Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014

Αγγέλματα και σοφές σκέψεις




Κάποτε ένας άπιστος έλεγε στον Άγιο Αυγουστίνο: οι εντολές της θρησκείας είναι ένα φορτίο που περιορίζει την ανθρώπινη ελευθερία. Κι ο Αυγουστίνος του απάντησε: Και τα φτερά του χελιδονιού είναι ένα πρόσθετο βάρος στο σώμα του. Όμως, χωρίς αυτό το βάρος, το σώμα του χελιδονιού γίνεται ανάλαφρο και διασχίζει τους αιθέρες.
Δεν υπάρχει πραγματικός χριστιανός που να μην έχει μια Γεσθημανή στη ζωή του. Και δεν υπάρχει χριστιανός προσευχόμενος, που να έχει Γεσθημανή στη ζωή του, χωρίς κάποιον άγγελο ενισχυτή. Η θλίψη πολλές φορές είναι σαν θεϊκό άρμα, που ανεβάζει την ψυχή στον ουρανό.
Κάποτε είδα μια σκιά να πέφτει πάνω στην πλαγιά ενός λόφου. Ζήτησα να δω την αιτία της και είδα ένα σύννεφο να φωτίζεται από τον ήλιο και να να ταξιδεύει στον καταγάλανο υπόλοιπο ουρανό. Έτσι συμβαίνει και με τις δικές μας θλίψεις. Μπορεί να ρίχνουμε επάνω μας τη σκιά τους, αλλά αν κοιτάξουμε ψηλά, τότε θα δούμε ότι δεν είναι παρά η σκιά της αγάπης του Θεού, που θέλει να σε "καταστήσει ἰκανόν έν τῷ χωνευτηρίῳ τῆς θλίψεως". Μια από τις μεγαλύτερες αποδείξεις της αγάπης του Θεού είναι, όταν έρχονται θλίψεις, δίνει χάρη σε εκείνους που Τον αγαπούν, για να τις ξεπεράσουν.
Όταν βλέπεις κάποιον να οδηγείται στη φυλακή, μη χαίρεις. Όταν κάποιος προσβάλλεται μη χαίρεις. Όταν κάποιος πτωχεύει, μη χαίρεις. Όταν κάποιος διαπομπεύεται μη χαίρεις. Όταν κάποιος βασανίζεται, μη χαίρεις. Όταν κάποιος οδηγείται στο μαρτύριο, μη χαίρεις. 
Ο πραγματικός άνθρωπος σε αυτές τις περιπτώσεις δεν χαίρει. Λυπείται. Πονεί. Συμπάσχει. Προσεύχεται. Δυστυχώς, πολλοί άνθρωποι, όχι μόνο χαίρουν σ' αυτές τις περιπτώσεις, αλλά και πολλές φορές οι ίδιοι βοηθούν στην εξόντωση του άλλου. Πολλές φορές, γιατί πραγματικά ο άνθρωπος είναι ένοχος, αλλά και ένοχος να είναι, εσύ μην βοηθάς για την καταστροφή του. Εάν ο πατέρας σου μέθυσε και είναι γυμνός, μην τον βγάζεις στον κόσμο έτσι. Ρίξτου μια κουβέρτα και σκέπασέ τον. 
Τις περισσότερες φορές άνθρωποι διαπομπεύουν συνανθρώπους τους, συκοφαντώντας τους. Αθώοι άνθρωποι διαπομπεύονται. Τυραννούνται. Εξοντώνονται. Ποιο είναι το κίνητρο; Ο φθόνος. Η ζήλια. "Δεν αντέχω την πρόοδο του άλλου, πρέπει να τον γκρεμίσω". Και δυστυχώς, αυτά πολλές φορές γίνονται μέσα στην ίδια την οικογένεια. Την ίδια τη φυλή. 
"Ποιος σου έβγαλε το μάτι, Κώστα;" "Ο αδελφός μου, για αυτό είναι τόσο βαθιά βγαλμένο". Βεβαίως, πολλές φορές υπάρχει ο ένοχος. Αλλά συ, ο φθονερός, ο συκοφάντης, σύγκρινε τον εαυτό σου με τον ένοχο. Δεν είσαι συ περισσότερο ένοχος; Ο πραγματικός άνθρωπος πονεί, συμπάσχει με τον ένοχο.
Προσεύχεται για τη μετάνοιά του. Προσεύχεται όμως περισσότερο για τον ζηλόφθονο και τον συκοφάντη.
(Ορθόδοξη πορεία, Σοφές σκέψεις) 

Δεν πρέπει ποτέ να λησμονούμε ότι ανήκουμε σε δυο κόσμους: τον κόσμο τον γήινο-τον κόσμο της ύλης-και τον κόσμο τον Ουράνιο-τον πνευματικό. Και ο μεν κόσμος ο γήινος παρέρχεται, ενώ ο κόσμος ο ουράνιος είναι αιώνιος. Γι' αυτό θα πρέπει να φροντίζουμε περισσότερο για τον ουράνιο, καθ' όσον είναι αιώνιος, παρά για τον κόσμο τον επίγειο, ο οποίος είναι πρόσκαιρος. (Γρηγόριος Θεολόγος)
Θρέψον σου τήν ψυχήν ἀναγνώσεσι θείαις: να τρέφεις την ψυχή σου με θεάρεστα αναγνώσματα. (Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων)
Βρίσκεσθε στο σκοτάδι και θέλετε να απαλλαγείτε; Εσείς τι κάνετε; Διώχνετε με δύναμη το σκοτάδι, το χτυπάτε, αλλ' αυτό δεν φεύγει. Θέλετε φως; Ανοίξτε μια τρυπίτσα και θα έλθει μία ακτίνα του ήλιου, θα έλθει το φως. Αντί να διώχνετε το σκοτάδι, αντί να διώχνετε τον εχθρό, να μην μπει μέσα σας, ανοίξτε τα χέρια στην αγκάλη του Χριστού. Αυτός είναι ο πιο τέλειος τρόπος, να μην πολεμάτε, δηλαδή, απευθείας το κακό, αλλά ν' αγαπήσετε τον Χριστό, το φως Του, και το κακό θα υποχωρήσει. (Γέρων Πορφύριος)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 



Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2014

Υπάρχουν αναπάντητες προσευχές;




Στην Αγία Γραφή αναφέρεται: "Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν· ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε· κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν. πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται (Ματθ, ζ, 7-8), αλλά και " μήν, μήν λέγω μν, τι, σα ν αίτήσητε τόν πατέρα ν τ νόματί μου, δώσει μν" (Ιωάννη, ιστ 23). Πώς συμβιβάζονται οι κατηγορηματικές αυτές διαβεβαιώσεις του Κυρίου μας με τις τόσες αναπάντητες προσευχές μας;
Δεν υπάρχουν αναπάντητες προσευχές. Ο Θεός είναι πιστός στους λόγους και τις υποσχέσεις Του. Δεν διαψεύδει τον εαυτό Του. Μας είπε να επικοινωνούμε μαζί Του με προσευχή, γι' αυτό αν δεν επρόκειτο να εκπληρώσει τα ερωτήματά μας και να απαντήσει στις προσευχές μας, δεν θα μας συνιστούσε να προσευχόμαστε. 
Η εκπλήρωση όμως των αιτημάτων μας θα γίνεται όχι όπως εμείς νομίζουμε, αλλά όπως Εκείνος γνωρίζει. Όχι όπως νομίζει η δική μας περιορισμένη γνώση, αλλά όπως η δική Του πανσοφία και αγάπη γνωρίζει. Ο Θεός απαντά με το δικό Του τρόπο. Εμείς, βιαστικοί πάντοτε θέλουμε την άμεση απάντηση του Θεού, τη γρήγορη εκπλήρωση. Τώρα το ζητάμε, την ίδια στιγμή και να γίνει. 
Τώρα να σπείρουμε και μετά να θερίσουμε. Ο Θεός όμως δεν βιάζεται.. Υπάρχουν περιπτώσεις που θέλει να περιμένουμε να ωριμάσει ο καρπός της προσευχής. Να μας ασκήσει στη μεγάλη αρετή της υπομονής. Η προσευχή σωστά παρομοιάστηκε με τον σπόρο. Αλλά ο σπόρος δεν βλαστάνει αμέσως. Θέλει χρόνο.
Έτσι και οι προσευχές μας θα φέρουν καρπό, αλλά στον κατάλληλο καιρό. Μακροθυμήσατε μας συνιστά και ο αδελφόθεος Ιάκωβος. Δείξατε μακροθυμία και υπομονή. Μιμηθείτε τον γεωργό, ο οποίος ύστερα από τους κόπους της σποράς, περιμένει με υπομονή και ελπίδα τον πολύτιμο καρπό της γης (Ιακ., ε, 7-8)
Η αγία Μόνικα προσευχόταν στην προκυμαία να μη φύγει το παιδί της, Αυγουστίνος, για την Ιταλία. Και η προσευχή της δεν εισακούεται, αφού το παιδί της φεύγει. Και όμως η προσευχή της θα εισακουσθεί. Είχε απαντήσει αρνητικά. Όχι όπως εκείνη ήθελε, αλλά όπως Εκείνος ήξερε πως εκείνο το ταξίδι θα ήταν σωτήριο για το παιδί της. Η πανσοφία όμως και η αγάπη του Θεού γνώριζε καλά το συμφέρον του παιδιού της. Και οδηγούσε τα βήματά του στη σωτηρία. 
Γράφει για την στάση της μητέρας του Μόνικας ο ιερός Αυγουστίνος στις «Εξομολογήσεις» του: «Η μητέρα μου έχυνε για εμένα περισσότερα δάκρυα από όσα χύνουν οι μητέρες επάνω στα νεκρά τέκνα τους. Με την θέρμη της πίστης, η οποία της χάριζε η μεγάλη της ευσέβεια, με έβλεπε ηθικώς νεκρό. Και Συ Κύριε εισάκουσες την δέησή της και δεν περιφρόνησες τα δάκρυά της, με τα οποία πότισε το έδαφος, παντού όπου προσευχόταν. Οι πόνοι της να με αναγεννήσει διά του Πνεύματος ήταν σκληρότεροι από αυτούς τους οποίου υπέφερε να με γεννήσει διά της σαρκός».
Πόσο λοιπόν έξω πέφτουμε στις κρίσεις μας για τις απαντήσεις του Θεού! Επομένως εμείς δεν έχουμε παρά να προσευχόμαστε με ακλόνητη πίστη και εμπιστοσύνη. Με τη βεβαιότητα ότι όσα ζητήσαμε από τον Θεό, στο όνομα του Ιησού Χριστού και μάλιστα για τη σωτηρία μας και την πνευματική μας πρόοδο, θα μας τα δώσει, όταν Εκείνος κρίνει. Με το ναι ή με το όχι. Ανάλογα με αυτό που μας χρειάζεται. 
(Διασκευή από το βιβλίο του Γεωργίου Μελέτη, Ερωτήματα στον Ιησού Χριστό, "Αναπάντητες προσευχές")


Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

 

Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2014

Παραινέσεις Κυρίου




Με τη μελέτη βλέπεις σαν σε καθρέφτη τα λάθη σου... Με την πολλή μελέτη και την άσκηση η βία και η αγριότητα των παθών εξασθενεί (Δίδυμος ο Τυφλός)
Δανείζει Θεῷ ὁ ἐλεῶν πτωχόν, κατά δέ τό δόμα αὐτοῦ ἀνταποδώσει αὐτῷ: δανείζει στον Θεό όποιος ελεεί τον πτωχό αδελφό του· ανάλογα δε με το ποσό που δίνει και με τη διάθεση που προσφέρει την ελεημοσύνη, θα τον ανταμείψει ο Θεός. (Παροιμίες, ιθ, 17)
Μακάριος ὁ συνιών ἐπί πτωχόν καί πένητα· ἐν ἡμέρᾳ πονηρᾷ ῥύσεται αὐτόν ὁ Κύριος: Μακάριος είναι ο άνθρωπος ο οποίος επιδεικνύει ενδιαφέρον και κατανοεί τη δύσκολη θέση του πτωχού και στερημένου των πάντων. Την ημέρα κατά την οποία θα τον βρούνε κι αυτόν πόνοι, ασθένειες και συμφορές, θα τον λυτρώσει και θα τον σώσει ο Κύριος. (Ψαλμός 40, 1)
Στην Αγία Γραφή ο λόγος του Θεού μας λέει καθαρά για την απλότητα «ἀγαπήσατε δικαιοσύνην οἱ κρίνοντες τήν γῆν.φρονίσατε περί τοῦ Κυρίου ἐν ἀγαθότητι καί ἐν ἁπλότητι καρδίας ζητήσατε αὐτῶν…» (Σοφ. Σολ. 1,1). Απλότητα και αγαθότητα. Αυτό είναι το παν, για ν’ αποκτήσετε την Θεία Χάρη. Πόσα μυστικά υπάρχουν στην Αγία Γραφή! 
Όπως τότε ο απόστολος Πέτρος με το να συμμορφωθεί με την εντολή του Κυρίου είδε την εργασία του να ευλογείται και τους κόπους του να αποδίδουν κέρδη, έτσι και με εμάς θα συμβεί. Εφόσον θα υπακούουμε στο θέλημα του Θεού, η θεία ευλογία θα μας συνοδεύει σε όλη μας τη ζωή, στην οικογένεια, στην εργασία. Θα μας συνοδεύει από τα μικρά μας χρόνια μέχρι τα βαθιά γεράματά μας. (Κυριακοδρόμιο, τόμος 3ος, εκδόσεις Σωτήρ) 
Εάν κάποιος με υπηρετεί και είναι μαθητής μου, ας μιμείται το παράδειγμά μου κι ας με ακολουθεί στην οδό της αυταπαρνήσεως. Και όπου είμαι εγώ, τώρα βέβαια κακοπαθώντας και θυσιαζόμενος, στο μέλλον όμως δοξαζόμενος στους ουρανούς, εκεί θα είναι και ο δικός μου διάκονος. Πρέπει λοιπόν κι αυτός να είναι πρόθυμος σε θυσίες εδώ, για να δοξάζεται μαζί μου στο μέλλον. (Κατά Ιωάννη, ιβ, 26) 
Ὑμεῖς μάρτυρες καί ὁ Θεός ὡς ὁσίως καί δικαίως καί ἀμέμπτως ὑμῖν τοῖς πιστεύουσιν ἐγενήθημεν: είστε μάρτυρες εσείς και ο Θεός ότι συμπεριφερθήκαμε σε σάς που πιστεύετε με αφοσίωση και ευλάβεια απέναντι του Θεού και με δικαιοσύνη απέναντι των ανθρώπων, αλλά και αμέμπτως σε σχέση προς όλα τα καθήκοντά μας. (Α' Θεσσαλονικείς, β, 10)
Παιδί μου, εάν γίνεις εγγυητής σε χρέος φίλου ή γνωστού σου, θα παραδώσεις το χέρι σου σε εχθρό· τέτοιος θα αποβεί ο φίλος σου ή ο γνωστός σου, σε περίπτωση κατά την οποία θα βρεθεί σε αδυναμία να εξοφλήσει αυτός το χρέος του (Παροιμίες, στ, 1)  
Γίνου ταχύς ἐν ἀκροάσει σου καί ἐν μακροθυμίᾳ φθέγγου ἀπόκρισιν: να γίνεις γρήγορος στο να ακούς και με υπομονετική βραδύτητα σκέψης δίνε την απάντησή σου. (Σοφία Σειράχ, ε, 11)
Ὡς καιρόν ἔχομεν, ἐργαζώμεθα τό ἀγαθόν πρός πάντας, μἀλιστα δέ πρός τούς οἰκείους τῆς πίστεως: Συνεπώς για όσο καιρό βρισκόμαστε ακόμη στη ζωή αυτή, καθώς μόνο σ' αυτήν έχουμε καιρό για αγαθοεργία, ας εργαζόμαστε το καλό σε όλους και μάλιστα σ' εκείνους που η πίστη τους κατέστησε σε μας οικείους και αδελφούς. (Προς Γαλάτας, στ, 10)
Δεν είναι ανάγκη να έχει κανείς πολλά, για να είναι η ψυχή του προσκολλημένη σε αυτά. Και λίγα μπορεί να έχει και η ψυχή του όλο αυτά να σκέπτεται και όλα γι' αυτά να ενδιαφέρεται. Και όμως η αιώνια ευτυχία του ανθρώπου δεν εξαρτάται ούτε από τα πλούτη ούτε από την πτωχεία. Εξαρτάται μόνον από την πιστή εφαρμογή των θείων εντολών (Κυριακοδρόμιο, τόμος 3ος, Εκδόσεις Σωτήρ) 
Ο τυφλός μόλις άνοιξαν τα μάτια του...ακολούθησε τον Χριστό. Ας προσέχουμε κι εμείς. Να βλέπουμε με τα μάτια μας όσα είναι καλά. Να ακούμε με τα αυτιά μας όσα είναι σεμνά. Να διαλογιζόμαστε με το νου μας όσα είναι θεάρεστα. Να προσφέρουμε με τη γλώσσα και τα χείλη μας όσα είναι ωφέλιμα κι εποικοδομητικά. (Κυριακοδρόμιο, τόμος 3ος, εκδόσεις Σωτήρ) 
Δεν έχει θέση στο στόμα σας ούτε οποιαδήποτε αισχρή συμπεριφορά, ούτε σαχλά κι ανόητα λόγια, ούτε απρεπή αστεία και βωμολοχίες, που δεν αρμόζουν σε χριστιανούς (Προς Εφεσίους, ε, 3-4)
Μέτρο και οδηγός των πράξεών μας ο Χρυσός κανόνας του Χριστού:"Όπως θέλετε να σας συμπεριφέρονται οι άνθρωποι, έτσι ακριβώς να συμπεριφέρεσθε κι εσείς σ' αυτούς και να τους κάνετε τα ίδια (Λουκά, στ, 31)"
Το κήρυγμα που ακούμε ή τα ορθόδοξα βιβλία που μελετούμε είναι η σπορά... Εμείς λοιπόν στις ψυχές των οποίων σπείρεται ο λόγος του Θεού, πρέπει να μοιάζουμε με την καλή και εύφορη γη.. Ας ακούμε κι ας μελετούμε με προσοχή τον λόγο του Θεού και να προσπαθούμε να τον εφαρμόζουμε στην καθημερινή μας ζωή, για να παράγουμε με τη χάρη του Θεού καρπούς διαφόρων αρετών (Κυριακοδρόμιο, τόμος 3ος, εκδόσεις ο Σωτήρ) 
Και αυτός (ο Χριστός) έδωσε διάφορα χαρίσματα και διακονίες: άλλους τους έθεσε αποστόλους, άλλους προφήτες, άλλους ευαγγελιστές, άλλους ποιμένες και διδασκάλους, για να καταρτίζονται οι χριστιανοί και να επιτελείται το έργο της διακονίας, με το οποίο οικοδομείται το σώμα του Χριστού (Εφεσίους, δ, 11-12) 
Το πρωί στην εκκλησία να λατρεύσουμε το Θεό, να ακούσουμε το λόγο του Θεού, να αγιασθούμε με τη χάρη των αγίων μυστηρίων, να δεχθούμε την ευλογία της ειρήνης και του θείου ελέους. Και έπειτα τα έργα της αγάπης προς τον πλησίον. Πόσοι ασθενείς έχουν ανάγκη παρηγοριάς και λίγης συντροφιάς! Ας αγιάζουμε την Κυριακή εκκλησιαζόμενοι ανελλιπώς και επιτελούντες έργα αγάπης προς τους αδελφούς μας που έχουν ανάγκη! (Κυριακοδρόμιο, τόμος 3ος, εκδόσεις Σωτήρ) 
Παρακαλεῖτε ἑαυτούς καθ' ἑκάστην ἡμέραν ἄχρις οὗ τό σήμερον καλεῖται, ἵνα μή σκληρυνθῇ ἐξ ὑμῶν τις ἀπάτῃ τῆς ἁμαρτίας: προτρέπετε ο ένας τον άλλο κάθε μέρα, όσο καιρό διαρκεί το σήμερα αυτής της ζωής. Σ' αυτήν την περίοδο σας καλεί ο Θεός. Να προτρέπετε και να διορθώνετε ο ένας τον άλλο, για να μην εξαπατηθεί κανείς σας από την αμαρτία και αποσκληρυνθεί. (Προς Εβραίους, γ, 13)
Αφού έχουμε τέτοιον υψηλό προορισμό, γι' αυτό να προτρέπετε και να οικοδομείτε στην αρετή ο καθένας σας τον άλλο ξεχωριστά, όπως άλλωστε και ήδη το κάνετε (Προς Θεσσαλονικείς Α΄, ε, 11) 
Αν νομίζει κάποιος ότι είναι κάτι, αυτός με την ιδέα αυτή χάνει κάθε αξία ενώπιον του Θεού· είναι μηδέν ενώπιον του Θεού. Εξαπατά, συνεχώς και τον εαυτό του (Προς Γαλάτας, στ, 3) 
Ἐν πᾶσι τοῖς λόγοις σου μιμνήσκου τά ἔσχατά σου, καί εἰς τόν αἰῶνα οὐχ ἁμαρτήσεις: σε όλα τα λόγια σου και τις πράξεις σου να θυμάσαι τα τέλη της ζωής σου και δεν θα αμαρτήσεις ποτέ. (Σοφία Σειράχ, ζ, 36) 
Ὥσπερ σής ἐν ἱματίῳ καί σκώληξ ἐν ξύλῳ, οὕτως λύπη ἀνδρός βλάπτει καρδίαν: όπως ο σκόρος κατατρώγει το ένδυμα και το σκουλήκι το ξύλο, έτσι και η λύπη βλάπτει την καρδιά του ανθρώπου. (Παροιμίες, κε, 20α)
Πᾶσα σὰρξ ὡς ἱμάτιον παλαιοῦται... Ὡς φύλλον θάλλον ἐπὶ ὄρου δασέος, τὰ μὲν καταβάλλει, ἄλλα δὲ φύει, οὕτως γενεὰ σαρκὸς καὶ αἵματος, ἡ μὲν τελευτᾷ ἑτέρα δὲ γεννᾶται: κάθε ανθρώπινος οργανισμός μοιάζει με φόρεμα που παλιώνει και φθείρεται, αλλά θυμίζει και το πλούσιο φύλλωμα των δέντρων. Όπως άλλα φύλλα πέφτουν κι άλλα βλασταίνουν, έτσι κι οι ανθρώπινες γενιές πεθαίνουν και άλλες γεννιούνται. (Σοφία Σειράχ, ιδ, 17,18)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2014

Η νέα χρονιά και η φωτεινή πίστη

«Κύριε ὁ Θεός ἡμῶν ... ὁ ἐν τῇ ἀφάτῳ σου μακροθυμίᾳ καταξιώσας ἡμᾶς εἰς νέον ἐνιαυτόν τοῦ πλούτου τῆς χρηστότητος Σου εἰσελθεῖν, Αὐτός, Πανάγαθε Δέσποτα, τήν εἴσοδον ταύτην τῇ Θείᾳ Σου Χάριτι εὐλόγησον· ὄμβρους εἰρηνικούς πρός καρποφορίαν τῇ γῇ  δώρησαι· τούς ἀέρας ὑγιεινούς καί εὐκράτους ἀνθρώποις τε καί κτήνεσι κατασκεύασον· δός ἡμῖν ἐν εἰρήνῃ καί ὁμονοίᾳ βεβαίᾳ τόν κύκλον τοῦ ἐνιαυτοῦ διελθεῖν, τῷ στεφάνῳ τῆς δόξης τῶν ἀρετῶν κοσμουμένους, τῷ φωτί τῶν ἐντολῶν σου εὐσχημόνως ὡς ἐν ἡμέρᾳ καλῶς ὁδεύοντας. 
Τήν ἁγίαν ἡμῶν Ἐκκλησίαν καλῶς διαφύλαξον· τό εὐσεβές ἡμῶν γένος τῇ δυνάμει σου κραταίωσον· τούς Ἀρχοντας ἡμῶν καί τόν Στρατόν τῇ κραταιᾷ σου χειρί στερέωσον καί κράτυνον. Τήν νεότητα παιδαγώγησον, τό γῆρας περικράτησον, τούς ἐσκορπισμένους ἐπισυνάγαγε, τούς πεπλανημένους ἐπανάγαγε καί σύναψον τῇ ἁγίᾳ σου Ἐκκλησίᾳ. »:  
Κύριε και Θεέ μας, εσύ που λόγω της ανεκδιήγητης καρτερικότητάς σου μας καταξίωσες να εισέλθουμε στη νέα χρονιά με τον πλούτο της χρηστότητάς Σου, Εσύ ο Ίδιος, Πανάγαθε Δέσποτα, να ευλογήσεις με τη Θεία Σου χάρη την είσοδο αυτή (στη νέα χρονιά). 
Δώρισέ μας ειρηνικές βροχές, για να καρποφορήσει η γη, δημιούργησε μια ατμόσφαιρα υγιεινή και με καλό κλίμα για τους ανθρώπους και τα ζώα, δώσε μας μέσα σε ειρήνη και ασφαλή σύμπνοια να περάσουμε τον κύκλο κι αυτής τη χρονιάς, για να είμαστε στολισμένοι με το στεφάνι της δόξας των αρετών, αλλά και να προχωρούμε μέσα από το φως των εντολών Σου με χάρη και όμορφα για κάθε μέρα.
Την αγία μας εκκλησία σωστά να διαφυλάττεις, να στερεώσεις με τη δύναμή Σου την ευσεβή μας γενιά. Να ενισχύσεις και να ενδυναμώσεις τους άρχοντες και το στρατό με το ρωμαλέο Σου χέρι, τη νεολαία να διαπαιδαγωγήσεις, να νικήσεις τα γηρατειά, να συναθροίσεις όσους είναι διασκορπισμένοι και πλανημένοι και να τους ενώσεις στην αγία σου Εκκλησία. (Ευχή για τη νέα χρονιά)
Σήμερον ἡ ψαλμικὴ Προφητεία, πέρας λαβεῖν ἐπείγεται· ἡ θάλασσα γὰρ φησιν, εἶδε καὶ ἔφυγεν· ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη εἰς τὰ ὀπίσω, ἀπὸ προσώπου Κυρίου, ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ Ἰακώβ, ἐλθόντος ὑπὸ δούλου δέξασθαι Βάπτισμα· ἵνα ἡμεῖς, εἰδωλικῆς ἀκαθαρσίας ἐκπλυθέντες, φωτισθῶμεν τὰς ψυχὰς δι᾽ αὐτοῦ: Σήμερα η προφητεία των ψαλμών βιάζεται άμεσα να ολοκληρωθεί. 
Γιατί ισχυρίζονται ότι η θάλασσα απομακρύνθηκε, όταν είδε (τον Κύριο). Ο Ιορδάνης στράφηκε προς τα πίσω, ενώ είδε το πρόσωπο του Κυρίου, του Θεού Ιακώβ, μόλις Εκείνος (Χριστός) ήρθε από τον δούλο (Πρόδρομο) να δεχθεί το Βάπτισμα, με σκοπό κι εμείς αφού πλυθούμε από την ακαθαρσία των ειδωλίων να φωτιστούμε στις ψυχές μας μέσα από εκείνο (το Βάπτισμα)[από την εορτή των Θεοφανείων] 
Ἀρχή μοι ζωῆς τό Βάπτισμα καί πρώτη ἡμερῶν ἐκείνη ἡ τῆς παλιγγενεσίας ἡμέρα... (Μέγας Βασίλειος) 
Η επισημότερη ώρα του Χριστιανού είναι η ώρα του Βαπτίσματος, κατά την οποία γίνεται υιοθεσία από τον Θεό. (Π. Ν. Τρεμπέλας)
Η βασιλεία του Θεού κερδίζεται με προσπάθεια και την κατακτούν αυτοί που αγωνίζονται» (Κατά Ματθαίον, 11,12)
Λούσασθε, καὶ καθαροὶ γίνεσθε· ἀφέλετε τὰς πονηρίας ὑμῶν ἀπὸ τῶν ψυχῶν ὑμῶν, ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν μου, παύσασθε ἀπὸ τῶν πονηριῶν ὑμῶν. Μάθετε καλὸν ποιεῖν, ἐκζητήσατε κρίσιν, ῥύσασθε ἀδικούμενον, κρίνατε ὀρφανῷ, καὶ δικαιώσατε χήραν. Καὶ δεῦτε καὶ διαλεχθῶμεν, λέγει Κύριος· καὶ ἐὰν ὧσιν αἱ ἁμαρτίαι ὑμῶν ὡς φοινικοῦν, ὡς χιόνα λευκανῶ· ἐὰν δὲ ὧσιν ὡς κόκκινον, ὡς ἔριον λευκανῶ. Καὶ ἐὰν θέλητε, καὶ εἰσακούσητέ μου, τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς φάγεσθε, ἐὰν δὲ μὴ θέλητε, μηδὲ εἰσακούσητέ μου, μάχαιρα ὑμᾶς κατέδεται· τὸ γὰρ στόμα Κυρίου ἐλάλησε ταῦτα:  
Λουστείτε κι εξαγνιστείτε, να μη βλέ­πουν τα μάτια μου τις πονηρές σας πράξεις· πάψτε να κάνετε το κακό.Μάθετε το καλό να κάνετε, τη δικαιοσύνη επιδιώξτε, τον κα­ταπιεσμένο βοηθήστε το δίκιο αποδώστε στο ορφανό, υποστηρίξτε την υπόθεση της χήρας. 
«Λοιπόν, ελάτε, κι ας κριθούμε μεταξύ μας», λέει ο Κύριος. «Είναι οι αμαρτίες σας κόκκινες σαν το αίμα· μα σαν το χιόνι θα μπορούσαν να γίνουνε λευκές. Έχουν το χρώμα της πορφύρας μα σαν καθάριο θα μπορούσανε μαλλί να λευκανθούν, αν μόνο θέλατε να υπακούσετε! Τότε θ' απολαμβά­νατε τα αγαθά της γης. Εσείς όμως
αντιστέκεστε και αποστατείτε· γι' αυτό θα γίνετε του ξίφους η τροφή. Εγώ ο Κύριος το λέω»(Προφητεία Ησαΐα).
Δεν έχεις Πίστη, όταν τα στάχια σου προσμένεις να γενούν σιτάρι,
Κι από τ' άκαρπο δεντρί, που κέντρωσες,προσμένεις καρπερό βλαστάρι! Πίστη έχεις, όταν από το χέρσωμα κι από τα αστραποκαμένα ξύλα,προσμένεις τους καρπούς ολόδροσους και καταπράσινα τα φύλλα.
Δεν έχεις Πίστη , όταν, πηγαίνοντας το δρόμο του βουνού , προσμένεις
να φτάσεις ως το ανάερο ψήλωμα κάποιας κορφής μαρμαρωμένης.
Πίστη έχεις, όταν, αλυσόδετος, μέσα από τα βάθη της αβύσσου, προσμένεις ως τα ουράνια ελεύτερο να φτερουγίσει το κορμί σου.
Δεν έχεις Πίστη, όταν τ' απόβραδο
προσμένεις να προβάλλουν τ άστρα,
και με του πετεινού το λάλημα να φέξη η αυγή ροδογελάστρα! Πίστη έχεις, όταν- όσο αλόγιστο και πλάνο ο νους σου κι αν το ξέρει-προσμένεις ήλιο τα μεσάνυχτα κι αστροφεγγιά το μεσημέρι.Δεν έχεις Πίστη, όταν, πιστεύοντας,ρωτάς την κρίση και τη γνώση!
Δεν έχεις Πίστη, όταν την πίστη σου στο λογικό έχεις θεμελιώσει! Πίστη έχεις, όταν κάθε σου όνειρο
το ανάφτεις στο βωμό της τάμα, κι αν κάποιο σου τάμα είναι αδύνατο, προσμένεις να γενεί το θάμα.
(Γεώργιος Δροσίνης)
Χρόνου φείδου: Να χρησιμοποιείς με οικονομία το χρόνο σου. Δηλαδή, μη σπαταλάς το χρόνο άσκοπα. (Χίλων ο Λακεδαιμόνιος)
Να εξοικονομείς τον χρόνο, γιατί αν ξοδεύεται όπου δεν πρέπει, λίγος μένει για όπου πρέπει.
Όποιος σκοτώνει (σπαταλά δηλαδή) το χρόνο του, αυτοκτονεί. Ο χρόνος δεν είναι μόνο χρήμα, είναι και ζωή.
Ό άνθρωπος θέλησε να ελευθερωθεί από το Θεό και υποδουλώθηκε στο Χρόνο. Αυτό είναι το δράμα του καιρού μας. 
Τον αθλητή τον αναδεικνύει το στάδιο· τον κυβερνήτη ο χειμώνας, τον στρατηγό η μάχη, τον μεγαλόψυχο η συμφορά· τον Χριστιανό ο πειρασμός. (Μέγας Βασίλειος) 
Αυτόν τον χρόνο που αρχίζει Σου τον εμπιστεύομαι, Θεέ μου! Είναι δώρο θεϊκό η παράταση του χρόνου στη ζωή...Αν αγαπάς τη ζωή, μη σπαταλάς το χρόνο. Ζήσε κάθε μέρα μ' ευγνωμοσύνη και αισιοδοξία σαν να ήταν πρωτοχρονιά. (Περιοδικό Προς τη Νίκη) 

 Καλημέρα σας! Ευλογημένο το 2014! 
Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

Related Posts with Thumbnails