Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2020

Μείνετε μακριά από το σκοτάδι!

 

ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΩΝ ΕΧΕΙ ΑΞΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟ 20.000 & 30.000 ΜΕΤΑΝΟΙΕΣ... 

Ἡ τηλεόραση χρησιμοποιεῖται ἀπό τοὺς ἐκάστοτε ἀθέους και μασόνους ποὺ κυβερνοῦν τὴν Ἑλλάδα, γιὰ τὴν μονόπλευρη ἐνημέρωση καὶ τὴν πλύση ἐγκεφάλου τοῦ λαοῦ, παραδείγματα…Ο βόθρος τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων διοχετεύεται με τέχνη μέσα στο σπίτι…Μοναδικὸς δρόμος σωτηρίας εἶναι το κλείσιμο τῆς τηλεοράσεως, ἰδιαιτέρως τὴν Μεγάλη Τεσσαρακοστή καὶ ἰσοδυναμεῖ μὲ 20.00 καὶ 30.000 μετάνοιες. Δυστυχῶς ἡ Πατρίδα μας στερεῖται μεγάλων ἀνδρῶν, στερεῖται σοβαρῶν πολιτικῶν μὲ συνείδηση, ἀφοῦ τὰ κόμματα ἀποβάλουν ἀπό τὸ σῶμα τους ἐκείνους, ποὺ ἔχουν διαφορετική γνώμη καὶ τὴν ἐκφράζουν δημόσια! Τί τοὺς θέλουμε τοὺς 300 βουλευτας, ποὺ δουλεύουν ὄχι γιὰ τὴν Πατρίδα, καὶ γιὰ τὰ συμφέροντα τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, αλλά γιὰ τὸ κόμμα τους καὶ γιὰ τὰ συμφέροντα τῶν ξένων; Ποιός σοβαρός Ἕλληνας θὰ ἤθελε μὲ τέτοιους ὄρους νὰ γίνη πολιτικός;  (Ἀθηνα 26.3.1978, ἀποσπάσματα τῆς ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνηςπ. Αὐγουστίνου Καντιώτου, μὲ θέμα· «ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ», Κείμενο : Ηλίας Καλλιώρας) 

Όταν Ο Κολοκοτρώνης έλεγε στους στρατιώτες του ότι “Οι Έλληνες και στους Θεούς ορθοί μιλούνε” γνώριζε πολύ καλά την φάση των δυο Σπαρτιατών!!! Όταν οι Σπαρτιάτες επάνω στην οργή τους θανάτωσαν τους δυο Πέρσες αγγελιοφόρους που τους είχαν φέρει μήνυμα από τον μεγάλο Θεό και Βασιλιά της Περσίας, ζητώντας από τους Σπαρτιάτες (Γη και ύδωρ)… πετώντας τους μέσα στο βαθύ πηγάδι, λέγοντάς τους, πάρτε και τα δυο, και Γη και Ύδωρ. Μετά που συνειδητοποίησαν και τους έφυγε ο θυμός, καταλάβαν ότι παραβιάσανε τον νόμο… γιατί τους αγγελιοφόρους δεν πρέπει να τους σκοτώνουν. 
Τότε ζήτησε ο βασιλιάς της Σπάρτης δυο εθελοντές να πάνε για ανταλλαγή των δυο αγγελιοφόρων, για να τους εκτελέσει ο Ξέρξης. Και όλοι οι στρατιώτες του τριγύρω σηκώσανε το χέρι!!!Διάλεξε ο Λεωνίδας δυο όμορφα παλικάρια και τα έστειλε να πάνε μπροστά στον μέγα βασιλιά και να του εξηγήσουν ότι ήρθανε εθελοντικά για εκτέλεση, και για αντάλλαγμα των δυο νεκρών αγγελιοφόρων. Όταν παρουσιάστηκαν μπροστά στον βασιλιά οι φρουροί του Ξέρξη, διατάζουν τους δυο Σπαρτιάτες να πέσουν στα γόνατά τους και να προσκυνήσουνε τον βασιλιά… Οι δυο Σπαρτιάτες χαμογελαστοί, Ατρόμητοι, Αγέρωχοι κι Όρθιοι σαν Κολόνες!!! κοιτούσανε τους Πέρσες παράξενα και τους θεωρούσαν σαν τρελούς, ψυχοπαθείς και αρρώστους… 
Οι φρουροί επέμεναν και διατάζαν τους Σπαρτιάτες να προσκυνήσουνε τον βασιλιά τους… Οι δυο Σπαρτιάτες δεν γνώριζαν την λέξη προσκύνημα…ούτε το νόημα, μα ουτε και την μέθοδο το πώς πρέπει να προσκυνούνε… Ο διερμηνέας τους έδειξε τον τρόπο το πώς πρέπει να προσκυνήσουνε τον βασιλιά... Οι δυο Σπαρτιάτες ξεκαρδιστήκανε στα γέλια!!! Κι απαντώντας στον Ξέρξη λέγοντάς του “Βασιλιά, εμείς δεν ήρθαμε εδώ για να σε προσκυνήσουμε, εμείς ήρθαμε εδώ για εκτέλεση”!!! 
Είδε ο Ξέρξης την συμπεριφορά, το θάρρος, την τόλμη και την παλικαριά των δυο Σπαρτιατών…και τρόμαξε…κι όλο το σώμα του και τα γόνατα του, αρχίσαν να τρέμουνε από φόβο, από οργή κι από ντροπή…όλο το Περσικό συμβούλιο και το στρατόπεδό πάγωσε…Γιατί όλοι τους, περιμένανε από τους Σπαρτιάτες να πέσουν στα ποδιά του βασιλιά με δάκρυα και κλάματα, ικετεύοντας να τους χαρίσει την ζωή τους... Αυτή η φάση, ήταν ο πρώτος και ο μεγαλύτερος Θρίαμβος από τους δυο Σπαρτιάτες εναντίον των Περσών…Ήτανε η ισχυρότερη ήττα των Περσών…Τους σκότωσε, τους σμπαράλιασε πνευματικά, ηθικά και ψυχικά…Για σκέψου… δυο Σπαρτιάτες μόνο με την παρουσία τους, τραυματίσανε ένα τεράστιο στρατόπεδο…το μεγαλύτερο της Ιστορίας! Μεγάλος πόνος με το να γεννιέσαι φιλότιμος Έλληνας / Ελληνίδα!!! Φιλότιμος= Φίλος της Τιμής και της Αρετής! Με Φιλικούς Ελληνικούς Χαιρετισμούς από Νέα Υόρκη.
(Σταύρος Σιταράς Ομηρίδης)
Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 



Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2020

Σπουδαίες σκέψεις σοφών πατέρων (μέρος 3ο)

 



Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς Επιστολή στην Μαρία Ζ., που ζητά να μάθει τη σημασία της ευαγγελικής περικοπής των δέκα παρθένων. 

Πέντε σοφές και πέντε μωρές παρθένες. Διάβασε: πέντε σοφές και πέντε μωρές ανθρώπινες ψυχές. Οι σοφές είχαν τα καντήλια καθαρά και το λάδι ενώ οι μωρές μόνον τα καντήλια. Τα καντήλια κατ  αρχάς συμβολίζουν το σώμα και το λάδι το έλεος. Ίσως, η ελληνική λέξη «έλαιον» να έχει κάποια σχέση με τη λέξη έλεος. Από τη λέξη έλεος παράγεται και η λέξη πολυέλεος, που σημαίνει αυτόν που έχει πολύ έλεος. Ο πολυέλεος του ναού ανάβει κατά τη διάρκεια του όρθρου όταν ψέλνονται οι ψαλμοί περί του πολύ ελέους του Θεού έναντι του εκλεκτού Του λαού με την επανάληψη «ότι εις τον αιώνα το έλεος Αυτού αλληλούια» (Ψαλμ. 135:1). 

Οι σοφές παρθένες είχαν, λοιπόν, παρθένο σώμα με παρθένα ψυχή αλλά μαζί μ  αὐτό και μεγάλο έλεος. Έλεος απέναντι στους πιο αδύναμους από τις ίδιες, που ακόμα δεν είχαν απελευθερωθεί από τις αμαρτίες. Οι μωρές παρθένες κρατούσαν αυστηρά τη σωματική παρθενία αλλά ήταν ανελέητες και έβλεπαν περιφρονητικά τους πιο αδύναμους από τις ίδιες. Τους κατέκριναν με αλαζονεία και τους αποστρέφονταν με υπεροψία. «Δίκαια τις αποκαλούν μωρές», λέει ο άγιος Νείλος του Σινά, «αφού πέτυχαν στο πολύ δύσκολο και σχεδόν αδύνατο -δηλαδή την παρθενία- παρέβλεψαν όμως το έλεος, τη συμπόνια, τη συγχώρεση».  

Το καντήλι τους ήταν καθαρό, αλλά άδειο και σκοτεινό! Όταν έρθει ο θάνατος και το σώμα λιώσει κάτω από το χώμα ενώ η ψυχή ξεκινήσει προς τον δρόμο της αιώνιας κατοικίας το λάδι του ελέους πρέπει να τις φωτίζει και να τις οδηγεί. Όποιος μένει χωρίς αυτό το λάδι θα τον περιτρυγυρίζει το σκοτάδι. Πως θα διασχίσει τον δύσκολο αυτό χώρο; Η ψυχή διακατέχεται από φόβο και τρέμει. Γύρω της φοβερές σκιές από αναλαμπές. Σαν τα ανατριχιαστικά όνειρα που ταλαιπωρούν τον ύπνο. Ποιός θα την ελεήσει τώρα; Ποιός θα προσφέρει έστω και μία αχτίδα φωτός; Θα ελεήσει ο Θεός, αλλά τους ελεήμονες. Αφού έχει ειπωθεί: «Μακάριοι οι ελεήμονες ότι αυτοί ελεηθήσονται» (Ματθ. ε : 7). Αυτοί που έδειξαν έλεος έναντι των δημιουργημάτων αυτοί θα ελεηθούν από τον Δημιουργό. Δεν είναι άραγε αυτό δίκαιο και παρηγορητικό;

Στη γειτονιά μας ζούσε μία μεγάλη κοπέλα. Γι  αυτήν ήταν γνωστό ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της παρέμεινε τίμια. Μέχρι εκεί καλά και άξια συγχαρητηρίων. Αλλά από μέρα σε μέρα η γλώσσα της άρχισε να ξερνά δηλητηριώδη βέλη για εκείνους που ζούσαν στον γάμο και οι οποίοι αμαρτάνουν. Από το πρωί μέχρι το βράδυ περηφανευόταν για την παρθενία της και λοιδορούσε όσους της φαίνονταν χειρότεροι απ  αυτήν. Ένας ιερέας σε μία συζήτηση μας είπε γι  αυτήν: αν δεν ξέρετε τι είναι η μωρή παρθένα από την ευαγγελική περικοπή, να την! Και όντως, κατά κάποιο τρόπο, φαίνεται έντονα η μωρία όταν ο άνθρωπος διαθέτει μία και μόνον αρετή και του λείπουν οι υπόλοιπες.  

Η μία αρετή μοιάζει όπως ένα μικρό φως μέσα στο σκοτάδι που αναγκάζει τον ταξιδιώτη να γέρνει πότε αριστερά πότε δεξιά για να μπορέσει να δει. Η σοφία δεν βρίσκεται στην μία αρετή αλλά στη συλλογή όλων των αρετών. Όπως είπε και ο Πάνσοφος: «Η σοφία ωκοδόμησεν εαυτή οίκον και υπήρεισεν στύλους επτά» (Παρ. Σολ. 9: 1). Σοφή είναι η ψυχή εκείνη η οποία διαθέτει τουλάχιστον επτά αρετές. Ακόμα αυτή η παραβολή του Χριστού έχει και βαθύτερη πνευματική σημασία. Με τις πέντε μωρές παρθένες υπονοεί τις πέντε βασικές αισθήσεις. Όποιος ζει μ’ αυτό που βλέπει και ακούει χωρίς κανέναν έλεγχο από τον νου, αυτός έχει μωρή ψυχή. Όταν ο θάνατος απλώσει το πέπλο του σ’ αυτόν τον αισθητό κόσμο μία τέτοια ψυχή μένει στο απόλυτο σκοτάδι. Με τις πέντε σοφές παρθένες υπονοεί τις πέντε εσωτερικές αισθήσεις, οι οποίες ελέγχουν τον νου και κυριαρχούν πάνω στις εξωτερικές αισθήσεις. Αλλά θα μπορέσεις κατά τη διάρκεια της ζωής σου να το αντιληφθείς αυτό; Ο χρόνος θα δείξει. Ειρήνη και υγεία από τον Θεό (Από το βιβλίο: «Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται…» Ιεραποστολικές επιστολές Α Εκδόσεις «Εν πλω»).

Χωρίς την μεσιτεία της Θεοτόκου, δεν μπορεί κανένας να πλησιάσει τον Θεό, ούτε άνθρωπος, ούτε άγγελος, διότι αυτή μόνη βρίσκεται στο σημείο μεταξύ της Ακτίστου Αγίας Τριάδος και της κτιστής φύσεως των αγγελικών δυνάμεων. Διότι μόνο αυτή είναι, ''Θεός'' άμεσος, μετά τον Θεό και έχει τα δευτερεία της Αγίας Τριάδος, επειδή είναι αληθινά Μητέρα του Θεού και ότι αυτή είναι, όχι μόνο ο θησαυροφύλακας όλου του πλούτου της θεότητος, αλλά και ο διαμοιραστής σε όλους, αγγέλους και ανθρώπους, όλων των υπερφυσικών ελλάμψεων και πνευματικών χαρισμάτων, που δίνονται από τον Θεό στην κτίση (Οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτου).

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!  



Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2020

Σπουδαίες σκέψεις σοφών πατέρων (μέρος 2ο)

 

Όταν είναι να προσευχηθείς στην Υπεραγία Θεοτόκο, έχε την ακράδαντη βεβαιότητα, ότι δεν πρόκειται να φύγεις από μπροστά της, χωρίς να βρεις έλεος. Είναι άπειρο το έλεος της Μητέρας του ελεήμονος Θεού. Δεν υπάρχει περίπτωση, να αδιαφορήσει για εμάς η Παναγία (Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης).
 

Οι άνθρωποι, αν τους βρίσεις ή λογοφέρεις μαζί τους, ή γράψεις γι’αυτούς κακό, έρχεται ώρα που μπορεί να σου το συγχωρέσουν. (Δεν βαριέσαι, αδελφέ, ξέχασέ τα). Κείνο που δεν θα σου συgχωρέσουνε ποτέ και για το οποίο θα σε μισήσουνε, είναι να ζεις κατά τέτοιον τρόπο, που να ντρέπονται εκείνοι για τη δική τους τη ζωή, νά’ναι η ζωή σου σαν ένας έλεγχος της δικής τους (Φώτης Κόντογλου Για τον Τίμιο Πρόδρομο).

Ἡ καλυτέρα προσευχὴ εἶναι ὅ,τι ἐσὺ ἐπινοεῖς ἐκείνην τὴν ὥρα. Δὲν εἶναι μόνον, θέλω νὰ διαβάσουμε Μετάληψη νὰ μεταλάβουμε, τρόπον τινά, αὔριο. Ἄ, «ἀπὸ ρυπαρῶν χειλέων, ἀπὸ βδελυρᾶς καρδίας…»· διαβάζουμε, οὔτε καταλαβαίνουμε τί λέμε. Ἐσὺ ὁ ἴδιος νὰ βρεῖς προσευχή, ἐσὺ ὁ ἴδιος· ὁπότε καταλαμβάνεις τί λὲς εἰς τὸν Θεό. Αὐτὸ ἔχει μεγάλη δύναμη, νὰ ποῦμε, μεγάλη δύναμη (Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης).

Ποιός μπορεί να ομιλήσει περί της Παναγίας; Εγώ με τα ρυπωμένα χείλη, με την βδελυρή και ακάθαρτη γλώσσα μου, δεν μπορώ να αναφέρω το υπεράγιο όνομά της. Την ευχαριστώ για όλα όσα με έχει ευεργετήσει η χάρις της. Δεν μπορώ να πω λόγο προς ευχαριστία και πληρωμή των ευεργεσιών και χαρίτων της. Για τις ευεργεσίες που έχει κάνει σε εμένα η Παναγία, εγώ φαίνομαι αγνώμων και αχάριστος (Οσίου Ανθίμου της Χίου).       

Να παλέψεις για τη σιωπή του νου σου. Μην τον αφήσεις στη διάλυσή του. Αν δεν προσέξεις, θα τρέχει από δω κι από κει, χωρίς σκοπό, χωρίς νόημα. Θα παρατηρείς τα πάντα, θα κρίνεις τα πάντα, θα νομίζεις πως φτιάχνεις τον κόσμο και την ίδια ώρα θα γεμίζεις, ανεπαίσθητα, περιφρόνηση για τον κόσμο. Χωρίς να το καταλάβεις, θα μάθεις ν’ ανεβάζεις τον εαυτό σου σ’ ένα θρόνο ψηλό κι από κει να μετράς τους πάντες και τα πάντα με το δικό σου το μέτρο. Και θα μάθεις να μιλάς, να μιλάς πολύ! Η σιωπή όμως… η σιωπή! (Άγιος Νεκτάριος, επίσκοπος Πενταπόλεως)     

Όταν σου έλθει θυμός κλείσε το στόμα δυνατά και μη μιλήσεις σ’ αυτόν που σε βρίζει ή σε ατιμάζει ή σε ελέγχει ή με πολλούς τρόπους και χωρίς λόγο σε πειράζει. Και αυτός σαν το φίδι θα στρίψει μέσα στην καρδιά, θα ανέβει μέχρι το λαιμό, και αφού δεν θα του δώσεις διέξοδο θα πνιγεί και θα σκάσει. Και, όταν αυτό επαναληφθεί λίγες φορές, θα λιγοστέψει και θα πάψει τελείως. Επειδή ο άνθρωπος είναι πλασμένος λογικός και ήμερος, διορθώνεται ασυγκρίτως καλύτερα με την αγάπη και τον ήμερο τρόπο, παρά με το θυμό και τη αγριότητα. Αυτό το βρήκα και εγώ μετά από πολλή και μεγάλη δοκιμασία. Με το καλό και με την αγάπη μπορείς να κάνεις πολλούς να ημερέψουν, Και αν κανείς είναι καλοπροαίρετος, τον κάνεις γρήγορα να συμμορφωθεί, να γίνει Άγγελος του Θεού (Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής).

''Πάντα να διαλογίζεσαι τον θάνατον, ωσάν να είναι η τελευταία σου ημέρα η κάθε ημέρα, που ξημερώνει και να λέγης: «Άντε, ψυχή μου, η τελευταία σου ημέρα είναι σήμερα, ας αγωνισθώμεν έστω και αυτήν να την διαθέσωμεν αγωνιστικώς και εν μετανοία, και ελπίζω να εύρωμεν έλεος, όταν το βραδάκι θα ευρεθώμεν γονατισμένοι εμπρός εις το φοβερόν κριτήριον, εμπρός εις τον φοβερόν Κριτήν και Θεόν μας.Εμπρός, ψυχή μου, σιώπα, προσεύχου, συνδιαλλαγού, αγάπα, κλαίε με πόνον δια τας πολλάς σου αμαρτίας, διότι έφθασε το τέλος και ας εξιλεώσωμεν έστω και εις το βασίλευμα τον πικραμένον μας Θεόν». Όσον έχομεν χρόνον ας βιασθώμεν, διότι αυτό θα μας μείνη, τα δε άλλα όλα του κόσμου θα τα πάρουν οι τέσσαρες άνεμοι.'' (Άγιος Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)

«Είναι καιρός, να μην χάσουμε την πίστη μας ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι, σήμερα, που βλέπουμε τόσα πολλά να γίνονται γύρω μας. Σήμερα που μας λένε να μπαίνουμε στους Ναούς και να φοράμε μάσκες για να μην μολυνθούμε.  Σε ποιόν πηγαίνουμε όταν μπαίνουμε μέσα στο Ναό; Σε έναν άνθρωπο αδύναμο; Κοντά στον Παντοδύναμο Θεό πηγαίνουμε. Μέσα στους Ναούς οι πρόγονοί μας γονάτισαν, προσευχήθηκαν θερμά, απομάκρυναν και λοιμώδεις νόσους και κινδύνους και επαναστάσεις και πολέμους και εχθρούς και τα πάντα. Εκεί στους Ιερούς Ναούς πήγαιναν, κι εμείς φοβούμαστε σήμερα να πάμε στους Ναού μας γιατί, λένε, “κινδυνεύουμε“! Δεν αφήνει ο Θεός, άνθρωπέ μου, μέσα στο Ναό να μολυνθείς. Δεν μολύνει ο Θεός! Ας το καταλάβουμε… Είναι χώρος άγιος, ”είναι ουρανός ο Ναός” λέει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Είναι του Θεού το θυσιαστήριο (Μητροπολίτης Αιτωλίας κ. κ. Κ0σμάς)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!


 

 

Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2020

Σπουδαίες σκέψεις σοφών πατέρων

 

Ὅποιος γνωρίζει τήν ἀρρώστια του βρίσκεται στήν ἀρχή τῆς ταπεινώσεως. Ὁ Θεός ὑποφέρει ὅλες τίς ἀσθένειες τῶν ἀνθρώπων. Δέν ὑποφέρει ὅμως ἐκεῖνον πού γογγύζει. Αὐτός πού εὐχαριστεῖ πάντοτε τόν Θεό γιά τ’ ἀγαθά καί τίς εὐεργεσίες πού τοῦ χαρίζει, δέχεται τίς εὐλογίες τοῦ Θεοῦ καί στήν καρδιά του κατοικεῖ ἡ χάρη Του. (Άγιος Ἰσαάκ ο Σύρος) 

 "Να το λες σε όλον τον κόσμο, ότι στο τιμόνι της Ελλάδος είναι η Παναγία και αυτή κανονίζει τα της Ελλάδος και αυτοί τώρα που κάνουν τα προγράμματα και κάνουν τα όνειρο, το σχέδιο του Θεού είναι άλλο και σύντομα θα τακτοποιηθούνε.." (Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός) 

Αν ο Χριστός ερχόταν σήμερα σ’ αυτόν τον κόσμο, ξέρετε τί θα Του συνέβαινε; Θα Τον έκλειναν σε ψυχιατρείο και θα Τον υπέβαλαν σε ψυχοθεραπεία και το ίδιο θα έκαναν στους άγιους Του... Ο κόσμος θα Τον σταύρωνε σήμερα ακριβώς όπως το έπραξε πριν από δύο χιλιάδες χρόνια, διότι ο κόσμος δεν έχει μάθει τίποτα πέρα από το να κατεργάζεται ακόμη δολιότερες μορφές υποκρισίας… Λέμε ότι ζούμε σε χριστιανική κοινωνία, αλλά αυτό δεν ισχύει. Ζούμε σε μια κοινωνία πιο ειδωλολατρική και πιο εχθρική προς το Χριστό, από εκείνη στην οποία ο ‘ίδιος γεννήθηκε... ~ π. Σεραφείµ Ρόουζ

Σκέψου, ότι για κάθε στιγμή σου, θα δώσεις λεπτομερή λογαριασμό στο Θεό, επειδή στ΄αλήθεια είναι πολύτιμος ο χρόνος που έχεις στα χέρια σου και θα έλθει ώρα που θα τον ζητάς και δεν θα τον βρίσκεις! (Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου).  

«Ἂν θὰ μὲ ρωτούσατε νὰ σᾶς πῶ, τὶ κατάλαβα τόσα χρόνια στὴν ἔρημο, θὰ σᾶς ἀπαντοῦσα μὲ μιὰ λέξη: τὴν δύναμη τοῦ ψαλτηρίου. Ἂν ξεκινοῦσα τὴν ζωὴ μου τώρα, ἕνα θὰ πάσχιζα νὰ κάνω, νὰ ἀποστηθίσω τὸ ψαλτήρι. Αὐτὸ εἶναι ἡ γονικὴ μήτρα τῆς νοερᾶς προσευχῆς. Αὐτὸ εἶναι τὸ εὔφορο χῶμα, ὅπου εὐδοκιμεῖ ὁ σπόρος τῆς εὐχῆς. Αὐτὸ μαστίζει τοὺς δαίμονες. Ὅταν διάβαζα, στὶς ἀγρυπνίες μου, τὸ ψαλτήρι, ἐρχόνταν ὁ δαίμονας, ποὺ μούγκριζε σὰν ἀγριόχοιρος στὸ αὐτὶ μου. Εἰδικὰ, ὅταν ἔλεγα τὸν στίχο, «Ἀναστήτω ὁ Θεός…» καί τὸν στίχο ποὺ λέει, «Ἐσὺ εἶσαι Κύριος καὶ Θεὸς μου». Λυσσοῦσε, μὲ ἔπιανε ἀπὸ τὸν λαιμό, μὲ ἔπνιγε. Μπέρδευε τὰ λόγια μου, γιὰ νὰ μὴν τὸ πῶ. Τόσο πολὺ καιγόταν…». +Γέρων Θεόδωρος Σπηλαιώτης: «Ὁ ἀσκητὴς τοῦ Ἁγιοφαράγγου»

Είναι μεγάλη ντροπή να σπαταλήσουμε το σήμερα και αργότερα να αναπολούμε το παρελθόν, όταν πια σε τίποτε δεν θα μας ωφελεί μια τέτοια λύπη (Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου).

Ο επίγειος χρόνος που μας δίνει ο Θεός για να κερδίσουμε τον παράδεισο, αξίζει τόσο, όσο αξίζει ο ίδιος ο παράδεισος! Και ποιά άλλη απόδειξη θέλεις μεγαλύτερη από αυτήν;  (Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου)

«Σκοπὸς τῆς ζωῆς μας εἶναι νὰ γίνουμε τέλειοι καὶ ἅγιοι. Νὰ ἀναδειχθοῦμε παιδιὰ τοῦ Θεοῦ καὶ κληρονόμοι τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Ἂς προσέξουμε μήπως, γιὰ χάρη τῆς παρούσας ζωῆς, στερηθοῦμε τὴ μέλλουσα, μήπως, ἀπὸ τὶς βιοτικὲς φροντίδες καὶ μέριμνες, ἀμελήσουμε τὸ σκοπὸ τῆς ζωῆς μας.Ἡ νηστεία, ἡ ἀγρυπνία καὶ ἡ προσευχὴ ἀπὸ μόνες τους δὲν φέρνουν τοὺς ἐπιθυμητοὺς καρπούς, γιατὶ αὐτὲς δὲν εἶναι ὁ σκοπὸς τῆς ζωῆς μας, ἀποτελοῦν τὰ μέσα γιὰ νὰ πετύχουμε τὸ σκοπό.Στολίστε τὶς λαμπάδες σας μὲ ἀρετές. Ἀγωνιστεῖτε ν᾿ ἀποβάλετε τὰ πάθη τῆς ψυχῆς. Καθαρίστε τὴν καρδιά σας ἀπὸ κάθε ρύπο καὶ διατηρῆστε την ἁγνή, γιὰ νὰ ἔρθει καὶ νὰ κατοικήσει μέσα σας ὁ Κύριος, γιὰ νὰ σᾶς πλημμυρίσει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μὲ τὶς θεῖες δωρεές».(☦︎Αγ. Νεκτάριου Πενταπόλεως, λόγια περί Πνευματικού Αγώνος).

Κάθε πράξη μας, για να είναι ευάρεστη στον Θεό, και κάθε αρετή, για να είναι πράγματι αρετή, έχει ανάγκη από διάκριση. Η διάκριση είναι το άλας των αρετών. Γι' αυτό και ο Χριστός μας λέει στο Ευαγγέλιο: «Πάσα θυσία αλί αλισθήσεται» (Μαρκ. 9,49). Η άσκηση, ας υποθέσουμε, πόση διάκριση χρειάζεται! Πρέπει να λάβη υπ᾿ όψιν του ο άνθρωπος τις δυνάμεις που έχει, την πνευματική του κατάσταση κ.λπ. Αν ξεπεράσει κανείς τα όρια, θα φθάση να μην μπορή να κάνη τίποτε και αυτό θα είναι εις βάρος όλης της πνευματικής του ζωής. Να προσέχης να μην ξεπερνάς την αντοχή σου, γιατί και οι σωματικές δυνάμεις έχουν όριο.

Δε μπορούμε όμως σε μια δακτυλήθρα να βάλουμε όσο σε ένα βαρέλι• ή να φορτώσουμε ένα βόδι όσο ένα άλογο. Το βόδι είναι για να τραβάει αλέτρι. Δε γίνεται να του βάλουμε σαμάρι και να το φορτώσουμε. Το άλογο πάλι κακώς το βάζουμε στο αλέτρι, γιατί είναι για να σηκώνει βάρος. Στην πνευματική ζωή δεν υπάρχει μία συνταγή, ένας κανόνας. Η κάθε ψυχή έχει την δική της μοναδικότητα, ποιότητα, και δεκτικότητα. Να μη θέλουμε να βάλουμε όλον τον κόσμο στο δικό μας καλούπι. Ο καθένας έχει το δικό του. Διάκριση είναι η πνευματική όραση. Και πνευματική όραση έχει εκείνος που έχει εξαγνισμένο νού• γι᾿ αυτό έχει και πνευματική διαύγεια και θείο φωτισμό...  να προσπαθήτε να ζήτε εσωτερικά, ταπεινά, να εργάζεσθε στην αφάνεια, για να έχετε τον θείο φωτισμό. 

Η διάκριση δεν είναι απλώς μια αρετή• είναι η κορώνα, το στεφάνι, των αρετών. Ανάλογη με την πνευματική μας κατάσταση, ανάλογη με την ποιότητα των αρετών μας, είναι και η διάκρισή μας. Αν οι αρετές μας είναι χάρτινες, χάρτινο θα είναι και το στεφάνι τους, η διάκριση δηλαδή που θα έχουμε. Αν οι αρετές μας είναι από μπρούντζο, μπρούντζινο θα είναι και το στεφάνι τους. Αν είναι από χρυσό, χρυσό θα είναι και το στεφάνι τους. Αν οι αρετές μας έχουν διαμαντόπετρες, διαμαντόπετρες θα έχη και το στεφάνι τους, η διάκριση. Η διάκριση, ο θείος φωτισμός, είναι το παν σε όλες τις περιπτώσεις.Γι᾿ αυτό πάντα εύχομαι, φώτιση - φώτιση να δίνη ο Θεός στον κόσμο. «Χριστέ μου, λέω, έχουμε χάσει και το σπίτι μας και τον δρόμο που πάει σ᾿ αυτό.Φώτισέ μας να βρούμε το σπίτι μας, τον Πατέρα μας. Δώσε μας την θεία γνώση». Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου Λόγοι Ε ́: Πάθη και αρετές»

         Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!


 

Related Posts with Thumbnails