Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2022

Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 13ο (α μέρος)

 


- Τι θα φάμε σήμερα; Δεν έχουμε στο ψυγείο ούτε γάλα για τα παιδιά, ούτε αυγά, τίποτα... Τι θα τους φτιάξω, για να φάνε; Της βγήκε σαν κραυγή, σαν παράπονο αντί καλημέρας στον άνθρωπό της. 

- Δεν έχω ούτε δραχμή στην τσέπη μου, σου λέω! της είπε φεύγοντας βιαστικά, μη τυχόν και τον δει να κλαίει, ολόκληρος άντρας, και χτύπησε την πόρτα πίσω του. 

Τα τρία μεγάλα τους παιδιά ήτανε στο σχολείο. Απόμεινε μονάχη να κοιτάζει μια τα άδεια ανοιχτά ντουλάπια της και μια τον μικρό της Γιαννάκη, που δεν είχε ακόμα φτάσει τα τρία του χρόνια. 

Την πήραν τα "ζουμιά"! 

- Τι θα κάνω τώρα, Παναγία μου; Θα' ρθούν τα παιδιά το μεσημέρι και δεν θα' χω τίποτα να τους δώσω.... 

Σε εκείνην τα έλεγε όλα. Όπως ακριβώς έκανε κι η μάνα της, η συγχωρεμένη. Εκεί νιώθανε κι οι δυο τους την ανάπαυση, που δεν έβρισκαν από τους ανθρώπους... Την άκουσε ο μικρός, που σιγόκλαιγε στα κρυφά και μίλαγε στην Παναγιά. 

- Γιατί κλαις; Δεν είμαι εγώ τώρα εδώ; 

- Ναι, βρε αγόρι μου, εδώ είσαι, αλλά...

- Τώρα δεν ξέρω να λέω "τόν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον, δός ἡμῖν σήμερον"; την διέκοψε με έναν αλλιώτικο τόνο στη φωνούλα του. (Μόλις την προηγούμενη μέρα είχε ζητήσει από μόνο του να πει το "Πάτερ ἡμῶν" στο τραπέζι. Δεν το κορόιδεψε κανένα από τα αδέρφια του). 

- Ναι, αγόρι μου, το ξέρεις!

Πήγε να το αγκαλιάσει και να το φιλήσει. Δεν ήθελε να κλάψει μπροστά του... Και εκείνη τη στιγμή χτυπάει το τηλέφωνο. 

- Μπορείς να έρθεις; Τι πότε; Τώρα! Είν' ανάγκη μεγάλη...., της λέει η Γερόντισσα από τον Άϊ Γιάννη, φίλη καρδιακή από τα μικρά τους χρόνια και νονά του μικρού της. 

- Και ξέρεις, Γερόντισσα, της λέει, ούτε γάλα δεν θα δώσω στο παιδί, γιατί θέλω κι εγώ να βγω έξω, να πάρω λίγο αέρα. Πνίγομαι!

- Μη σε νοιάζει! Εδώ είναι το γάλα, το αυγό από την κοτούλα. Μη σε νοιάζει! Ανέβαινε και το ταΐζανε καμιά φορά, όχι γιατί δεν είχε όμως, αλλά γιατί ήτανε "δικό" τους παιδί ο Γιαννάκης... Κι αυτή τη φορά δεν είπε "δεν έχω"!  

- Έρχομαι! 

Ανέβηκε στο Μοναστήρι. Αμέσως τα μπισκότα με το γάλα του, το αυγό με το ζυμωτό ή το πρόσφορο και το λαδάκι που έφτιαχνε η αδερφή Ταβιθά, Εκείνη είχε μάθει στις αδερφές και στη Γερόντισσα να οδηγούν. 

συνεχίζεται.....

(Σταύρου Β. Γουναρίδη, Όταν ψιθυρίζει ο Θεός, Τότε που ο "Μεγάλος" Γιάννης "άκουσε" τον μικρό...Αθήνα 2019, Εκδόσεις Έαρ).

Καλημέρα σας! καλή κι ευλογημένη εβδομάδα! 




Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2022

Φράσεις για προβληματισμό 70ο μέρος

Ευλογημένη πολυφίλητη πατρίδα, θύμηση του Παραδείσου, ζήσε, ευαγγελίζου και συγχώρα. Ζήσε και λάμψε και φώτισε με το ειρηνικό φως του Χριστού, το φως που "φαίνει πᾶσιν"! (Ε. Βερονίκη, Η Δράση μας, αρ. τεύχους 577, Μάρτιος 2020). 

Ελλάδα! Μια χώρα μοναδική. Μια χώρα ιστορική, πλούσια σε πολιτισμό, γεμάτη από σπάνιες ομορφιές φυσικές και αξιόλογους ανθρώπους. Μια χώρα που γέννησε μέσα στην ιστορία σοφούς και ήρωες, πνευματικές ιδέες, εκφραστική ποίηση, απαράμιλλη τέχνη.... Εδώ συναντήθηκαν το ωραίο με την αλήθεια, η ακρότητα με το μέτρο, η δωρική αυστηρότητα με την ιωνική κομψότητα, η φιλοσοφία με την αρετή, η γνώση με την εμπειρία, η επιστήμη με την ποίηση, η καθημερινότητα με το όραμα, το φυσικό χάρισμα με τη δημιουργία, η παράδοση με την πρωτοτυπία, το ανθρώπινο με το θείο (Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικολάου, Η Δράση μας, αρ. τεύχους  572, Οκτώβριος 2019). 

Τα δικά σου τα βάσανα με το δάχτυλο να τα γράφεις στο νερό, της πατρίδας όμως τα βάσανα με πυρωμένα σίδερο να' ναι γραμμένα στην καρδιά. Γιατί είναι της φυλής κληρονομιά και πρέπει να την παραδώσεις στα παιδιά σου (Σπουδαία σκέψη).

Χιόνι πέφτει τον Γενάρη, χαρές θα' ναι τον Αλωνάρη (Παροιμία).

Να ακούς ευγενικά και με σιωπή. Να απαντάς συνετά. Να σκέπτεσαι σοβαρά και να αποφασίζεις αμερόληπτα (Σπουδαία σκέψη). 

Κατά τη Βάπτιση του Κυρίου συνέβη κάτι το μοναδικό: "Ἡ Τριάς, ὁ Θεός ἡμῶν, ἑαυτήν ἡμῖν σήμερον, ἀδιαιρέτως πεφανέρωκεν". Φανερώθηκε ο Μεσσίας, αρχίζει η εποχή της χάριτος. Σκιρτούν τα βουνά, τα νερά αγιάζονται, η φύση όλη πανηγυρίζει, οι άγγελοι διακονούν, ο κόσμος αγάλλεται. Ας πανηγυρίσουμε θεοπρεπώς προσκυνώντας τον Λυτρωτή  και μιμούμενοι την υπακοή Του. Δοξάζοντας την Αγία Τριάδα, κρατώντας ακέραιη την Ορθόδοξη πίστη και ζώντας ζωή αντάξια της θείας αποκαλύψεως της οποίας σήμερα αξιωθήκαμε (Σπουδαία σκέψη). 

Πριν από λίγες μέρες γιορτάσαμε τα άγια Θεοφάνια και λάβαμε όλοι οι πιστοί τη σωτήρια Θεία Χάρη στην αρχή του νέου έτους. Ο Απόστολος Παύλος μας πληροφορεί ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός διανέμει σε κάθε μέλος της Εκκλησίας Του τα ποικίλα χαρίσματα με σοφία και δικαιοσύνη. "Ἑνί ἑκάστω ἐδόθη ἡ χάρις κατά τό μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ". Ας μην περιεργαζόμαστε την απόφαση του Θεού, αλλά αλλά εκείνο που μας έδωσε ας το προσέχουμε, είτε μικρό είναι είτε το πιο ασήμαντο και οπωσδήποτε θα προκόψουμε (Περιοδικό Σωτήρ, αρ. τευχ. 2212/1.1.2020). 

Έχω αγωνισθεί τον αγώνα τον καλό για τη διάδοση του Ευαγγελίου. Έχω φθάσει στο τέλος του δρόμου της αρετής και της εκπληρώσεως  της αποστολής μου. Έχω διαφυλάξει την πίστη. Λοιπόν τώρα πια με περιμένει το στεφάνι που ανήκει ως βραβείο στη δικαιοσύνη και την αρετή. Το στεφάνι αυτό θα μου το δώσει ως ανταμοιβή ο Κύριος κατά την ένδοξη εκείνη ημέρα της Κρίσεως, ο δίκαιος κριτής. Θα το δώσει μάλιστα όχι μόνο σε μένα, αλλά και σ' όλους όσοι έχουν αγαπήσει και με πόθο περιμένουν την ένδοξη εμφάνισή Του. Ο Κύριος ας μας ελεήσει όλους (Απόστολος Παύλος). 

Τῆς εὐποιΐας καί κοινωνίας μή ἐπιλανθάνεσθε· τοιαύταις γάρ θυσίαις εὐαρεστεῖται ὁ Θεός (Εβρ., ιγ, 16): Μη λησμονείτε τις αγαθοεργίες και τη μεταδοτικότητα, με τις οποίες συμμετέχουν και οι άλλοι στα αγαθά σας. <μη λησμονείτε αυτές, γιατί ο Θεός ευχαριστείται σε τέτοιες θυσίες και όχι σε θυσίες αλόγων ζώων (Σπουδαία σκέψη). 

Οι δέκα λεπροί άνδρες απήλαυσαν από τον πολυεύσπλαχνο Σωτήρα τη θεραπεία τους θαυματουργικώς. Δικαιολογημένα η μεγάλη και απερίγραπτη χαρά τους. Ασυγκρίτως μεγαλύτερη από τη χαρά έπρεπε να είναι η ευγνωμοσύνη προς τον φιλάνθρωπο ευεργέτης τους. Ένας μόνος από τους δέκα επέστρεψε με φωνή μεγάλη δοξάζοντας τον Θεό. Ευγνώμων αυτός, ο ένας, ο Σαμαρείτης. Οφείλουμε να προσέξουμε όλοι μας το καθήκον της ευγνωμοσύνης και ευχαριστίας μαςπρος τον Άγιο Θεό. Απολαμβάνουμε συνεχώς πλήθος από τις δωρεές του. Να μιμούμεθα τον ένα ευγνώμονα θεραπευθέντα λεπρό (Κυριακοδρόμιο, εκδόσεις Σωτήρ, τόμος 5ος, σελ.160). 

"Ναζωραῖος" ήταν το υποτιμητικό επίθετο, το παρωνύμιο - κοινώς παρατσούκλι- που είχαν κολλήσει οι σύγχρονοι του Κυρίου δίπλα στο Θεόσδοτο όνομά Του, "Ἰησοῦς".Επειδή η Ναζαρέτ ήταν ένα άσημο και κακόφημο χωριό και στον Σταυρό η αναρτημένη πινακίδα του Πιλάτου περιείχε και τον τίτλο αυτό. Ο Κύριος τον μετέτρεψε σε τιμητικό τίτλο για τον εαυτό Του. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που τέτοια επίθετα (ο θρήσκος, η θεούσα... ) και χαρακτηρισμοί να ξεστομίζονται για τους ανθρώπους του Θεού. Την αληθινή αξία δεν τη δίνει στον άνθρωπο ο κόσμος, αλλά ο Ιησούς Χριστός, ο Ναζωραίος! (Αρχιμ. Αποστόλου Τσολάκη, Μίλησέ μου, Χριστέ, Εκδόσεις Σωτήρ). 

"Ἑτοιμάσατε τήν ὁδόν τοῦ Κυρίου". Ετοιμάστε τον δρόμο από τον οποίο θα έλθει ο Κύριος, κάντε ίσιες και ομαλές τις διαβάσεις από τις οποίες θα περάσει. "Φωνή βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ". Στην έρημο του αποστατημένου κόσμου μας ας ακουστεί και πάλι η προδρομική φωνή: "ἑτοιμάστε τἠν ὁδόν Κυρίου"! Για να γεμίσουν με φως τα σκοτάδια μας. Και για να ζήσει ο κόσμος μας μέσα στο φως του Χριστού μας (Σπουδαία σκέψη). 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

Ξένια μου, η ανάρτηση αυτή είναι δώρο για την ονομαστική σου εορτή! 

Πολύχρονη, καρδούλα μου! 



Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2022

Φράσεις για προβληματισμό 69ο μέρος

Αν ξέραμε ικανοποιημένοι να είμαστε με ό,τι Εκείνος όρισε για τη ζωή μας, με ό, τι διάλεξε να μας χαρίσει, με ό, τι θέλησε να μας στερήσει, με ό,τι μας αρνήθηκε και δεν μας το έδωσε ποτέ, θα' ταν η  καρδιά μας πιο χαρούμενη, θα είμαστε εμείς οι ίδιοι πιο αναπαυμένοι (Περιοδικό Προς τη Νίκη, αρ. τεύχους 8397, Ιανουάριος 2020). 

Το μεγαλύτερο καλό είναι να κάνεις το καλό με κάθε τρόπο (Σπουδαία σκέψη). 

Πλεονεξία μέγιστον ἀνθρώποις κακόν: η πλεονεξία είναι μεγάλο κακό στους ανθρώπους  (Μένανδρος). 

Οὐδείς ἐπλούτισε ταχέως δίκαιος ὤν: κανένας δίκαιος δεν πλούτισε γρήγορα (Μένανδρος). 

Περί χρημάτων λαλεῖν, ἀβεβαίου πράγματος: το να μιλάς για χρήματα, μιλάς για πράγμα αβέβαιο (Μένανδρος).

Κατηγορείς τον άλλο για τον θυμό σου και δεν αντιλαμβάνεσαι την οργή σου (Σπουδαία σκέψη). 

Ο άνθρωπος για να είναι αρεστός στον Θεό πρέπει να είναι δίκαιος και ενάρετος. Να είναι αγνός και σώφρων, να μην κλέβει και να μη σκοτώνει προς χάριν των χρημάτων. Δεν πρέπει ούτε μια ξένη βελόνα να επιθυμήσεις, γιατί ο Θεός στέκεται πλάι σου και βλέπει κάθε σου πράξη (Φιλήμων). 

Μακάριοι είναι οι πράοι, που συγκρατούν τον θυμό τους και δεν παραφέρονται ποτέ. Αυτοί θα κληρονομήσουν από τον Θεό τη Γη της Επαγγελίας και θα απολαύσουν τα αγαθά της ουράνιας κληρονομιάς από αυτή τη ζωή. Δεν είναι αδύνατοι και άνευροι άνθρωποι  οι πράοι, όπως υποστηρίζουν μερικοί, αλλά είναι πολύ δυνατοί χαρακτήρες, προσωπικότητες ισχυρής θελήσεως, ταπεινοί, υπομονετικοί, μακρόθυμοι κι ανεξίκακοι (Περιοδικό Σωτήρ). 

Είναι φως κι είναι μέρα πασίχαρη κι είναι τ’ άνθη που μόλις ανθίζουν κι είναι σαν τώρα μόλις ν’ αρχίζουμε, τραγουδώντας τον ύμνο στον Ένα. Ω, Χριστέ, που ματώθης και πόνεσες και δακρύζει η ψυχή για τους άλλους, ως να βρεις το χαμένο σου πρόβατο που ‘χει μπλέξει στα νύχια του δράκου. Δώσ’ μας δύναμη, θάρρος κι ενότητα, δώσ’ μας φως απ’ το φως που δε σβήνει, να βαδίσουμε αντάμα το δρόμο σου που οδηγεί προς την άσβεστή σου δόξα. Φλόγα να ‘ν’ η ψυχή για το νόμο σου και φωτιά του κακού και του σάπιου και ν’ ανθίζει, λουλούδι στην άνοιξη, για να κάνει καρπούς την αγάπη. Την αγάπη που μένει αμετάβλητη και βιώνει και παίρνει δυνάμεις, για τα έργα που γίνονται αθόρυβα κι όμως έχουν απύθμενο βάθος. Δώσ’ μας δύναμη, θάρρος κι ενότητα...  (Γιώργος Βερίτης)

"Πού είσαι φως μου; Πού είσαι χαρά μου; Διατί με εγκατέλειπες και οδυνάται η καρδιά μου; Διατί εκρύβης απ' εμού και θλίβεται η ψυχή μου;" Πρέπει να αναζητούμε τον Κύριο, για να τον συναντήσουμε με τέτοιου είδους αισθήματα, τα οποία διακατείχαν την Παναγία, όταν αναζητούσε τον Κύριο, όταν ήταν 12 ετών. Με οδύνη σε αναζητούμε. Όπως οι άγιοι Απόστολοι, μετά τον θάνατο του Κυρίου στενοχωριούνταν γιατί χάθηκε η ελπίδα τους. Και χάρηκαν μετά την εμφάνισή Του. Έτσι, να Τον αναζητούμε με την προσευχή, με την τήρηση των εντολών Του, με ειλικρινή και άδολη αγάπη των αδελφών (Σπουδαία σκέψη). 

"Καί ἐκάλεσε τό ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν (Ματθ. α, 1-25)". Ιησούς. Το ένα και μοναδικό όνομα. Ιησούς. Το όνομα που είναι πιο πάνω και πιο πέρα και ψηλά από κάθε άλλο όνομα. Ιησούς. Το όνομα εκείνο που στο άκουσμά του προσπέφτουν δοξολογητικά και λατρευτικά και ικετευτικά όλα τα σύμπαντα και όλοι οι κόσμοι των αγγέλων και των ανθρώπων. Ιησούς. Με αυτό στα χείλη, με αυτό στον νου και την καρδιά, έχε τον παράδεισο μέσα σου, την απόλαυση της παρουσίας Του. Ιησούς. Αυτό το όνομα και μόνον αυτό θα νοηματοδοτήσει και τη δική μας ζωή και κάθε στόχο και όνειρο (Αρχιμ. Αποστόλου Τσολάκη, Μίλησέ μου, Χριστέ, Εκδόσεις Σωτήρ). 

"Τά σύμπαντα σήμερον χαρᾶς πληροῦνται Χριστοῦ τεχθέντος ἐκ τῆς Παρθένου". Χριστούγεννα, με τη γέννηση του Χριστού μας γεννήθηκε και πάλι η ελπίδα στην πολυστένακτη γη μας, γεννήθηκε η αγάπη, γεννήθηκε το έλεος, η ευσπλαχνία. Γευθήκαμε πάλι την αληθινή ζωή, το χαμόγελο άνθισε στα χείλη μας, η ελπίδα ζωντάνεψε, τα δάκρυα σταμάτησαν να αυλακώνουν το πρόσωπό μας, ο θάνατος πέθανε για πάντα. Με τη Γέννηση του Χριστού μας στη γη, η ελπίδα έχει όνομα και λέγεται Κύριος Ιησούς Χριστός. Αυτός είναι πλέον η ελπίδα μας (Σπουδαία σκέψη).

Σπουδαίο δίδαγμα αποκομίζουμε από την περιπέτεια της φυγής του Βρέφους Ιησού στην Αίγυπτο και της προστασίας του από την επιβουλή του Ηρώδη. Δυσκολίες και κινδύνους πάντοτε θα συναντάμε στη ζωή μας. Ποτέ δεν πρέπει να δειλιάζουμε και να απελπιζόμαστε. Στον Θεό να καταφεύγουμε πάντοτε με πίστη θερμή, να ζητάμε τη στοργική επέμβασή Του και να λέμε: "Έπί τῷ Θεῷ ἤλπισα, οὐ φοβηθἠσομαι τι ποιήσει μοι ἄνθρωπος (Ψαλμός 55ος, 12)". Και η προστασία του Θεού θα εκδηλώνεται αποτελεσματική και σωτήρια (Κυριακοδρόμιο, εκδόσεις Σωτήρ, τόμος 3ος, σελ. 236)

"Ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο (Ιωάννου, α, 14)". Ο Θεός, για να σώσει το πλάσμα των χειρών Του, πήρε την πεσμένη φύση μας, για να την ανεβάσει από το σκοτεινό καταγώγιο του Άδου στα ύψη του ουρανού, στον θρόνο της θεότητας. Να Τον δοξάσουμε όχι μόνο με τα λόγια μας, αλλά πολύ περισσότερο με τις πράξεις μας, με την κατά το άγιο θέλημά Του ζωή μας. "Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ' ὕψους ὁ Σωτήρ ἡμῶν". 

"Αὐτός γάρ σώσει τόν λαόν αὐτοῦ ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν (Ματθ. α, 21)". Ο κοσμοπόθητος Σωτήρας και Λυτρωτής έρχεται να εγκαθιδρύσει στη γη τη δικαιοσύνη και την αγάπη, τη συγγνώμη και την ειρήνη. Να εγκολπωθούμε το μεγάλο μήνυμα του ουρανού προς τη γη, όπως το άκουσαν οι Ποιμένες από τους Αγγέλους: "Ἐτέχθη ὐμῖν σήμερον σωτήρ (Λουκά β, 11)". Πανάγιο Βρέφος της Βηθλεέμ, δώσε να σε πιστέψουν όλοι οι άνθρωποι και να σε ομολογήσουν Κύριο και Θεό τους. Να σε κάνουν οδηγό και κυβερνήτη της ζωής τους (Κυριακοδρόμιο, εκδόσεις Σωτήρ, τόμος 3ος, σελ. 223). 

Ιησούς! Το μοναδικό όνομα και πρόσωπο που περίμεναν οι αιώνες. Το όνομα που μας αποκαλύπτει τα αληθινά δώρα των Χριστουγέννων, την άφεση των αμαρτιών, τη σωτηρία, την αναγέννηση, τη θέωση. Ας προσπαθήσουμε να περάσουμε αυτές τις άγιες ημέρες με ευγνωμοσύνη και δοξολογία προς τον Θεό, με βαθύτερη μετάνοια και ιερές αποφάσεις να νιώσουμε τον Κύριο ως "Ἰησοὐν", ως Σωτήρα του κόσμου και προσωπικό μας Σωτήρα (Σπουδαία σκέψη). 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα δια των πρεσβειών του αγίου Αντωνίου!



Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2022

Φράσεις για προβληματισμό 68ο μέρος

Ὁ νομοθέτης διδάσκει τιμᾶν τό γῆρας, εἰς ὅ πάντες ἀφιξόμεθα: ο νομοθέτης διδάσκει να τιμάμε τα γεράματα, τους ηλικιωμένους, διότι κάποτε όλοι θα φθάσουμε σ' αυτά, θα γεράσουμε (Αισχίνης).

Κρεῖσσον ἀνδρός, ἔλεγχος ὑπέρ ἄλλου κολακεύοντος: καλύτερα να σε ελέγχουν παρά να σε κολακεύουν (Αισχίνης). 

Η φιλία μεγαλώνει τη χαρά, ελαττώνει τις λύπες και μετριάζει την αθλιότητα αυτής της ζωής (Κικέρων). 

Κανένα ψέμα δεν πρέπει ν' ακούει η ιστορία, πρέπει να έχει στημένο το αυτί στην αλήθεια (Κικέρων). 

Η λογική είναι κυρία και βασίλισσα όλων των πραγμάτων (Κικέρων). 

Η φρόνηση είναι η μητέρα και τροφός κάθε αρετής (Αριστοτέλης). 

Είναι αδύνατον εκείνος που δεν κάνει τίποτε να κάνει πολλά (Αριστοτέλης). 

Τα πάθη της ψυχής διαφθείρουν κι αυτούς ακόμα τους άριστους άνδρες, όταν γίνουν κυβερνήτες (Αριστοτέλης). 

Όποιος συνήθισε να αντιμετωπίζει με ηρεμία, με καλοσύνη, με ευγένεια τα πράγματα της ζωής, εύκολα μπορεί να συναναστρέφεται τους ανθρώπους με ευγένεια και πραότητα (Πλούταρχος). 

Ούτε στις καλοτυχίες να είμαστε περιχαρείς, ούτε στις δυστυχίες περίλυποι. Ούτε στις ηδονές έκλυτοι, ούτε στους θυμούς ασυγκράτητοι και θηριώδεις (Πλούταρχος). 

Ἀναρχίας δέ μεῖζον οὐκ ἐστι κακόν: δεν υπάρχει πιο μεγάλο κακό από την αναρχία (Σοφοκλής). 

Μην το πεις πουθενά. Μην το μάθει κανείς. Μην το ακούσει κανένας. Πολλές φορές τα λόγια μας, οι πράξεις μας είναι τέτοια που δεν θέλουμε να δημοσιοποιηθούν, να γίνουν γνωστά σε όλους. Υπάρχει όμως ο Θεός που ως Πατέρας στοργικός παρακολουθεί τα πάντα. Γι' αυτό "μή εἴπῃς ὅτι ἀπό Κυρίου κρυβήσομαι". Να θέλεις να ζεις κάτω από το στοργικό βλέμμα του Θεού. Να ζεις κατά το άγιο θέλημά Του, για να μην φοβάσαι το βλέμμα Του. Θα είσαι τότε χαρούμενος, ειρηνικός, ευτυχισμένος (Σπουδαία σκέψη). 

"Γυναίκα, αυτή τη στιγμή σε λύνω και σε ελευθερώνω από την αρρώστια σου (Λουκά ιγ, 10-17)". Αυτό που έπαθε η γυναίκα του Ευαγγελίου το έπαθε χωρίς το θέλημά της, γι' αυτό και δεν είχε και ευθύνη. Το χειρότερο είναι εμείς να δίνουμε άδεια στον πονηρό και να μας δένει με τα σατανικά σκοινιά. Κάθε υποχώρηση στον πειρασμό, στην αμαρτία, σημαίνει μια στροφή πάνω μας του σκοινιού του. Ο διάβολος δένει, ο Χριστός λύνει. Αυτό γίνεται σε καθημερινή βάση. Ο Υιός του ανθρώπου ήρθε στον κόσμο "ἵνα λύσῃ τά ἔργα τοῦ διαβόλου (Α Ιωα. γ, 8)"(Αρχιμ. Αποστ. Τσολάκη, Μίλησέ μου, Χριστέ, Εκδόσεις Σωτήρ). 

"Τά ἀδύνατα παρά ἀνθρώποις δυνατά παρά τῷ Θεῷ ἐστιν (Λουκά ιη 18-27)". Εκείνα που είναι αδύνατο να γίνουν με τις ασθενείς ανθρώπινες δυνάμεις, γίνονται δυνατά και κατορθωτά με τη χάρη και τη δύναμη του Θεού. Αυτό που εγώ δεν έχω τη δύναμη να νικήσω, μπορεί να το νικήσει η παντοδύναμη χάρη του Θεού. - Κύριε, απάλλαξέ με από αυτή τη φρικτή δύναμη που με καταβάλλει. Κάνε ό, τι περνά από το χέρι σου και δεν θα σε αφήσει ο Θεός, που θέλει να σε βοηθήσει. Τα αδύνατα δυνατά! (Αρχιμ. Αποστόλου Τσολάκη, Μίλησέ μου, Χριστέ, Εκδόσεις Σωτήρ). 

"Καί ἤρξαντο ἀπό μιᾶς παραιτεῖσθαι πάντες (Λουκά ιδ, 16-24)". Τι προτίμησαν! Τι έχασαν! Δεν δέχθηκαν το συμπόσιο του άρχοντα. Την τιμή που τους έκανε, τη λαμπρότητα του τραπεζιού. Προτίμησαν ο ένας το χώμα! Ο άλλος τα βόδια του! Ο τρίτος "πνιγόταν", λέει, στις υποχρεώσεις του, τα τρεξίματά του για το σπίτι. Καταλαβαίνεις τον παραλογισμό. Προτού είναι αργά, κάνε τη σωστή επιλογή, κινήσου έξυπνα. Πιάσε τη μεγάλη ευκαιρία για τον εκκλησιασμό, τη μελέτη του Λόγου του Θεού, προσευχή κ.λπ. (Αρχιμ. Αποστόλου Τσολάκη, Μίλησέ μου, Χριστέ, Εκδόσεις Σωτήρ). 

Με πολλά ονόματα Τον αποκαλούμε τον Σωτήρα Χριστό, αλλά ένας είναι ο Κύριος. Ένας ο Σωτήρας μας, "ἑκάστῳ  ποικίλος γίνεται πρός τό συμφέρον". Σε εκείνους που χρειάζονται ευφροσύνη γίνεται άμπελος (Ιω. ιε, 1). Σε εκείνους που χρειάζονται να εισέλθουν στέκεται θύρα (Ιω. ι,7) και σε εκείνους που έχουν ανάγκη να προσφέρουν τις ευχές παραστέκεται ως μεσίτης Αρχιερεύς (Α Τιμοθ. β, 5, Εβρ. ζ, 26). Σε όλους γίνεται τα πάντα (Α Κορινθ. θ, 22), παραμένοντας ο ίδιος κατά φύσιν αυτό που είναι. Συμπαρίσταται στην κάθε ανάγκη μας ως ο πιο καλός ιατρός και συμπαθής Διδάσκαλος (Σπουδαία σκέψη). 

Γιορτάσαμε αυτές τις μέρες τα Χριστούγεννα, την ενανθρώπηση του Υιού και Λόγου του Θεού, την οποία τόσο πόθησαν οι δίκαιοι Προπάτορες. Να γιορτάσουμε πάντα κι εμείς με ιερό πόθο και βαθιά ταπείνωση. Να ετοιμάσουμε την ψυχή μας. Να προσευχηθούμε περισσότερο. Να εξομολογηθούμε. Να ετοιμασθούμε να κοινωνήσουμε. Έτσι θα ζήσουμε την πνευματικότητα της εορτής και θα ανανεωθούμε πνευματικά (Περιοδικό ο Σωτήρ). 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

Καλή σχολική χρονιά 2022!



Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2022

Θαυμαστές διηγήσεις (μέρος 12ο)

 


Ρώτησες έναν μπάρμπα:

- Πες μας, τι εύχεσαι για τη νέα χρονιά, πατέρα....

- Λάθος άνθρωπο ρωτάς, παλικάρι!

- Και σαν τι σόι απαντήσεις θέλεις να σου δώκω;

- Δυο χιλιάδες και δέκα τόσες ευχές. Πρώτα από όλα υγεία.... Και όλα τα άλλα έρχονται, που λέει ο κοσμάκης. 

- Και ποιος σου' πε πως η υγεία είναι πρώτα απ' όλα; Μου λες; Γέρος είμαι, με βλέπεις. Πέρα από τα συνηθισμένα που όλοι εμείς οι πολύχρονοι έχουμε, την υγειά μου, δόξα στον Πανάγαθο, δεν την έχω χάσει τελείως ακόμα... Δεν παραπονιέμαι. ΜΕΤΑΝΟΙΑ όμως έχω; Αύριο, μεθαύριο, αναχωρούμε, το καταλαβαίνεις αυτό; 

Ή έχεις και εσύ τα μυαλά σου στο πώς θα συνάξεις περισσότερα και θα γκρεμίσεις τις αποθήκες σου, για να μαζέψεις να απολαύσεις; Δεν ξέρεις τι απόλαυσαν τελικά, όσοι τα έκαναν αυτά; Τα παιδιά τους σκοτώνονται ποιοι θα πρωτοπάρουν τα υπάρχοντα, τα ντουβάρια και τις αποθήκες. Και μετά τα παιδιά τους; τα παιδιά των παιδιών τους; Και οι ίδιοι; Να στο πω εγώ τι κέρδισαν; Μια "καλή θέση" μακριά από τον Χριστό... Δεν θέλω ούτε το όνομα του τόπου εκείνου να πω. Ούτε απέξω να περάσω δεν θέλω. 

- Πρωτοχρονιά, πού άλλαξες, παππού; 

- Εσύ πού νομίζεις, βρε αγόρι; Σε κανένα ξενυχτάδικο; Εκεί που τα βλέμματα πασχίζουν να ξεκαθαρίσουν μέσα στο απόλυτο κενό; Τα' ζησα αυτά μικρός και τα σιχάθηκα νωρίς. Στην Εκκλησιά μου όμως ήταν και φέτος διαφορετικά εψές το βράδυ! (Έλαμψε τώρα το πρόσωπό σου, μπάρμπα!)

-Μωρά,... το πιάνεις; Νέα ζευγάρια ευλογημένα, .... οικογένειες..... Παππούδες σαν ελόγου μου, γιαγιάδες.....Οι "μωροί" του κόσμου.... Αυτούς θα διαλέξει ο Πάνσοφος. Μ' αυτούς θέλω να' μαι! Μέχρι να φύγω! Και μακάρι να' ταν σήμερα, πρώτη μέρα του χρόνου! Που'' μαι κοινωνημένος. Που' μαι γεμάτος Χριστό! Με καταλαβαίνεις; Στο' πα, λάθος άνθρωπο διάλεξες να στα πει!

- Κι εγώ στο' πα, μπάρμπα! Τον σωστό ρώτησα...Αν σε καταλαβαίνω, λέει... Κι εγώ "μ' αυτούς" θέλω να' μαι.... Και με σένα! (Λάμπεις, μπάρμπα! Λάμπεις).....

ΥΓ: Για το ασυνήθιστο του πράγματος, που ο παππούς ήταν με τις πιτζάμες του στην "Εκκλησιά του", όχι μόνο δεν μας νοιάζει να μάθουμε το γιατί... Αλλά δεν θα' ταν από μόνο του η αφορμή να ζητήσουμε από τον συγκεκριμένο να μας μιλήσει; Τι λες; Χάνονται αυτά;

(Σταύρου Β. Γουναρίδη, Όταν ψιθυρίζει ο Θεός, Να στο πω εγώ τι κέρδισανΑθήνα 2019, Εκδόσεις Έαρ).

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

Ας μας ευλογεί ο Κύριος και στο νέο έτος 2022!


 

Related Posts with Thumbnails