Παπαί Μαρδόνιε, κοίους ἐπ΄ ἄνδρας ἤγαγες μαχησομένους ἡμέας, οἵ, οὐ περί χρημάτων τόν ἀγῶνα ποιεῦνται, ἀλλά περί ἀρετῆς: αλίμονο, Μαρδόνιε, απέναντι σε ποιους άνδρες μας έφερες να πολεμήσουμε, οι οποίοι αγωνίζονται όχι για χρήματα, αλλά για την αρετή, για να δείξουν δηλαδή τη λεβεντιά τους! (Ηρόδοτος, φράση του Πέρση Τριτανταίχμη αναφερόμενος στους Έλληνες μετά τη μάχη των Θερμοπυλών).
Οι ισχυροί της γης φροντίζουν να έχουν ισχυρή προσωπική ασφάλεια. Οι πιστοί γνωρίζουμε ότι έχουμε την προστασία του Θεού στην πορεία της ζωής. Μας προστατεύει με τους αόρατους φρουρούς, που είναι οι Άγγελοι. Έχουμε ''ἄγγελον εἰρήνης, πιστόν ὁδηγόν, φύλακα τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν". Τι υπέροχος φίλος! Θαυμαστός προστάτης, ακαταμάχητος υπερασπιστής και άμεσος βοηθός μας! Δώρο ανεκτίμητο στη ζωή μας! (Σπουδαία σκέψη)
Φυτόν μεταφερόμενον συνεχῶς, καρπόν οὐ ποιεῖ: το φυτό που συνέχεια το μεταφέρουμε, δεν καρποφορεί (Ευάγριος).
Οὐ γάρ ἔστιν ἄνθρωπον τούς ἀλλοτρίους πολυπραγμονοῦντα βίους, τῆς οἰκείας ἐπιμεληθῆναι ποτε ζωῆς: δεν είναι δυνατόν ο άνθρωπος ο πολυπράγμονας, ο οποίος συνεχώς ασχολείται με ξένες υποθέσεις και τη ζωή των άλλων, να μπορεί να επιμεληθεί τη δική του ζωή (Ι. Χρυσόστομος).
Ἐν μέν τοῖς ἐσόπτροις ὁ τῆς ὄψεως, ἐν δέ ταῖς ὁμιλίαις ὁ τῆς ψυχῆς χαρακτήρ βλέπεται: στους καθρέφτες βλέπουμε το πρόσωπό μας, την όψη μας. Στις συναναστροφές μας και στις συζητήσεις με τους άλλους φαίνεται ο χαρακτήρας μας (Ισοκράτης).
Απαιτείται φρόνηση και διάκριση κατά τις περιστάσεις, κατά τις οποίες παρουσιάζεται σύγκρουση καθηκόντων, ώστε, προκειμένου να κρίνουμε ποιο από αυτά να προτιμήσουμε, να αποφασίζουμε ανάλογα με τις παρουσιαζόμενες περιστάσεις (Π. Ν. Τρεμπέλας).
"Ἡ πίστις σου σέσωκέ σε": Πράγματι την αιμορροούσα έσωσε η μεγάλη, θερμή, ζωντανή και αυθόρμητη πίστη της ψυχής της. Δεν απελπίστηκε από την ανίατη ασθένειά της, ούτε παραιτήθηκε μπροστά στα εμπόδια που συνάντησε. Αντίθετα, στήριξε την ελπίδα της στον Κύριο. Τον πλησίασε με πίστη και βρήκε τη λύση στο προσωπικό της πρόβλημα. Αυτή είναι η ζωντανή πίστη που όλοι καλούμαστε να αποκτήσουμε. Πίστη βαθιά και ουσιαστική. Να πλησιάζουμε τον Κύριο μέσα από την προσευχή, τη μελέτη του λόγου του Θεού, τη λατρευτική και μυστηριακή ζωή, με την ακλόνητη πεποίθηση ότι μόνο Εκείνος μπορεί να δώσει λύση (Σπουδαία σκέψη).
Να προσέχουμε και να προφυλαγόμαστε από κάθε είδους πλεονεξία. Η πλεονεξία δεν μπορεί καθόλου να κάνει τη ζωή μας άνετη και χαρούμενη. Διότι η ζωή του ανθρώπου δεν εξαρτάται από τα περίσσια πλούτη του και δεν διατηρείται από τα υπάρχοντά του. Τα πολλά του πλούτη δεν μπορούν να του εξασφαλίσουν τη μακροζωία και την ευχάριστη ζωή (Σπουδαία σκέψη).
Το εύκολο είναι να ρίξουμε την πέτρα του αναθέματος στους άλλους, όπως στην περίπτωση του εμπεσόντος στους ληστές, που αδιαφόρησαν. Ο Σαμαρείτης όμως στάθηκε αληθινά κοντά στον πληγωμένο άνθρωπο. Ας προσπαθούμε να κάνουμε ό, τι εξαρτάται από εμάς. Να δείχνουμε ενδιαφέρον για τους ασθενείς, τους μοναχικούς γέροντες, τις χήρες, τα ορφανά, τους πολυτέκνους, τους αστέγους, κ.λπ. Βέβαια, η αγάπη απαιτεί θυσίες, κόπο. Αξίζει όμως. Είναι η μόνη απάντηση στο αδιέξοδο του ανθρώπου. Η μυστική δύναμη που μπορεί να αλλάξει τον κόσμο και να κάνει τη γη μας πρόγευση του παραδείσου! (Σπουδαία σκέψη)
Ας μη μας λυγίζουν οι δοκιμασίες, ούτε οι αδικίες και οι κοινωνικές ανισότητες. Ο φτωχός Λάζαρος στη γη ήταν περιφρονημένος. Στον ουρανό συνοδεύεται από Αγγέλους και περιβάλλεται με αγάπη από τον πατριάρχη Αβραάμ! Οι Άγγελοι κι οι Άγιοι παρακολουθούν τη ζωή μας, γνωρίζουν τις θλίψεις και τους πειρασμούς που αντιμετωπίζουμε. Με την πίστη μας στον Κύριο και με τη συμπαράσταση των Αγίων ας προχωρούμε (Σπουδαία σκέψη).
Νήψεων καί φρενῶν ὁ καιρός...ὀλισθηροτάτη γάρ λίαν ἡ τῆς ἀπωλείας
ὁδός, οὐ τὀν ἀσθενῆ μόνον ὑποσύρουσα νοῦν, ἀλλά καί τόν ἤδη δοκοῦντα βεβαίως ἐστάναι:
Είναι καιρός για πνευματική διαύγεια και φρόνηση, γιατί γλιστρά πολύ στο δρόμο
της φθοράς, αφού όχι μόνο δελεάζει τα ασθενή μυαλά, αλλά και αυτά που ήδη
φαίνονται ασφαλή να σταθούν (Κύριλλος Αλεξανδρείας).
Ο Θεός είναι παντοδύναμος κι έχει την εξουσία να διώξει τον διάβολο από τη γη. Επιτρέπει τα πονηρά πνεύματα να δρουν στη γη ακόμα "ὀλίγον καιρόν (Αποκ. ιβ, 12)", δίνοντας στον άνθρωπο τη δυνατότητα ελεύθερα να επιλέγει το καλό ή το κακό και να γυμνάζεται πνευματικά για την απόκτηση της αρετής. "Κύριε, ὅπλον κατά τοῦ διαβόλου τόν Σταυρόν Σου ἡμῖν δέδωκας" (Σπουδαία σκέψη).
Όταν έρθει μέσα μας ο Χριστός, τότε ζούμε μόνο το καλό, την αγάπη για όλο τον κόσμο. Το κακό, η αμαρτία, το μίσος εξαφανίζονται μόνα τους· δεν μπορούν, δεν έχουν θέση να μείνουν....Γιατί να κυνηγάμε τα σκοτάδια; Να, θα ανάψουμε το φως και τα σκοτάδια θα φύγουν μόνα τους. Θα αφήσουμε να κατοικήσει σ' όλη την ψυχή μας ο Χριστός και τα δαιμόνια θα φύγουν μόνα τους (Άγιος Πορφύριος).
Εάν θέλετε να δείτε το 1ο μέρος δείτε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου