Θαυμαστές διηγήσεις (μέρος 3ο)

Απίστευτη παρέμβαση και σωτηρία διακοσίων πενήντα ανθρώπων..... 15000 πόδια πάνω από τον Ατλαντικό.... του αγίου πατρός Ιακώβου Τσαλίκη!

Ζωντανή αφήγηση της θαυμαστής διάσωσης ενός εκ των διασωθέντων, στου οποίου την προσευχή "οφείλεται" η παρέμβαση του αγίου πατρός Ιακώβου....Ο Δημήτρης ο Δραγατσίκας. Η καταγωγή του είναι από την Κοζάνη, αλλά ζει στην Αμερική πάνω από είκοσι χρόνια, νομίζω. Ε Δημήτρη; Ωραία. 

Και κάνει το ταξίδι Ελλάδα - Αμερική τουλάχιστον τέσσερις φορές τον χρόνο. Το 2002, με μια πτήση της Ολυμπιακής, πηγαίνοντας από Ελλάδα για Αμερική και περνώντας από τη Γαλλία, εκεί πάνω από τον Ατλαντικό, έπεσε το αεροπλάνο σε καταιγίδα. Κεραυνός το έπληξε. Και το παρμπρίζ του πιλοτηρίου ράγισε.

Αμέσως άρχισε να δημιουργείται αποσυμπίεση και το αεροπλάνο, ενώ βρισκόταν στα 35000 πόδια και έτρεχε με 950 χιλιόμετρα ταχύτητα, άρχισε να χάνει ύψος και να φτάνει στα 15000 πόδια, ενώ η ταχύτητα μειωνόταν στο μισό. Οι πινακίδες λένε προσδεθείτε. Άρχισαν να αναβοσβήνουν. Ταραχή επικράτησε. Προσπαθούσαν οι αρμόδιοι του αεροπλάνου να βάλουν κάτι χαρτόνια στη ρωγμή, αλλά το αεροπλάνο συνέχισε να χάνει το ύψος του. 

Ο Δημήτρης είχε στην τσέπη του μια εικονίτσα του πατρός Ιακώβου. Την πήρε στα χέρια του. Την έσφιξε. Τον παρακάλεσε. Κι όπως καθόταν στην αριστερή θέση του αεροπλάνου, δίπλα στο φινιστρίνι, κοιτάζοντας προς τα έξω, είδε, λέει, ολοζώντανο τον γέροντα Ιάκωβο, με τα ράσα του να φουσκώνουν σαν ομπρέλα και το δεξί του χέρι να είναι τεντωμένο με απλωμένη την παλάμη του, τον είδε να πηγαίνει κάτω από το αεροπλάνο και να σταματάει την πτώση του. Και στη συνέχεια, τον είδε κατά τον ίδιο τρόπο να φεύγει και να χάνεται μέσα στα σύννεφα. Το αεροπλάνο επέστρεψε. Και όταν προσγειώθηκε, τους είπαν οι αρμόδιοι: "Άγιο είχατε που δεν χαθήκατε διακόσιοι πενήντα επιβάτες".

Ο Δημήτρης λέει: "Εγώ ξέρω ποιον Άγιο είχαμε, γιατί επέτρεψε ο Θεός και τον είδα" (Αφήγηση Γέρων Γαβριήλ, καθηγούμενος Ιεράς Μονής Οσίου Δαυίδ Ευβοίας). Να και η περιγραφή του γεγονότος από τον ίδιο τον κ. Δραγατσίκα, για την επιβεβαίωση της θαυμαστής παρέμβασης του νέου Αγίου.... (Μεταφορά από το Ημερολόγιο της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας):

"..... Όταν άναψε "προσδεθείτε", έκανα την προσευχή μου κι επικαλέστηκα τον πατέρα Ιάκωβο και τον όσιο Δαυίδ. Είχα τις εικονίτσες τους πάντα μαζί μου και τις κράταγα στα χέρια μου εκείνες τις δύσκολες στιγμές και τους παρακαλούσα πολύ έντονα. Ήταν το μόνο που μπορούσα να κάνω. Καθόμουν στην τρίτη σειρά στη buisness class, στο παράθυρο, στην αριστερή μεριά του αεροπλάνου. Και βλέπω ξαφνικά μέσα από τα σύννεφα να βγαίνει πετώντας ο πατήρ Ιάκωβος! Τα ράσα του είχαν φουσκώσει από τον αέρα σαν ομπρέλα και είχε το δεξί του χέρι ψηλά, με ανοιχτή παλάμη, ερχόμενος προς το αεροπλάνο. 

Τις στιγμές της πτώσεως έβαλε το χέρι του στην κοιλιά του αεροπλάνου και το κράτησε στη χούφτα του μέχρι που το σταθεροποίησε. Αφού το σταθεροποίησε στην πορεία του, χάθηκε μέσα στα σύννεφα από την ίδια μεριά που ήρθε! Ήταν κάτι το συγκλονιστικό! Μοναδική εμπειρία και χαρά που βλέπεις πόσο ζωντανή είναι η πίστη σου και πόσο κοντά μας είναι οι Άγιοί μας! Πόσο ζωντανοί είναι! Δοξάζω τον Θεό, που αν και δεν είχα την ευτυχία να τον γνωρίσω, τον είδα τόσο θαυμαστά αυτές τις πολύ δύσκολες στιγμές της πτώσεως. Χανόμασταν γύρω στους διακόσιους πενήντα ανθρώπους. Ήμασταν στο έλεος του Θεού. Ο Γέροντας έκανε το θαύμα του...." 

(Δημήτριος Δραγατσίκας, κάτοικος ΗΠΑ)

(Σταύρου Β. Γουναρίδη, Όταν ψιθυρίζει ο Θεός, "Αμήν". Ο ιπτάμενος νέος Άγιος, Αθήνα 2019, Εκδόσεις Έαρ).

Καλησπέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

Φράσεις για προβληματισμό 62ο μέρος

Χρησιμοποίησε όποια γλώσσα θέλεις. Ποτέ όμως δεν θα καταφέρεις να πεις κάτι διαφορετικό από αυτό που είσαι (Σπουδαία σκέψη). 

Βουλήν γερόντων πᾶσαν εἰς πρᾶξιν λαβέ: για κάθε πράξη (δουλειά σου) πάρε τη συμβουλή των γερόντων (Σπουδαία αρχαιοελληνική σκέψη). 

Χαῖρε τοῖς ἐλἐγχουσί σε μᾶλλον ἤ τοῖς κολακεύουσιν: να χαίρεσαι όταν σε ελέγχουν κι όχι όταν σε κολακεύουν (Σπουδαία αρχαιοελληνική σκέψη). 

Ἰσχύς καί τοῖχος καί ὅπλον σοφοῦ ἡ φρόνησις: αυτό που θωρακίζει τον σοφό άνθρωπο είναι η σωστή σκέψη (Σπουδαία αρχαιοελληνική σκέψη). 

Οι Άγιοι Πατέρες, αντιμετωπίζοντας την αίρεση του Μονοφυσιτισμού, μας δίδαξαν ότι ο Κύριος είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος. Είναι ένα πρόσωπο, ο Θεός Λόγος, που όμως έχει δυο τέλειες φύσεις. Ορθόδοξο δόγμα και αγία ζωή είναι τα δυο ξεχωριστά γνωρίσματα του αληθινού πιστού, που τον αναδεικνύουν φως του κόσμου. 

Ἀρετή δέ κἄν τις θάνῃ, οὐκ ἀπόλλυται: δεν χάνεται η αρετή ακόμα κι αν πεθάνει κάποιος (Σπουδαία αρχαιοελληνική σκέψη). 

Ἀρχή γάρ τοῦ νικᾶν τό θαρρεῖν: αρχή της νίκης είναι το θάρρος (Πλούταρχος). 

Οὐδείς μετ' ὀργῆς άσφαλῶς βουλεύεται: κανένας δεν σκέπτεται σωστά, όταν είναι οργισμένος (Μένανδρος). 

Απελπισία, απόγνωση, αποθάρρυνση, λέξεις που πολλές φορές ακούγονται στη ζωή μας. Αφορμές πολλές από την καθημερινή σκληρή πραγματικότητα. Οτιδήποτε κι αν μας συμβαίνει, οι πιστοί Χριστιανοί οφείλουμε να διώχνουμε μακριά την απελπισία και την απόγνωση. Με την πίστη προς τον παντοδύναμο Κύριό μας και την υπακοή στο άγιο θέλημά Του να προχωρούμε με φωτεινή ελπίδα ότι κάτι καλύτερο θα φέρει ο Θεός στη ζωή μας μέσα από τις δυσκολίες και τα προβλήματα (Περιοδικό Σωτήρ).

Όταν ήμουν νύφη, δεν είχα καλή πεθερά, τώρα που είμαι πεθερά δεν έχω καλή νύφη (Λαϊκή παροιμία). 

Οι άνθρωποι ας αφήσουν τις ασέβειες κι ας είναι τουλάχιστον τίμιοι άνθρωποι, αν δεν μπορούν να είναι Χριστιανοί (Πασκάλ). 

Οἱ ἀπό τῶν αἰσχρῶν κερδῶν εἰς καλάς ἀναλίσκοντες λειτουργίας, ὅμοιόν τι ποιοῦσιν τοῖς ἀπό ἱεροσυλίας θεοσεβοῦσιν: όσοι ξοδεύουν από τα αισχρά κέρδη τους σε καλές πράξεις, αγαθοεργίες, κάνουν ό, τι εκείνοι που προσφέρουν στους θεούς εκείνα που έκλεψαν από τους ναούς (Σπουδαία σκέψη). 

Η αλήθεια είναι η πιο ισχυρή θεά, αυτή που κυβερνάει τους ανθρώπους με τόση αυταρχική κυριαρχία. Γιατί, αν και πολλοί την πολεμούν και πολλές φορές το ψέμα κρύβεται έντεχνα κάτω από την αληθοφάνεια, στο τέλος πάντα αυτή θριαμβεύει, νικώντας κάθε αντίσταση (Πολύβιος). 

Τα λόγια μας, το νερό, η φωτιά και το μαχαίρι μοιάζουν κατά το εξής: και τα 4 μπορούν να οδηγήσουν, ανάλογα με τη χρήση, σε κάτι πολύ καλό ή πολύ άσχημο. Έτσι, τα λόγια μας μπορούν να παρηγορήσουν, αλλά και να θίξουν. Το νερό να μας ξεδιψάσει, αλλά και να μας πνίξει. Η φωτιά να μας ζεστάνει ή να μας κάψει. Με το μαχαίρι να κόψουμε το ψωμί, αλλά και να κοπούμε (Σπουδαία σκέψη). 

Έχε θάρρος, παιδί μου. Οι αμαρτίες σου συγχωρούνται. Σήκω επάνω, πάρε το κρεβάτι σου στον ώμο σου και πήγαινε σπίτι σου. Τα' χασαν όλοι. Και δόξασαν τον Θεό.... Δυο λέξεις: "Έχε θάρρος, παιδί μου". Μη φοβάσαι. Όλα θα πάνε καλά. Λόγο που τον λέει ο Χριστός. Ό, τι και να' ναι μην τα χάνεις. Όσο καταφεύγεις στον Χριστό με πίστη και πόθο, έχε θάρρος. Αύξησε την αγάπη, την αφοσίωση προς Αυτόν. Στηρίξου πάνω Του. Ακολούθησε τον δρόμο που σου υποδεικνύει και μη φοβάσαι. "Θάρσει, τέκνον" (Αρχιμανδρίτου Αποστόλου Τσολάκη, Μίλησέ μου Χριστέ, εκδόσεις Σωτήρ). 

Τι διδάσκει η ζωή; Να πέφτεις και πάλι να σηκώνεσαι. Να κρύβεις τις πληγές σου και όρθιος να προχωρείς. Η ζωή έχει ποιότητα, όταν έχει αξιοπρέπεια και ήθος.. Είναι μια ξαστεριά, μια μπόρα. Κάνε στη μπόρα υπομονή, στην ξαστεριά προχώρα. Η ζωή είναι τέχνη. Με τα ίδια υλικά άλλοι δημιουργούν παράδεισο κι άλλοι ανοίγουν κόλαση. Να ζεις με τους ανθρώπους σαν να σε βλέπει ο Θεός. Στη ζωή πρέπει να ετοιμάζεσαι όχι για ελαφρό φορτίο, αλλά για γερές πλάτες. Το μεγαλείο της ζωής δεν μετριέται με τη διάρκειά της, αλλά με το περιεχόμενό της.

Να βλέπεις τη ζωή σαν μια λαμπάδα που λιώνει, για να φωτίζει τους άλλους. Να μη χάνεις ποτέ το θάρρος σου. Η ελπίδα είναι το λάδι που αλείφουμε τους τροχούς της ζωής. Αν εξαφανίσουμε τις δυσκολίες από τη ζωή, θα χάσει την αγωνιστικότητά της. Στη φύση επιβιώνουν τα φυτά που έχουν ρίζες. Έτσι και στη ζωή επιβιώνουν όσοι έχουν ηθικές αξίες. Το πέρασμά σου από τη ζωή να είναι φωτεινό και δημιουργικό. Να ζεις, να αγαπάς και να προσφέρεις. Αυτό είναι το νόημα της ζωής (Σπουδαία σκέψη). 

Για τα διάφορα θέματα της ζωής μας χρειαζόμαστε: σαφή έκθεση, νηφάλια κρίση, ήρεμη διάθεση της καρδιάς, βαθιά πίστη. 

Ο Θεός δεν αφαιρεί τα κύματα από τη ζωή μας, αλλά μας μας δίνει δύναμη να υπερπηδάνε ή να περπατάμε πάνω στα κύματα (Σπουδαία σκέψη). 

Ένα "ποτήρι" παράδειγμα αξίζει πολλές φορές περισσότερα από ένα "βαρέλι" συμβουλές (Σπουδαία σκέψη). 

Ένα από τα νοσηρά συμπτώματα της εποχής μας -της αποστατημένης από τον Θεό- είναι η ενασχόληση πολλών ανθρώπων με την αστρολογία. "Τι λένε τα άστρα για σας". Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός μας συμβουλεύει να μην εμπλεκόμαστε στα σατανικά σκοινιά που είναι τα άστρα και τα ζώδια. "Είμαστε δημιουργημένοι από τον Θεό, αυτεξούσιοι, ελεύθεροι και γι' αυτό κύριοι των πράξεών μας. Αν εξαρτιόμασταν από τις κινήσεις των άστρων, τότε ό, τι κάναμε, θα τα κάναμε αναγκαστικά. Ο Θεός όμως μας έπλασε ελεύθερους και γι' αυτό και υπεύθυνους των πράξεών μας (Σπουδαία παραίνεση). 

Ο θυμός είναι ένας αέρας που σβήνει το κερί της λογικής (Σπουδαία σκέψη). 

Ὅς ἄν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων εἰς ἐμέ, καλόν ἐστιν αὐτῷ εἰ περίκειται λίθος μυλικός περί τόν τράχηλον αὐτοῦ καί βέβληται εἰς τήν θάλασσαν: σε εκείνον που τυχόν θα βλάψει πνευματικώς έναν από τους ταπεινούς αυτούς και απλούς ανθρώπους που πιστεύουν σε μένα, του είναι καλύτερο και συμφερότερο να κρεμάσει γύρω από τον λαιμό του μια μυλόπετρα και να ριχθεί στην ανοιχτή θάλασσα. Διότι τον άνθρωπο αυτόν τον περιμένει ασυγκρίτως μεγαλύτερη τιμωρία (Μάρκου θ, 42). 

Προσέξτε, μη μάθει κανείς το θαύμα που σας έκανα! Ήταν τυφλοί κι οι δυο τους. Τους είχε συναντήσει στον δρόμο ο Κύριος, καθώς περπατούσε. -Πιστεύετε ότι μπορώ να σας θεραπεύσω; -Ναι, Κύριε, του απαντούν εκείνοι. -Ε, τότε ας γίνει σύμφωνα με την πίστη σας. Συγχρόνως ακουμπά με τα δάχτυλά Του τα μάτια τους. Την ίδια στιγμή τα μάτια τους άνοιξαν. Όσο μεγαλύτερη πίστη έχει κάποιος, τόσο περισσότερο θέλει να κρύβεται. Οι Άγιοι είναι δυσεύρετοι, γιατί κρύβονται. Όχι στους μάταιους επαίνους και τα πρόσκαιρα χειροκροτήματα των ανθρώπων (Αρχιμ. Αποστόλου Τσολάκη, Μίλησέ μου, Χριστέ, εκδόσεις Σωτήρ). 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

Θαυμαστές διηγήσεις (μέρος 2o)

Το παιδάκι της αντιμετώπισε πολλά προβλήματα υγείας από τους πρώτους μήνες της ζωής του. Αλλεργίες τροφικές που δεν διαγνώσθηκαν εγκαίρως, λάθος αντιμετώπιση από ειδικούς και ατοπική δερματίτιδα, σε σημείο κάποια στιγμή να ανοίξει όλο του το δέρμα λόγω μόλυνσης (έφθασαν να νομίζουν έως και ιχθύαση). Έπαθε κυτταρομεγαλοϊό και είχε πυρετό κάθε μέρα για εφτά μήνες- με αποτέλεσμα το δέρμα να χειροτερεύει. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να βοηθήσουν ουσιαστικά. Ο ένας μετά τον άλλον πρότειναν κρέμες, που αντί να τον βοηθήσουν, τον πονούσαν φρικτά. Οι αντιβιώσεις δεν ήταν αρκετές. 

Μόλις είχανε βγει από το δεύτερο νοσοκομείο εκείνο το καλοκαίρι, και μόλις η μανούλα είχε καταλάβει ότι η κρέμα που πίεζε να βάζει στο δέρμα του, κατόπιν υποδείξεως των γιατρών, έτσουζε κι έκανε το παιδί της να υποφέρει τρομερά. Τότε ο γιος της ήταν τρεισήμισι ετών κι ακόμα δεν μιλούσε. Το ήξεραν ότι είχαν και αναπτυξιολογικά θέματα. Έπρεπε όλα να τα πάρουν ένα-ένα. Με είχε απασχολήσει κι εμένα με το πρόβλημα και πήγα στην αδερφή της. Ήταν κι εκείνη εκεί. Υπέφερε. Καθόταν στον καναπέ και δεν μιλούσε παρά μόνο σκεφτόταν:

"Γιατί, γιατί να μην μπορείς να μου πεις, άσε με βρε μάνα, τι είναι αυτό που μου βάζεις; Να μου φωνάξεις, να μου εξηγήσεις. Κρατάς τον πόνο σου, δεν μιλάς, δεν ξέρω πώς να σε βοηθήσω....!" Κι εκείνη τη στιγμή, το γεγονός ότι δεν μπορούσε να μιλήσει το παιδάκι της, έγινε ένα βάρος τόσο μεγάλο, που υπερκάλυψε και τον πόνο της για την κατάσταση της υγείας του. Δεν κατάλαβε πόση ώρα βασανιζόταν έτσι, ένιωθε θλίψη, έπρεπε κάτι να κάνει. 

Σκέφτηκε να σηκωθεί και να πάει στη βιβλιοθήκη της αδερφής της, όπου είχε τα εκκλησιαστικά βιβλία. Πήγε ως εκεί με δυσκολία και ως συνήθως έψαχνε έναν τόμο με θαύματα του αγίου Εφραίμ Νέας Μάκρης, του προστάτη της. Το μάτι της έπεσε και σε ένα βιβλίο του αγίου Πορφυρίου. Σκέφτηκε: "Πάρε και μια φορά τον Παππούλη να διαβάσεις! Τι είναι αυτό που σε πιάνει μαζί του.... δεν ξέρεις πόση αγάπη είχε για τον κόσμο;" Γιατί, όποτε τον κοιτούσε, ένιωθε ένα περίεργο δέος, σαν φόβο και δεν τον είχε πλησιάσει αρκετά ως τότε, μα ούτε κι είχε προσευχηθεί σε κείνον.... Πήρε και τα δυο βιβλία και κάθισε. Το βιβλίο του πατρός Πορφυρίου την τραβούσε σαν μαγνήτης. Αφού κράτησε τα βιβλία στο στήθος της, έκανε τον σταυρό της και άνοιξε το βιβλίο του αγίου Πορφυρίου. Το μάτι της έπεσε απευθείας στην εξής πρόταση: "Θα μιλήσει αυτό το παιδί, όταν πάει έξι χρονών". 

Μιλούσε ο Πατήρ για ένα παιδάκι που τότε ήταν κι αυτό τρεισήμισι. Έμεινε εμβρόντητη, έπαθε σοκ. Πέρασαν κάποια δευτερόλεπτα, για να συνειδητοποιήσει τι είχε μόλις συμβεί.  Άρχισε να λέει το όνομα του άντρα της- ενώ δεν ήταν καν στο σπίτι- έπειτα της αδερφής της, αλλά η φωνή της μόλις έβγαινε, έλεγε: "Τι έγινε; Τι έγινε μόλις τώρα, τι έγινε;" Κι όμως, αυτό που είχε γίνει ήταν ότι ο Θεός είχε ακούσει τον βαθύ της πόνο και, χωρίς να ζητήσει τίποτα από τον Άγιό Του, εκείνος μόλις της είχε δώσει μια μεγάλη απάντηση. Τη μόνη απάντηση που είχε ως τότε για το παιδί, όπως και θα είχε ώσπου να έφτανε στην ηλικία των έξι χρόνων... 

Κράτησε αυτό το περιστατικό μέσα της με ελπίδα και το είχε εμπιστευτεί σε κάποιους δικούς της ανθρώπους, έτσι ώστε, αν συνέβαινε στα αλήθεια, να ήταν μάρτυρες του γεγονότος. Όταν ο γιος της έκλεισε τα έξι του χρόνια και πέρασε ένας μήνας, γύρισε από το σχολείο και του έβαλε το φαγητό. Κάνανε μαζί το "Δι' ευχών". Όταν έφτασαν στο τέλος, της είπε: "Αμήν". Ήταν η πρώτη του λέξη. Εκείνη άρχισε να χοροπηδάει από τη χαρά της και να τον χορεύει. 

Εκείνος, σαν να είχε συμβεί κάτι φυσιολογικό, συνέχισε να τρώει. Έκτοτε ξεκίνησε μια ανοδική πορεία στην ομιλία του, όπου σήμερα, στα οκτώμισί του χρόνια, μπορεί να διαβάζει και να γράφει αγγλικά και ελληνικά, όπως μπορεί και να τραγουδάει όλη μέρα διάφορα τραγούδια, ασταμάτητα. Υπάρχουν ακόμα περιθώρια βελτίωσης, καθώς το θέμα της επικοινωνίας πρέπει συνεχώς να το προσπαθούν. Όμως υπάρχει λόγος και σταμάτησε πια να βλέπει στο όνειρό της πώς μπορεί να είναι η φωνή του παιδιού της.... 

Ευχαριστεί γι' αυτό τον Θεό μέσα από την καρδιά της. Η υγεία στο δέρμα του από εκείνη τη φριχτή  περίοδο έφτιαξε πάρα πολύ μετά από προσευχή της στον άγιο Λουκά τον ιατρό (μετά από προτροπή της κουμπάρας της), ο οποίος την καθοδήγησε κυριολεκτικά στο ποια θεραπεία να ακολουθήσει, πώς και για πόσο διάστημα. Ένα ακόμη θαύμα στη ζωή του.... ΟΛΑ ΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ.... 

Εν Θεσσαλονίκη (και εν Αθήναις).....

8 Απριλίου 2017

Λ.Σ.

(Σταύρου Β. Γουναρίδη, Όταν ψιθυρίζει ο Θεός, "Αμήν". Ήταν η πρώτη του λέξη..., Αθήνα 2019, Εκδόσεις Έαρ)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα δια των πρεσβειών της Υψηλοτέρας των Ουρανών!

Θαυμαστές διηγήσεις (μέρος 1ο)

Κάποιες στιγμές, από εκείνες που αφήνουν χαρακιές στις ζωές μας, συμβαίνουν συνήθως εκεί που δεν το περιμένεις. Για να τις νιώσεις σε όλο τους το μεγαλείο, πρέπει μάλλον να προλάβεις να είσαι ''εκεί", πριν περάσουν και τις χάσεις... Ένα βράδυ, πήγα να πάρω τη φίλη μου τη Γ από το νοσοκομείο που νοσηλευόταν η μητέρα μου, η οποία πρόσφατα είχε χειρουργηθεί. 

Είχε προσφερθεί η ίδια με μεγάλη επιμονή να καθίσει μαζί της όλη εκείνη την ημέρα, γιατί οι υπόλοιποι της οικογένειας δεν μπορούσαν να απουσιάσουν ακόμα μια μέρα από τις δουλειές τους και δεν θα μπορούσαν να βρίσκονται με τη Μάνα. Στην επιστροφή, μέσα στο αυτοκίνητο, η  συζήτηση ήταν περί θαυμάτων. Τότε ήταν που μου το "ξεφούρνιοε"... -Σου είπα ποτέ τι έκανε ο άγιος Εφραίμ για μένα; Το βιαστικό μου - "Όχι! Έλα πες!" ακολούθησε η ήρεμη διήγησή της:

-Άκου...

Κάθε μεσημέρι, μετά την πρόβα, πέρναγα από τον άγιο Εφραίμ. Οι μοναχές με γνώριζαν πλέον, οπότε δεν είχα καμιά δυσκολία να πηγαίνω όποια ώρα θέλω, χωρίς να μου φέρνει κανείς εμπόδιο...

Ένα από αυτά τα μεσημέρια πήγα και κάθισα δίπλα στο δέντρο του μαρτυρίου το. Το κοίταζα ώρα. Συγκινήθηκα τόσο πολύ που με πήραν τα κλάματα... Και του λέω: "Δεν το χωράει το μυαλό μου. Πώς άντεξες οκτώ μήνες τόσα μαρτύρια, κρεμασμένος ανάποδα εκεί πάνω; Μπορείς να μου πεις;" Και δώσ' του πάλι να κλαίω μονάχη μου. Κάθισα ώρα. Δεν ξέρω πόση. Έφυγα ήρεμη. Το βράδυ είχαμε παράσταση στο θέατρο. Μια ολόκληρη χρονιά, κάθε παράσταση ήταν sold out... Στο καμαρίνι μου, είχα μια κοπελίτσα που με βοηθούσε. Μ' έβαφε, με έντυνε. Με περιποιόταν... 

Οι δυο συμπρωταγωνιστές μου την περιέπαιζαν, δίχως εκείνη να το καταλαβαίνει. Μ' ενοχλούσε αυτό κι όσο περνούσε από το χέρι μου, δεν τους άφηνα να το κάνουν. Τους μάλωνα. Έξω από την πόρτα μου στο καμαρίνι είχα έναν σταυρό. Τον έβλεπε ο παραγωγός μου κι έβγαζε καντήλες. "Αμάν ρε Α... Σε λίγο θα βγεις σαν παπάς να μας θυμιάσεις"!  

Τις εικόνες μου και το καντήλι μου -πάντα αναμμένο- τα είχα μέσα. Μ' αγαπούσε όμως κι ας ήξερε καλά πως δεν πρόκειται να αλλάξω. Εγώ προσευχόμουν για κείνον...Να σταματήσει να βλαστημάει.... Είχε καλή ψυχή.

Εκείνο το βράδυ ετοιμαζόμουν να βγω. Η παράσταση είχε προ ολίγου ξεκινήσει. Ο Φ και ο Μπ. είχαν ήδη βγει. Εγώ έμπαινα λίγο αργότερα ντυμένη νύφη. Το' χα σκάσει από τον γαμπρό και τους δικούς μου, λέει.  Πέρασε το παιδί των παρασκηνίων και μου είπε πως βγαίνω σε δυο λεπτά. Βάζαμε τις τελευταίες "πινελιές" πάνω μου. Γύρισα να σηκωθώ. Τότε έγινε. Το τούλι από το νυφικό μου άρπαξε φωτιά από το καντήλι μου. 

Μέχρι να το πάρω χαμπάρι, ένιωσα πως το χέρι μου είχε αρχίσει να καίγεται τόσο πολύ, που άρχισα να κλαίω. Ο πόνος αφόρητος.... Μέχρι να πέσουν επάνω μου με νερό, με ρούχα, με ό, τι βρήκανε μπροστά τους, το κακό είχε γίνει.... Είχε κολλήσει πάνω στο δέρμα μου.... Εγώ να σκούζω από τον πόνο κι οι υπόλοιποι από πάνω μου να με τυλίγουν με επιδέσμους. Κι ο άλλος να ωρύεται πως έπρεπε να είμαι στη σκηνή.... Τρέλα!

Είχαν τελειώσει τα λόγια τους και κοιτώντας προς την είσοδο που θα' μπαινα, έλεγαν (για να καλύψουν το κενό μου) ...δικά τους.... Επινοήσεις εκείνης της στιγμής, μη γνωρίζοντας σε τι κατάσταση βρισκόμουν. Το χέρι μου σε φάση που δεν περιγράφεται. Μαλλιά, μακιγιάζ... Καταλαβαίνεις! Πονώντας φρικτά και κλαίγοντας αναρωτιόμουν πώς θα βρω το κουράγιο να βγω να παίξω, να μην τους κρεμάω άλλο! Και τότε, κατάλαβα: Μου είχε απαντήσει: "Αν εσύ άντεξες οκτώ μήνες με τέτοια οδύνη πάνω στη μουριά, δεν μπορώ εγώ να υπομείνω έναν πολύ μικρότερο πόνο για δυο ωρίτσες...."; 

Σκούπισα τα μάτια μου και βγήκα. Για όση ώρα κράτησε η παράσταση, δεν κατάλαβα τίποτα. Το χειροκρότημα και η αποδοχή του κόσμου στο τέλος ήταν η απόδειξη.... Όταν επέστρεψα στο καμαρίνι, ήταν όλα έτοιμα για να με μεταφέρουν στο νοσοκομείο για ό, τι θα χρειαζόταν. Ακόμη και για πλαστική, για να καλυφθεί το έγκαυμα. Ξεκίνησα να βγάζω τις γάζες.... Τίποτα. Ένα μικρό σημάδι μονάχα είχε απομείνει. Για να μου θυμίζει την απάντηση του Αγίου μου. 

Και μου' δειξε το σημάδι. Η ιστορία είναι αληθινή. Και η περιγραφή της, όσο μου ήταν μπορετό, πιο κοντά σε όσα εκείνο το βράδυ, μαζί με πολλά άλλα μου είπε. Δεν μπορώ όμως να το αποδείξω. Αν θέλεις, την πιστεύεις. Κι αν όχι, δεν έχει σημασία. Γιατί η ουσία είναι πως η Γ. βρίσκεται πια σε πιο όμορφα μέρη από εδώ. Μαζί με τον Άγιό της. Στη μνήμη της. 

(Σταύρου Β. Γουναρίδη, Όταν ψιθυρίζει ο Θεός, Σου είπα ποτέ τι έκανε ο Άγιος Εφραίμ για μένα; Αθήνα 2019, Εκδόσεις Έαρ)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

Παραινέσεις αγίου Παϊσίου

Ο άγιος έλεγε: 1)να κάνετε οικογένεια τώρα που είστε νέοι. Γιατί αν μεγαλώσετε, δεν θα μπορείτε να παίζετε με τα παιδιά σας, 2) στη μέση της οικογένειας πρέπει να είναι ο Χριστός. Τα προβλήματα τα λύνει ο πνευματικός. Το ζευγάρι πρέπει να έχει κοινό πνευματικό, 3) ο θηλασμός και η αγκαλιά της μάνας αποτελούν προϋποθέσεις φυσιολογικής ανάπτυξης των παιδιών, 

4) αν δεν θηλάζουν οι μάνες τα παιδιά τους, θα θηλάζουν αργότερα τα παιδιά από τα μπουκάλια με τα ναρκωτικά, 5) Για τα παιδάκια που "φεύγουν" με τις εκτρώσεις, καιγόταν η ψυχή του. Έλεγε: "καλύτερα να το γεννήσει το παιδί της μια μάνα, να το βαφτίσει και μετά να το σκοτώσει, παρά να το σκοτώσει πριν γεννηθεί, 6. Μην κουρδίζετε το ρολόι τέρμα, μήπως σπάσει το ελατήριο. Έτσι και με τα παιδιά: μόλις βλέπετε ότι ζορίζονται να χαλαρώνετε το σφίξιμο, 7. Από τα παιδιά απαιτείται μεγάλος σεβασμός προς τους γονείς, 8. Η εγκράτεια, ο αλληλοσεβασμός και η προσευχή των γονέων αποθησαυρίζονται στα παιδιά και επιστρέφουν ως χαρά και ευλογία στους γονείς, 9. Αγωνίσου εσύ και η γυναίκα σου πνευματικά περισσότερο και τότε το παιδί σου θα γίνει καλά, 10. Τα πατρικά χάδια στα παιδιά δημιουργούν αυτοπεποίθηση και βοηθούν στην αντιμετώπιση των δυσκολιών της ζωής, 

11. Αν δεν γυρίσετε όλη η οικογένεια το κουμπί (τη συχνότητα) στην Εκκλησία, δεν πρόκειται να συνεννοηθείτε, 12. Η εγκράτεια και η αγνότης των νέων θα λογισθεί ως μαρτύριο συνειδήσεως, 13. Να ξέρατε τι κακό που κάνει η τηλεόραση!, 14. "Γέροντα, ποιος πρέπει να κάνει τις δουλειές στο σπίτι;" "Όποιος προλάβει πρώτος!", 15. Εσείς να ζητάτε να γίνει το θέλημα του Θεού και όλα θα πάνε καλά, 16. Να προσέχεις στη ζωή σου και να διαλέγεις ως φίλους σου τους ενάρετους, 

17. Φρόντιζε να σε φωνάζουν όλοι με το όνομα που σε βάπτισε ο ιερέας, 18. Αν διαβάζεις μισή ώρα την Αγία Γραφή και προσεύχεσαι μισή ώρα την ημέρα, θα αφομοιώνεις και θα μαθαίνεις καλύτερα τα μαθήματά σου. Έτσι θα επιτύχεις. 19. Ο Γέροντας συνέστησε στους διαγωνιζόμενους να λένε πριν από τις Εξετάσεις: "Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε...., 20. Στους αρχαρίους στην πνευματική ζωή ο Γέροντας συνιστούσε να διαβάζουν βίους αγίων, δηλαδή το συναξάρι". 

Ένας που είναι απομακρυσμένος από τον Θεό, δέχεται την δαιμονική επίδραση. Ενώ αυτός πού είναι κοντά στον Θεό, δέχεται την Θεία Χάρη. Όποιος έχει Χάρη Θεού, θα του δοθεί και άλλη. Και όποιος έχει λίγη και την περιφρονεί, θα του αφαιρεθεί και αυτή. Η Χάρις του Θεού λείπει από τους σημερινούς ανθρώπους, γιατί με την αμαρτία πετάνε και την λίγη που έχουν. Και όταν φύγει η θεία Χάρις, ορμούν όλοι οι δαίμονες μέσα στον άνθρωπο. Ανάλογα με την απομάκρυνσή τους από τον Θεό οι άνθρωποι αισθάνονται σ' αυτήν την ζωή στενοχώρια και στην άλλη ζωή θα ζουν την αιώνια στενοχώρια.

Γέροντα, νιώθω μια ανασφάλεια, έχω άγχος.

– Ασφαλίσου, βρε παιδάκι μου, στον Θεό. Μόνον την ασφάλεια του αυτοκινήτου ξέρεις; Την ασφάλεια του Θεού δεν την ξέρεις; Κάνε τον σταυρό σου καί, πριν κάνης οτιδήποτε, πες: «Χριστέ μου, Παναγία μου, βοήθησέ με».

Υπάρχει μεγαλύτερη ασφάλεια από την εμπιστοσύνη στον Θεό; Όταν ο άνθρωπος εμπιστεύεται τον εαυτό του στον Θεό, δέχεται συνέχεια από τον Θεό βενζίνη «σούπερ» και το πνευματικό του όχημα δεν σταματάει ποτέ· τρέχει συνέχεια.

Όσο μπορείς, να προσέχεις, να προσεύχεσαι και να εμπιστεύεσαι στον Θεό, και Εκείνος θα σε βοηθήσει σε κάθε σου δυσκολία. Απλοποίησε την ζωή σου με την απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό, για να ελευθερωθείς από το άγχος και την αγωνία.

Γέροντα, όταν μου λένε να κάνω κάτι, ξεκινώ πάντα με έναν φόβο και έναν δισταγμό, και τελικά μπορεί από τον φόβο μου να μην το κάνω όπως πρέπει.

– Να κάνης τον σταυρό σου, καλό μου παιδί, και να το κάνης αυτό που σού λένε. Αν πεις «Δι᾿ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών», τόσοι Άγιοι είναι, ένας από αυτούς δεν θα σε βοηθήσει; Να μη χάνεις ποτέ την εμπιστοσύνη σου στον Θεό. Μη σφίγγεσαι με την στενή σου ανθρώπινη λογική και βασανίζεσαι και εμποδίζεις την θεία βοήθεια. Η εμπιστοσύνη του εαυτού σου και της εργασίας σου στον Θεό, μετά από την ανθρώπινη συνετή ενέργειά σου, πολύ θα σε βοηθήσει, αλλά θα βοηθήσει και τους άλλους. Είναι μεγάλο πράγμα η εμπιστοσύνη στον Θεό.

Μια φορά ήταν να μου πάρουν αίμα. Ήταν τέσσερις γιατρέσσες.

Έρχεται η πρώτη, με παίδεψε· δεν μπόρεσε να βρει φλέβα. Έρχεται η δεύτερη, τα ίδια. Έρχεται η τρίτη, που ήταν και ειδικευμένη σε αυτό, τίποτε.

Εκείνη την ώρα περνούσε και η τέταρτη γιατρέσσα. Είδε που με παίδευαν και ήρθε να δοκιμάσει και αυτή.

Έκανε πρώτα τον σταυρό της και αμέσως βρήκε φλέβα, γιατί ζήτησε την βοήθεια του Θεού. Οι άλλες κατά κάποιον τρόπο είχαν εμπιστοσύνη μόνο στον εαυτό τους.

Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Β’ «Πνευματική Αφύπνιση» - 152

Ο διάβολος τώρα οργώνει, ο Χριστός όμως θα σπείρει τελικά. Θα αμειφθούν αυτοί που θα βοηθήσουν μια κατάσταση και θα τιμωρηθεί αυτός που κάνει το κακό. Τελικά ο Θεός θα βάλει τα πράγματα στην θέση τους, αλλά ο καθένας μας θα δώσει λόγο για το τι έκανε σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια με την προσευχή, με την καλοσύνη. Μόνο πνευματικά μπορεί να αντιμετωπισθεί η σημερινή κατάσταση, όχι κοσμικά῏ 

Θα σηκωθεί ακόμη λίγη φουρτούνα, θα πετάξει έξω κονσερβοκούτια, σκουπίδια, όλα τα άχρηστα, και μετά θα ξεκαθαρίσουν τα πράγματα.

Ο Θεός αγαπάει τον άνθρωπο, το πλάσμα Του, και θα φροντίσει γι’ αυτά που του χρειάζονται, φθάνει ο άνθρωπος να πιστεύει και να τηρεί τις εντολές Του.

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

Καλή Παναγιά να έχουμε!

Ας είναι ευφρόσυνος και δημιουργικός ο μήνας Αύγουστος!