάστε", μας είπε, "εγώ θα είμαι μαζί σας". Μας έχει υποσχεθεί ακόμη ότι με τη δική Του δύναμη "μπορούμε να ποδοπατούμε και να κατανικούμε όλες τις δυνάμεις του εχθρού. Κι έτσι, από όσα μηχανεύεται, τίποτα να μην μπορεί να μας βλάψει". Αν λοιπόν μείνουμε σταθεροί στον αγώνα αυτόν, ο Χριστός μας θα μας αναδείξει νικητές. 

Ο πόλεμος εναντίον των παθών μας ξεκινά από τον πόλεμο εναντίον των κακών λογισμών. Μέσα στον νου μας πολλές φορές γίνεται ο πιο σκληρός πόλεμος, ο πόλεμος των λογισμών. Έτσι αναστατώνεται από σκέψεις κακές, από πονηριές, αντιπάθειες κι άλλες κακίες. Αυτές οι κακές σκέψεις άλλοτε αποτελούν πάθη που έγιναν κατάσταση μέσα μας και "βγαίνουν πλέον μέσ' από την καρδιά μας". 

Κι άλλοτε προέρχονται απ' το περιβάλλον μας και μπαίνουν μέσα στον νου μας "διά των θυρίδων", δηλαδή μέσα από τις πέντε αισθήσεις. Έρχεται κι η φαντασία που κυριεύει τον νου με εικόνες που εντυπώνονται με δύναμη μέσα μας. Παράλληλα, ο διάβολος σπέρνει στο περιβόλι του νου μας κάθε κακία, ψιθυρίζει μέσα μας λογισμούς ανίερους, διεγείρει τη φαντασία, υποδαυλίζει τα πάθη. Ταλαιπωρεί και μαυρίζει την ψυχή μας.

Λίγο να μην προσέξει κανείς τη σκέψη του, τα μάτια του ή τα αυτιά του, υποφέρει από φοβερούς λογισμούς. Αυτή η εκρηκτική κατάσταση μέσα μας είνμαι ιδιαιτέρως επικίνδυνη. Διότι καμιά αμαρτία δεν διαπράττεται, εάν πρώτα δεν προηγηθεί η συγκατάθεση του νου στους κακούς λογισμούς. Προηγείται ο εσωτερικός διάλογος της ψυχής μας κι ακολουθεί η πρακτική εφαρμογή, δηλαδή η καταστροφή μας. 

Όταν αφήνουμε τον νου μας να γίνεται ξέφραγο αμπέλι των κακών λογισμών, χωρίς να το παίρνουμε είδηση, συμμαχούμε με τον διάβολο, ο οποίος καταλαμβάνει σιγά-σιγά το κάστρο της ψυχής μας και το αιχμαλωτίζει. Τότε ζούμε μια κόλαση στη σκέψη μας κι ο νους μας δεν μπορεί πλέον να σκέφτεται και να ζει τον Θεό. 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!



Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2025

Φράσεις για προβληματισμό 120ο μέρος



Του χρόνου μας αρχή καλή και ο Χριστός μας προσκαλεί την κακίαν ν' αρνηθώμεν, μ' αρετάς να στολισθώμεν. Να ζώμεν βίον τέλειον κατά το Ευαγγέλιον με αγάπη, με ειρήνη και με τη δικαιοσυνη. Κύριε, ευλόγησε το νέο έτος με πλούσια τη Χάρη Σου και την ευλογία Σου σε όλους μας (Σπουδαία ευχή). 

Κάνε Θεέ μου ο νέος χρόνος να' ναι λουσμένος από φως,. Σ' όλη τη γη και τις καρδιές μας να βασιλεύει ο Χριστός (Ειρηνούλας Μ. Μιχαηλίδου, Ψηλά οι καρδιές). 

Οι 365 μέρες, οι 8760 ώρες, μ' όποιον αριθμό κι αν τις πολλαπλασιάσουμε δεν είναι ούτε "ὡς ἡμέρα μία παρά Κυρίου", παραμένουν λίγες για την αιωνιότητα. Είμαστε απίστευτα παροδικοί και εφήμεροι. Επιτακτική προβάλλει η ανάγκη για εξαγορά του χρόνου με διάθεση δηυμιουργίας. 

Εμμανουήλ σημαίνει ο Θεός είναι μαζί μας, μας αγαπά και μας προστατεύει. Αλλά κυρίως σημαίνει ο Θεός είναι ανάμεσά μας. Δηλαδή ο Θεός έγινε άνθρωπος για τη σωτηρία μας, χωρίς να παύσει να είναι Θεός. Το Εμμανουήλ σημαίνει ό, τι και το Θεάνθρωπος. Μας δίνει παρηγοριά. Ο άνθρωπος μπορεί εν Χριστώ να ενωθεί με τον Θεό, να αγιασθεί, να θεωθεί (Σπουδαία σκέψη). 

Η προσκύνηση των Μάγων θα πρέπει να μας διδάξει όλους, καθώς προσερχόμαστε κι εμείς να προσκυνήσουμε το Θείο βρέφος. Εμείς βέβαια δεν διανύουμε την μακροχρόνια και επικίνδυνη, κοπιαστική πορεία των μάγων. Δεν έχουμε να προσφέρουμε στο Θείο βρέφος χρυσό, λίβανο ή σμύρνα κι ούτε ζητάει τέτοια δώρα από μας. Το δώρο που ζητεί από εμάς ο τεχθείς βασιΛιάς του ουρανού και της γης είναι κάτι βαθυτερο, ανώτερο, ιερό. Παιδί μου, δος μου την καρδιά σου (Σπουδαία σκέψη). 

Τα παράδοξα των ημερών: Ο σύζυγος ψάχνει τι ΔΕΝ ΕΧΕΙ η σύζυγος και φεύγει από τον γάμο! Τα παιδιά σκέφτονται τι ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ και μελαγχολούν! Οι εργαζόμενοι καταγράφουν τις ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ της εργασίας τους και απελπίζονται. Οι φίλοι αναζητούν φίλους ΧΩΡΙΣ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ και τελικά μένουν μόνοι. Ο πιστός πάρατηρεί ΠΩΣ ΖΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ και κλονίζεται ! (Σπουδαία σκέψη).

Είναι ένα σχολειό μεγάλο ξέμακρα, που εγώ άλλο δεν είδα πιο τρανό, κάτω έχει στρωμένο χαλί πράσινο, πάνω έχει σκεπή τον ουρανό. Πάμε στο σχολειό, για να διαβάσουμε που' ναι σαν απέραντος ναός κι 'ναι μέσα εκεί χωρίς να φαίνεται δάσκαλος μεγάλος ο Θεός (Στέλιος Σπεράντσας). 

Αγάπη δεν είναι μόνο τα χατίρια και τα γλυκόλογα. Αγάπη δεν είναι μόνο τα χαμόγελα και το να λες "ναι" σε όλα. Αγάπη είναι και τα όρια. Αγάπη είναι και το "ως εδώ". Αγάπη είναι το να ξέρεις να βάζεις φρένο. Ναι, είναι αγάπη. Γιατί δεν αφήνεις τον άνθρωπο που αγαπάς να κατρακυλήσει περισσότερο προς τον γκρεμό (Σπουδαία σκέψη).

Διογένης ἐρωτηθείς τί τῶν θηρίων κάκιστα δάκνει, ἔφη· τῶν μέν ἀγρίων συκοφάντης, τῶν δέ ἡμέρων κόλαξ: Όταν ο Διογένης ερωτήθηκε ποιο από τα θηρία δαγκώνει χειρότερα, είπε από τα άγρια ο συκοφάντης, ενώ από τα ήμερα ο κόλακας (Αρχαίο ρητό).  

Η συκοφαντία είναι η δύναμη των δειλών. Ο ληστής δολοφονεί με το μαχαίρι, ο συκοφάντης με τη γλώσσα ή τη γραφίδα (Σπουδαίες σκέψεις).

Κακές συντροφιές παρέχουν πάντοτε πολλές αφορμές για αμαρτία. Και όσοι χωρίς ανάγκη αναμειγνύονται με αυτές, πέφτουν στο έδαφος του διαβόλου και πρέπει να περιμένουν είτε να πειρασθούν είτε να παγιδευθούν, όπως ο Πέτρος, είτε να γελοιοποιηθούν και να χλευασθούν. (Π. Ν. Τρεμπέλα, Υπόμνημα εις το κατά Μάρκον, ιδ, 66). 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα διά των πρεσβειών του αγίου Ευθυμίου! 


Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2025

Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 96ο

Για πρώτη φορά βρέθηκα στο Ιερό Προσκύνημα του Αρχαγγέλου την 1η Απριλίου του 2007, ημέρα της ενηλικίωσής μου. Τον Ιανουάριο του 2008 παντρεύτηκα ένα καλό παλικάρι, τον Σ.Τ., ο οποίος είναι στρατιωτικός. Τον Φεβρουάριο του 2008 πήρε την πρώτη του μετάθεση για την 98 ΜΕΘ στην Παγανή Μυτιλήνης, οπότε και αναγκαστήκαμε να μετακομίσουμε στο νησί. Το ίδιο έτος, την ημέρα της  Χάρης Του, ήρθαμε στο Μοναστήρι με τα πόδια, όπως συνηθίζεται από τους κατοίκους του νησιού. 

Τον επόμενο Μάρτη έμεινα έγκυος στο πρώτο μου παιδί, το οποίο γεννήθηκε στις 13 Νοεμβρίου το 2009 και πήρε την αρχή της σαράντευσης από τον πατέρα Στρατή. Επειδή είχα προβλήματα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, το έταξα στον Άγιο· το βαφτίσαμε εκεί και του δώσαμε δυο ονόματα, Γιώργο και Ταξιάρχη. 

Η μητέρα μου είχε τάξει να επισκεφθεί το νησί και να προσκυνήσει τον Αρχάγγελο, εάν όλα πήγαιναν καλά με τον τοκετό μου. Στις 6 Σεπτεμβρίου του 2010 (ημερομηνία γενεθλίων του συζύγου μου) μας αξίωσε και μαζί με τη μητέρα μου και τον αδερφό μου ήρθαμε στο Μανταμάδο· εγώ κυοφορούσα το δεύτερο παιδί μου. 

Τη στιγμή που πλησίασε η μητέρα μου να προσκυνήσει την εικόνα του Ταξιάρχη, που βρίσκεται στο εσωτερικό της εκκλησίας, η εικόνα άλλαξε χρώμα και το πρόσωπο του Ταξιάρχη έγινε κατακόκκινο! Μας φώναξε και προσκυνήσαμε εγώ, ο αδερφός μου και ο άντρας μου και σε λίγο επανήλθε στο κανονικό του χρώμα. Στις 18 Νοεμβρίου του ίδιου έτους γέννησα τον δεύτερο γιο μου κι επέστρεψα στο νησί, όταν αυτός ήταν 18 ημερών. Τις ευχές της σαράντισης και του δεύτερου παιδιού μου τις έδωσε πάλι ο πατέρας Στρατής. 

Τότε παρατήρησα κάτι διαφορετικό στο σώμα μου, στον οργανισμό και τις δυνάμεις μου. Κανείς, μα ούτε κι εγώ είχε δώσει σημασία στις αιμωδίες που είχα στο δεξιό άνω άκρο, κατά τη διάρκεια του 8ου μήνα της κυήσεως του  πρώτου μου παιδιού. Ούτε η μητέρα μου που είναι γιατρός, δεν είχε καταλάβει τίποτα! Και να σκεφθεί κανείς ότι στα 16 μου χρόνια είχα υποβληθεί -για διάφορους λόγους- σε μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου, η οποία και ήταν φυσιολογική. Έμεινα λοιπόν στο νησί μόνη μου με δυο μωρά παιδιά, γιατί ο σύζυγός μου ήταν σε συνεχείς υπηρεσίες και ασκήσεις και η πατρική του οικογένεια, η οποία κατοικεί μόνιμα στα Δάφια Καλλονής, αδυνατούσε να μου συμπαρασταθεί. 

Έτσι λοιπόν, απελπισμένη, την ημέρα που σαράντισε ο Κωνσταντίνος, μπροστά στη θαυμαστή εικόνα του Ταξιάρχη παρακάλεσα με πίστη τον Άγιο για την υγεία μου, την οικογένειά μου και επιστεύτηκα τη ζωή μου και τα προβλήματά μας σε Κείνον και ηρέμησα. Μια ηρεμία, Θεέ μου, αληθινή, μαγική, χωρίς άγχος! Στις 10 Φεβρουαρίου, δηλαδή σε διάστημα ενάμιση μήνα περίπου από την τελευταία μου επίσκεψη στη Μονή, ξύπνησα παράλυτη! Ο σύζυγός μου ήταν πάλι σε άσκηση και τα μωρά μόνα τους στο δωμάτιό τους. 

Πανικόβλητη κάλεσα στο τηλέφωνο τη μητέρα μου στην Αθήνα, η οποία και πήρε στο στρατόπεδο, έστειλαν τον άντρα μου εσπευσμένα στο σπίτι και μεταβήκαμε στο "Βοστάνειο" νοσοκομείο Μυτιλήνης. Με εξέτασαν ένας παθολόγος κι ένας νευρολόγος και μου υπέδειξαν να φύγω στην Αθήνα, για να υποβληθώ σε νέα μαγνητική εγκεφάλου, με το ενδεχόμενο της "σκλήρυνσης κατά πλάκας". 

Στις 14 Φεβρουρίου φτάσαμε στην Αθήνα, στο πατρικό μου σπίτι. Στις 18 υποβλήθηκα σε μαγνητική εγκεφάλου στο νοσοκομείο "Μητέρα" και στις 19 διαγνώστηκε ότι έπασχα από σκλήρυνση κατά πλάκας, με 47 ενεργές εστίες στον εγκέφαλο! Την επομένη εισήχθηκα στο "Αιγινήτειο" νοσοκομείο, όπου έκανα και οσφυονωτιαία παρακέντηση. Πιστοποιήθηκε έτσι η νόσος και πήρα πρώτη φορά ενδοφλέβια κορτιζόνη, με σκοπό να επανέλθω. 

Μέχρι λοιπόν τις 18 Φεβρουαρίου του '12, όταν υπέστην τελευταία μεγάλη υποτροπή της νόσου, με παραλυσία άνω κάτω άκρου, που με ακινητοποίησε περί τις 45 μέρες· είχα εισαχθεί οκτώ φορές στο νοσοκομείο και είχα λάβει ισάριθμες φορές ενδοφλέβια κορτιζόνη! Μια από αυτές τις φορές έπαθα και μερική τὐφλωση στο δεξιό μάτι, αλλά μετά από 15 μέρες επανήλθε πλήρως η όρασή μου. Ο σύζυγός μου είχε πάρει όμως μετάθεση κι έτσι έμεινα στο πατρικό μου σπίτι και είχα τους δικούς μου ανθρώπους να με βοηθούν.
Ούσα αλλεργική σε όλες τις θεραπείες με ιντερφερόνη (ενέσιμη μορφή), στις 18 Ιουλίου του 2012, μπήκα εκ νέου στο "Αιγινήτειο" νοσοκομείο, με σκοπό να λάβω φινγκολιμόδη, μια θεραπεία που είχε έρθει 6 μήνες πριν στην Ελλάδα. 
Ας σημειωθεί ότι ο θεράπων ιατρός μου, αναπληρωτής καθηγητής της έδρας της Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, κ. Α. Ρ., πολλές φορές δήλωσε στη μητέρα μου ότι μόνο μια φορά ακόμα στην 50ετή καριέρα του είχε τύχει τόσο δύσκολο περιστατικό όπως το δικό μου. 

Η τελευταία μαγνητική εγκεφάλου ορίστηκε στις 8 Νοεμβρίου 2013, την ημέρα δηλαδή της γιορτής των Ταξιαρχών. Εγώ δεν έχασα την πίστη μου ούτε το θάρρος μου. Πίστευα στη δυναμική παρουσία και προστασία του Ταξιάρχη και ήμουν ήσυχη. Στις προσευχές μου πάντα ήταν σταθερή η παράκλησή μου προς τον Ταξιάρχη: "Αρχάγγελε, γνωρίζεις  το πρόβλημά μου, το εμπιστεὐομαισε Σένα και Συ κάνε το καλύτερο για μένα και την οικογένειά μου". Και το έκανε!

Παραμονή της εξέτασής μου, 7 Νοεμβρίου, με πρωτοβουλία των παιδιών από την ομάδα στο διαδίκτυο "Ταξιάρχης Μανταμάδος", έγινε αγρυπνία προς τιμήν των Ταξιαρχών συτον ιερό ναό Ζωοδὀχου Πηγής Καλογρέζας Αττικής, στην οποία παραβρέθηκα με τα παιδιά και τον σύζυγό μου κι έκανα αρτοκλασία στη Χάρη Του. Την επόμενη μέρα το πορωί, ανήμερα των Ταξιαρχών, θέλησα να κοινωνήσω πριν πάω να κάνω τις μαγνητικές εξετάσεις. Έτσι κι έγινε. Μπήκα στον μαγνήτη και σε μισή ώρα τελείωσα. Την επαύριο πήρα το αποτέλεσμα, το οποίο ανέφερε: "ΚΑΜΙΑ ΕΝΕΡΓΟΣ ΕΣΤΙΑ. ΝΟΣΟΣ ΣΕ ΥΦΕΣΗ!". Ο θεράπων ιατρός τα είχε χαμένα! Τώρα είναι στο Λονδίνο κι εκεί ασχολείται με την έρευνα της νόσου. 

Με παρακολουθεί, κατά αραιά διαστήματα, ο Διευθυντής του Νευρολογικού τμήματος του 401 Γενικού Στρατιωτικού Νοσοκομείου Αθηνών, και με τη μεσιτεία του φύλακά μας, Αρχαγγέλου Μιχαήλ. είμαι καλά, υγιής, χαρούμενη και ευτυχισμένη και χαίρομαι τη ζωή με τον σύζυγό μου και τα πανπέμορφα παιδιά μου. Εύχομαι ο Θεός να έχει πάντα καλά και τον πατέρα Στρατή, αλλά και την οικογένειά του. Ο Ταξιάρχης να μας βοηθάει όλους. Ελπίζω το καλοκαίρι να τα πούμε από κοντά! Την  ευχή σας. Με σεβασμό, Τ. Α. 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!



Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2025

Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 95ο



Ένας χρόνος πέρασε κι ένας άλλος έκανε την εμφάνισή του. Μια καινούργια σελίδα άνοιξε στο βιβλίο της ιστορίας. Και η ανθρωπότητα, που στροβιλίζεται πάνω στη φλούδα του γηραιού  μας πλανήτη, στρέφει το βλέμμα της στον νέο χρόνο με χίλιες χρυσές ελπίδες. Ένας χρόνος αποχώρησε. Πρόσθεσε το βάρος του στην ηλικία της ταλαίπωρης ανθρωπότητας και καταγράφηκε στα τεφτέρια της ιστορίας. Κι ολοι, μικροί και μεγάλοι, υποδέχτηκαν την αυγή του καινούργιου χρόνυ, τραγουδώντας με χαρά: "Γέρε χρόνε φύγε τώρα.... Ήλθε ο νέος με τα δώρα....". Ποιος ξέρει όμως τι επιφυλάσσει στην κουρασμένη και ταραγμένη ανθρωπότητα ο καινούργιος χρόνος!

Πολλά και μεγάλα είναι τα προβλήματα της κρίσιμης και κοσμογονικής εποχής μας που κληροδοτούνται στη νέα χρονιά και περιμένουν τη λύση τους. Η μεγάλη βιομηχανική επανάσταση, η ιδεολογική σύγχυση και αναρχία, ο κορεσμός πολλών ανθρώπων από υλικά αγαθά και η ασιτία και η δυστυχία πολλών άλλων, που θυμιζουν τους λόγους της Αγίας Γραφής: "Ὅς μέν πεινᾶ, ὅς δέ μεθύει", η ανεργία, η περιφρόνηση και η υποτίμηση ανθρώπου από άνθρωπο, που εκτρέφει το μίσος μ' όλες τις τραγικές του συνέπειες, τα ποτάμια αίματος του άμαχου πληθυσμού σε κάθε γωνιά της γης, η εγκληματικότητα στο ζενίθ, έτσι ώστε να μη νιώθει κανείς ασφαλής στο σπίτι του και ο κίνδυνος των ναρκωτικών στους νέους είναι μερικά από τα κυρίαρχα γνωρίσματα της εποχής μας, που απειλούν τα θεμέλια του πολιτισμού. 

Και η έλλειψη εσωτερικής, ψυχικής καλλιέργειας και ανθρωπιάς, μαζί με τη συσσώρευση υπερβολικής δύναμης στα χέρια του ανθρώπου, τείνουν να κάνουν τον τεχνικό πολιτισμό, για τον οποίο τόσο καυχήθηκε ο άνθρωπος, καταστροφή του πολιτισμού. Μέσα στην παγκόσμια σύγχυση και ακαταστασία, είναι πολύ δύσκολο να διακρίνει κάποιος την πιθανή διαμόρφωση του κόσμου. Αδυνατεί κι ο πιο έμπειρος μελετητής των ανθρωπίνων πραγμάτων να προβλέψει ποιες νέες πτώσεις ή ανορθώσεις θα σημειώσει η Ιστορία. 

Γιατί, ύστερα από προσπάθειες τόσων αιώνων για την πρόοδο και τη βελτίωση της ζωής, η ανθρωπότητα οδεύει δυστυχώς "ἐν χώρᾳ καί σκιᾷ θανάτου" και απειλείται με ολοκληρωτική καταστροφή. Και η ανάγκη για αφύπνιση των συνειδήσεων γίνεται σήμερα ιδιαίτερα αισθητή. Το μεγάλο λοιπόν αίτημα, η πρωταρχική απαίτηση της εποχής μας δεν είναι ο πλούτος και η αφθονία των υλικών αγαθών, ούτε οποιαδήποτε άλλη επιδίωξη του ανθρώπου, αλλά η αυτογνωσία του, η μετάνοιά του και η επιστροφή του στον Χριστό. Αυτή θα φέρει την ψυχική πληρότητα και ασφάλεια, τη μεταμόρφωση και αλλαγή του κόσμου. 

Χωρίς αυτήν, δεν πρέπει να περιμένουμε καμιά πρόοδο. Ο κόσμος δεν θα αλλάξει προς το καλύτερο, αν δεν αλλάξει η καρδιά του καθενός μας. Ο κόσμος δεν θα γίνει καλύτερος, αν δεν καλυτερεύσει πρώτα η δική μας ζωή, αν οι δικές μας καρδιές δεν κατακτηθούν πρώτα από Εκείνον που τις έπλασε. Και η μοναδική δύναμη γι' αυτὀ,  είναι ο Χριστός, μόνο ο Χριστός και το ιερό Του Ευαγγέλιο. 

Στεκόμαστε, λοιπόν, στις αρχές του καινούργιου χρόνου και αναλογιζόμαστε τα προβλήματα που επισώρευσε το παρελθόν στον ταραγμένο και ασυνάρτητο κόσμο μας. Και οι αναμνήσεις συμπλέκονται με τις ελπίδες και τις προσδοκίες. Βλέπουμε τη συνεχή διακίνηση και την αδυσώπητη πλάνη των ιδεών και ιδιαίτερα τους μανιασμένους φωτοσβέστες, που λυσσομανούν να κοιμίσουν τις χριστιανικές συνειδήσεις και να σβήσουν το ιλαρό φως της Ορθοδοξίας για να επιβάλουν τους φανερούς και ανομολόγητους σκοπούς τους και να φέρουν το χάος. 

Αυτούς που αρνούνται τον Θεό, Τον χλευάζουν, Τον βλαστημούν με λόγια και με έργα. Νιώθουμε ρίγος. Και αισθανόμαστε πως σήμερα απαιτείται περισσότερο από κάθε άλλη εποχή εγρήγορση και προσοχή, ψυχική αγρυπνία, μετάνοια και επιστροφή στον Χριστό αι στο Ευαγγέλιο. 

(Περιοδικό ο Ταξιάρχης, αρ. φύλλου 225)

Καλημέρα σας! 

Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! Καλή φώτιση να έχουμε! 



Related Posts with Thumbnails