Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

Τεχνολογική εποχή και έφηβοι


Πολλές φορές αναρωτιέμαι τι μπορεί να δώσει ένας εκπαιδευτικός με συνείδηση στη σημερινή νεολαία; Ποιο είναι εκείνο το συναίσθημα που μπορεί να μεταλαμπαδεύσει -και όχι μόνο τη γνώση-ώστε να κερδίσει την αγάπη των παιδιών και να τα ευαισθητοποιήσει στη χάραξη ενός μελλοντικού δρόμου;

Πρέπει να πω, από προσωπική εμπειρία ότι οι μαθητές μου είναι ενεργητικοί και αεικίνητοι με τη γνώση, αλλά όχι με τη ζωή τους. Δεν έχουν πάντα ενδιαφέροντα που θα τους κάνουν να θέσουν στόχους. Κι όταν κάποτε τους ρώτησα ποια είναι η άποψή τους για τη ζωή και πώς νιώθουν,οι απαντήσεις που εισέπραξα είναι: Βαριόμαστε!Όλα στη ζωή είναι βαρετά! Τόση κενότης λοιπόν;

Σκέφτομαι λοιπόν και απορώ αν πολλές φορές τα παιδιά έχουν ζωή ή την κυνηγούν και την ψάχνουν. Ή μήπως την έχουν ήδη εξασφαλίσει και είναι επαναπαυμένα από τις οικογένειές τους και δεν προσπαθούν καν; Μήπως η σύγχρονη οικογένεια είναι φειδωλή πλέον στη συζήτηση με τα μέλη της ή ίσως δεν υπάρχει χρόνος και διάθεση για συζήτηση ανάμεσα σε γονείς και παιδιά;

Νομίζω πως η νεολαία στον 21ο αιώνα διανύει μια από τις δυσκολότερες εποχές στη ζωή του ανθρώπου. Νέοι με απουσία για ζωή, νέοι που δεν έχουν όνειρα, νέοι που μεγαλώνουν με ήδη σκοτωμένα όνειρα, νέοι χωρίς διάθεση να συνεχίσουν να ελπίζουν.

Η τεχνολογική εποχή μήπως μεγαλούργησε στην ανάπτυξη της επικοινωνίας μέσω Η/Υ και τερατούργησε στην ανατροφή και τα ενδιαφέροντα των εφήβων;

2 σχόλια:

ANAZHTHΣH είπε...

Καλώς βρεθήκαμε συναδέλφισσα!
Πιστεύω πως δεν έχουν χαθεί όλα ακόμη.Φτάνει να υπάρξουν άνθρωποι που θα κρατήσουν το όραμα ζωντανό...Καλή συνέχεια.

ΑΝΘΗ είπε...

Να είσαι καλά, συναδέλφισσα! Χαίρομαι αν υπάρχουν ακόμα φωνές ελπίδας κι όχι σειρήνες απογοήτευσης! Ιχνηλατώ ακόμα το μυστικό εκείνο μονοπάτι που κρατάει τα οράματα ζωντανά! Να είσαι καλά!

Related Posts with Thumbnails