Όπως το ίδιο νερό της βροχής στο μεν κρίνο δίνει το ωραίο λευκό χρώμα, ενώ στο τριαντάφυλλο το ωραίο κόκκινο και γενικά σ' όλα τα άνθη το διαφορετικό τους χρώμα, κατά τον ίδιο τρόπο το Άγιο Πνεύμα "διαιρεῖ τά χαρίσματα καθώς βούλεται"., αρκεί ο άνθρωπος "νά δίνει ἑαυτόν καί τά ἑαυτοῦ πάντα τῷ Πνεύματι". Τότε η ψυχή του ανθρώπου μεταβάλλεται σε "κῆπον μεθύοντα παντείοις ἄνθεσι", δηλαδή στολισμένος με όλες τις αρετές (Σπουδαία σκέψη). Ἡ μέν ἰατρική τήν ὑγίειαν, ἡ δέ γυμναστική τήν εὐεξίαν τῷ σὠματι ἐντίθησι: η ιατρική αφενός συμβάλλει στην υγεία του σώματος, η γυμναστική αφετέρου προσφέρει ευεξία στο σώμα (Πλούταρχος).
Εἰς τελειότητα τοῦ ἀνθρώπου τρία δεῖ συνδραμεῖν: φύσιν, μάθησιν καί ἄσκησιν: στην τελειοποίηση του ανθρώπου τρία πράγματα πρέπει να βοηθήσουν: η φύση, η μάθηση και η άσκηση (Πλούταρχος). Μή ἀστόχει γυναικός σοφῆς καί ἀγαθῆς, ἡ γάρ χάρις αὐτῆς ὑπέρ τό χρυσίον: μην παρατρέξεις και μην αστοχήσεις να εκλέξεις ως σύζυγό σου γυναίκα συνετή και ενάρετη, διότι η χάρη και η γοητεία των αρετών της είναι μεγαλύτερη από την αξία του χρυσού (Σοφία Σειράχ, ζ, 15).
Να παντρέψεις με προσοχή τη θυγατέρα σου και με ιδιαίτερη φροντίδα και θα έχεις τακτοποιήσει τότε μεγάλη υπόθεση και σοβαρό ζήτημα του οίκου σου και χάρισέ την σε άνδρα συνετό και φρόνιμο (Σοφία Σειράχ, ζ, 25). Λάρυγξ γλυκύς πληθυνεῖ φίλους αὐτοῦ: ο άνθρωπος που είναι γλυκός στα λόγια του θα πληθύνει τους φίλους του (Σοφία Σειράχ, στ, 5).
Φίλος πιστός σκέπη κραταιά, ὁ δέ εὑρὠν αὐτόνεὗρε θησαυρόν: ο πιστός φίλος είναι σκεπή και προστασία ισχυρή, αυτός δε που βρήκε τέτοιον φίλο βρήκε πολύτιμο θησαυρό (Σοφία Σειραχ στ, 14). Μή ὐστέρει ἀπό κλαιόντων καί μετά πενθούντων πένθησον. Μή ὄκνει ἐπισκέπτεσθαι ἄρρωστον, ἐκ γάρ τῶν τοιοῦτων ἀγαπηθήσῃ. Ἐν πᾶσι τοῖς λόγοις σου μιμνήσκου τά ἔσχατά σου καί εἰς τόν αἰῶνα οὐχ ἁμαρτήσεις: Μη λείψεις από εκείνους που κλαίνε και πένθησε κι εσύ με εκείνους με εκείνους που πενθούν. Να μη βαριέσαι και να μην αμελείς να επισκέπτεσαι άρρωστο, διότι από αυτά τα έργα θα γίνεις αγαπητός, Σε όλα τα λόγια σου και τις πράξεις σου να θυμάσαι τα τέλη της ζωής σου και δεν θα αμαρτήσεις ποτέ (Σοφία Σειράχ ζ, 34-36).
Όταν ρωτήθηκε ο Κανάρης για το μυστικό επιτυχίας της πυρπόλησης της Τουρκικής ναυαρχίδας στις 6-7 Ιουνίου 1822, έδειξε απλώς το μέρος της καρδιάς και είπε: "Να, το μυστικό που έχουμε, κρυμμένο εδώ. Πίστη στον Θεό και αγάπη στην πατρίδα είναι το μυστικό μας..." Πολεμάς να στυλώσεις, Κυβερνήτη, με τα καράβια και με τα φουσάτα της πολιτείας το σαλευόμενο σπίτι. Του κάκου ιδρώνεις, έμπα σ' άλλη στράτα. Τον νου μας πρώτα στύλωσε και χτίσε και πρώτα απ' όλα αλφαβητάρι κράτα. Δάσκαλος γίνε, αλήθεια, αν ήρωας είσαι (Κωστής Παλαμάς).
Να είστε ευγενικοί με τους ανθρώπους, γιατί ο καθένας έχει τον δικό του πόλεμο, μάχη και απώλειες. Ζήστε απλά, αγαπάτε απλόχερα, νοιαστείτε για τις ανάγκες των άλλων. Να μιλάτε αργά... Αφήστε τα υπόλοιπα στον Θεό (Άγιος Λουκάς Συμφερουπόλεως). Πριν χαράξεις το μέλλον, μελέτησε το παρελθόν (Σπουδαία σκέψη).
Η Πόλη μας δεν έπεσε. Σαν σπόρος θάφτηκε στη γη σε πετρωμένο χώμα, που κάποτε θα έρθει βροχή, της Παναγιάς το δάκρυ. Και θα φυτρώσει πιο τρανή, θα ζήσει στους αιώνες και με φωνή πιο δυνατή μαζί με τους αγγέλους θα ψάλλουμε στην Εκκλησιά την Άγια, τη Μεγάλη, το "Χαῖρε" στην Παντάνασσα, την ένδοξη κυρά μας (Σταύρος Μπαλογιάννης).
Σε νιώθω στης ζωής το κάθε βήμα στην ανθοστόλιστη τ' Απρίλη γη, μες στο αφρογάλανο το κύμα μες στη ροδολουσμένη αυγή. Σε νιώθω στις νυχτερινές μου ώρες, όταν των άστρων τα μυστήρια μελετώ, όταν μες στις ουράνιες τις χώρες τον φωτεινό Σου θρόνο αναζητώ. Σε κάθε επίσημη στο σπίτι μας ημέρα ή σε γιορτές ή σε χαρές ή σε σκηνές του πένθους θλιβερές Σε νιώθουμε ανάμεσά μας σαν πατέρα (Αριστομένης Προβελέγγιος, Προς τον Θεό).
Άχρηστα και σκοτεινά καταντούν τα ανθρώπινα μάτια, όταν δεν υπάρχει απέξω το φως, άχρηστος και σκοτεινός ο νους, όταν δεν έχει τον φωτισμό του Θεού. Ο ανθρώπινος βίος είναι μια πορεία σε άγνωστα και επικίνδυνα μέρη, γεμάτη κόπους, ανησυχίες, πειρασμούς και κινδύνους, θλίψεις.
Για να βαδίσουμε με ασφάλεια χρειαζόμαστε μια καθοδήγηση, έχουμε ανάγκη από ανάλογο φως. Το φως λοιπόν αυτό μόνο ο Θεός είναι σε θέση να μας το δώσει. Πρέπει όμως να θέλουμε και να ζητάμε το φως και την καθοδήγηση του Θεού. Όπως μας στέλνει καθημερινά το φως της ημέρας, παρόμοια πρέπει να Του ζητάμε να μας στέλνει και τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, για να γνωρίζουμε το θέλημά Του, για να διακρίνουμε το κακό από το καλό, για να προφυλασσόμαστε από την αμαρτία, για να κάνουμε το καλό (Σπουδαία σκέψη).
Στα δικαστήρια δεν οδηγούνται όλοι οι ένοχοι κι οι εγκληματίες. Πολλοί από αυτούς, με την πανουργία τους και με τη βοήθεια διαφόρων προσώπων, καταφέρνουν να ξεφύγουν τη δίκη, να αποφύγουν την τιμωρία των ανθρώπων. Αλλά από το δικαστήρια του Χριστού δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς, όσο πανούργος και δυνατός κι αν είναι. Είναι ο παντοδύναμος κριτής που θ' αποδώσει με δικαιοσύνη στον καθένα κατά τα έργα αυτού. Ενώπιόν Του θα λογοδοτήσουν και θ' απολογηθούν όλοι ανεξαιρέτως. Κι η κρίση εκείνη θα σημάνει την αιώνια ζωή κι ευτυχία του ανθρώπου ή αντιθέτως την αιώνια καταδίκη και δυστυχία (Σπουδαία σκέψη).
Ο σαρκωμένος Υιός και Λόγος προσεύχεται στον αγέννητο Πατέρα. Παρακαλεί για τους Αποστόλους Του και τους κατοπινούς μαθητές Του. Να φτάσουν οι μαθητές και οι Απόστολοι του Κυρίου, να φτάσουμε κι εμείς, οι σημερινοί μαθητές στη γνώση του αληθινού Θεού "ἵνα γινώσκωσί σε τόν μόνον ἀληθινόν Θεόν καί ὅν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν (Ιω. ιζ, 3)". Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!
