Ο Ρατσισμός μέσα από τα σχολικά μάτια (μέρος 3ο)

Τα τελευταία χρόνια είναι αρκετά συνηθισμένο φαινόμενο η έκφραση ρατσιστικών αντιλήψεων. Ρατσισμός νοούνται κατά βάση στερεότυπα και προκαταλήψεις, αλλά και κάθε μορφή δυσμένειας σε μια ομάδα ανθρώπων, σύμφωνα με προσωπικές εμπάθειες και ατομικά συμφέροντα. Παρατηρώντας λοιπόν την οικονομική, αλλά και πολιτική κατάσταση της χώρας μας, δεν είναι λίγες οι φορές που αντιτασσόμεθα ο ένας εναντίον του άλλου. 

Ένα παράδειγμα είναι η διάκριση και ο διαχωρισμός των ανθρώπων ανάλογα με το χρώμα ή την καταγωγή τους. Πιο συνηθισμένα και με τις ανάλογες καταστάσεις που ζούμε, τείνουμε όμως ολοένα και περισσότερο να στρεφόμαστε κατά των μεταναστών, πραγματοποιώντας φυλετικό ρατσισμό, κάτι που αποτελεί κοινό τόπο και σε πολλές χώρες, καθώς εκεί παρατηρείται μαζική προσέλευση ατόμων από άλλες χώρες. 

Στην Ελλάδα εξάλλου, όλοι αυτοί οι ξένοι κατηγορούνται για έλλειψη σεβασμού στα πατροπαράδοτα ήθη κι έθιμα, καθώς και για την έξαρση της εγκληματικότητας. Φυσικά, η ολοένα αυξανόμενη ανεργία των νέων αποδίδεται στους μετανάστες, εφόσον δουλειές του κράτους καλύπτονται με φτηνό εργατικό δυναμικό των ξένων, καλύπτοντας αντίστοιχες ελληνικές θέσεις. 

Πολλοί βέβαια από αυτούς ενοχοποιούνται λόγω των δημοσιογραφικών ειδήσεων για τη ροπή της κοινωνίας προς το έγκλημα. Όμως όλοι από αυτούς πρέπει να στιγματίζονται; Τι σημαίνει ανώτερες και κατώτερες τάξεις; Με ποιο σκεπτικό δεν αποδεχόμαστε τη διαφορετικότητα; 

Το πιο σημαντικό θέμα που αφορά στην ελληνική κοινωνία τελικά είναι η έλλειψη παιδείας, αλλά και κριτικού πνεύματος, εφόσον είναι οφθαλμοφανής η έντονη ειδησεογραφική προπαγάνδα μέσα από τα ΜΜΕ. Με βάση όλα αυτά, δεν δημιουργούνται μόνο κοινωνικά προβλήματα, όσο και απομόνωση πληθυσμών από το χώρο της εκπαίδευσης, ενώ, είναι συνηθισμένη η τάση κατηγοριοποίησης των ανθρώπων, ανάλογα με σοβινιστικές ή εθνικιστικές τάσεις.

Θα χρειαστεί καιρός, ίσως και δεκαετίες, για να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά το κύμα του ρατσισμού. Είναι πολύ δύσκολο να επικρατήσει σεβασμός και ανεκτικότητα στη διαφορετικότητα των ανθρώπων ή η προώθηση του ανθρωπισμού από τα ΜΜΕ.

Ένας τρόπος θα ήταν η επιβολή κυρώσεων, αλλά μάλλον είναι αναποτελεσματικός στη χώρα, στην οποία ξεγλιστράς από το παραθυράκι. Οι νέοι έτσι μεγαλώνουν σε ένα ρατσιστικό περιβάλλον, το οποίο σπάνια κατορθώνουν να ξεπεράσουν. 

Χρειάζεται παιδεία για αυτό, όχι μόνο μέσα στο χώρο του σχολείου, αλλά και από την ανεξέλεγκτη προβολή των ΜΜΕ, μια και δεν υπάρχει εκεί παρά μόνο συμφέρον κι όχι συνείδηση της πολυπολιτισμικής κοινωνίας στην οποία ζούμε. Ίσως η ενεργοποίηση πνευματικών ανθρώπων, όσο και η υλική ή και ηθική κρατική βοήθεια έκανε τις μειονότητες να υποφέρουν λιγότερο από την εξάπλωση του ρατσισμού.  

Το πιο σπουδαίο όμως είναι η νεολαία να διαπλαστεί με σωστό κριτικό πνεύμα, ώστε να μάθει να μην φανατίζεται ασύστολα από διαφορετικές αξίες και αντιλήψεις. Εμείς οι νέοι πραγματικά πρέπει να αγωνιστούμε για την κατάργηση των όποιων αντιλήψεων, και να απαλείψουμε τις φυλετικές διακρίσεις από την κοινωνία μας, ώστε να οικοδομήσουμε έναν καλύτερο κόσμο.

(Μαθητικές σκέψεις)
συνεχίζεται....

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!  

Χρόνια πολλά! Το Άγιο Πνεύμα να σκορπίζει παντού και ευλογημένα τις δωρεές Του! 

 

Ο Ρατσισμός μέσα από τα σχολικά μάτια (μέρος 2ο)

 

Ο ρατσισμός είναι η θεωρία που δέχεται και υποστηρίζει την ανισότητα, με βάση τις φυλετικές διακρίσεις. Σύμφωνα με αυτή, υπάρχουν «καθαρές» και μη φυλές, ανώτερες, οι οποίες οφείλουν να περιφρουρήσουν την υπεροχή τους σχετικά με τις άλλες, θεωρητικά «κατώτερες». Στην ουσία λειτουργεί ως κοινωνικός δαρβινισμός, ο οποίος κατηγοριοποιεί τους ανθρώπους ανάλογα με τα "καλά" ή τα "κακά" γονίδια που διαθέτουν. 

Στην εποχή μας το φαινόμενο του ρατσισμού είναι ιδιαίτερα έντονο κοινωνικά, θρησκευτικά, φυλετικά, πολιτισμικά. Αρχικά τα ΜΜΕ παρουσιάζουν λανθασμένα πρότυπα, ενώ ιεραρχούν τους ανθρώπους ανάλογα με την ταυτότητα των ανθρωπίνων χαρακτηριστικών, αφού η διαφορετικότητα αποτελεί κοινωνικό μίασμα. Στην ουσία όμως αυτή η πολυπολιτισμικότητα έχει τη δική της ομορφιά, εφόσον η ομοιομορφία είναι πρακτικώς αδύνατη. 

Ταυτόχρονα η οικογένεια σε μερικές περιπτώσεις μετατρέπει τα παιδιά σε φερέφωνο των προσωπικών τους αντιλήψεων. Στερεότυπα και προκαταλήψεις διαιωνίζονται, μια και οι έφηβοι έχουν μάθει να δέχονται τις απόψεις των άλλων, χωρίς να ασκούν κριτική σ’ αυτές. Ως απόρροια αυτού του γεγονότος, ιδέες και σκέψεις οι οποίες ουσιαστικά είναι αβάσιμες μεταφέρονται στην επόμενη γενιά και οδηγούμαστε στο φαινόμενο του ρατσισμού.

Επίσης, το σχολείο φέρει ιδιαίτερη ευθύνη στη δημιουργία του φαινομένου αυτού. Η έλλειψη ουσιώδους παιδείας και της προσπάθειας δημιουργίας κριτικής σκέψης των παιδιών κατέχουν πρωταρχικό ρόλο στην εξάπλωση του φαινομένου. Τα παιδιά στον σχολικό χώρο μαθαίνουν τη διαφορετικότητα, λόγω της πολυπολιτισμικής κοινωνίας στην οποία ζούμε, αλλά δεν γνωρίζουν τον σωστό τρόπο συμπεριφοράς, όταν σχετίζονται με κάτι διαφορετικό. 

Παράλληλα, η κρίση την οποία υφίσταται ο άνθρωπος της σύγχρονης κοινωνίας τον μετατρέπει σε ένα δυσάρεστο ον, προσπαθώντας να επιδειχθεί ανώτερος σε σχέση με κάποιον άλλο. Έτσι κατηγοριοποιεί συγκεκριμένες ομάδες από τις οποίες θεωρεί ότι είναι καλύτερος, με αποτέλεσμα τη στοχοποίηση συγκεκριμένων ανθρώπων, αλλά και τη δημιουργία μιας καταστροφικής αλυσίδας. 

Επίσης, έχει αυξηθεί ραγδαία το φαινόμενο της λαθρομετανάστευσης, εξαιτίας των διαφόρων πολεμικών συγκρούσεων. Ο σύγχρονος Έλληνας κάτοικος νιώθει έντονα τον φόβο αυτών των «ξένων» ανθρώπων, οι οποίοι, αφού έχουν στερηθεί όλα τα δικαιώματά τους, είναι ικανοί να κάνουν οτιδήποτε, για να επιβιώσουν. Έτσι, αυτές οι ομάδες απομονώνονται, εξαιτίας του φόβου που αισθάνονται οι άλλοι προς αυτές. 

Για την αποφυγή του ρατσιστικού φαινομένου θα έπρεπε τα ΜΜΕ να προβάλουν το διαφορετικό, εξοικειώνονται τον άνθρωπο με όλους τους ανθρώπινους τύπους, κάτι που θα σήμαινε ότι η κακία, αλλά και ο φόβος θα εξαλείφονταν ή έστω θα μειώνονταν σημαντικά. 

Επίσης, η οικογένεια έχει την υποχρέωση να μεταλαμπαδεύσει στα παιδιά της αξίες και τις αντιλήψεις που θα τα βοηθήσουν να αναπτυχθούν σημαντικά στο πνεύμα και την ψυχή. Η διαιώνιση ανούσιων στερεοτύπων και προκαταλήψεων, τα οποία είναι ανεδαφικά, καταστρέφουν το παιδί και το μετατρέπουν σε ένα άβουλο ον, το οποίο έχει μάθει να υπακούει σε ό, τι του λένε οι άλλοι. Ταυτόχρονα, η παροχή ουσιώδους παιδείας ως στόχο έχει τον σεβασμό, την καλλιέργεια κριτικής σκέψης. 

Μιλώντας γενικά, δεν υπάρχουν ράτσες ανθρώπων, αλλά ενιαίο ανθρώπινο γένος: ένα όμορφο και ανεπανάληπτο οικοδόμημα, που λέγεται ανθρωπότητα, η διαφύλαξη του οποίου αποβάλλει την καταστροφή και την περιθωριοποίηση από ό, τι ο καθένας θεωρεί διαφορετικό.

(Μαθητικές σκέψεις)

συνεχίζεται.... 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

Να χαιρόμαστε όσους κι όσες σήμερα γιορτάζουν! 

Ο Ρατσισμός μέσα από τα σχολικά μάτια (μέρος 1ο)

Τα τελευταία χρόνια συνηθισμένη στη χώρα μας είναι η έκφραση ρατσιστικών αντιλήψεων. Το φαινόμενο αυτό στηρίζεται στη διαφορετικότητα. Άραγε έχετε βρεθεί στη θέση να αντιμετωπίζεστε από τους γύρω σας σαν να είστε κατώτερός τους; 

Οι κοινωνικοί αποκλεισμοί βέβαια πάντοτε υπήρχαν στη χώρα μας και εκφράζονταν κυρίως κατά των μουσουλμανικών πληθυσμών, αλλά προσφάτως το φαινόμενο έγινε εντονότερο για πρώτη φορά εναντίον οικονομικών μεταναστών από την Ανατολική Ευρώπη. Οι κατηγορίες με τις οποίες βαρύνονται είναι αύξηση της εγκληματικότητας, ακόμη και ανεργίας.

Οι άνθρωποι αυτοί ενοχοποιούνται σήμερα με διάκριση κι αυτό για να δικαιολογηθούν τα οικονομικά ή κοινωνικά προβλήματα. Κανείς δεν βλέπει το χαμηλό ποσοστό παιδείας, την έλλειψη κριτικού πνεύματος, αλλά και τα κοινωνικά στερεότυπα που εμποδίζουν την ειρηνική συμβίωση. 

Ο ρατσισμός είναι πλέον μια συνήθεια. Οι άνθρωποι έχουν την τάση να κατακρίνουν άτομα λόγω του ότι έχουν διαφορετικό χρώμα, είναι άλλης φυλής, ακόμη και για τη θρησκεία τους και για τον σωματότυπο του καθενός.

Δυστυχώς υπάρχουν στερεότυπα μεταξύ των ανθρώπων, τα οποία δεν μας αφήνουν να σκεφτόμαστε λογικά και να έχουμε τη δική μας γνώμη. Είναι πραγματικά εκνευριστική η ρατσιστική συμπεριφορά κάποιων, γιατί η κοινωνία μας αποτελείται από προκατειλημμένα άτομα. Συμπεριφορά διακρίσεων συνιστά ανεπίτρεπτη στάση, καθώς στερεί σε ορισμένους το δικαίωμα να καλλιεργήσουν το ταλέντο τους. Τελικά ποιος είναι ο απόλυτα φυσιολογικός άνθρωπος;

Πολλά και ποικίλα είναι τα περιστατικά ρατσισμού. Δεν μιλάμε με ξένους ανθρώπους, δεν καθόμαστε ποτέ δίπλα τους μην μας κολλήσουν κάποια αρρώστια και δεν νιώθουμε λύπη για τον εαυτό μας, όταν προσβάλουμε κάποιον, ο οποίος δεν μας ενοχλεί. Το να λέμε σε κάποιον "φύγε βρομιάρη, πήγαινε στη χώρα σου", δεν συνιστά πολιτισμό στην Ελλάδα του 2018.

ΜΑΡΤΥΡΙΑ  Προσωπικά έχω ζήσει τον ρατσισμό και δεν θα έλεγα πως είναι και το καλύτερο συναίσθημα. Από τις αρχές του δημοτικού δεχόμουν ρατσιστικές επιθέσεις για τα κιλά μου. Μπορεί  για την ηλικία μου να είμαι ψηλή, αλλά είχα και κάποια παραπανίσια κιλά. Τα αγόρια της τάξης μου μού έβγαζαν διάφορα παρατσούκλια όπως γουρούνι, αρκούδα, κ.α. Στην αρχή δεν έδινα σημασία. Πίστευα ότι το έλεγαν για πλάκα, μετά όμως συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν αστείο, αλλά ότι εννοούσαν όσα έλεγαν.

Γυρνούσα στο σπίτι κλαίγοντας. Οι γονείς με ρωτούσαν συνέχεια τι συμβαίνει κι εγώ απλώς τους έλεγα ότι δεν είχα διαβάσει καλά και ότι με μάλωνε η δασκάλα. Κλεινόμουν στο δωμάτιό μου και έκλαιγα. Ρωτούσα τον εαυτό μου μήπως τους έκανα κάτι και μου συμπεριφέρονται έτσι. Για δυο μήνες ήμουν σε αυτή την κατάσταση. Αποφάσισα τελικά να αγνοήσω αυτά τα σχόλια και να μην ξαναδώσω σημασία. Δεν αξίζει σε κανέναν να κλαίει, επειδή κάποια άτομα κατακρίνουν την εμφάνισή του, ενώ δεν ξέρουν καν πόσο όμορφος/η είναι στον εσωτερικό του/της κόσμο.

Ο ρατσισμός επινοήθηκε από όσους έχουν ανασφάλεια για τον ίδιο τους τον εαυτό. Δείχνει αδυναμία και έλλειψη αυτοπεποίθησης. Όλοι είμαστε ίσοι, αν και διαφορετικοί. Όλοι είμαστε άνθρωποι και έχουμε ίσα δικαιώματα. Εύχομαι οι επόμενες γενιές να εξαλείψουν το φαινόμενο αυτό, αλλά και να αφανιστεί κάθε είδος ρατσισμού που μπορεί να ειπωθεί. Ας αφήσουμε κατά μέρος τις προκαταλήψεις κι ας κάνουμε πιο όμορφο ή αισιόδοξο τον κόσμο μας. 

συνεχίζεται.... 

(Μαθητικές σκέψεις) 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

 

Φράσεις για προβληματισμό 16ο μέρος

Είμαστε Ορθόδοξοι χριστιανοί, γνωρίζουμε την αλήθεια, ζούμε μέσα στην Εκκλησία κι απολαμβάνουμε τη χάρη του Θεού. Είναι, όντως, αυτό μεγάλη ευεργεσία του Θεού. Ναι, ωφελούμαστε. Διορθωνόμαστε όμως; Επιτρέπουμε στη Χάρη του Θεού να μας μεταμορφώσει ή επιμένουμε στις ίδιες αμαρτίες; Ο Κύριος να μας φυλάξει από την αποδοκιμασία της άκαρπης συκιάς και να μας αξιώνει να χαιρόμαστε την πνευματική μας ζωή μέσα σε πλούσια καρποφορία; (Περιοδικό Σωτήρ 2108/1.4.2015)

Ἀχάριστος ὅστις εὖ παθών ἀμνημονεῖ: είναι αχάριστος όποιος, αν κι ευεργετήθηκε, το ξεχνά (Αρχαίο ρητό).
Η αρετή δεν αγοράζεται με χρήματα. Με την αρετή όμως εξασφαλίζονται και χρήματα και όλα τα αγαθά στους ανθρώπους και στον ιδιωτικό και στον δημόσιο βίο (Σωκράτης).

Να είσαι αρχηγός σημαίνει ουσιαστικά πως ξέρεις να κάνεις τους ανθρώπους σου να συνεργάζονται, να αναγνωρίζεις και να χρησιμοποιείς όσο καλύτερα γίνεται τις ικανότητες του καθενός, να προσδιορίζεις την πιο αποτελεσματική θέση για τον ένα, όπως και για τον άλλο (G. Courtouis).

Ένα μυστικό, όσο το κρατάς, είναι αυτό σκλάβος σου. Μόλις όμως το εκστομίσεις (το κοινοποιήσεις), γίνεσαι εσύ σκλάβος του (Παναΐτ Ιστράτι, Ρουμάνος συγγραφέας).

Μυστικό των δύο είναι μυστικό του Θεού, μυστικό τριών είναι μυστικό όλου του κόσμου (Περίανδρος Κορίνθιος). 
Πᾶς γάρ ὁ ἐπί γῆς καί ὑπό γῆν χρυσός, ἀρετῆς οὐκ ἀντάξιος: όλο το χρυσάφι που βρίσκεται πάνω στη γη και στα έγκατα της γης, δεν μπορεί να εξισωθεί σε αξία με την αρετή (Πλάτων).

Λίγο πριν ανηφορίσει στον λόφο του Γολγοθά, για ν’ανοίξει τα πανάχραντα χέρια Του πάνω στον Τίμιο Σταυρό και ν’αγκαλιάσει ολόκληρη την ανθρωπότητα, ρίχνει ένα βλέμμα και θωπεύει μ’αυτό την ιερή πόλη. Την Ιερουσαλήμ. «Ποσάκις...» λέει, «ἠθέλησα ἐπισυναγαγεῖν τά τέκνα σου....» (Ματθ. ΚΓ, 37). «Ποσάκις...», λέγει ο Κύριος για τον καθένα μας προσωπικά: πόσες ευεργεσίες, πόσες ευλογίες, πόσες δοκιμασίες στις οποίες ήταν δίπλα μας για το καλό της ψυχής μας! Ας ανατρέξουμε...για να ανταποκριθούμε συγκινημένοι στις τόσες επισκέψεις της Χάριτός Του (Σπουδαία σκέψη).

Όσοι θέλουμε να αγαπάμε ειλικρινά τον Εσταυρωμένο Κύριο, ας Τον προσκυνούμε με συναισθήματα βαθύτερης ευγνωμοσύνης από άλλοτε, για τη λύτρωση που μας χάρισε η μέχρι Σταυρού και θανάτου αγάπη Του. Ας ανταποκριθούμε στη θεία Του αγάπη ακολουθώντας με συνέπεια τα δικά Του ίχνη(Α΄ Πετρ. β, 21), ακτινοβολώντας γύρω μας το φως της δικής Του αγάπης. Δόξα τῇ μακροθυμίᾳ Σου, Κύριε, δόξα σοι (Σπουδαία σκέψη). 

Το υπερευλογημένον Σάββατον ο Θεός σταμάτησε από όλα τα έργα Του. Ο Δεσπότης της κτίσεως σήμερα ησυχάζει μέσα στο μνήμα. Γι’ αυτό και σε ανάλογη ησυχία και σιωπή μας προτρέπει ο χερουβικός ύμνος: «Σιγησάτω πᾶσα σάρξ βροτεία καί στήτω μετά φόβου καί τρόμου..»Ας σωπάσει κάθε άνθρωπος και ας σταθεί με φόβο και τρόμο (Σπουδαία σκέψη).

Εἰρήνη ὑμῖν: Η Αναστάσιμη αυτή προτροπή του Κυρίου, για να είναι διαρκές βίωμα του ανθρώπου, χρειάζεται αγώνας συνεχής για πίστη και αρετή. Να αποφεύγουμε όμως και κάποια συνηθισμένα σφάλματα πνευματικής τακτικής. Ένα από αυτά είναι η ανησυχία για το μέλλον. Να μην ανησυχούμε λοιπόν· μόνο το σήμερα μπορούμε να διαχειριστούμε. Αυτό ας προσπαθήσουμε να εξαγιάζουμε και θα ειρηνεύουμε (Σπουδαία σκέψη).

Εντύπωση κάνει η τόλμη κι η σταθερότητα των Μυροφόρων γυναικών. Ο βράχος ήταν σοβαρό εμπόδιο για την εκτέλεση του σχεδίου τους. «Τίς ἀποκυλίσει ἡμῖν τόν λίθον;», έλεγαν. Παρ’όλα αυτά, δεν τις γύρισαν πίσω ούτε το σκοτάδι της νύχτας, ούτε ο φόβος των Ιουδαίων. Αξιώθηκαν πρώτες αυτές να δεχτούν το χαρμόσυνο άγγελμα της Αναστάσεως του Κυρίου. Κάποτε στη ζωή μας εμπόδια και προβλήματα μας οδηγούν σε αδιέξοδο. Ας μην απογοητευόμαστε όμως. Ας προχωρούμε πάντοτε με πίστη κι ελπίδα στον Αναστάντα Κύριο. Δεν θα μας εγκαταλείψει και δεν θα μας διαψεύσει (Σπουδαίες σκέψεις).

Δεν είναι τυχαίο το ότι ο Θεάνθρωπος μέσα από το πλήθος των ασθενών της Βηθεσδά ξεχώρισε εκείνον τον παράλυτο. Ο Κύριος γνωρίζει ως παντεπόπτης τον κόπο, τον πόνο και τις δυσκολίες του κάθε ανθρώπου. Αφουγκράζεται τις ανησυχίες μας και παρακολουθεί με ενδιαφέρον και αγάπη τον αγώνα μας. Και όποια δοκιμασία επιτρέπει, την επιτρέπει για την ψυχική μας ωφέλεια. Μπορεί να μας στερεί προσωρινά την υγεία του σώματος, για να βρούμε την υγεία της ψυχής! (Σπουδαία σκέψη) 

Ο Κύριος ως "ὕδωρ ζῶν" δεν εννοούσε το τρεχούμενο νερό κάποιας πηγής. Ο Ευαγγελιστής σαφώς εξηγεί ότι το "ζῶν ὕδωρ" αναφέρεται στο Άγιο Πνεύμα, το οποίο μεταδίδει ζωή, φως, δύναμη και αλήθεια. Ως πνευματικό νερό καθαρίζει, δροσίζει, παρηγορεί και ζωοποιεί τις ψυχές, χωρίς να στερεύει ποτέ. Αυτό το "ζῶν ὕδωρ" μπορούμε να το γευθούμε μόνο μέσα στην εκκλησιαστική ζωή, με τη συμμετοχή μας στα άγια Μυστήρια και την κοινωνία αγάπης με τους αδελφούς μας (Σπουδαία σκέψη).

Όταν μιλάς άσχημα, πρέπει να ανέχεσαι κάθε είδους απάντηση που σου δίνουν (Σπουδαία σκέψη). 
Πριν γράψεις, σκέψου! Πριν κατακρίνεις, περίμενε! Πριν προσευχηθείς, συγχώρα! Πριν παραιτηθείς, προσπάθησε! (Παύλειος Λόγος, τ. 119/2016)

Εάν θέλετε να δείτε το 1ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 2ο μέρος δείτε εδώ 

Εάν θέλετε να δείτε το 3ο μέρος δείτε εδώ 

Εάν θέλετε να δείτε το 4ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 5ο μέρος δείτε εδώ  

Εάν θέλετε να δείτε το 6ο μέρος δείτε εδώ 

Εάν θέλετε να δείτε το 7ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 8ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 9ο μέρος δείτε εδώ 

Εάν θέλετε να δείτε το 10ο μέρος δείτε εδώ  

Εάν θέλετε να δείτε το 11ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 12ο μέρος δείτε εδώ     

Εάν θέλετε να δείτε το 13ο μέρος δείτε εδώ   

Εάν θέλετε να δείτε το 14ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 15ο μέρος δείτε εδώ 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!