Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Παραδοσιακό μάθημα ή μάθημα στο διαδραστικό πίνακα; (Μέρος 2ο)



Σήμερα ολοκληρώνεται με το 2ο και τελευταίο μέρος το θέμα που μας απασχόλησε την προηγούμενη εβδομάδα. 
Είναι γεγονός πως η σημερινή νεολαία αρέσκεται στη μαγεία της εικόνας, παρορώντας τη σημαντότητα του βιβλίου. 
Στη σημερινή εποχή πολλοί καθηγητές έχουν αλλάξει τον παλιά συντηρητική μέθοδο μάθησης κι έχουν προχωρήσει σε πιο σύγχρονους ομαδοκεντρικούς τρόπους για την διδασκαλία τους στην εκπαίδευση. Με την εξέλιξη της τεχνολογίας η χρήση ηλεκτρονικών και διαδραστικών πινάκων κεντρίζει το ενδιαφέρον των μαθητών, εφόσον το μάθημα γίνεται πιο ζωντανό, ρεαλιστικό και δημιουργικό: η εικόνα εξάλλου τραβάει πάντα την προσοχή (βλέπε τηλεόραση!) Η εικόνα αποτυπώνεται ευκολότερα από το γραπτό λόγο. 
Τα σχολεία έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν στους μαθητές ένα δημιουργικό και ζωντανό μάθημα μέσω του διαδραστικού πίνακα. Δεν είναι μόνο ευχάριστο, αλλά παρέχει τη δυνατότητα αναζήτησης της γνώσης μέσα από διαθεματικές ομάδες και διεύρυνση πέρα από το σχολικό βιβλίο.  
Το μάθημα στον διαδραστικό πίνακα είναι πιο απλό και εύκολο. Στον πίνακα αυτό η λύση εμφανίζεται αμέσως με το πάτημα ενός κουμπιού, αντίθετα από τον παραδοσιακό πίνακα, στον οποίο η λύση βρίσκεται μόνο στο μυαλό του καθηγητή. Φυσικά στον διαδραστικό πίνακα σε τραβάει η εικόνα και αντιλαμβάνεσαι ευκολότερα το μάθημα. Στο μάθημα της Ιστορίας λόγου χάρη ο μαθητής μπορεί να μεταφερθεί στην Αρχαία Ελλάδα μέσα από μια εικονική επίσκεψη σε μουσείο ή μέσα από ένα βίντεο.

Είναι γεγονός πως τα νέα παιδιά αγαπούν την τεχνολογία, όπως την περσινή χρονιά που παρακολουθούσαμε μάθημα Ιστορίας μέσω βιντεοπροβολέα. Για αυτό με τον διαδραστικό πίνακα ο καθηγητής κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον των παιδιών, μια και το παραδοσιακό μάθημα τις πιο πολλές φορές είναι μονότονο και βαρετό. 
Ο διαδραστικός κεντρίζει το ενδιαφέρον των παιδιών, αλλά και το μάθημα αφομοιώνεται ευκολότερα,  σε σχέση με τον παραδοσιακό μαυροπίνακα. Οι μαθητές δεν χρειάζεται να διαβάζουν πολύ στο σπίτι, αφού η εμπέδωση του μαθήματος γίνεται στο σχολικό περιβάλλον του διαδραστικού πίνακα. Έτσι ανεβαίνει ο δείκτης μόρφωσης της νεολαίας, ακόμα και στους αλλοδαπούς μαθητές και ο παρωχημένος μαυροπίνακας θεωρείται παρελθόν για την εκπαίδευση. 
Πάντως καλό το μάθημα με το διαδραστικό, αλλά από την άλλη πλευρά βλάπτεται η όραση, εφόσον η ακτινοβολία κάνει κακό στα μάτια των παιδιών. Προσωπικά προτιμώ το παραδοσιακό μάθημα, γιατί εμμένω στην παράδοση. Άλλωστε, μου αρέσει να σημειώνω από τον μαυροπίνακα ό, τι δεν καταλαβαίνω.Εξάλλου, αν και ο διαδραστικός πίνακας προβάλλει τη μαγεία της εικόνας, στο κλασικό μάθημα ο μαθητής μπορεί να συμμετάσχει περισσότερο, γιατί προσέχει καλύτερα και αφομοιώνει τη γνώση, με τη μεταδοτικότητα ενός καλού καθηγητή. Ο ρόλος του δασκάλου δεν περιορίζεται, εφόσον τίποτα δεν μπορεί να τον αντικαταστήσει.
Οι δυνατότητες του σημερινού διαδικτύου είναι άπειρες και μέσω του διαδραστικού πίνακα προσφέρονται καλύτερα διατυπωμένες, με παραστατικότητα, αλλά και πιο ξεκούραστα. Ο καθηγητής με τις εικόνες, τα ντοκιμαντέρ, τις ταινίες, αλλά και τις ομαδικές εργασίες κάνει πιο ενδιαφέρον το μάθημα στον διαδραστικό πίνακα. Ο κάθε καθηγητής άλλωστε έχει τον δικό του τρόπο έκφρασης είτε παραδοσιακό είτε σύγχρονο, τεχνολογικό και διαδραστικό. Σημασία έχει ο καθηγητής και η προσωπικότητά του, αλλά και η αγάπη προς το αντικείμενό του, εφόσον το παραδοσιακό μάθημα δεν καταργείται, αφού ο διδάσκοντας την ίδια στιγμή με τον προφορικό λόγο προσθέτει πληροφορίες ή σταματά ακόμα και το μάθημα, για να ενσωματώσει νέα στοιχεία στη διδασκαλία του. 
Η παράλληλη διδασκαλία σε διαδραστικό πίνακα και σε μαυροπίνακα είναι ίσως η καλύτερη λύση για την εκπαίδευση. Είναι καλό να γίνεται το μάθημα και με τους δυο τρόπους. Ο παραδοσιακός τρόπος διδασκαλίας είναι σίγουρα αποτελεσματικός, μια κι έχει διδάξει γενιές ολόκληρες. Η εναλλαγή όμως δεν κουράζει, αντίθετα διεγείρει την περιέργεια.Η ποικιλία κάνει τη διαφορά! 

Καλημέρα σας! Καλή κι ευλογημένη εβδομάδα!  

 
   

 


Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

Παραδοσιακό μάθημα ή μάθημα στο διαδραστικό πίνακα; (Μέρος 1ο)


Στα πλαίσια της διδακτικής με τη νέα τεχνολογία, οι μαθητές ερωτήθηκαν για το αν προτιμούν παραδοσιακό μάθημα στον πίνακα ή μάθημα συνεπικουρούντος του διαδραστικού πίνακα. Οι σκέψεις τους είναι πηγαίες, ειλικρινείς και γεμάτες κριτική σκέψη.

Οι οπαδοί:

Κάθε χρόνο τα παιδιά μπαίνανε στην αίθουσα και παρακολουθούσαν παραδοσιακό μάθημα με κάποιον καθηγητή. Πολλές φορές το μάθημα δεν το καταλάβαιναν, άλλοτε κάποια παιδιά δυσκολεύονταν. Ίσως να έφταιγε ο καθηγητής, μπορεί να μην πρόσεχε κι ο μαθητής. Στα σχολεία οι πίνακες με την κιμωλία αντικαταστάθηκαν από λευκούς με μαρκαδόρους, ενώ τώρα πια στα περισσότερα σχολεία υπάρχουν οι διαδραστικοί. 
Η τεχνολογία είναι πλέον κομμάτι της ζωής μας, μια και οι μαθητές είναι εξοικειωμένοι ήδη με τον υπολογιστή. Έτσι, ο μαθητής κάνει ένα ταξίδι στη γνώση και στη μάθηση μέσω του διαδικτύου. Βέβαια, προκειμένου να γίνει μια τέτοια αλλαγή, πρέπει ο δάσκαλος και τα παιδιά να προσαρμοστούν, μια και δεν πρόκειται για απλό παραδοσιακό μάθημα στον μαυροπίνακα. 
Επιπροσθέτως, ένα μάθημα στο διαδραστικό πίνακα είναι δημιουργικό, εφόσον διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντες των παιδιών, θέτει προβληματισμούς, ξυπνάει την απορία, σπέρνει αμφιβολία και τρέφει χωρίς ιδιαίτερο κόπο τη μόρφωση. Ο διαδραστικός πίνακας είναι μια αλλαγή από το κλασικό μάθημα της σύγχρονης εκπαίδευσης. Όμως, δεν καταργεί το είδος της διδασκαλίας που ήδη γνωρίζουμε, αν και μας ωθεί σε κάτι νέο και πρωτόγνωρο! 
Με το παραδοσιακό μάθημα ο μαθητής γίνεται παθητικός δέκτης, ενώ ο καθηγητής αυθεντία. Εξάλλου ο δάσκαλος αποκτά τις ικανότητες του σωκρατικού δασκάλου, ο οποίος δημιουργεί ένα περιβάλλον συζήτησης για την καλύτερη κατανόηση του μαθήματος.
Το μάθημα στο διαδραστικό πίνακα είναι καλύτερο, μια και αυτός ο τρόπος μάθησης είναι αποδοτικότερος για τους μαθητές, αλλά και πιο ευχάριστος. Οι μαθητές, με τη χρήση του διαδικτύου, θα έχουν περισσότερες εικόνες και πληροφορίες για το μάθημά τους. Είναι ωραίο να βλέπεις βιντεάκια, να συνεργάζεσαι με τους συμμαθητές σου ή να κάνεις μαζί τους τεστάκια (όχι απροειδοποίητα!) Όμως, ο όρος τεχνολογία δεν παύει για ένα παιδί να είναι το κλειδί για την πόρτα του παιχνιδιού και της διασκέδασης. 
Και η αντίδραση: 
Ο διαδραστικός πίνακας δεν βοηθά πάντα τον καθηγητή να διδάξει το μάθημα: αφενός χρειάζεται 5-10 λεπτά να λειτουργήσει, αφετέρου χρειάζεται χρόνος κι από τον καθηγητή, ώστε να τον συνηθίσει. Έτσι, κάποτε οι μαθητές συμπεριφέρονται σαν εξάχρονα, αφού δεν μπορούν να δείξουν σοβαρότητα στο διαδικτυακό μάθημα.
Το παραδοσιακό μάθημα βοηθά το παιδί να μάθει τους τρόπους μάθησης με τη βοήθεια του σχολικού βιβλίου, επειδή ο διαδραστικός πίνακας τα έχει όλα έτοιμα κι ο μαθητής απλώς διασκεδάζει. Η παιδεία είναι η καλλιέργεια της μάθησης. Ο διαδραστικός μάλλον βοηθά περιπτώσεις παιδιών που έχουν μαθησιακές δυσκολίες (πχ. δυσλεξία). Στο παραδοσιακό μάθημα ο καθηγητής εξηγεί τις απορίες των παιδιών όσες φορές εκείνα θέλουν. Γι' αυτό και πιστεύω πως όσο πιο μακριά βρίσκεσαι από την τεχνολογία, τόσο το καλύτερο!
Η μετριοπαθής και ισόρροπη σκέψη: 
Η μάθηση θα πρέπει να είναι ευχάριστη για τους μαθητές, αλλά και για τους καθηγητές. Με το διαδραστικό πίνακα εμπεδώνεται καλύτερα το μάθημα, εφόσον το σχολείο θα έπρεπε να είναι ένας χώρος στον οποίο τα παιδιά θα θέλουν να έρθουν και να αποκτήσουν γνώσεις με τη βοήθεια του καθηγητή. Αρκεί σαφώς κι οι μαθητές να συνεργάζονται με τον διδάσκοντα! Έτσι, ο διαδραστικός πίνακας θα βοηθούσε πολύ σε αυτή την κατάσταση, αν βέβαια και οι καθηγητές ήταν πρόθυμοι να υιοθετήσουν κι αυτόν τον τρόπο διδασκαλίας.  

Καλημέρα σας! Καλή κι ευλογημένη εβδομάδα!  


Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2013

Πώς νιώθει ένας έφηβος στο σχολείο (Μέρος 2ο)




Μετά την παρουσίαση του 1ου μέρους "Πώς νιώθει ένας έφηβος στο σχολείο", σήμερα ολοκληρώνεται το θέμα με το 2ο και τελευταίο μέρος των μαθητικών σκέψεων.

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου για το σχολείο του 21ου αιώνα. Δεν αντέχω να φορώ ποδιά κι έτσι μου αρέσει να ντύνομαι ελεύθερα κι όχι ακατάλληλα (όπως κάποιες συμμαθήτριές μου). Οι καθηγητές μου άλλωστε λένε πως νοσταλγούν τους καιρούς που οι μαθητές φορούσαν στολές και οι δάσκαλοι μπορούσαν να δώσουν και κάποιο ελαφρύ χαστούκι στους άτακτους μαθητές (Σημείωση: Τι λέμε τώρα! Εγώ πάντως αστειεύτηκα, δεν το εννοούσα, η καθηγήτρια!)
Η σύγχρονη εκπαίδευση δεν εμπεριέχει βίαιες τιμωρίες όπως παλιά, αλλά ταυτόχρονα έχουν προστεθεί και σύγχρονα τεχνολογικά μέσα για τη διευκόλυνση στη διαπαιδαγώγηση. Κι ακόμη, η μάθηση περιλαμβάνει εξωσχολικές δραστηριότητες, οι οποίες καταναλώνουν μεγάλο μέρος της ενεργητικότητάς μας. Οι σημερινοί όμως μαθητές δεν σέβονται τους καθηγητές, αν και η προσοχή σε ένα μάθημα εξαρτάται κι από τον καθηγητή, ιδίως από τον τρόπο που παραδίδει το μάθημα.

Η εκπαίδευση στην Ελλάδα συγκριτικά με άλλες χώρες χωλαίνει. Στο εξωτερικό αντίθετα υπάρχουν πολλές δραστηριότητες για τους μαθητές, ώστε το μάθημα να γίνεται ενδιαφέρον και να επηρεάζει θετικά το γνωστικό επίπεδο των μαθητών. Εμείς οι μαθητές λέμε: πού θα πάει, δεν θα περάσουν τα δύσκολα αυτά χρόνια; 

Έχω να διαβάσω πολύ και δεν προλαβαίνω να κάνω όσα θέλω. Εύχομαι να πάει καλά η μέρα σήμερα, αν και δεν ξέρω τι θα συμβεί: θα δεχθώ την επίπληξη της κυρίας διευθύντριας, θα πάρω ωριαία αποβολή ή απλώς βάση σε κάποιο διαγώνισμα; Κάθε μέρα η ίδια ρουτίνα. Μια ερώτηση έχω: πότε θα έρθει το σαββατοκύριακο;

Αν είσαι καλός μαθητής, δεν φοβάσαι. Αντίθετα όμως, αν δεν πάρεις καλούς βαθμούς, θα σε πρήζουν οι γονείς σου. Όχι μόνο οι φίλοι, αλλά και οι καθηγητές μας μάς συμβουλεύουν και μας μαθαίνουν γράμματα, μια και τα μαθήματα κάποτε γίνονται δύσκολα. 

Η κάθε μέρα φαίνεται ίδια, τόσο δύσκολη και τραγική, όσο και φριχτή. Το σχολείο δεν το φοβάμαι ή δεν το μισώ, απλώς δεν το αντέχω. Δεν φταίνε τα μαθήματα, οι καθηγητές ή και οι γονείς. Απλούστατα με πνίγει. Μπορεί να είναι η ρουτίνα ή ακόμα κι η μοναξιά μου, καθώς δεν έχω έναν καλό φίλο, για να μιλήσω.
Όταν μάλιστα κάποια στιγμή χτυπάει το κουδούνι, υπάρχουν φορές που δεν θέλω να βγω από την τάξη, καθώς δεν έχω πού να πάω, για αυτό και η καρδιά μου χτυπάει δυνατά. Οι γνωστοί μου κάθε φορά με αγχώνουν. Πρέπει να προσέχω τι θα πω και τι θα κάνω. Ακόμα και στο σπίτι μου νιώθω απομονωμένη σε ένα περιορισμένο χώρο, καθώς μόνο η μουσική νιώθω να με ευχαριστεί. Έτσι, μόνο στο δωμάτιό μου μπορώ να απολαύσω την ελευθερία μου, γιατί εκεί νιώθω αληθινά, χωρίς να υποδύομαι. Μπορώ ώρες να παραμείνω και να σκέφτομαι με προβληματισμό τη ζωή μου, αλλά ένα ξέρω: δεν έχω πρόβλημα με το σχολείο, μόνο με τους ανθρώπους. Τελικά, μπορεί τίποτε από αυτά να μην ισχύει και το θέμα να είμαι εγώ η ίδια!

Καλημέρα σας! Καλή κι ευλογημένη εβδομάδα! 

  

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Πώς νιώθει ένας έφηβος στο σχολείο (Μέρος 1ο)



Προς τιμήν  των τριών Ιεραρχών, των προστατών της εκπαίδευσης,  που μας καθοδηγούν με το φωτισμό τους, μερικές αναρτήσεις των επόμενων εβδομάδων θα αναφέρονται στο σχολείο. Εδώ οι ίδιοι οι μαθητές καταγράφουν τις απόψεις τους για την εκπαίδευση και το σχολικό περιβάλλον. Κάποιες τέτοιες στιγμές σκέφτομαι αυτό που είπε ο Γρηγόριος Θεολόγος για τον Μέγα Βασίλειο: "Σπουδὴ γὰρ εὐφυΐα συνέδραμεν, ἐξ ὧν ἐπιστῆμαι καὶ τέχναι τὸ κράτος χουσι(Επιτάφιος 23.2): Η επιμέλεια κι η εργατικότητα προστέθηκε στην ευφυία τους. Από αυτά τα δυο οι επιστήμες και οι τέχνες έχουν την πηγή." Διαβάζοντας τις μαθητικές σκέψεις αναρωτιέμαι: υπάρχει ενδιαφέρον για τη γνώση σήμερα;



Αχ το σχολείο!  Κάθε μέρα για 7 συνεχόμενες ώρες, για δώδεκα συνεχόμενα χρόνια περνούμε τις εποικοδομητικές ώρες μας στο χώρο της εκπαίδευσης, εκεί που βασιλεύει η πλήξη κι όχι η νέα περιπέτεια. Κάθε μέρα δεν προσφέρει μόνο νέες γνώσεις, αλλά είναι και βαρετά ολόιδια με τις προηγούμενες ή και τις επόμενες. Οι περισσότεροι μαθητές αναγκαστικά προσέρχονται στο σχολείο με μια τσάντα τόσο βαριά, σαν να έχει πέτρες μέσα. Η ευχάριστη ώρα είναι συνήθως το διάλειμμα.

Το σχολείο είναι μια συνήθεια. Καθημερινό πρόγραμμα, πρωινό ξύπνημα (το ξυπνητήρι δεν θα χαλάσει; ) και σχολική τάξη. Στο σχολείο άλλωστε παίρνεις τις βάσεις, ώστε έπειτα να πλουτίσεις τις γνώσεις σου. Ακόμα και γεωργός να γίνεις, τα μαθηματικά σου χρειάζονται. 
Κι εδώ που τα λέμε από το να κάθεσαι αραχτός στον υπολογιστή και στο σπίτι, χωρίς να κάνεις απολύτως τίποτα, κάτι είναι κι αυτό. Εκείνο πάντως που δεν αντέχω είναι κάποια παιδιά που υπάρχουν στην τάξη, κάνουν τόση φασαρία, σαν να νομίζουν ότι βρίσκονται σε παιδική χαρά. Πιστεύω ότι αυτό δεν οφείλεται σε έναν καλό ή κακό καθηγητή, αλλά στο γεγονός ότι πρέπει να αλλάξουμε εμείς οι μαθητές τη δική μας συμπεριφορά. Άλλωστε, η διευθύντριά μας όλα αυτά τα λέει στην πρωινή προσευχή, αλλά ποιος την ακούει, όταν δεν έχει ξυπνήσει ακόμα;

Έχω ανάμεικτα συναισθήματα για το σχολείο. Πριν από οκτώ χρόνια, όταν πρωτοπήγα σχολείο, πίστευα πως ήταν ένα από τα πιο ανιαρά πράγματα της ζωής μου και ανυπομονούσα τόσο να χτυπήσει το κουδούνι, για να πάω στο σπίτι μου. Στην πορεία όμως άλλαξα γνώμη. 
Γνώρισα καινούρια παιδιά, δέθηκα με την ιδέα της μάθησης κι εκτίμησα την προσπάθεια των καθηγητών μου να μου πλατύνουν τους ορίζοντες, αλλά και να μου προσφέρουν χρήσιμα κι ωφέλιμα πράγματα. Κάποιες φορές μάλιστα, όταν συναντώ το ζεστό χαμόγελο των καθηγητών, νιώθω υπέροχα και δεν θέλω να τελειώσει η ώρα. Γι’ αυτό, όσο περίεργο κι αν φαίνεται, όσο χαρούμενος επιστρέφω από το σχολείο στο σπίτι, άλλο τόσο νιώθω μια μικρή λύπη φεύγοντας από το δεύτερο σπίτι μου.

Βασανιστήριο το πρωινό ξύπνημα! Τα παιδιά την πρώτη ώρα είναι συνήθως κουρασμένα και θέλουν ακόμα να κοιμηθούν.Και να ήταν η μόνη φρίκη!  Όλα όσα γίνονται στο σχολείο μου προκαλούν φόβο: από τη μια τα διαγωνίσματα και τα τεστ, από την άλλη η αγριότητα κάποιων συμμαθητών μου στα διαλείμματα.
Πάντως εγώ είμαι και λίγο τεμπελάκος! Ποιο πρόγραμμα διαβάσματος, ποιες υποσχέσεις; Αν εγώ δεν στρωθώ στο διάβασμα, δεν κάνω τίποτα. Η νευρικότητα και το άγχος κυριαρχούν, καθώς οι εξελίξεις στα συνεχόμενα διαγωνίσματα ποικίλλουν. Πεταλούδες γεμίζουν το στομάχι μας, καθώς περιμένουμε να ελεγχθεί το διάβασμά μας. Βέβαια στην καθημερινότητά μας συμπεριλαμβάνεται και η κούραση, η οποία δεν μας επιτρέπει να διαβάσουμε όσο επιθυμούμε. Έτσι, απογειώνεται η διάθεσή μας από έναν καλό βαθμό. Το είκοσι στα μαθηματικά με ανέβασε πραγματικά στους εφτά ουρανούς!
Σέβομαι κι εκτιμώ τους δασκάλους μου, αλλά κάποτε αντιμετωπίζω δυσκολία συγκέντρωσης στο μάθημα. Η εκπαίδευση είναι πολύτιμη για μένα, για αυτό δίνω τον καλύτερό μου εαυτό, ώστε να προοδεύσω. Υπάρχουν όμως φορές που το μάθημα είναι βαρετό και τότε βάζουμε μπροστά τη σκανταλιά. Έτσι είναι η μοίρα μας! Όμως η ζωή δεν μας χαρίζεται, πρέπει να εργαστούμε, για να μας ανταποδώσει! 

Καλό κι ευλογημένο μήνα! 
Καλημέρα και ευλογημένη σας εβδομάδα!  




Related Posts with Thumbnails