Σεξουαλική αγωγή και διαπαιδαγώγηση των παιδιών (μέρος 3ο)

Το ξάνοιγμα στη ζωή
Όταν τα παιδιά μεγαλώσουν, απλώνουν φτερά και αφήνουν τη φωλιά τους. Θα πετάξουν μακριά, να φτιάξουν τη δική τους φωλιά, το δικό τους σπίτι. 
Έτσι κι τα παιδιά μας. Τα μεγαλώνουμε με μεγάλη φροντίδα και στοργή, με πολλή χαρά και αγάπη. 

Χαιρόμαστε την αύξηση της ηλικίας και των ικανοτήτων τους, τις καλές επιδόσεις και την προκοπή τους. Θα έλθει η ώρα όμως που τα παιδιά, ώριμα πια, με εφόδια και δυνάμεις, θ' ανοίξουν τα φτερά τους, θ' αφήσουν το πατρικό τους σπίτι, το σπίτι μας. Θα διαλέξουν τη δική τους δουλειά, θ' ανοίξουν το δικό τους σπίτι, θα πορευθούν το δρόμο τους. 

Είναι χαρά για τους γονείς να βλέπουν τα παιδιά να προχωρούν έτσι, υπεύθυνα κι ανεξάρτητα πια στη ζωή τους· να στέκονται μόνα τους και να δημιουργούν. Είναι και λύπη ο αποχωρισμός.

Φυσικό βέβαια αυτό. Ποιος θέλει ν' απομακρυνθεί το παιδί του; Αλλά και ποιος το θέλει καθηλωμένο δίπλα του, να μένει πάντα παιδί το παιδί του; Η ζωή προχωρά και όλοι τελικά θέλουν να δουν τα παιδιά τους αποκατεστημένα, δημιουργημένα, πετυχημένα στη ζωή. Τότε μόνο ησυχάζουν οι γονείς, όσο κι αν ο αποχωρισμός πονάει. 

Τα πράγματα όμως σήμερα είναι πολύ πιο δύσκολα από χθες. Τα παιδιά σπουδάζουν, μαθαίνουν γλώσσες, παίρνουν πτυχία, κάνουν μεταπτυχιακές σπουδές..... Ξεκινούν με εφόδια πολλά, αλλά δουλειά δύσκολα βρίσκουν. Μεγάλη η ανεργία, πολύ λίγες οι δουλειές. 
Αργούν πολύ τα παιδιά να βρουν κάτι, μάλιστα ικανοποιητικό, συμβατό με τις σπουδές τους, που να αποφέρει κάποιες απολαβές ικανές να τα στηρίξουν στη ζωή. Αναγκαστικά αργούν και στον γάμο τους. Πώς ν' ανοίξουν σπίτι, πού να στηριχθούν;

Από την άλλη πλευρά η τάση να προχωρούν σε γνωριμίες και επικοινωνίες, που τελικά πρέπει να καταλήξουν στον γάμο, είναι ολοένα πιο ισχυρή, καθώς τα μέσα που τη δημιουργούν και την ενισχύουν γίνονται ολοένα πιο έντονα και προκλητικά και οι ανασχετικοί φραγμοί πέφτουν. 

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος προτρέπει τους γονείς να παντρεύουν έγκαιρα τα παιδιά τους, πριν προχωρήσει αρκετά η ηλικία, ώστε να προλαμβάνονται οι νεανικές εκτροπές, και να φθάνουν καθαρά σ' έναν τίμιο γάμο, που γίνεται λιμάνι μέσα στο οποίο ησυχάζουν οι ψυχές και ασφαλίζονται από τον κίνδυνο του ναυαγίου (Από τις Ομιλίες του ιερού Χρυσοστόμου). Τώρα που και οι εκτροπές έγιναν πολύ πιο εύκολες και η κοινωνική ανοχή πολύ μεγαλύτερη, τι θα έλεγε άραγε ο ιερός Πατήρ;

Ασφαλώς για τους ευσεβείς γονείς, που μεγαλώνουν τα παιδιά τους με πίστη και φόβο Θεού, είναι πολύ οδυνηρό να τα βλέπουν να φεύγουν από το σπίτι, να συνάπτουν σχέσεις, να συζούν χωρίς τη χάρη του μυστηρίου του γάμου, χωρίς την ευλογία της Εκκλησίας, χωρίς να θέλουν να αποκτήσουν παιδιά, χωρίς οικογένεια. Γι' αυτό έγκαιρα πρέπει να συμβουλεύουν σωστά και να δίνουν την ορθή αγωγή και σ' αυτό το θέμα. 

Η καλύτερη αγωγή ασκείται πρώτα με το δικό τους παράδειγμα. Όταν οι ίδιοι ζουν την οικογένεια "κατ' οἶκον ἐκκλησίαν", όταν μέσα στο σπίτι τους βασιλεύει η βαθιά ειρήνη και η αληθινή χαρά, ὀταν μεταξύ τους υπάρχει πραγματική αγάπη και αφοσίωση, όταν αναπτύσσουν άριστες σχέσεις με τα παιδιά, και όλα αυτά τα στηρίζουν στην πίστη τους στον Θεό, και στη ζωή τους μέσα στην Εκκλησία, τότε δίνουν σιωπηρά και πολύ εκφραστικά την καλύτερη αγωγή στα παιδιά τους για την αξία της οικογένειας, την οποία κανένα άλλο σχήμα συμβιώσεως δεν μπορεί να υποκαταστήσει. 

Επιπλέον θα εξηγήσουν οι γονείς στα παιδιά γιατί κάθε άλλη σχέση έξω από το ιερό περιβάλλον της οικογένειας είναι μεγάλη εκτροπή και βαρύτατη αμαρτία. Όχι βέβαια γιατί το ορίζει έτσι "αυθαίρετα" ο Θεός, αλλά γιατί αυτό δεν ταιριάζει σε μας· καταρρακώνει την αξία μας,κατεβάζει την εικόνα του Θεού μέσα μας, μάς οδηγεί στη διαφθορά και στην εξαχρείωση, δεν εξασφαλίζει αυτό που πραγματικά έχουμε ως άνθρωποι ανάγκη: ποιότητα στη χαρά, γνησιότητα και διάρκεια στην αγάπη, σεβασμό στην ιερότητα του μυστηρίου της ζωής, στο οποίο πρέπει να είναι ανοικτή κάθε τέτοια σχέση.

Γι' αυτό είναι αμαρτία. Αμαρτία απέναντι στον Θεό, που μας έπλασε, για να ζούμε αληθινά ελεύθεροι κοντά Του, και εμείς προτιμούμε τη δουλεία στα πάθη μας, που μας κρατούν μακριά Του. Αμαρτία και απέναντι στον εαυτό μας, που δικαιούται να ζει την πραγματική ευτυχία, και εμείς του τη τη στερούμε για χάρη μιας κατώτερης ηδονής και μιας πρόσκαιρης και αμφίβολης σε ποιότητα σχέσεως. 

Οι σχέσεις αυτές ονομάζονται τελευταία με τον πολύ αθώο και εξευγενισμένο όρο "ολοκληρωμένες σχέσεις". Αλλά ούτε αθώες είναι ούτε βέβαια ολοκληρωμένες. Διότι οι πραγματικά ολοκληρωμένες σχέσεις ικανοποιούν βαθιά τον άνθρωπο και γι' αυτό δεν είναι προσωρινές, δεν αντικαθίστανται σε λίγο από άλλες και ύστερα από άλλες, όπως συνήθως συμβαίνει. Και επιπλέον, αν είναι πράγματι ολοκληρωμένες, μπορούν να οδηγήσουν στη γέννηση ενός παιδιού, πράγμα το οποίο κατά κανόνα στις περιπτώσεις αυτές αποφεύγεται. 

Μόνο μέσα στον γάμο οι σχέσεις είναι ολοκληρωμένες: σχέσεις όχι μόνο σωμάτων, αλλά και σχέσεις τελείας αφοσιώσεως ψυχών. Γι' αυτό όσοι προχωρούν στο ιερό μυστήριο, το κάνουν με χαρά και ελεύθερα δεσμεύονται ισόβια, χωρίς να αναζητούν κάτι άλλο, αφού ζουν κάτι μεγάλο, πλήρες και ολοκληρωμένο. Και ως καρπός της αγάπης τους έρχονται στη ζωή νέοι άνθρωποι που αυξάνουν την αγάπη τους και τη χαρά τους και ολοκληρώνουν την οικογένειά τους. 

Να συμβουλεύουν οι γονείς τα παιδιά τους, ώστε το πραγματικά δύσκολο θέμα της δημιουργίας της δικής τους οικογένειας να το αντιμετωπίζουν με σύνεση και υπομονή. Να αγωνίζονται να διατηρούν την αγνότητά τους, όσες κι αν είναι σήμερα οι δυσκολίες. Και να προχωρούν, ίσως και με κάποια δουλειά απλούστερη στην αρχή. Εφόσον αναθέτουν τη ζωή τους με πίστη στον Θεό και ζουν κατά το θέλημά Του, δεν θα αφήσει Εκείνος. Θα ευλογήσει και θα στηρίξει τη νέα οικογένεια. 

Γιατί αυτό έχει ανάγκη ο άνθρωπος και αυτό βαθιά τον ικανοποιεί. Όταν αυτό ζουν αυθεντικά οι γονείς, αυτό διδάσκουν με αγάπη στα παιδιά και γι'' αυτό προσεύχονται θερμά και με πίστη στον Θεό, δικαιούνται να έχουν σταθερή την ελπίδα ότι το ξάνοιγμα των παιδιών τους στη ζωή θα τα οδηγήσει σε ξέφωτο αληθινής χαράς και ευτυχίας· όχι σε βάραθρα αμαρτίας και δυστυχίας.

(Αρχιμανδρίτου Αστερίου Χατζηνικολάου, Προβλήματα στη σύγχρονη οικογένεια,Το ξάνοιγμα στη ζωή, Αθήνα, 2016)

συνεχίζεται....
Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

Σεξουαλική αγωγή και διαπαιδαγώγηση των παιδιών (μέρος 2ο)

Η σεξουαλική αγωγή των παιδιών
Είναι σημαντικό και πολύ βοηθητικό για τα παιδιά μας να αισθάνονται ότι καταλαβαίνουμε τις απορίες τους για τις σχέσεις των δυο φύλων και κατανοούμε τις δυσκολίες που συναντούν στην προσπάθειά τους να τις αντιμετωπίσουν σωστά. Κερδίζουμε την εμπιστοσύνη τους, όταν βλέπουν πως δεν απορούμε και δεν αντιδρούμε, αλλά στεκόμαστε με σεβασμό και φόβο Θεού μπροστά σ' αυτό το καινούργιο, σ' αυτή την έλξη που δημιουργείται στη νεανική τους ψυχή.

Καταλαβαίνουμε ότι η περιέργεια τούς κεντρίζει, η φαντασία δουλεύει ασταμάτητα, το συναίσθημα ενεργεί ανεξέλεγκτα, χάνουν εύκολα τον έλεγχο του εαυτού τους. Καταλαβαίνουμε και θέλουμε να βοηθήσουμε, χωρίς να παρεξηγούμε. 

Γι' αυτό με ήρεμη διάθεση και ψυχραιμία πρέπει να εξηγήσουμε ότι όλο αυτό που αυθόρμητα ξεπηδά από την ψυχή τους, πρέπει να το δαμάσουν και να το κυβερνήσουν σωστά, ώστε να μην τους εκτρέψει σε λάθη σοβαρά που θα τους πληγώσουν, αλλά να τους προετοιμάσει για το μεγάλο, για το οποίο είναι προορισμένοι: για τη δική τους οικογένεια. 

Αν θέλουν να τη σκέπτονται επιτυχημένη και ευτυχισμένη, πρέπει να παλέψουν στα χρόνια της προετοιμασίας τους. Για να διατηρήσουν άθικτο αυτό που θα ζήσουν αργότερα και να το σεβαστούν, αφού γίνει, πρέπει να το σέβονται από πριν. Γιατί είναι γνωστό ότι συχνά οι πριν από τον γάμο απροσεξίες διευκολύνουν τις μετά τον γάμο συμφορές. 

Να εξηγήσουμε ακόμη στα παιδιά, ότι η αγάπη, όπως την προβάλλει ο κόσμος με διάφορους τρόπους, είναι συνήθως εφήμερη, αμφίβολη, ρηχή και επιπόλαιη συναισθηματική εκδήλωση. Γι' αυτό και οι σύντροφοι αλλάζουν πολύ εύκολα. 

Η αγάπη αυτή σύντομα μπορεί να σβήσει και εύκολα να μετατραπεί σε ζήλια, αδιαφορία, αντιπάθεια, κακία, μίσος, εκδικητικότητα. Και στο τέλος να αφήσει στην ψυχή μια απέραντη πίκρα, μια βαθιά απογοήτευση και την αίσθηση της οριστικής αποτυχίας. Μπορεί δε να προκαλέσει και ψυχολογικά προβλήματα,να οδηγήσει σε ασθένειες, κάποτε σε ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, που αντιμετωπίζονται συνήθως με επιπολαιότητα και βαρύτερα λάθη. 

Η αληθινή αγάπη εμπνέει τον βαθύ σεβασμό στο πρόσωπο του άλλου, που είναι εικόνα του Θεού, που η ψυχή του έχει απέραντη αξία, που το σώμα του είναι έμψυχος ναός του Θεού. Ο σεβασμός όμως προϋποθέτει την εγκράτεια, η εγκράτεια απαιτεί αγώνα, ο αγώνας δεν επιτυγχάνει χωρίς την ενίσχυση της χάριτος του Θεού, η δε χάρις δίνεται άφθονη σ' όσους καταφεύγουν με πίστη στον Θεό. Δεν υπάρχει επομένως αγάπη χωρίς την πίστη, χωρίς τον Θεό. 

Η αληθινή αγάπη δεν είναι κάτι ανθρώπινο,  είναι κάτι θεϊκό. Και μόνο "κατά Θεόν" και "διά τόν Θεόν" μπορεί κανείς αληθινά να αγαπά. Οι άνθρωποι πλησιάζουν μεταξύ τους, μόνο όταν πλησιάζουν τον Θεό. Μέσα στην Εκκλησία βρίσκουμε τον Θεό της αγάπης, ζούμε μεταξύ μας την τέλεια κοινωνία της αγάπης, απολαμβάνουμε την αληθινή ευτυχία και χαρά. Εκεί πρέπει να οδηγούμε τα παιδιά μας, διότι εκεί θα έχουν ουσιαστική βοήθεια για τη ζωή τους στο παρόν και στο μέλλον τους. 

Τα παιδιά δεν τα βοηθεί η ατμόσφαιρα του σχολείου, η σύγχρονη αγωγή, που δεν κάνει κανέναν λόγο για την αθάνατη ψυχή, που επιτρέπει κάθε είδους ελεύθερες σχέσεις, και το μόνο που δείχνει να την ενδιαφέρει είναι το να γίνονται όλα έτσι, ώστε να μη βλάπτεται η υγεία του σώματος. Δεν βοηθεί η σημερινή κοινωνία, που τη διακρίνει η ελευθεριότητα και η ασυδοσία. 

Δεν βοηθούν τα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα, που ακόμη και με τις παιδικές τους εκπομπές - πολλές φορές δεν είναι καθαρές- ξυπνούν πολύ πρόωρα το σχετικό ενδιαφέρον των παιδιών, αφαιρούν την αθωότητά τους και τούς στερούν το δικαίωμα να ζήσουν αγνά και χαρούμενα τα παιδικά τους χρόνια. 

Δυστυχώς τα μέσα αυτά, που σημείωσαν εκπληκτική ανάπτυξη στην εποχή μας, έχουν κάνει πολύ εύκολη την πρόσβαση στο κακό και παρουσιάζουν με δελεαστικούς τρόπους ελκυστική και σχεδόν υποχρεωτική την αμαρτία. Ο μοντέρνος τρόπος ζωής προβάλλεται έτσι, που να φαίνεται αδύνατο το να πορευθεί κάποιος αντίθετα στο ρεύμα του κακού, το οποίο παρασέρνει τα πάντα στο διάβα του και θέλει να επιβάλει ολοκληρωτική την κυριαρχία του παντού. 

Θεωρείται εξωπραγματικός σήμερα όποιος μιλά για την εγκράτεια και την αγνότητα. Είναι λέξεις "άγνωστες" αυτές, που όταν κάποτε ακουσθούν, αντιμετωπίζονται από τους περισσότερους με περιφρόνηση και χλεύη. 

Εδώ είναι το χρέος μας: με νηφαλιότητα και πειστικότητα να δείξουμε στα παιδιά τη χρησιμότητα της εγκράτειας και τη ζηλευτή ομορφιά της αγνότητας· να τους κάνουμε αγαπητή και ελκυστική τη μεγάλη αυτή αρετή. Είναι χρέος μας να μιλήσουμε για το μεγαλείο του χριστιανικού γάμου, για την ιερότητα της σχέσεως που εκφράζει την αγάπη δυο ανθρώπων και υπηρετεί τη ζωή ενός τρίτου, όταν ο Θεός το θελήσει. 

Είναι πολύ σημαντικό να δείξουμε στα παιδιά πως μέσα από αυτή τη σχέση μπορεί ο άνθρωπος να καταξιώνει τη θεοειδή ύπαρξή του, να καλλιεργεί την πνευματικότητά του και όχι να οδηγείται στην αποκτήνωση, στην καταρράκωση και στη διαστροφή. 

Να σταθούμε κοντά στα παιδιά μας στα δύσκολα νεανικά τους χρόνια. Να τους πούμε ότι όλα είναι ευλογημένα, όταν γίνονται στην ώρα τους, όταν ο Θεός τα ευλογήσει και ο Θεός τα θελήσει. "καιρός τῷ παντί πράγματι" διδάσκει ο αιώνιος λόγος του Θεού (Εκκλ. γ, 1, 17). 

Για το καθετί υπάρχει ο κατάλληλος καιρός. Τώρα πρέπει να φροντίζουν για τη σωστή προετοιμασία τους, να προσπαθούν για τη μόρφωση και την αρετή, τα εφόδια εκείνα που θα συντελέσουν στην αυριανή επιτυχία τους στη ζωή. Τώρα να αγωνίζονται για την αγνότητα, που δεν πρέπει να τη ζουν ως παθητική, αλλά ως δυναμική κατάσταση· όχι ως στέρηση, αλλά ως απολαβή. 

Πολύτιμος σύμμαχος στην αγωγή των παιδιών μας και στο θέμα αυτό είναι ο πεπειραμένος Πνευματικός. Στον ιερέα του Θεού τα παιδιά μπορούν να ανοίξουν πιο εύκολα την ψυχή τους, να διατυπώσουν απορίες, να ζητήσουν βοήθεια στον αγώνα τους και να πουν τα σφάλματά τους. Εκεί θα βρουν αγάπη, στοργή, άφεση αμαρτιών, σωστή καθοδήγηση σ' αυτό το πολύ δύσκολο και καίριο ζήτημα της ζωής τους. Εκεί θα πάρουν πλούσια τη χάρη του Θεού, που θα τα ενισχύει στον αγώνα τους. 

Αυτή τη χάρη θα επικαλούνται, και στον παντοδύναμο Θεό θα καταφεύγουν οι γονείς με τη θερμή προσευχή τους. Για να στηρίζει Εκείνος τα παιδιά τους και να τα αναδεικνύει λευκά και ευωδιαστά κρίνα μέσα στον βούρκο της σύγχρονης αμαρτωλής κοινωνίας· τέκνα δικά Του, ''αμώμητα", αστέρια φωτεινά που θα λάμπουν στο σκοτάδι της πονηρής και διεστραμμένης γενιάς μας (Φιλ. β, 15).

(Αρχιμανδρίτου Αστερίου Χατζηνικολάου, Προβλήματα στη σύγχρονη οικογένεια, Η σεξουαλική αγωγή των παιδιών, Αθήνα, 2016)

συνεχίζεται....

  Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

Σεξουαλική αγωγή και διαπαιδαγώγηση των παιδιών (μέρος 1ο)

Η σεξουαλική αγωγή των παιδιών
Όσο τα παιδιά είναι μικρά, η διαφορά του φύλου δεν προκαλεί αίσθηση. Αναπτύσσονται παράλληλα, συναναστρέφονται, ελεύθερα, παίζουν μαζί, χωρίς να δημιουργεί κάτι ιδιαίτερο η διαφορά τους.

Καθώς όμως μεγαλώνουν, όταν προχωρήσουν στην προεφηβική και μάλιστα στην εφηβική ηλικία, τότε τα πράγματα αλλάζουν ριζικά. Αναπτύσσεται απότομα το σώμα, εμπλουτίζεται ο ψυχικός κόσμος, φανερώνονται έντονα τα χαρακτηριστικά του φύλου, το αγόρι γίνεται άντρας, το κορίτσι γίνεται γυναίκα, ανακαλύπτουν κάτι διαφορετικό στον εαυτό τους και στον άλλον. 

Η διαφορά αυτή επηρεάζει όλο τον ψυχοσωματικό οργανισμό, φανερώνει νέες, άγνωστες μέχρι τότε δυνάμεις στο σώμα και στην ψυχή, συγκινεί και αναστατώνει τον όλο άνθρωπο, που ανοίγει τα μάτια του με έκπληξη, με αγωνία και χαρά σε μια νέα πραγματικότητα, που την αισθάνεται ιδιαίτερα ελκυστική: το πρόσωπο του άλλου φύλου. 

Και επειδή η κατάσταση αυτή του είναι καινούργια και άγνωστη, δεν γνωρίζει πώς να τη διαχειρισθεί. Εδώ προκύπτει η ανάγκη της σχετικής αγωγής, που αφενός θα προφυλάξει τα παιδιά μας από λάθη, τα οποία μπορεί να τα πληρώνουν σε όλη τους τη ζωή, αφετέρου θα τα βοηθήσει να κτίσουν σωστά το οικοδόμημα της μελλοντικής τους ευτυχίας.

Δυστυχώς οι δημόσιοι φορείς της αγωγής δεν έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη μας στο θέμα αυτό. Η επιπολαιότητα, η προχειρότητα και το κοσμικό φρόνημα με το οποίο το αντιμετωπίζουν, δεν βοηθούν τα παιδιά. Μάλλον τα εξωθούν στο αμαρτωλό και ανήθικο, που χωρίς αμφιβολία τα οδηγεί στη δυστυχία, στην απογοήτευση, στον ψυχικό όλεθρο και την καταστροφή.

Στο σύγχρονο σχολείο διδάσκονται από πολύ νωρίς, ακόμη από τις τάξεις του Δημοτικού, σχετικά μαθήματα. Ποιο είναι όμως το περιεχόμενό τους; Ποιος το έχει καταρτίσει και με ποια κριτήρια; Ποιος διδάσκει το μάθημα; Ποια τα προσόντα και το ήθος του και σε ποια ατμόσφαιρα παρουσιάζει το θέμα του;

Δε θα επιμείνουμε στο τι γίνεται σήμερα στα σχολεία μας ή ποια αγωγή σχετικά με το θέμα δίνει ο άλλος μεγάλος δάσκαλος, η τηλεόραση, και ο ακόμη μεγαλύτερος και πολύ πιο επικίνδυνος, το διαδίκτυο. Όλοι λίγο ή πολύ τα γνωρίζουμε αυτά.

Αυτά που κυρίως θα προσπαθήσουμε είναι να πούμε επιγραμματικά το τι πρέπει να κάνουμε εμείς, το οποίο μάλιστα είναι επιτακτική ανάγκη να το κάνουμε πριν οι άλλοι παράγοντες αναλάβουν ενεργό ρόλο να ενημερώσουν και πολύ πιθανόν να καταστρέψουν τα παιδιά μας.

Το πρώτο ασφαλώς που πρέπει να τονίσουμε είναι να μην εφησυχάζουμε κι επομένως να μην αμελούμε. Τα παιδιά μπορούν με πολλούς τρόπους  να ασχοληθούν με το θέμα και να έχουν κάποια ενημέρωση από φίλους, συμμαθητές και μεγαλύτερους ακόμα, που όμως δεν αξίζουν την εμπιστοσύνη τους.

Μην αφήσουμε συνεπώς τη σχετική αγωγή σε άλλα χέρια. Μην καθυστερήσουμε. Γιατί μπορεί να μας πουν κάποτε τα παιδιά μας με δίκαιο παράπονο: "Αργήσατε. Σας πρόλαβαν άλλοι, που ούτε την αγάπη τη δική σας είχαν ούτε την απαραίτητη γνώση. Και εγώ τώρα σας κατηγορώ, γιατί κλαίω για λάθη τα οποία, αν μου είχατε μιλήσει νωρίτερα, δεν θα είχαν γίνει".Ας μη μας νικήσουν κάποιοι δισταγμοί, που μπορεί να είναι δικαιολογημένοι σε έναν βαθμό: Πώς θα μιλήσουμε στα παιδιά; Τι άραγε γνωρίζουν; Πόσο θα καταλάβουν;

Οπωσδήποτε χρειάζεται γνώση και απαιτείται ο κατάλληλος τρόπος. Δεν είναι εύκολο.Δεν ωριμάζουν όλα τα παιδιά μαζί. Δεν ευαισθητοποιούνται με τον ίδιο τρόπο. Δεν απασχολούνται με τους ίδιους προβληματισμούς. Το καθένα έχει έναν ιδιαίτερο κόσμο και γι' αυτό με ιδιαίτερο τρόπο θα ανακαλύψει σωστά το άλλο φύλο και τον ρόλο του στη ζωή του.

Θα βοηθήσουμε πολύ τα παιδιά να δεχθούν την ορθή αγωγή επί του θέματος, αν θεμελιώνουμε την προσπάθειά μας στον αιώνιο λόγο του Θεού.Να μιλήσουμε για τη δημιουργία του ανθρώπου, όπως περιγράφεται στους πρώτους στίχους της Γενέσεως. Να πούμε ότι ο Θεός, όταν έπλασε τον άνθρωπο, "ἄρσεν καί θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς (α, 27)". Να εξηγήσουμε τους λόγους για τους οποίους έγινε αυτό. Ποιος ο σκοπός τῆς δημιουργίας των δυο φύλων; Ποιος ο ρόλος του καθενός; Πώς το όρισε ο αγαθός και φιλάνθρωπος Θεός;

Μέσα στις σελίδες της Αγίας Γραφής αντιμετωπίζονται όλα τα μεγάλα θέματα που απασχολούν τον άνθρωπο και δίνονται λύσεις θεόπνευστες, που ικανοποιούν βαθιά την ψυχή του και την ασφαλίζουν από κάθε κίνδυνο μικρών ή μεγάλων εκτροπών.

Η Αγία Γραφή μας παρουσιάζει τη ζωή των πρωτοπλάστων ανθρώπων, του πρώτου άνδρα και της πρώτης γυναίκας που έζησαν πάνω στη γη. Μας μιλάει και για το πώς οι σχέσεις τους διαταράχθηκαν, όταν έπεσαν στην αμαρτία. Μας εξηγεί επίσης και πώς ο άνθρωπος μπορεί, με τη βοήθεια της χάριτος του Χριστού, να αναμορφωθεί στο αρχαίο του κάλλος, να ανέβει σε ύψος πνευματικό, ώστε να μπορεί να βλέπει με μάτια καθαρά τον οποιονδήποτε συνάνθρωπό του, να τον σέβεται και να τον αγαπά αληθινά, να συνεργάζεται μαζί του και να συμβιώνει αρμονικά. 

Διότι ο λόγος του Θεού αποκαλύπτει το μεγαλείο του κάθε ανθρώπου και μας βοηθεί να τον αντιμετωπίζουμε με απόλυτο σεβασμό ως εικόνα του Θεού, ως ύπαρξη που φέρει μέσα της αθάνατη ψυχή και έχει ύψιστο και αιώνιο προορισμό· επομένως ως σύντροφο πολύτιμο,ως συναθλητή και συνοδοιπόρο στον δρόμο της ζωής και όχι ως αντίπαλο, ως αντικείμενο εκμεταλλεύσεως ή μέσο ηδονής. 

Αν σε τέτοια βάση τοποθετήσουμε το θέμα της σχέσεως των δυο φύλων, η επικοινωνία μας με τα παιδιά για το θέμα αυτό θα γίνει με κάθε σοβαρότητα και ιεροπρέπεια. Δεν θα παρασυρθούμε από το πνεύμα του κόσμου, που κατεβάζει τις σχετικές συζητήσεις σε κατώτατο επίπεδο και αντιμετωπίζει τα προβλήματα που ανακύπτουν με επιπόλαιο τρόπο, συχνά με ελαφρά διάθεση ή και ανεπίτρεπτη χυδαιότητα. 
(Αρχιμανδρίτου Αστερίου Χατζηνικολάου, Προβλήματα στη σύγχρονη οικογένεια, Η σεξουαλική αγωγή των παιδιών, Αθήνα, 2016)

συνεχίζεται....

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!   

Ας είναι δημιουργικός και ευφρόσυνος ο μήνας Σεπτέμβριος!