Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 112ο

Γι' αυτό τι θα κάνεις; Ό, τι σου πει ο Πνευματικός. Αυτός θα σου δώσει οδηγίες, κάθε φορά ποιο πάθος θα πολεμήσεις περισσότερο και πώς. Για παράδειγμα, μπορεί να σου τονίσει το πρόβλημα ότι ξυπνάς πολύ αργά και να σου ζητήσει να ξυπνάς νωρίτερα. Ή να σου ζητήσει να πολεμήσεις τη λαιμαργία σου, τον θυμό σου, την περιέργειά σου. τη ζήλεια σου. 

Και μέσα από την υπακοή αυτή έρχεται μεγάλη ευλογία και ωφέλεια. Ή μπορεί να σου πει ο Πνευματικός: Αυτή την περίοδο δεν θα μπεις στο διαδίκτυο, παρά μόνο σε 5-10 σελίδες που τις χρειάζεσαι για τις εργασίες σου. Ή να σου ορίσει χρόνο: θα μπαίνεις μόνο για μισή ώρα την ημέρα. Ή να σου πει: Εκείνος ο φίλος σου δεν σε βοηθάει πνευματικά. Θα σε παρασύρει. Κόψ' τον. Είναι δύσκολο. Αλλά διαφορετικά δεν γίνεται πνευματικός αγώνας. 

"Μη στοχασθείς", γράφει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, "ότι η νίκη αυτή είναι ασήμαντη και μικρή. Είναι μεγαλύτερη νίκη το να νικήσεις ένα σου πάθος και μια ηδονήν των αισθήσεών σου, παρά το να νικήσεις εκατό εχθρούς. Ενδοξότερο τρόπαιο είναι να χύσεις θεληματικά λίγο ιδρώτα και μια ρανίδα αίματος για την αγάπη του Θεού και το να καταβάλεις ένα σου κακό θέλημα, σε πείσμα του διαβόλου, παρά το να χύσεις ποταμούς αιμάτων, για να καταβάλεις ολόκληρα στρατεύματα". 

Κι αν έτσι πολεμάς και νικάς, θα αισθάνεσαι μια μοναδική χαρά, που μόνο όποιος τη ζήσει, μπορεί να την καταλάβει. Θα προγεύεσαι την ανέκφραστη εκείνη χαρά που θα απολαύσουν οι νικητές στη Βασιλεία του Θεού. Στον αγώνα αυτό, εμείς οι Χριστιανοί, οι στρατιώτες του Χριστού, δεν είμαστε άοπλοι. Έχουμε πάντα μαζί μας τα όπλα μας. Όπλα που είναι δοκιμασμένα σε μύριες μάχες κατά του εχθρού, όπως: η άσκηση και η νηστεία, το καθημερινό πρόγραμμα, η μελέτη της Αγίας Γραφής και άλλων βιβλίων, η προσευχή, η θεία Κοινωνία, η καλλιέργεια των αρετών και η μίμηση του Κυρίου. 

Πνευματικός αγώνας χωρίς πνευματική και σωματική άσκηση δεν μπορεί να υπάρξει. Γιατί όμως; Η ανθρώπινη φύση μας, όπως κατάντησε μετά την πτώση του Αδάμ, έχει ροπή προς το κακό, προς την αμαρτία. Ο άνθρωπος πλέον κάνει όχι αυτό που θέλει, αλλά αυτό που μισεί. Πιο εύκολα στρέφεται προς την ύλη και τη σαρκικότητα και πιο δύσκολα προς τον Θεό και την ουράνια ζωή.

Πολύ εύκολα παρασύρεται στο κακό και δύσκολα κατορθώνει το καλό. Για παράδειγμα, πιο εύκολα θυμώνει και πιο δύσκολα μένει πράος. Πιο εύκολα κατακρίνει και πιο δύσκολα βλέπει τους άλλους με κατανόηση. Πιο εύκολα σκέφτεται κάτι το κακό, πιο δύσκολα κάτι το άγιο. Ένας εμφύλιος πόλεμος γίνεται μέσα μας, για να αποφασίσουμε τι πρέπει να κάνουμε. Ξεσχίζεται η καρδιά μας από τα πάθη και αρρωσταίνει.

 Κι ένα βασικό φάρμακο, για να θεραπευθεί η ψυχή μας και να είναι διαρκώς στραμμένη στον Θεό είναι η πνευματική και η σωματική άσκηση. Άσκηση είναι η εξάσκηση της ψυχής και του σώματός μας, ώστε να ελευθερωθούμε από τη ροπή αυτή που μας τραβά προς την αμαρτία και να μπορούμε να στρεφόμαστε ελεύθερα προς τον ουρανό και τον Θεό. 

Με την άσκηση οι άνθρωποι στερούμαστε θεληματικά κάποιες επίγειες απολαύσεις, για να απαγκιστρωθούμε σιγά σιγά από τα επίγεια και να αγαπήσουμε τα ουράνια. Διαφορετικά, όταν η ζωή μας αρνείται την άσκηση, καταντά ένα καθαρά βιολογικό φαινόμενο και τείνει να πέσει στο επίπεδο των ζώων. Σωματική άσκηση στη χριστιανική ζωή είναι η εγκράτεια, η νηστεία, η αγρυπνία, η στέρηση υλικών απολαύσεων κ.λπ. Η άσκηση αυτή δεν σχετίζεται με την περιφρόνηση του σώματος, ούτε επιδιώκει τον βασανισμό του, αλλά την απελευθέρωση της ανθρώπινης φύσης από καθετί που την αιχμαλωτίζει στα πάθη. 

Άσκηση όμως δεν είναι μόνο η σωματική, αλλά και η πνευματική: ο αγώνας του ανθρώπου να τηρεί τις εντολές του Θεού, να προτιμά δηλαδή το καλό από το κακό, την αγνότητα από τη σαρκικότητα, τον ουρανό από τη γη, το φως από το σκοτάδι, τη ζωή από τον θάνατο, τον Θεό από τον διάβολο. Για να μπορέσει όμως ο άνθρωπος να ασκείται πνευματικά, να επιλέγει το δύσκολο από το εύκολο, χρειάζεται και τη σωματική άσκηση. Διότι η σωματική άσκηση τον βοηθά καθοριστικά στην πνευματική. 

συνεχίζεται.... 

(Μάριος Ν. Δομουχτσής, Θέλω να ζήσω μαζί σου)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

Ας είναι ευφρόσυνος και δημιουργικός ο μήνας Ιούλιος!

Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 111ο

Θα πρέπει να προσέξουμε δυο μέτωπα: ένα έξω από εμάς κι ένα μέσα μας. Έξω από εμάς ασφαλώς υπάρχουν τόσες προκλήσεις. Μην αφήνουμε λοιπόν εκτεθειμένα τα μάτια μας και τ' αυτιά μας σ' αυτές τις παγίδες, στους δρόμους, στο σπίτι, παντού. Μη λέμε, εγώ δεν επηρεάζομαι· όλοι μας κινδυνεύουμε. Αλλά συνάμα θα πρέπει να προσέξουμε και στο εσωτερικό μέτωπο του νου μας. 

Τα πεπυρωμένα βέλη των κακών λογισμών που μας στέλνει ο διάβολος, δεν αποτελούν από μόνα τους αμαρτία, όταν τα διώχνουμε αμέσως. Δεν μπορούμε να απαγορεύσουμε στον διάβολο να μας πολεμά. Μπορούμε όμως να τον εμποδίσουμε να κάνει τον νου μας ξενοδοχείο κακών λογισμών. Οι κακοί λογισμοί χρειάζονται περιφρόνηση. Αμέσως να τους διώχνουμε. Διότι διαφορετικά αγριεύει ο εχθρός και μας αναστατώνει. Μας κάνει να ασχολούμαστε με την αμαρτία. 

Το μεγαλύτερο όμως όπλο κατά των κακών λογισμών είναι η προσευχή· ιδιαιτέρως όταν βλέπουμε τους λογισμούς σαν σφήκες να πέφτουν επάνω μας. Μόνο η Χάρις του Θεού μπορεί να καθαρίσει τον νου μας και να αποκολλήσει την καρδιά μας από τη ματαιότητα του κόσμου. Υπάρχει όμως κι ένας πιο ωραίος τρόπος να αντισταθούμε στον δύσκολο αυτόν αγώνα. 

Είναι το να γεμίζουμε τον νου μας με ιερά νοήματα, που θα κυριαρχούν στην καρδιά μας και θα μας μεταγγίζουν χαρά. Να σκεπτόμαστε τον Θεό, να γεμίζουμε την ψυχή μας με θείες αλήθειες, να μελετούμε τη ζωή του Χριστού μας και των Αγίων μας. Έτσι θα χάνουν τη δύναμή τους οι κακοί λογισμοί, και η "μνήμη του Θεού" θα γεμίζει τη ζωή μας. 

Ας δούμε τι λέει σχετικά με τον καθημερινό πνευματικό αγώνα ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, στο βιβλίο του "Αόρατος πόλεμος" και πιο συγκεκριμένα στο κεφάλαιο με τίτλο: "Με ποιον τρόπο ξημερώνοντας πρέπει να βγαίνει στη μάχη το πρωί ο στρατιώτης του Χριστού, για να πολεμά". Στο κεφάλαιο αυτό λοιπόν ο άγιος Νικόδημος τονίζει ότι δεν μπορείς να βγεις το πρωί από το σπίτι σου για τα καθημερινά σου καθήκοντα, εάν δεν καταλάβεις ότι έχεις μπροστά σου ν' αντιμετωπίσεις πόλεμο. Και λέει: "Αφού ξυπνήσεις το πρωί και προσευχηθείς αρκετή ώρα... να σκεφθείς ότι βγαίνεις σ' ένα στάδιο, και πας να πολεμήσεις... και να ξέρεις ότι, αν δεν πολεμήσεις, θα μείνεις για πάντα νεκρός... Και φαντάσου πως βλέπεις μπροστά σου τον εχθρό σου... κι εκείνη την κακή σου επιθυμία, την οποία αποφάσισες να πολεμήσεις και είσαι έτοιμος να πληγωθείς και να πεθάνεις...."

Είσαι λοιπόν μέσα στο γήπεδο... και στη δεξιά πλευρά βλέπεις φιλάθλους ντυμένους στα λευκά, και από την αριστερή μαύρους αντιπάλους. Στα δεξιά σου πίστεψε πως βλέπεις τον νικηφόρο σου Αρχιστράτηγο, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, με την Παναγία του Μητέρα και με πολλά τάγματα Αγγέλων και αγίων.... και από την αριστερή πλευρά, βλέπεις τον διάβολο με τους δικούς του δαίμονες, για να ξεσηκώσουν το πάθος εκείνο και την κακή επιθυμία καταπάνω σου και να σε παρακινήσουν να εγκαταλείψεις τον πόλεμο και να υποταχθείς.... 

Φαντάσου και πως ακούς μια φωνή, από τον φύλακα Άγγελό σου να σου λέει τα εξής: "Εσύ σήμερα θα πολεμήσεις... μην δειλιάσεις και μην αποφύγεις τον πόλεμο...δίπλα σου είναι ο αρχιστράτηγος Κύριος... περιτριγυρισμένος μαζί με όλα τα τάγματα των αγγέλων. Αυτός θα πολεμήσει όλους τους εχθρούς σου και δεν θα τους αφήσει να σε νικήσουν. Ο Κύριος θα πολεμήσει για σένα. Αρκεί εσύ να μείνεις σταθερός. Να υπομείνεις κάθε πόνο... Κι αν δυσκολευτείς, φώναξε τον Κύριό σου και την Παναγία κι όλους τους Αγίους.... και θα νικήσεις. Είναι βέβαιο ότι θα νικήσεις."

"Κι αν εσύ είσαι αδύνατος, ενώ οι εχθροί σου είναι δυνατοί και πολλοί, είναι ασύγκριτα δυνατότερος ο Θεός, που θα σε βοηθήσει. Γι' αυτό πολέμα και μη βαρεθείς ποτέ σου τον κόπο....Πολέμα, έχοντας πλήρη απιστία στον εαυτό σου και τέλεια ελπίδα στον Θεό. Και με το όνομα του Ιησού μάστιζε πολεμίους... Μη γίνεις προδότης.... Γιατί, αν εγκαταλείψεις αυτόν τον πόλεμο, και φύγεις.... ο πόλεμος δεν πρόκειται να σταματήσει. Θα τον έχεις μπροστά σου ακόμα πιο σκληρό". 

Στη συνέχεια, ο άγιος Νικόδημος τονίζει ότι "όταν πολεμάς πνευματικά, δεν πρέπει να πολεμάς με την ίδια ένταση όλα τα πάθη σου ταυτόχρονα". Αν βάλεις στόχο να πολεμάς ταυτόχρονα όλα σου τα πάθη, κάνεις τραγικό λάθος. Θα χάσεις. Όταν, για παράδειγμα, ένας αθλητής πάει σε έναν κρίσιμο αγώνα, δεν κάνει ό, τι θέλει. 

Αλλά ο προπονητής του έχει ένα σχέδιο και του δίνει οδηγίες τι θα κάνει, ποιους αντιπάλους θα αντιμετωπίσει, μέχρι πού θα φτάσει. Του παρουσιάζει τα αδύνατα σημεία, αλλά και τα δυνατά των αντιπάλων. "Έτσι και στους πνευματικούς αγώνες", λέει ο άγιος Νικόδημος, "αν πας και τα πολεμήσεις χωρίς σχέδιο, δεν θα καταφέρεις τίποτα, άδικα θα απογοητευτείς. Θα χάσεις".

συνεχίζεται.... 

(Μάριος Ν. Δομουχτσής, Θέλω να ζήσω μαζί σου)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

Φράσεις για προβληματισμό 122ο μέρος

Ενας μουσικός μαζί με έναν φίλο του θαύμαζαν στη Βιέννη τις επιγραφές σε σπίτια επώνυμων ανθρώπων. "Εδώ πέθανε ο Μπετόβεν". Σε άλλο σπίτι: "Εδώ γεννήθηκε ο Σούμπερτ". Κάποια στιγμή σταμάτησαν και ο μουσικός ρωτά τον φίλο του: "Μπορείς να φανταστείς τι θα γράψουν στο σπίτι που μένω εγώ, όταν πεθάνω;". "Ασφαλώς, απαντά ο φίλος του. Θα γράψουν: "Ενοικιάζεται διαμέρισμα"" (Περιοδικό Λυδία). 

Ένας παππούς εξηγούσε στον εγγονό του για τη μάχη που γίνεται στην ψυχή κάθε ανθρώπου.- Παιδί μου, η μάχη γίνεται μεταξύ δυο λύκων που υπάρχουν μέσα σε όλους μας. Ο ένας είναι το κακό. Είναι ο θυμός, η ζήλια, η στενοχώρια, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονεία, η ενοχή, η προσβολή, η κατωτερότητα, τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία και το εγώ. Ο άλλος είναι το καλό. Είναι η χαρά, η ειρήνη, η αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία, η ταπεινοφροσύνη, η ευγένεια, η φιλανθρωπία, η συμπόνια, η γενναιοδωρία, η αλήθεια, η ευσπλαχνία και η πίστη. -Τελικά, ποιος λύκος νικά; ρωτάει ο εγγονός και ο παππούς απαντά: - Αυτός που εσύ ταΐζεις (Σπουδαία σκέψη). 

Η ευαγγελική περικοπή της Κυριακής των Μυροφόρων είναι ένας ύμνος λατρείας και αγάπης προς τον Κύριο. Οι μυροφόρες γυναίκες έμειναν κοντά Του μέχρι τη Σταύρωση και την Ταφή Του. Αλλά και μετά τα συγκλονιστικά εκείνα γεγονότα, ήταν εκείνες που έσπευσαν με τρόπο μοναδικό να εκφράσουν τη λατρεία και την αγάπη τους προς τον νεκρό Διδάσκαλό τους. Το ίδιο κι ο Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας, ο οποίος τόλμησε να ζητήσει από τον Πιλάτο την άδεια και μαζί με τον νυχτερινό μαθητή Νικόδημο έκαναν την ταφή του Κυρίου και απέδωσαν την πρέπουσα τιμή στο νεκρό σώμα Του. Ας προσπαθήσουμε κι εμείς στη ζωή μας να Τον λατρεύουμε κάθε Κυριακή, αλλά και κάθε μέρα, τηρώντας το θέλημά Του (Σπουδαία σκέψη). 

Στις Καρυές του Αγίου όρους ζούσε ένας μοναχός ο οποίος ήταν πάντα μεθυσμένος και σκανδάλιζε τους επισκέπτες του Αγίου όρους. Κάποτε εκοιμήθη και κάποιοι επισκέπτες του Αγίου Παϊσίου τον ενημέρωσαν ότι ευτυχώς πέθανε ο μεθυσμένος μοναχός των Καρυών που τους κατασκανδάλιζε. - Το ξέρω, τους απάντησε ο άγιος, είδα στρατιά αγγέλων που ήρθαν να πάρουν την ψυχή του. Οι προσκυνητές νόμισαν ότι ο γέροντας δεν κατάλαβε για ποιον του έλεγαν. -

Ξέρω για ποιον λέτε. Αυτός γεννήθηκε στη Μικρά Ασία λίγο πριν την Καταστροφή. Επειδή λοιπόν οι Τούρκοι έπαιρναν όλα τα αγόρια, οι γονείς του τον έπαιρναν μωρό στον θερισμό στα χωράφια. Για να κοιμάται, λοιπόν, του έριχναν λίγο ρακί στο γάλα. Έτσι, το παιδί έγινε αλκοολικό. Όταν ήλθε στο Άγιο όρος, ο πνευματικός του είπε να κάνει τις μετάνοιές του, μειώνοντας κάθε χρόνο κατά ένα τα 20 ποτήρια κρασιού που έπινε την ημέρα. Έτσι έφτασε τα 2-3 την ημέρα. Εσείς λοιπόν βλέπατε έναν μέθυσο μοναχό, ο Θεός έβλεπε έναν επίμονο αγωνιστή! (Σπουδαία σκέψη). 

Αν κάθε νότα έλεγε "μια νότα μόνη δεν φτιάχνει μουσική", δεν θα υπήρχαν συμφωνίες! Αν κάθε λέξη έλεγε, "δεν φτιάχνεται μια σελίδα με μια λέξη", δεν θα υπήρχαν βιβλία! Αν κάθε σταγόνε έλεγε "δεν φτιάχνεται ποτάμι από μια σταγονα", δεν θα υπήρχαν οι ωκεανοί. Αν κάθε πράξη έλεγε "μια πράξη αγάπης δεν αρκεί, για να σωθεί ο κόσμος", κανένα καλό δεν θα υπήρχε στον κόσμο (Περιοδικό Λυδία). 

Ο Μέγας Κωνσταντίνος μπορεί να ήταν ένας πρώην αμαρτωλός, όπως πολλοί άγιοι. Η μετάνοιά του και η αλλαγή της ζωής του είναι που μετρά κι όχι τα αμαρτήματα της άγνοιάς του. Έτσι, ο απόστολος Παύλος, μεγάλος διώκτης χριστιανών, ο ληστής με τα πολλά εγκλήματα, η Μαρία η Αιγυπτία, μεγάλη πρώην ιερόδουλος, χάρη στη μετάνοιά τους ευαρέστησαν τον Θεό και αναδείχθηκαν Άγιοι (Σπουδαία σκέψη). 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

Ας είναι πλούσια σε πνευματικές αρετές η νηστεία των Αγίων Αποστόλων!

Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 110ο

Ήδη "ἐσχάτη ὥρα ἐστί". Η ώρα είναι κρίσιμη και γεμάτη κινδύνους η σημερινή εποχή· "ὅτι ὁ ἀντίχριστος ἔρχεται (Α Ιω. β, 18)" και "τό μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας (Β Θεσσ. β, 7)". Η δύναμη του κακού και της ανομίας είναι ήδη σε ενέργεια και ζητά να κλείσει κάθε στόμα που μιλά για τον Χριστό και ἐπ' ἀληθείας τήν ὁδόν τοῦ Θεοῦ διδάσκει (Μαρκ ιβ, 14)'', και να παρασύρει στην άβυσσο ψυχές, "ὑπέρ ὧν Χριστός ἀπέθανε (Ρωμ. ιδ, 15)". 

Σ' αυτούς λοιπόν τους καιρούς, στους οποίους ο διάβολος κυριολεκτικά "αλωνίζει", καλούμαστε να ζήσουμε και να εργαστούμε ως μέλη της Εκκλησίας, ως απλοί πιστοί ή ως διάκονοι του θυσιαστηρίου. Και γι' αυτό είμαστε προνομιούχοι. Διότι σε τέτοιους καιρούς οι επαγγελίες του Θεού και οι υποσχέσεις Του είναι περισσότερο ορατές και απτές. Όταν ο Θεός επιτρέπει να ρίχνονται τα παιδιά Του στο καμίνι της Βαβυλώνας, τότε έρχεται κι Αυτός μαζί τους, για να τα ανακουφίζει. 

Επομένως, και στη δύσκολη αυτή ώρα, που ο Ιησούς Χριστός μας δίνει το σύνθημα· "λάλει, χριστιανέ καί μή σιωπήσῃς (Πραξ. ιη, 9)", είναι μαζί μας και μας
ενισχύει στο να "βαστάσουμε και να διαδώσουμε το όνομά Του (Πραξ. θ, 15)" και να δώσουμε την "μαρτυρία Ἰησοῦ Χριστοῦ (Αποκ. α, 9)", με την ελπίδα και τη βεβαιότητα ότι τελικός νικητής θα είναι ο ίδιος ο Κύριος, ο Οποίος και "ἀναλώσει τόν ἄνομον τῷ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ καί καταργήσει τῇ ἐπιφανείᾳ τῆς παρουσίας αὐτοῦ (Β Θεσσ. β, 8)". θα εξαφανίσει τον άνομο με το φύσημα του στόματός Του και θα τον εκμηδενίσει με την ένδοξη εμφάνιση της παρουσίας Του. 

Την ελπίδα και τη βεβαιότητά μας για το θαύμα της συντριβής του κακού ενισχύει ακόμη περισσότερο ο δεύτερος ψαλμός του Δαβίδ, όπου αυτό το πνεύμα διατρανώνεται, ότι δηλαδή ο Χριστός και η στρατιά Του αντιμετωπίζουν ακατάπαυστα αντιδράσεις και μάλιστα λυσσώδεις και φονικές. Όσο όμως κι αν κυριαρχεί το κακό, ας μην αμφιβαλλουμε ότι οι εχθροί του Κυρίου θα γελοιοποιηθούν και θα εκμηδενισθούν, ενώ το θέλημά Του θα επικρατήσει και η βασιλεία Του θα εξαπλωθεί στις καρδιές των ανθρώπων. Ας μην αποθαρρυνόμαστε λοιπόν. Ας εργαζόμαστε από τη θέση του ο καθένας με ζήλο και αυτραπάρνηση, βέβαιοι ότι ο Κύριος και ο Αρχηγός μας είναι ο "συντρίβων ὡς σκεύη κεραμέως (στ. 9)" τους εχθρούς Του και ότι "ὁ κατοικῶν ἐν οὐρανοῖς ἐκγελάσεται αὐτούς (στ. 4)"· θα γελάσει περιφρονητικά σε βάρος τους.  

Λοιπόν: "νῦν, βασιλεῖς, σύνετε, παιδεύθητε, πάντες οἱ κρίνοντες τήν γῆν, δράξασθε παιδείας (σπεύσατε να συνετισθείτε από τη θεία διδασκαλία), μήποτε ὀργισθῇ Κύριος (στιχ. 10,12)". Ως μέλη της Εκκλησίας Χριστού, που καλούμαστε να αναμετρηθούμε με τους "κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου" και να αντιπαλαίσουμε "προς τα πνευματικά τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις (Εφ. στ, 12)". Ως ευνοημένοι της θείας αγάπης να ζούμε σε εποχή που οι Άγιοι του Θεού θα λαχταρούσαν να ζήσουν, για να δώσουν τη μαρτυρία τους για τον Χριστό- ο Οποίος θέλει να τιμήσει τους πιστούς των εσχάτων χρόνων και να τους παρουσιάσει στον κόσμο των αγγέλων και των ανθρώπων ως έμπιστούς Του- ας το πιστέψουμε ακράδαντα: Δεν χάθηκε το παν, η αυλαία δεν έκλεισε. Τώρα ανοίγει. Η μάχη που άρχισε, θα  κερδηθεί. 

Γι' αυτό, σύμφωνα με τη θεόπνευστη προτροπή: "ἀνδρίζεσθε, καί κραταιούσθω ἡ καρδία ὑμῶν (Ψαλ. λ, 25)", ας επικαλεσθούμε τη θεία χάρη και με τη δική της ενίσχυση ας δίνουμε δυναμική τη μαρτυρία της ομολογίας "ὡς καλοί στρατιῶται Ίησοῦ Χριστοῦ (Β Τιμ. β, 3)" και της Εκκλησίας Του, της πνευματικής μας μητέρας. Διότι "τό Ἀρνίον νικήσει αὐτούς.... καί οἱ μετ' αὐτοῦ κλητοί καί ἐκλεκτοί καί πιστοί (Αποκ. ιζ, 14)". Το Αρνίο θα τους νικήσει (αυτούς που θα Το πολεμήσουν)... Και αυτοί που είναι μαζί του, είναι καλεσμένοι και εκλεγμένοι από τον Θεό και πιστοί. Επομένως και εδώ στη γη θα τους προστατεύει η παντοκρατορική δεξιά Του και θα έχουν συμμετοχή στην τελική νίκη Του και στην κληρονομία της αιώνια βασιλείας του Πατρός και  του Υιού και του Αγίου Πνευματος. 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 109ο

 

Όσο κι αν ανεβαίνει στα χείλη το παράπονο: "Κύριε, τίς ἐπίστευσε τῇ ἀκοῇ ἡμῶν; καί ὁ βραχίων Κυρίου τίνι ἀπεκαλύφθηκε; (Ησ. νγ, 1)". Κύριε, ποιος πίστεψε στο κήρυγμά μας; Και η υπερφυσική δυναμη του Κυρίου που εκδηλώνεται στον Μεσσία, σε ποιον φανερώθηκε και έγινε πιστευτή; Ας μην αποκάμνουμε. Ας μην αποθαρρυνόμαστε. Ας μην υποχωρούμε, όσο κι αν έρχονται στιγμές που ενδόμυχα λέμε τον λόγο του μεγάλου Αποστόλου, κάπως παραλλαγμένο: 

Ω ανόητοι άνθρωποι, μαθητές, φοιτητές, άνδρες και γυναίκες, μορφωμένοι ή ολιγογράμματοι, "τίς ὑμᾶς ἐβάσκανε τῇ ἀληθείᾳ μή πείθεσθαι, οἷς κατ' ὀφθαλμούς Ἰησοῦς Χριστός προεγράφη ἐν ὑμῖν ἐσταυρωμένος; (Γαλ. γ, 1)".: ποιος σας βάσκανε για τις προόδους σας στην πίστη και την αρετή, ώστε τώρα να μην πείθεσθε στην αλήθεια εσείς, που μπροστά στα μάτια σας ζωγραφίστηκε καθαρά και με κάθε ακρίβεια ο Ιησούς Χριστός εσταυρωμένος, με το κήρυγμα που κάναμε ανάμεσά σας; 

Ας μην υποστέλλουμε τη σημαία του λόγου, του κηρύγματος, της διδασκαλίας. Το καθήκον μας είναι να εργαζόμαστε γεμάτοι από ένθεο ζήλο, με απόλυτη εμπιστοσύνη σ' Εκείνον, που είναι ο Κύριος του αμπελώνος. Να εργαζόμαστε έτσι όπως αν βρισκπόμασταν σε σταθερό έδαφος και σε ιδανικές συνθήκες. 

Να διδάσκουμε στα μέλη της οικογένειάς μας, στα παιδιά μας την αλήθεια του Χριστού παρέχοντάς τους παράδειγμα ζωής αληθινά χριστιανικής. Να κάνουμε το ολιγάριθμο Κατηχητικό όπως αν είχαμε πενήντα ή εκατό παιδιά. Να μιλούμε για τον Θεό στον κόσμο μας, που μοιάζει μερικές φορές με άστατο πέλαγος, με την ίδια πάντοτε όρεξη, ανεπηρέαστοι από το αν και κατά πόσο δέχεται πρόθυμα τη διδαχή μας, τη συμβουλή μας. 

Ενώ βρισκόμαστε στο μάτι του κυκλώνα και οι άνεμοι σφυρίζουν απειλητικά και τα κύματα υψώνονται πελώρια, ας μην ξεχνάμε την απρόσβλητη ανθεκτικότητα του σκάφους της Εκκλησίας. Τον Πλοηγό του, που στιβαρά κρατάει το τιμόνι. Τον παντοδύναμο Κύριο, ο Οποίος μπορεί να κάνει θαύματα, όταν η αγάπη Του το κρίνει. 

Το αποτέλεσμα, όπως προαναφέραμε, είναι δικό Του. Και στα αδιέξοδα, δίνει διέξοδο, και τις ατραπούς μεταβάλλει σε λεωφόρους. Ο αγώνας μας είναι ανάγκη να γίνεται με προσευχή. Με ικεσία θερμή που θα βγαίνει από τα βάθη μιας καρδιάς που φλέγεται από αγάπη προς τον Θεό και κατακαίεται από πύρινο ζήλο για τη δόξα Του. Τη δύναμη της προσευχής ως όπλου για την αντιμετώπιση του κακού τη γνωρίζουμε από τη ζωή του Κυρίου και της Εκκλησίας Του. 

Η προσευχή της Εκκλησίας έσεισε τον τόπο της συνάξεως και έκανε το θαύμα της απελευθερώσεως του θείου Πέτρου, διαλύοντας τόσο ζωηρά το αδιέξοδο της στιγμής εκείνης (βλ. Πραξ. ιβ, 5-11). Αλλά πάντοτε η προσευχή των Αγίων έκανε και κάνει θαύματα στην αντιμετώπιση του εχθρού και της πολεμικής του. Και σήμερα η προσευχή των Αγίων, των πιστών χριστιανών, των φλογερών εργατών μπορεί να αλλάξει καταστάσεις, να μαλακώνει ψυχές, να τις καθιστά επιδεκτικές και να τις μεταστρέφει "εἰς Χριστόν", αρπάζοντάς τις από το στόμα του λύκου. 

Το έργο της αντιμετώπισης της πλημμύρας του κακού κατά κύριο λόγο είναι ανάγκη να διεξάγεται με όπλο την αγιότητα βίου των εργατών. Το θαύμα της μεταστροφής του αποστατημένου από τον Θεό κόσμου, το θαύμα της συντριβής των αντιθέων δυνάμεων δεν μπορεί να γίνει, αν εκείνοι που αντιπαρατάσσονται στην πολεμική μηχανή του διαβόλου δεν είναι άγιοι. Η αγιότητα του βίου είναι μεγάλη δύναμη, πολύ μεγάλη. Ο λόγος του Κυρίου "παρακαλεῖτε, παρακαλεῖτε τὀν λαόν μου... (Ησ. μ,1)", νομίζουμε, μπορεί κάπως να αναφερθεί και στην αγιότητα του ανθρώπου που ασχολείται με το έργο της παρακλήσεως του λαού. 

Και κυρίως αυτή η αγιότητα, της οποίας απόρροια θα είναι ο παρακλητικός λόγος, θα ζεσταίνει τις καρδιές, θα τις συγκινεί και θα τις ανακαινίζει. Διότι ο Άγιος μαρτυρεί ότι ο Χριστός δεν είναι μια νεκρή φυσιογνωμία του παρελθόντος, αλλά είναι ο ζωντανός Θεός. Εκείνος που κατευθύνει τον κόσμο, τον αναπλάθει, τον αναγεννά και τον κάνει "καινή κτίσι (Β Κορ. ε, 17)". 

συνεχίζεται....

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!