Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

Νουθεσίες Κοσμά Αιτωλού



Τρόπος της λατρείας του Θεού

- Εδώ, χριστιανοί μου, πως πηγαίνετε; Κάνετε λακριντιά (συζήτηση, ψιλοκουβέντα) μέσα εις την εκκλησίαν;  

- Κάνομε, άγιε του Θεού.

- Αμή η αγιωσύνη σας, άγιοι ιερείς, τι τους λέγετε;

- Τους λέγομε να μην κουβεντιάζουνε, μα αυτοί δεν μας ακούν.

- Και τι είναι η αφορμή και δεν σας ακούν; Με φαίνεται πως να ήστενε η αιτία η αγιοσύνη σας και δεν σας ακούν. Ας σηκωθεί απάνω ένας παπάς από τη αγιοσύνη σας να τον ερωτήσω ένα ρώτημα. Έχεις παιδιά, παπά μου;

- Έχω.

- Όταν βάνης την τράπεζαν να φάγουν ψωμί τα παιδιά σου, πού πρέπει να την βάλης; Εις την μέσην από τα παιδιά σου, δια να σώνουν όλα, ή εις την άκρην τα μισά να τρώγουν και τα άλλα μισά να μην τρώγουν;

- Εις την μέσην, δια να σώνουν όλα.

- Μα αν τύχη και την βάλης εις την άκρην, τα μισά να τρώγουν και τα άλλα μισά να μην τρώγουν, δεν πρέπει να σε κατηγορήσουν τα παιδιά σου;

- Πρέπει.

- Να ιδούμε τώρα, δέσποτά μου, ποίος είναι πατέρας, τράπεζα ποία είναι, το φαγί ποίον είναι και ποία είναι τα παιδιά.

Πατέρας πνευματικός και επίτροπος είσαι η αγιωσύνη σου, οπού σε έκαμεν ο Θεός, μητέρα είναι η εκκλησία, τράπεζα το αναλόγι, φαγί είναι τα βιβλία της Εκκλησίας, και το άγιον Ευαγγέλιον, παιδιά πνευματικά είναι οι χριστιανοί. Τώρα δεν σε φαίνεται πως ομοίως πρέπει να κάνης και η αγιοσύνη σου; Δεν το λέγω μόνον δια λόγου σου, αλλά παράδειγμα να ακούσουν και οι άλλοι. Να βάνης το αναλόγι εις τη μέσην της Εκκλησίας, να διαβάζεις παστρικά και μεγαλοφώνως, δια να ακούουν όλοι οι χριστιανοί και ωσάν ακούουν δεν κουβεντιάζουν.
Αμή όταν διαβάζης ομπρός εις τον Χριστόν και τα λέγεις μέσα σου, οπού ο Χριστός τα ηξεύρει, και τα ακούεις μοναχός σου, έτσι και οι χριστιανοί, άνδρες και γυναίκες, ωσάν δεν ακούουν και δεν έχουν φαγί, αρχινούνε τα λακριντιά μέσα εις την εκκλησίαν και λέγει η μία γυναίκα την άλλην, ποία έχει καλύτερα φορέματα και στολίδια. Ύστερα, παίρνουν και φεύγουν και δεν έχουν όρεξιν να ματαέρθουν, και γίνεσαι αιτία και κολάζονται και εκείνες και  κολάζεσαι και η αγιωσύνη σου.

Μα τι πρέπει να κάμης, παπά μου, δια να μην κολασθής; Ετραγούδησες καμμίαν φοράν, δέσποτά μου; Εγώ είδα μίαν φοράν έναν πόρνον, οπού εδιάβαινε αποκάτου από ένα σπίτι υψηλό, και εις ένα παράθυρον μίαν κόρην. Την είδε ο πόρνος, μα δεν την έβλεπε τόσον καλά. Ανέβηκε εις σε υψηλότερον τόπον και την έβλεπε καλύτερα. 
Αρχίνησε και ετραγούδα και έλεγε: Άχ, μαύρα μάτια, μαύρα φρύδια (να ειπώ και άλλον ένα;) στου παπά τα παραθύρια. Τι ήτανε ο σκοπός του; Να διώξη τον Χριστόν από την καρδίαν της κόρης και να φέρη τον διάβολον, να διώξη την παρθενίαν και να φέρη την πορνείαν. 
Τώρα δεν πρέπει και η αγιωσύνη σου να κάμης ομοίως; Να ανεβής υψηλά και να λέγης με κατάνυξιν και μεγαλοφώνως: Ελέησόν με ο Θεός, κατά το μέγα έλεος σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου. Και αν ημπορής να κλαίης, δια να διώξης τον διάβολον από την καρδιάν των χριστιανών και να φέρης τον Χριστόν, να διώξης την πορνείαν και να φέρεις την παρθενίαν, να διώξης την υπερηφάνειαν και να φέρης την ταπείνωσιν. Αν θέλετε οι ιερείς να σωθήτε και να σωθούν και οι χριστιανοί, αυτό να κάμνετε.
(Μακαριστού Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτη, ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, σελ. 251-253) 

Πάλιν εσύ, γυναίκα, έχεις περισσότερον χρέος από τον άνδρα να ἀνατρέφης τα παιδιά σου καί να τα νουθετάς εις τα καλά έργα. (Α2, 1η 170, 5η 106).Καὶ ὅ­ταν τὸ παι­δὶ ση­κώ­νε­ται ἀ­πὸ τὸν ὕ­πνο καὶ σοῦ γυ­ρεύ­ει ψω­μί, μὴν τοῦ δί­νεις, μό­νο νὰ πά­ρεις τὸ ψω­μί, νὰ τὸ βά­λεις ἐμ­πρὸς στὴν εἰ­κό­να τοῦ Χρι­στοῦ καὶ νὰ τοῦ πεῖς: 
«Ἐ­γώ, παι­δί μου, δὲν ἔ­χω ψω­μί. Ὁ Χρι­στὸς ἔ­χει. Σή­κω νὰ κά­νεις τὸν σταυ­ρό σου, νὰ πα­ρα­κα­λέ­σου­με τὸν ἅ­γιό σου νὰ πα­ρα­κα­λέ­σει τὸν Χρι­στὸ νὰ σοῦ τὸ δώ­σει. Καὶ ἔ­τσι τὸ παι­δὶ πα­ρα­κι­νεῖ­ται ἀ­πὸ τὴν ἀ­γά­πη τοῦ ψω­μιοῦ καὶ εὐ­θὺς ὅ­ταν ξυ­πνᾶ, τὸν ἅ­γιό του βλέ­πει. Καὶ ἔ­τσι νὰ συ­νη­θί­ζε­τε τὰ παι­διά σας, νὰ τὰ παι­δεύ­ε­τε ἀ­πὸ μι­κρά, γιὰ νὰ συ­νη­θί­ζουν στὸν κα­λὸ δρό­μο. Καί νά τό παίρνῃς εἰς τήν ἐκκλησίαν καί νά τό ὀρμηνεύῃς νά κάνῃ σωστά τόν σταυρόν του μέ τά τρία δάκτυλα. Καί νά τό βάνῃς νά ἀσπάζεται τάς ἁγίας εἰκόνας καί πάντα νά τό διδάσκῃς τά χριστιανικά καμώματα, ὅτι ἔχεις νά δώσῃς ἀπολογίαν δι' αὐτό. 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

Μνήμη Πολυτεχνείου 1973




ΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ
της Κωστούλας Μητροπούλου

Πίσω απ' τα κάγκελα ελεύθεροι χιλιάδες
στο δρόμο περπατάει αργά η φοβέρα,
πίσω απ' τα σίδερα ονειρεύονται μανάδες
παιδιά που έχουνε αλλάξει σε μια μέρα.
Μπροστά απ' τα κάγκελα οι σκλάβοι που φοβούνται

όπλα κρατάνε και ο δρόμος τους ανήκει
πίσω απ' τα κάγκελα φωνές που δε φοβούνται
και μοιάζουν θάλασσα που πλέει ένα καϊκι.


Πίσω απ' τα σίδερα τα μάτια της γενιάς τους
χαμογελάνε σ' ένα φως που ξημερώνει
έξω στο δρόμο η ντροπή κι η παγωνιά τους
βήμα με βήμα την ελπίδα τη σκοτώνει.



Γιάννης Ρίτσος

Το σώμα και το αίμα
(Ακόμα μια δοκιμή για ένα ποίημα του Πολυτεχνείου)


ΙΙ
Ο ένας γράφει συνθήματα στους τοίχους ο άλλος
φωνάζει συνθήματα πάνω απ’ τους δρόμους ο τρίτος
φοράει το παράθυρο τραγουδάει ανοιχτός Ρωμιοσύνη Ρωμιοσύνη
τους τραυματίες τους κουβάλησαν στη βιβλιοθήκη
η μια παλάμη αμπελόφυλλου στο χτυπημένο γόνατο
αγάλματα λυπημένα μες στους καπνούς -πού τον ξεχάσατε τον έρωτα
σπουδαστές οικοδόμοι κατάρες πλακάτ ζητωκραυγές σημαίες
έρωτας είναι τ’ όνειρο έρωτας είναι ο κόσμος
χαμηλωμένο κούτελο του ταύρου έρχονται κι άλλοι κι άλλοι
μικρά μεγάλα σκολιαρόπαιδα με μια φούχτα στραγάλια με τσάντες
δυο κόκκινα πουλιά σταυρωτά ζωγραφισμένα στα τετράδιά τους
οι νεόνυμφοι βγήκαν απ’ το φωτογραφείο δένουν τις άσπρες ταινίες
στο κιγκλίδωμα
τυφλοί λαχειοπώλες μια όρθια κιθάρα λαμπιόνια φαρμακείων
νυχτώνει η πολιτεία ηλεκτρικοί αριθμοί κλεισμένα θέατρα
κλεισμένα τα μικρά τεφτέρια τα υπόγεια ποιήματα τα τρύπια λουλούδια
η μυστική γεωγραφία ανεβαίνει βουβή πάνω απ’ τη νύχτα απ’ το
απόρθητο βάθος
απόψε είναι ο καιρός για όλα λέει
απόψε είναι η συνέχεια όλων λέει
αύριο για όλο τον άνθρωπο για όλο το μέλλον
έτσι είπε πάνω στη στέγη
κράταγε ένα μεγάλο αόρατο τιμόνι κι έστριβε την πολιτεία
κάτω απ την άσφαλτο ακουγόταν ο θόρυβος του κόσμου
ένα μαύρο σκυλί ένα καλάθι ένας μικρός καθρέφτης
δυο τεράστια παπούτσια του πικρού γελωτοποιού και το
σπασμένο ποτήρι
κι η μυρωδιά απ’ τη φουφού του καστανά μεγάλη σαν καράβι


Από τη σύνθεση Το σώμα και το αίμα (Κέδρος, 1977)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!  


Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

Δικαιώματα και υποχρεώσεις των παιδιών μέσα στην οικογένεια



Η οικογένεια, το κύτταρο της κοινωνίας, αποτελεί μείζον κοινωνικό αγαθό, τη βάση της ανθρώπινης κοινωνίας, εφόσον είναι ο σημαντικότερος θεσμός μέσα από τον οποίο ο κάθε άνθρωπος ξεκινά την πορεία του στην κοινωνία. Γι' αυτό η ομαλή λειτουργία της εξαρτάται από την εξισορρόπηση δικαιωμάτων και υποχρεώσεων ανάμεσα στα μέλη της. 
Γνωρίζουμε βεβαίως πως η εφηβεία μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τις αποφάσεις και τις πράξεις των παιδιών. Έτσι, το περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγαλώνει ένα παιδί είναι σημαντικός παράγοντας για τη συνειδητοποίηση των παιδικών δικαιωμάτων. Για παράδειγμα, αν η οικογένεια καταπιέζει τα νέα μέλη της για τα σχολικά μαθήματα και απαγορεύει λόγω φόβου κάθε έξοδο με τους φίλους του, θα ωθήσει τα παιδιά της να εξερευνήσουν μόνα τους τον έξω κόσμο. 
Πρώτιστο δικαίωμα ενός παιδιού είναι να μπορεί να εκφράζει τη γνώμη και τα συναισθήματά του, χωρίς οι γονείς να το κατακρίνουν ή να υποτιμούν τη γνώμη του. Ακόμα, να μπορεί να διαχειρίζεται τα πράγματά του όπως θέλει και με κάθε ελευθερία, μακριά από κάθε είδους σωματική ή ψυχολογική βία. 
Οι γονείς απλώς πρέπει να παρέμβουν συμβουλεύοντας τα νέα μέλη ποιο πράγμα είναι σωστό και ποιο λάθος, μια και η επιλογή είναι κυρίως δική τους. Γι' αυτό πρέπει να αφιερώνουν ελεύθερο χρόνο στη μόρφωση και διαπαιδαγώγησή τους. 
Επίσης, το δικαίωμα στη μάθηση δεν είναι μόνο κοινωνικό αγαθό, αλλά κυρίως δίκαιη απαίτηση των παιδιών. Όταν όμως ο γονιός δεν συνειδητοποιεί το πάθος ενός παιδιού να φανεί καλύτερο στα μάτια των γονιών του, τότε εκείνο νιώθει άβολα, πιέζεται και χάνει τον έλεγχο. Και βέβαια κάθε παιδί έχει δικαίωμα στην ξεκούραση, έπειτα από το κοπιαστικό διάβασμα και τις ποικίλες δραστηριότητες, αρκεί να μην είναι καρφωμένο στον υπολογιστή ή σε κάποιο άλλο ηλεκτρονικό παιχνίδι.
Καλό επίσης είναι οι γονείς να μην μεταχειρίζονται τα παιδιά σαν αποδιοπομπαίους τράγους, αλλά να τους συμπεριφέρονται με την απαραίτητη ωριμότητα, στο σταδιακό μεγάλωμά τους. Τα παιδιά μάλιστα δικαιούνται να έχουν στο πλευρό τους και τους δυο γονείς, ανεξάρτητα αν εκείνοι είναι χωρισμένοι ή ζουν μαζί. Δικαίωμα του παιδιού άλλωστε είναι να είναι ευτυχισμένο. Επομένως, το κλίμα μέσα στην οικογένεια πρέπει να είναι ήρεμο, χωρίς εντάσεις ή διαπλοκές και κυρίως χωρίς σωματική ή ψυχολογική κακοποίηση των μελών της.
Υποχρεώσεις των παιδιών είναι να προοδεύουν στη γνώση και στη μάθηση, χωρίς να βάζουν σε προτεραιότητα κάποια άλλη δραστηριότητα πέρα από το σχολείο. Επίσης, καλό είναι τα παιδιά να μην τυφλώνονται από τον εγωισμό και να αποδέχονται τις γονεϊκές συμβουλές, χωρίς να είναι άλογα με παρωπίδες, εφόσον οι γονείς θέλουν μόνο το καλό των παιδιών τους. 
Κι αυτό γιατί είναι σπουδαίο να μαθαίνεις να ακούς και να διαμορφώνεις σωστά ή υπεύθυνα το χαρακτήρα σου. Οι πιο σπουδαίες δεσμεύσεις των παιδιών όμως είναι ο σεβασμός στους μεγαλύτερους, αλλά και η ευγένεια, πράγματα που απορρέουν από τον σωστό τρόπο ανατροφής των γονιών. 
Με το να έχουν καλές σχέσεις με τα υπόλοιπα μέλη, αλλά και με το να συνεισφέρουν στις ανάγκες του σπιτιού, οικοδομούν μια σωστή ανατροφή, ώστε να γίνουν σωστοί και υπεύθυνοι πολίτες του μέλλοντος. Έτσι, με την αλληλοβοήθεια και αλληλοκατανόηση, τίθενται οι βάσεις για την ομαλή ένταξη του νέου στον κοινωνικό περίγυρο. Άλλωστε, όπως μας είπε κι η καθηγήτριά μας: "ένα ποτήρι παράδειγμα αξίζει πολλές φορές περισσότερο από ένα βαρέλι συμβουλές".

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

 

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2014

Θεϊκές παραινέσεις



Τι τρομερό πράγμα είναι η αμαρτία! Όσο κι αν φαίνεται ευχάριστη και ελκυστική, είναι φαρμακερή και δηλητηριώδης και προκαλεί τον αιώνιο θάνατο της ψυχής, τον αιώνιο δηλαδή χωρισμό από τον Θεό, εάν δεν μετανοήσει ο αμαρτωλός. Για τη σωτηρία μας, ο Θεός έστειλε στον κόσμο, για να πεθάνει πάνω στον Σταυρό, τον Μονογενή Υιό Του, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό. Το Πανάγιο Αίμα του Κυρίου μάς θεραπεύει από το δηλητήριο της αμαρτίας. Να ανταποκριθούμε στη θεϊκή αγάπη ολοψύχως (Κυριακοδρόμιο, τόμος 2ος, εκδόσεις Σωτήρ)
Το διαζύγιο είναι υπόθεση ανθρώπινης νομοθεσίας. Όταν στις καρδιές των συζύγων βασιλεύει ανθρώπινη φρόνηση και θεία χάρις, αγιασμός και αγάπη, καθιστούν την αδιάσπαστη τήρηση του δεσμού τους εύκολη, κάτι που για τους σαρκικούς ανθρώπους αποτελεί βαρύ και δυσβάστακτο ζυγό (Π. Ν. Τρεμπέλα, Υπόμνημα εις το κατά Μάρκον)
Ένας σοφός γέροντας έλεγε: Ο γονιός σώζεται με δυο τρόπους. Ο πρώτος είναι να παρουσιασθεί στον Πλάστη και να πει: "Να' μαι, Κύριε, εγώ και τα παιδιά που μου εμπιστεύθηκες". Και ο άλλος: "Τα παιδιά που μου εμπιστεύθηκες δεν τα' φερα μαζί μου. Έφερα μόνο τους κάλους μου που δημιουργήθηκαν στα γόνατά μου από την προσευχή μου γι΄ αυτά. "
Ένα δένδρο, ωσάν το κόψης, ευθύς ξεραίνονται τα κλαριά, αμή ωσάν ποτίζης την ρίζαν, στέκονται δροσερά τα κλωνάρια. Ομοίως είστενε οι γονείς ωσάν το δένδρον και όταν ποτίζεται ο πατέρας και η μητέρα, οπού είστενε η ρίζα των παιδιών, με νηστείες, προσευχές, ελεημοσύνες, με καλά έργα, φυλάγει ο Θεός τα παιδιά σας · ωσάν ξηραίνεστε οι γονείς με τας αμαρτίας, θανατώνει ο Θεός τα παιδιά σας και σας βάνει εις την κόλασιν μαζί τους.... Είναι μια μηλιά και κάνει ξινά μήλα. Εμείς τώρα τι πρέπει να κατηγορήσωμε, τη μηλιά ή τα μήλα; Τη μηλιά. Λοιπόν κάμετε καλά οι γονείς, οπού είστενε η μηλιά, να γίνονται και τα μήλα γλυκά.  (Διδαχή β, Κοσμά Αιτωλού)
Προσευχή = σωφροσύνης, φυλακτήριον, θυμού παιδαγωγία, τύφου καταστολή, μνησικακίας καθάρσιον, φθόνου καθαίρεσις, Θεού ομιλία, αοράτων θεωρία, αδικίας αναίρεσις.
Προσευχή = σωμάτων ισχύς, οικίας ευθηνία (ευδαιμονία) πολέμου τρόπαιον, ειρήνης ασφάλεια, παρθενίας σφραγίς, γάμου πίστις, οδοιπόροις όπλον, αμαρτανόντων διάσωσις (Άγιος Γρηγόριος Νύσσης)
Αυτοί που διαχειρίζονται εξουσία δεν είναι μόνο υπεύθυνοι για όσα αυτοί πράττουν ή  αποφασίζουν, αλλά είναι υπεύθυνοι και για τις παρεκτροπές αυτών που τους εκπροσωπούν, δηλαδή των άλλων, όταν δεν τις προλαβαίνουν (Π. Ν. Τρεμπέλα, Υπόμνημα εις το κατά Ιωάννην)
Είναι πολύ ωραίο και πολύ ωφέλιμο στην ψυχή να ερευνάμε τις θείες Γραφές. Όπως ακριβώς ένα δένδρο που είναι φυτεμένο στο μέρος που υπάρχουν πολλά νερά, έτσι και η ψυχή που αρδεύεται με την Αγία Γραφή, ευδοκιμεί και αποδίδει ώριμους καρπούς, δηλαδή ορθόδοξη πίστη, και είναι στολισμένη με αειθαλή φύλλα, δηλαδή με θεάρεστες πράξεις. Διότι οι άγιες Γραφές μας οδηγούν στις ενάρετες πράξεις και την καθαρή θεωρητική γνώση, επειδή μέσα σ’ αυτές βρίσκουμε την προτροπή για κάθε αρετή και την αποτροπή για κάθε κακία. Αν είμαστε, λοιπόν, φιλομαθείς, θα είμαστε και πολυμαθείς· διότι όλα τα πετυχαίνει η επιμέλεια, ο κόπος και η χάρη που δίνει ο Θεός. «Καθόσον, αυτός που ζητά παίρνει, αυτός που ψάχνει βρίσκει και αυτός που χτυπά την πόρτα του ανοίγουν» (Ιωάννης Δαμασκηνός).
Η ευλογία του Θεού, που δόθηκε στους ψαράδες της λίμνης Γεννησαρέτ, αυτή συνετέλεσε  στο να γεμίσουν τα δίχτυα τους από ψάρια. Η ίδια αυτή ευλογία θα δίνεται και σε οποιοδήποτε τίμιο δικό μας έργο, το οποίο θα το εργαζόμαστε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού (Κυριακοδρόμιο, τόμος 3ος, εκδόσεις Σωτήρ).
Η ευαγγελική περικοπή (του σπορέως) θέλει να διδάξει την αξία του Θείου λόγου, τον τρόπο και την καρποφορία της σποράς του. Παίρνει την εικόνα της σποράς του σπόρου και μας παρουσιάζει, παρομοιάζοντας την ψυχή προς την γη, την καρποφορία του λόγου του Θεού στις ψυχές των ανθρώπων καθώς και την αιτία της ακαρπίας. Ας προσπαθούμε να την εφαρμόζουμε στη ζωή μας και να έχουμε πολλή καρποφορία (Κυριακοδρόμιο, τόμος 3ος, εκδόσεις Σωτήρ) 
Η Εκκλησία και κάθε ζωντανό μέλος της Εκκλησίας είναι "άμωμον", άμεμπτο, χωρίς ρυτίδες και σπίλους ή οτιδήποτε άλλο την ασχημίζει, διότι ο Νυμφίος Χριστός την λούζει με την χάρη των ιερών Μυστηρίων και με το πάντιμο και πάναγνο Αίμα Του, που έχυσε πάνω στον Σταυρό για την Εκκλησία Του (Ο Σωτήρ).
Στη θεία λειτουργία η Εκκλησία γίνεται Σώμα Χριστού. Έτσι οι πιστοί δεν είμαστε πια ξένοι και άγνωστοι μεταξύ μας. Είμαστε αδελφοί, μέλη του ιδίου Σώματος. Μια ωραία λειτουργική ευχή, που βρίσκεται σε ένα πρωτοχριστιανικό κείμενο, τη Διδαχή των 12 Αποστόλων (γύρω στο 100 μ.Χ.) παρομοιάζει την ενότητα των πιστών κατά τη Θεία λειτουργία με την εικόνα των κόκκων του σταριού που αποτελούν το ψωμί: "ὅπως ἦταν σκορπισμένο αὐτό τό τμῆμα τοῦ ἄρτου πάνω στά βουνά καί κατόπιν (μέ τό ἄλεσμα καί τό ζύμωμα καί ψήσιμο) ἔγινε ἕνα, ἔτσι ἄς ἐνωθεῖ καί ἡ Ἐκκλησία σου ἀπό τά πέρατα τῆς γῆς στή βασιλεία σου".
Καθώς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι καί ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως: όπως θέλετε να σας συμπεριφέρονται και να σας κάνουν οι άνθρωποι, έτσι ακριβώς να συμπεριφέρεσθε κι εσείς σ' αυτούς και να τους κάνετε τα ίδια (Λουκά, στ 31) 
Μή κρίνετε κατ' ὄψιν, ἀλλά τήν δικαίαν κρίσιν κρίνατε: μη δικάζετε και μη σχηματίζετε κρίσεις με επειπολαιότητα, σύμφωνα με την εξωτερική όψη και τα εξωτερικά φαινόμενα. Αλλά να κρίνετε δίκαια, με κριτήρια που βασίζονται στην ίδια την πραγματικότητα (Ιω. ζ, 24) 
Πᾶν τό περιττόν, καί ὑπέρ τήν χρείαν τήν φυσικήν, ἀκρασίαν εἶναί φασιν· δι᾿ ἧς ὑποστρέφει μετ᾿ αἰσχύνης εἰς τήν ἑαυτοῦ γῆν, ἐγκρατείας τήν φύσιν παιδαγωγούσης. (Μάξιμος Ομολογητής, ιε)
Ζήτησα από τον Θεό να μου δώσει δύναμη ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΞΕΠΕΡΑΣΩ. Του ζήτησα σοφία ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΝΑ ΛΥΝΩ. Του ζήτησα οικονομική άνεση ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΝΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΩ.
Ζήτησα από τον Θεό να μου δώσει θάρρος ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ  ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΝΑ ΞΕΠΕΡΝΩ. Του ζήτησα αγάπη ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΑ ΑΤΟΜΑ ΝΑ ΒΟΗΘΩ. Του ζήτησα χαρές ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΘΩ.
Στερήθηκες, προσφιλές τέκνο, αδελφό αγαπητό, στοργικούς γονείς, πιστό κι αφοσιωμένο σύντροφο της ζωής σου; Σκούπισε τα δάκρυά σου και με τα μάτια της πίστεως κοίταξε ψηλά, εκεί όπου βρίσκονται οι ψυχές των "ἐν Χριστῷ κεκοιμημένων". "Μή κλαῖε", αλλά ἐλπιζε στην εν Χριστώ ένδοξη και μακαρία αιώνια ζωή (Κυριακοδρόμιο τόμος 3ος, εκδόσεις Σωτήρ)
Την ψυχή μας, αδελφοί, την ψυχή μας. Αυτήν ας προσέξουμε να μη χάσουμε. Τι να τα κάνουμε όλα τα καλά του κόσμου, εάν αυτά γίνουν αιτία να χάσουμε αιωνίως την ψυχή μας; Ας προσπαθούμε να ζούμε όπως ο Κύριος μας ζητεί. Ο δρόμος του Κυρίου Ιησού θα μας οδηγήσει με ασφάλεια στην κληρονομιά της βασιλείας των ουρανών (Κυριακοδρόμιο, τόμος 2ος, εκδόσεις Σωτήρ)
Μή καταλαλεῖτε ἀλλήλων: μην κατηγορείτε ο ένας τον άλλο. Μην λέτε ο ένας εναντίον του άλλου δυσφημιστικά σχόλια και κρίσεις. Ο Κύριος δίδαξε "μή κρίνετε, ἵνα μή κριθῆτε". Μην κατακρίνετε ασυμπαθώς τον πλησίον σας, για να μην κατακριθείτε από τον Θεό. Να γίνουμε άνθρωποι της αγάπης και της καλοσύνης. Άνθρωποι του Θεού (Σωτήρ)
Ψηφιδωτή πάνω στο δάπεδο της Γης
συνθέτουμε όλοι την εικόνα της ζωής μας
από πετράδια ατομικής επιλογής:
σκέψεις, αισθήματα και πράξεις της ψυχής μας.
Κι αν στην εικόνα βλέπουμε δυσαρμονία
και λαχταρούμε μια καλύτερη αλλαγή,
καθένας μας ας συνταιριάσει ωραία στοιχεία
που του ψηφιδωτού θ' αλλάξουν τη δομή.
(Νίκος Μαραγκουδάκης, Το ψηφιδωτό της ζωής μας, Χανιά)
Να υπομένεις και να διαβαίνεις τις έρμες στράτες. Να υπομένεις κι άνθια να σπέρνεις για τους διαβάτες. Να υπομένεις κι ας κυλάει βουβά το δάκρυ. Να υπομένεις κι ας στέκεις χρόνια σε κάποιαν άκρη. Να υπομένεις, να επιμένεις και να νικάς! "Χαίρετε δέ ὅτι ἐγρἀφη τά ὀνὀματα ὑμῶν ἐν τοῖς Οὐρανοῖς (Λουκά, ι, 20) "
Πήρε όλο τον πόνο στα χέρια του, για να απαλύνει τον πόνο μας κι εμείς-αυτό ήταν το ευχαριστώ μας- του προσθέσαμε κι άλλα καρφιά, κι άλλο πόνο. Μνημείο μικρότητας ανθρώπινης συμπεριφοράς αποτελεί η συμπεριφορά μας απέναντι στον Λυτρωτή μας (Χρήστος Μπιντάς, Νάουσα) 
Σε μια εποχή παγωμένη πνευματικώς οι πιστοί ας κινηθούμε αντίθετα από την νοοτροπία των πολλών ανθρώπων. Όσο παγώνουν οι πολλοί, τόσο πιο θερμοί στην αγάπη μας προς τον Χριστό ας γινόμαστε εμείς. Να αυξήσουμε την προσευχή μας, να κάνουμε θερμότερο τον εκκλησιασμό μας, να δυναμώσουμε την αγωνιστικότητα για τις αρχές μας. Έτσι η ζωή μας, όσες δυσκολίες, πειρασμούς και προβλήματα κι αν αντιμετωπίσουμε, θα είναι πλημμυρισμένη από την αιώνια χαρά του Χριστού μας (Σκέψεις ιεράρχη). 

Καλημέρα σας! Καλό μήνα! Καλή κι ευλογημένη εβδομάδα! 

 
Related Posts with Thumbnails