Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 18 Ιουνίου 2018

Φράσεις για προβληματισμό 17ο μέρος



Η νύχτα έχει γίνει για την ανάπαυση. Ας σεβόμαστε την ανάπαυση της νύχτας, ας είμαστε σιωπηλοί όπως αυτή...Τώρα υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που ζούμε πολύ κοντά ο ένας στον άλλον (Ποιήματα Λεζάρ, μετάφραση Κώστα και Εριέττας Διαμαντοπούλου). 
Σῶμα ἀργίη τήκει, ψυχήν δέ ἀμελετησίη ἀσκήσιος: το σώμα λιώνει η τεμπελιά και την ψυχή η αδιαφορία και αμέλεια (Ευσέβιος).
Να φυλαχθούμε από την αντίληψη ότι η εγκράτεια καταδικάζεται από την φύση, ότι δήθεν τίποτε δεν είναι περισσότερο καταστρεπτικό από την γενετήσια αποχή και ότι σ’ αυτήν βρίσκεται η ρίζα της νευρώσεως. Και ας αναγνωρίσουμε ότι η γενετήσια εγκράτεια δεν είναι πρόξενος φυσικών ανωμαλιών, αλλά πηγή ενέργειας και δημιουργικής δυνάμεως (Jean Lhermitte, καθηγητής Ιατρικής σχολής και Ακαδημίας Παρισίων).
Είμαστε πλούσιοι μόνο με όσα δίνουμε και φτωχοί με όσα αρνούμαστε (Μέγας Βασίλειος). 
Μη λες πάντοτε όσα γνωρίζεις, αλλά γνώριζε πάντοτε τα όσα λες (Σωκράτης). 
Ο άνθρωπος πρέπει να κρίνεται όχι μόνο από τον τρόπο με τον οποίο ομιλεί, αλλά και από τον τρόπο με τον οποίο σιωπά (Σπουδαία σκέψη).
"... δοκιμαζέσθωσαν πρῶτον οὗτοι, εἶτα διακονείτωσαν ἀνέγκλητοι ὄντες: ας εξετάζονται αυτοί πρώτα προσεκτικά κι ας δοκιμάζονται. Έπειτα, ας αναλαμβάνουν την υπηρεσία του διακόνου, εφόσον βρεθούν ότι είναι ακατηγόρητοι και άμεμπτοι (Α΄ Τιμ. γ' 10). 
Δεν γνωρίζεις τι είναι  ιερέας; Άγγελος του Κυρίου είναι. Διαδεχθήκαμε τον Χριστό στον θρόνο Του εμείς οι ιερείς. Εκ μέρους του Χριστού μιλάμε, εφόσον ο Χριστός μας τοποθέτησε στην διακονία αυτή της καταλλαγής. Όταν ομιλεί ο ιερέας, δανείζει τη γλώσσα του στον Χριστό και όταν τελεί τα μυστήρια, δανείζει τα χέρια του στον Χριστό. Συγχωρεί αμαρτίες και όσα εργάζονται εδώ κάτω στη γη οι δούλοι, τα επικυρώνει ο Δεσπότης πάνω στον ουρανό. Ο ιερωμένος πρέπει να νιώθει ότι βρίσκεται στους ουρανούς και ανάμεσα στους αγγέλους και να είναι σαν κι αυτούς καθαρός (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος).
Κάνει εντύπωση η πεισματική άρνηση των ανθρώπων να δεχτούν ότι ο Χριστός θεράπευσε τον τυφλό. Οι νομομαθείς Φαρισαίοι θα μπορούσαν, υποτίθεται, να κρίνουν κρίνουν αντικειμενικά και λογικά, αρνούνται όμως να δεχτούν την αλήθεια. Όταν ο άνθρωπος είναι τυφλωμένος από τον εγωισμό του, δεν σκέφτεται λογικά. Η πίστη είναι δώρο του Θεού που χαρίζεται στις ταπεινές και απλές ψυχές. Όπως ήταν η ψυχή του πρώην τυφλού, που δέχθηκε και την αποκάλυψη της αλήθειας (Σπουδαία σκέψη).
Γεμάτη δόξα και θεϊκό μεγαλείο προβάλλεται από την Εκκλησία μας η μεγάλη δεσποτική εορτή της Αναλήψεως του Σωτήρος Χριστού. Σαράντα μέρες μετά την Ανάστασή Του ο Κύριος «τήν "ὑπέρ ἡμῶν πληρώσας οἰκονομίαν καί τά ἐπί γῆς ἐνώσας τοῖς οὐρανίοις» «ἀνελήφθη ἐν δόξῃ». Δεν εγκατέλειψε τον κόσμο. Θα έλθει και πάλιν. «Καί πάλιν ἐρχόμενος μετά δόξης κρῖναι ζῶντας καί νεκρούς». Ας μας αξιώσει να μας συμπεριλάβει μεταξύ αυτών που θα είναι «πάντοτε σύν Κυρίῳ» (Α Θεσσ. δ,17) για πάντα στην αιώνια Βασιλεία Του (Σπουδαία σκέψη).
Με ιδιαίτερη λαμπρότητα γιορτάζουμε τη μέρα της Πεντηκοστής. «Τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ἐπεδήμησεν ἐν κόσμῳ». Κατέβηκε από τους ουρανούς «ὁ ἄλλος Παράκλητος» και ήλθε για να μένει μαζί μας, να μας  φωτίζει και να μας αγιάζει. Αυτό «συγκροτεί τόν θεσμόν της Ἐκκλησίας». Σ’έναν κόσμο που βυθίζεται μέσα στο σκοτάδι της απελπισίας, το Παράκλητο Πνεύμα γίνεται φως και οδηγός στη ζωή μας, μάς διδάσκει, μάς παρηγορεί, μας εμπνέει... «Εἴδομεν τό φῶς τό ἀληθινόν, ἐλάβομεν Πνεῦμα ἐπουράνιον»(Σπουδαία σκέψη). 
Πεντηκοστήν ἑορτάζομεν καί Πνεύματος ἐπιδημίαν... Το Άγιο Πνεύμα στη γη μας, η ανθρώπινη καρδιά ουρανός, ο άνθρωπος θεοφόρος! Άλλη κρίση, «καινή». Άλλη ζωή,
ουράνια. Πεντηκοστή: η εκπλήρωση των πόθων μας! Μας χαρίστηκε Αυτός που «συναντιλαμβάνεται ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν (Ρωμ. η, 26).» Αυτός που μας βοηθά, μας συμπαρίσταται στις φυσικές και ηθικές αδυναμίες μας, τις αναπληρώνει, μας δίνει δύναμη να τις υπερβούμε. Στην προσευχή μεσιτεύει για μας, ενώνει τη φωνή Του με τη δική μας και κράζει μαζί μας προς τον Πατέρα (Σπουδαία σκέψη).
Η Εκκλησία μας καλεί να τιμήσουμε και να υμνήσουμε όλους τους φίλους του Χριστού, τους Αγίους Πάντες. Τέτοια ήταν η αγάπη τους πριν τον Χριστό, ώστε να κατακρίνουν τις εγκόσμιες τιμές και απολαύσεις, να μην πτοούνται από τις θλίψεις και τις δοκιμασίες ή τις απειλές και τα φρικτά μυστήρια. Οι Άγιοι θα μας κρίνουν! Γι’ αυτό κι εμείς ας ανακρίνουμε  τη δική μας ζωή, με γνώμονα τη δική τους Αγία πίστη κι ας αγωνιζόμαστε με περισσότερο φιλότιμο και ταπείνωση, για να ευαρεστούμε τον Κύριο (Σπουδαία σκέψη). 
Ο λόγος του Ευαγγελίου δεν είναι βασικά πρακτικός λόγος, ούτε διανοητικούς• είναι καρδιακός λόγος. Το μήνυμα πάει κατευθείαν στην καρδιά μας. Δεν είναι κάτι, για να το καταλάβουμε• αυτό γίνεται στα πανεπιστήμια. Ούτε κάτι για να το πράξουμε• αυτό συμβαίνει στα κοινωνικά έργα. Είναι κάτι για να το ζήσουμε (Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής).
Πώς την καλή μου τη μητέρα να κάνω εγώ να λυπηθεί, που όλη νύχτα κι όλη μέρα για το καλό μου προσπαθεί; Αυτή στα στήθη τα γλυκά της με είχε βρέφος απαλό, με κάθιζε στα γόνατά της και μ’ έμαθε και να μιλώ. Αυτή με τρέφει και με ντύνει αυτή για με πρωί ξυπνά, και δίπλα στη μικρή μου κλίνη σαν αρρωστήσω ξαγρυπνά. Και πώς λοιπόν τέτοια μητέρα να κάνω εγώ να λυπηθεί, που όλη νύχτα κι όλη μέρα για το καλό μου προσπαθεί; (Γ. Βιζυηνός).
Ό, τι είναι αντικείμενο της πίστης δεν μπορεί να είναι αντικείμενο της λογικής και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να υποταχθεί σ΄ αυτή (Φανούριος Γ. Παπαδημητράκης, Σκέψεις του Blaise Pascal).
Η γλώσσα είναι μικρή, αλλά καταστρέφει οικογένειες και ανατρέπει βασίλεια (Πλάτων).
Όταν χάνεται ο πλούτος, δεν χάνεται τίποτε. Όταν χάνεται η υγεία, χάνεται κάτι. Όταν χάνεται ο χαρακτήρας, χάνονται όλα (Σπουδαία σκέψη). 
Λίγοι μιλούν για την ταπεινοφροσύνη, ταπεινά. Λίγοι για την αγνότητα, αγνά. Λίγοι για τον σκεπτικισμό, με αμφιβολία. Δεν είμαστε παρά ψέμα, διπλοπροσωπία, αντίφαση, κρυβόμαστε από τον εαυτό μας και υποκρινόμαστε μπροστά του (Φανούριος Παπαδημητράκης, Μεθοδικό απάνθισμα από τις "Σκέψεις" του Blaise Pascal, Αθήναι, 2015). 

Εάν θέλετε να δείτε το 1ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 2ο μέρος δείτε εδώ 

Εάν θέλετε να δείτε το 3ο μέρος δείτε εδώ 

Εάν θέλετε να δείτε το 4ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 5ο μέρος δείτε εδώ  

Εάν θέλετε να δείτε το 6ο μέρος δείτε εδώ 

Εάν θέλετε να δείτε το 7ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 8ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 9ο μέρος δείτε εδώ 

Εάν θέλετε να δείτε το 10ο μέρος δείτε εδώ  

Εάν θέλετε να δείτε το 11ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 12ο μέρος δείτε εδώ     

Εάν θέλετε να δείτε το 13ο μέρος δείτε εδώ   

Εάν θέλετε να δείτε το 14ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 15ο μέρος δείτε εδώ 

Εάν θέλετε να δείτε το 16ο μέρος δείτε εδώ


Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails