Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 29ο (β μέρος- τελευταίο)

 

Πέρασε ένας χρόνος από τότε. Το μικρό μεγάλωνε κανονικά. Κι ο Παντελής συνέχιζε τη δουλειά του. Την παραμονή λοιπόν της εορτής των Εισοδίων, βγάζει από την ντουλάπα τους ένα κοστούμι, το γαμπριάτικό του, βρίσκει και καθαρό πουκάμισο και λέει στη σύζυγό του:

- Αύριο δεν θα πάω στο εργοστάσιο. Ετοίμασε και τα παιδιά και θα πάμε όλοι μαζί στην εκκλησία. 

- Μα θα σε απολύσουν, αν δεν πας στη δουλειά, του λέει διστακτικά εκείνη. 

- Ας πάμε κι ο Θεός βοηθός, απαντά εκείνος. 

Πήγαν στην εκκλησία και γύρισαν στο σπίτι χαρούμενοι. Υπήρχε όμως ανησυχία σε όλους για τον φόβο της άλλης ημέρας, εκτός από τον πατέρα, που ήταν ήρεμος. 

Ξημέρωσε η επόμενη μέρα και ο Παντελής πήγε στο εργοστάσιο. Τον περιτριγύρισαν οι συνάδελφοί του και του έλεγαν ειρωνικά:

- Μήπως από χθες δεν ήρθες γιατί έθαψες τη μάνα σου; Αυτό έλεγαν συνήθως, για να δικαιολογηθούν όσοι απουσίαζαν από τη δουλειά. 

Ο Παντελής δεν απάντησε. τους κοίταξε μόνο κι άρχισε να δουλεύει. Σε λίγο έρχεται ο Έλληνας Διευθυντής και με αυστηρό ύφος του λέει:

- Έλα αμέσως στο Γραφείο της Διευθύνσεως. Σηκώθηκε, έβαλε το σακάκι του κι ανέβηκε στο γραφείο του Άγγλου γενικού διευθυντή. Μπαίνει μέσα, χαιρετάει με ευγένεια και περιμένει. Αναλαμβάνει να κάνει την ανάκριση ο Έλληνας Διευθυντής. 

- Πού ήσουν χθες κι εγκατέλειψες τη δουλειά σου; τον ρωτάει.  

- Όπως ξέρετε, κύριε Διευθυντά, χθες ήταν μεγάλη εορτή για τους Έλληνες Ορθόδοξους. Ήταν τα Εισόδια της Θεοτόκου. Εγώ τιμώ και σέβομαι την Υπεραγία Θεοτόκο, γιατί στη ζωή μου και στην οικογένειά μου μας έχει προστατεύσει πολλές φορές. Θεωρώ χρέος μου να αφιερώνω κάθε χρόνο αυτή την ημέρα στην Παναγία και μαζί με την οικογένειά μου πήγαμε στην εκκλησία και την ευχαριστήσαμε για ένα θαύμα που 'έκανε σε μένα. 

Σηκώνει το δεξί χέρι του και λέει ότι από κάποιο ατύχημα κινδύνευσε να του το κόψουν από ψηλά και τελικά γλίτωσε. Και κάθε χρόνο πηγαίνει στην εκκλησία, για να ευχαριστήσει τον Θεό. 

Πέρσι μάλιστα την ίδια μέρα απέκτησε και έκτο παιδί. Και πήγε στην εκκλησία, για να ευχαριστήσει και γι' αυτό τον Θεό. Παραδέχθηκε ότι ήταν λάθος του που δεν τους το είχε πει από προχθές, και ζήτησε συγγνώμη. Ο Έλληνας Διευθυντής μετέφραζε στον Άγγλο Διευθυντή αυτά που έλεγε ο εργάτης του. Σηκώνεται όρθιος ο Άγγλος Διευθυντής τον κοιτάζει στα μάτια, μένει για μερικά λεπτά σιωπηλός και λέει στα Αγγλικά στον Έλληνα διευθυντή:

- Μην του κόψετε το χθεσινό ημερομίσθιο και κάθε χρόνο να του δίνετε άδεια, για να πηγαίνει τη μέρα αυτή στην εκκλησία και να εορτάζει τα θαύματα που του έκανε η Παναγία. 

Ο Παντελής ευχαρίστησε συγκινημένος τον Διευθυντή και πήγε στη δουλειά του. Το απόγευμα, όταν γύρισε στο σπίτι, είπε στη γυναίκα του τρισχαρούμενος:

- Παναγιώτα, η Παναγία έκανε πάλι το θαύμα της! Όχι μόνον δεν μου έκοψαν το ημερομίσθιο, αλλά φώτισε τον Διευθυντή να πάρει την απόφαση να έχει κάθε χρόνο την ημέρα της Παναγίας άδεια μετ' αποδοχών. Είδες, γυναίκα μου, τι ευλογία μας έστειλε η Παναγία μας με το έκτο παιδί που αποκτήσαμε; 

- Ήταν δώρο Της για το νέο μωρό μας, άντρα μου! Σκέψου, λοιπόν, πότε θα το βαφτίσουμε. Μεγάλη η Χάρη Της!

(Γεωργίου Γ. Ψαλτάκη, ... Κι έγινε το θαύμα, Το δράμα μιας μάνας, Αθήνα 2021, Εκδόσεις Σωτήρ).

                  Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 29ο (α μέρος)

Ο Παντελής με την πολύτεκνη οικογένειά του ζούσαν πριν από πολλά χρόνια σ' ένα χωριό της Φθιώτιδας. Άνεργος. Χτυπούσε πολλές πόρτες, για να βρει μια δουλίτσα, μα όλες τελικά έκλειναν. Πάντα περνούσε από την εκκλησία της Υπαπαντής να ανάψει το κεράκι του και να παρακαλέσει την Παναγία να βρει κάποια δουλειά. Πίστευε πολύ στην Παναγία, την είχε προστάτιδά του. Όταν η οικογένειά του παραπονιόταν για την οικονομική τους κατάσταση, εκείνος έλεγε:

- Υπομονή, η Παναγία δεν μας ξεχνά, θα μας βοηθήσει. 

Ο καιρός περνούσε και κάποτε η σύζυγος έμεινε έγκυος. Όλοι οι συγγενείς την πίεζαν να ρίξει το παιδί, με το επιχείρημα πώς θα το μεγαλώσει. 

- Μαζί με τα άλλα σου παιδιά θα πεθάνει και αυτό, της έλεγαν. 

Για το θέμα αυτό όμως ούτε συζήτηση δεν ήθελε το ανδρόγυνο. 

- Η Παναγία που φροντίζει για όλα, θα φροντίσει και γι' αυτό, απαντούσαν. 

Ο καιρός περνούσε, η φτώχεια και η δυστυχία χειροτέρευε. Ένα πρωί - ξημέρωνε η γιορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου - η σύζυγος ξυπνά τον άντρα της και του λέει: 

- Ειδοποίησε τη μάμμη, γιατί γεννάω. 

Σηκώνεται ο Παντελής, ανάβει το πετρογκάζ, βάζει μια κατσαρόλα με νερό επάνω και βρίσκει ένα σεντόνι άσπρο με δαντέλες που τους είχε δώσει η μάνα της για προίκα. Τότε κάποιος χτυπάει το παράθυρο του σπιτιού. 

- Ποιος να' ναι άραγε τέτοια ώρα; αναρωτιέται.

Πάει στο παράθυρο και ανοίγει το μάνταλο με φόβο. 

- Άνοιξε, του λέει μια αντρική φωνή, σε θέλω. 

Ανοίγει με επιφύλαξη και βλέπει τον γείτονά του, τον Γιώργη. 

- Μια εταιρεία πετρελαίων αγγλική θα πάρει υπαλλήλους και εργάτες. Έλα οπωσδήποτε μήπως φανείς τυχερός και σε πάρουν. 

Γυρνάει πίσω στο δωμάτιο και βλέπει τη γυναίκα του στο κρεβάτι. 

- Φεύγω, της λέει. Πάω να πω στη μάμμη να έλθει να σε βοηθήσει. 

Η μάμμη έμενε στην άκρη του χωριού. Τρέχει και την ξυπνάει, της δίνει το κλειδί του σπιτιού και της λέει:

- Πήγαινε αμέσως στη γυναίκα μου. Την έπιασαν οι πόνοι της γέννας. Θα ειδοποιήσω την κουνιάδα μου. Τα παιδιά κοιμούνται. 

Ενημέρωσε φεύγοντας και την κουνιάδα του για όλα και της είπε να ξυπνήσει τα παιδιά και να τα πάει στο σχολείο. Και έφυγε τρέχοντας για την εταιρεία πετρελαίων. 

Εκεί βλέπει πολύ κόσμο: άνδρες, γυναίκες, νέα παιδιά, μια τεράστια ουρά. Εν τω μεταξύ με τις φροντίδες της μάμμης γεννήθηκε ένα χαριτωμένο αγοράκι. Η κουνιάδα φρόντισε να ετοιμάσει το μεσημεριανό φαγητό των παιδιών που θα ερχόντουσαν από το σχολείο. 

Ο Παντελής ήλθε το απόγευμα στο σπίτι χαμογελαστός μ' ένα χαρτί στο χέρι. 

- Είδες, γυναίκα; της λέει. Σήμερα αποκτήσαμε ένα ακόμα αγοράκι και η Παναγία που γιορτάζουμε σήμερα τα Εισόδιά της μας βρήκε και δουλειά. Η Παναγία και πάλι μας βοήθησε. Μας χάρισε δυο δώρα!

(Γεωργίου Γ. Ψαλτάκη, ... Κι έγινε το θαύμα, Το δράμα μιας μάνας, Αθήνα 2021, Εκδόσεις Σωτήρ).

συνεχίζεται....

Καλημέρα σας! 

Καλή και ευλογημένη εβδομάδα δια των πρεσβειών της Θεοτόκου!

Φράσεις για προβληματισμό 85ο μέρος

Οι Ιουδαίοι νόμιζαν ότι τα έργα του Μωσαϊκού νόμου θα τους έσωζαν. Για να σωθεί όμως ο άνθρωπος, πρέπει να πιστεύσει με όλη του την ψυχή στον Κύριο, να εκτελεί δε και όλα όσα ο Κύριος έχει ορίσει και η Αγία Του Εκκλησία έχει κανονίσει. Θα εκκλησιάζεται λοιπόν ο πιστός τακτικά. Θα νηστεύει, εφόσον η υγεία του το επιτρέπει. Θα εξομολογείται στον πνευματικό, για να λαμβάνει συγχώρηση των αμαρτιών του, κ.λπ. Ας μας αξιώνει ο Κύριος να είμαστε οι άνθρωποι της ζώσης πίστεως και των καλών έργν (Κυριακοδρόμιο, τόμος 6ος, σελ. 57, εκδόσεις Σωτήρ). 

Στον περίφημο ρήτορα Ισοκράτη θέλησε κάποτε να μαθητεύσει κάποιος Καρίων. Ο Ισοκράτης δίσταζε να τον δεχθεί ως μαθητή του, γιατί ήταν φλύαρος, είχε γλώσσα ακυβέρνητη. Τελικά τον δέχθηκε ως μαθητή του, με τον όρο να πληρώνει διπλά δίδακτρα. Κι αυτό γιατί έπρεπε ο δάσκαλός του να τον διδάξει όχι μόνο πώς να μιλάει, αλλά και πότε να σιωπά, κάτι που απαιτούσε διπλό κόπο. Είναι δύσκολο το εγχείρημα, αλλά όχι ακατόρθωτο: "καιρός τοῦ σιγᾶν καί καιρός τοῦ λαλεῖν (Εκκλησ. γ, 7)". (Σπουδαία σκέψη)

Τέκνον, ἥμαρτες, μή προσθῇς μηκέτι καί περί τῶν προτέρων σου δεήθητι. Ὡς ἀπό προσώπου ὄφεως φεῦγε άπό ἁμαρτίας, ἄν γάρ προσέλθῃς δήξεται σε. ὀδόντες λέοντος οἱ ὀδόντες αὐτῆς ἀναιροῦντες ψυχάς ἀνθρώπων: Παιδί  μου, αμάρτησες. Μην προσθέσεις πλέον άλλες αμαρτίες. Και για τις προηγούμενές σου, παρακάλεσε τον Θεό να σε συγχωρήσει. Σαν να είναι μπροστά σου φίδι, φεύγε από την αμαρτία, διότι αν την πλησιάσεις, θα σε δαγκώσει. Σαν δόντια λιονταριού είναι τα δόντια της,  που φονεύουν ψυχές ανθρώπων (Σοφία Σειράχ κα, 1-2). 

Ξένια καί δῶρα ἀποτυφλοῖ ὀφθαλμούς σοφῶν καί ὠς φιμος ἐν στόματι ἀποτρέπει ἐλεγμούς: φιλοξενία και δώρα τυφλώνουν τα μάτια και των συνετών δικαστών και σαν φίμωτρο στο στόμα εμποδίζουν τους ελέγχους και τις επιτιμήσεις (Σοφία Σειράχ, κ, 29). 

Ο πλούσιος κατέληξε στον Άδη όχι διότι ήταν πλούσιος, αλλά προσκολλήθηκε στον πλούτο του και κυρίως (ως συνέπεια αυτού) διότι έδειξε σκληρότητα απέναντι στον Λάζαρο. Θεώρησε ότι την ευτυχία του τη δίνουν τα υλικά αγαθά, τα οποία θέλησε να απολαύσει μόνο με τους δικούς του ανθρώπους, χωρίς να δείξει τη στοιχειώδη ευσπλαχνία στον φτωχό, που ήταν παραπεταμένος έξω από την πόρτα του σπιτιού του (Σπουδαία σκέψη). 

Οὐκέτι ἐστέ ξένοι καί πάροικοι, ἀλλά  συμπολῖται τῶν ἁγίων καί οὐκέτι τοῦ Θεοῦ: Δια μέσω του Χριστού έγινε η προσέγγισή μας με τον Θεό. Άρα δεν είστε πλέον ξένοι και προσωρινοί κάτοικοι στη βασιλεία του Θεού, αλλά είστε συμπολίτες των αγίων και μέλη της οικογένειας του Θεού. Η γη κι ο ουρανός αποτελούν μια βασιλεία, μια οικογένεια, μια πολιτεία, στην οποία άρχοντας και κυβερνήτης είναι ο Θεός. Και οι πιστοί χριστιανοί είμαστε ζώντα κι ενεργά μέλη της επί γης Βασιλείας Του, της Εκκλησίας Του (Κυριακοδρόμιο, τόμος 6ος, σελ. 108, εκδόσεις Σωτήρ). 

Η χαρά καταστρέφει η λύπη, στις συμφορές δίνει υπομονή, στις προσευχές χάρη, στους κόπους και μόχθους ευφροσύνη, στην ευποιΐα ευθυμία, στη φιλοξενία στέγη, στους πενθούντες παρηγοριά, στις θλίψεις βοήθεια και συνδρομή, στην αγάπη στολισμό, στη μακροθυμία επιβράβευση (Όσιος Νείλος ο Ασκητής). 

Πάντοτε να θυμόμαστε τα λόγια του Χριστού: Στη Βασιλεία των ουρανών θα εισέλθει όχι αυτός που με επικαλείται και λέει απλώς "Κύριε, Κύριε", αλλά εκείνος που εφαρμόζει το θέλημα του πατρός μου, που είναι στους ουρανούς (Ματθ. ζ, 21). Κάποτε πρέπει να καταλάβουμε ότι τα φτωχά έργα της θρησκευτικότητας πρέπει να συνοδεύονται από εσωτερικό  βάθος πνευματικής ζωής, εξαγιασμένης καρδιάς, στην οποία κατοικεί ο Χριστός (Σπουδαία σκέψη). 

Ζωή χωρίς Χριστό δεν είναι ζωή. Πάει, τελείωσε. Αν δεν βλέπεις τον Χριστό σε όλα σου τα έργα και τις σκέψεις, είσαι χωρίς Χριστό. Όταν βρεις τον Χριστό, δεν θέλεις τίποτε άλλο, ησυχάζεις. Γίνεσαι άλλος άνθρωπος. Ζεις παντού, όπου υπάρχει ο Χριστός. Έχεις τη χάρη και μπορείς να τα υποφέρεις όλα για τον Χριστό. Όταν έλθει ο Χριστός στην καρδιά σου, η ζωή αλλάζει. Όταν μπει ο Χριστός στην καρδιά, τα πάθη εξαφανίζονται (Όσιος Πορφύριος). 

Καλημέρα σας! 

Καλή και ευλογημένη εβδομάδα δια των πρεσβειών του αγίου Φιλίππου!

Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 28ο (β μέρος-τελευταίο)

 

- Είναι το μόνο φάρμακο σ' αυτές τις περιπτώσεις η μυστηριακή ζωή. Σου μιλώ από προσωπική πείρα. Αν θέλεις να σταθείς όρθια στη μεγάλη συμφορά που σε βρήκε, το μυστικό είναι να ανοίξεις την καρδιά σου στον Θεό, Να εκκλησιάζεσαι, να εξομολογείσαι, να κοινωνάς και συγχρόνως να επισκέπτεσαι μαζί με άλλες γυναίκες της ενορίας σου, φτωχούς, πονεμένους κι αρρώστους. Αυτό θα γεμίζει τη ζωή σου και θα δώσει άλλο, σπουδαίο νόημα στην κάθε μέρα σου. Θα νιώθεις ευτυχισμένη, ακόμα κι αν είσαι φτωχή. "Όταν δείχνετε αγάπη σ' όσους έχουν ανάγκη, δείχνετε κατ' ουσίαν αυτή την αγάπη σ' Εμένα", μας είπε ο Ιησούς Χριστός. Τ' ακούς, Μαρία μου; Υπάρχει σπουδαιότερο πράγμα απ' αυτό;

- Τ' ακούω και μ' αρέσουν πολύ αυτά που μου λες. Με τον Θοδωρή όμως τι κάνουμε τώρα; Μπορείς να μου υποδείξεις κάτι;

- Αγαπούσε την Παναγία; 

- Βεβαίως! Δεν βλασφημούσε ποτέ. 

- Θα συνεννοηθώ με τον ιερέα του Νοσοκομείου να κάνουμε Ευχέλαιο ή ό, τι μας προτείνει εκείνος. 

Η Αγγελική έκανε τις σχετικές συνεννοήσεις. Έγινε για τον άρρωστο το μυστήριο του Ευχελαίου. Παραβρέθηκαν κι οι δυο φίλες της Αγγελικής, η Αγάθη κι η Βασιλική. Η μητέρα του αρρώστου, με τη βοήθεια της Αγγελικής, εξομολογήθηκε και κοινώνησε την πρώτη Κυριακή μετά το Ευχέλαιο. Ένιωθε πλέον ξεκούραστη ψυχικά, άλλος άνθρωπος. Με τις ελπίδες της στηριγμένες πια στον Θεό της αγάπης.

 Δυο φορές μάλιστα μετά το Ευχέλαιο το παιδί της χαμογέλασε, καθώς το ασπαζόταν. Είκοσι μέρες μετά την τέλεση του Ευχελαίου, η ψυχή του Θοδωρή αποχαιρέτισε τα εγκόσμια. Τον έθαψε δακρυσμένη, αλλά ήρεμη η μάνα του, με τη συμπαράσταση των τριών, πιστών γυναικών, που δεν την άφηναν ποτέ πλέον μόνη της. Η αγάπη τους μάλιστα τη συγκίνησε τόσο πολύ, ώστε σύντομα προστέθηκε κι αυτή στη συντροφιά τους. Έτρεχε μαζί τους, όπου φτωχός κι άρρωστος, όπου εγκαταλειμμένος κι ανήμπορος. και βοηθούσε με όλη της την καρδιά. Ένιωθε πλέον κι αυτή ευτυχισμένη δοξάζοντας τον Θεό. 

(Γεωργίου Γ. Ψαλτάκη, ... Κι έγινε το θαύμα, Το δράμα μιας μάνας, Αθήνα 2021, Εκδόσεις Σωτήρ).

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!