Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

Ιστορία των νομισμάτων Β'










Αντίστοιχα με τα σπαθιά και τα ψάρια στην Κίνα, χρησιμοποιούνταν στη μινωική Κρήτη και στις Μυκήνες, αλλά και στην Αίγυπτο παλαιότερα, τα χάλκινα ή ορειχάλκινα τάλαντα ως μονάδα βάρους και πληρωμής. Πρόκειται για κομμάτι μετάλλου με βάρος περί τα 25 κιλά που έχει το σχήμα προβιάς βοδιού, από την οποία έχουν αποκοπεί κεφάλι και ουρά. Είναι προφανές ότι, σε όλες αυτές τις περιπτώσεις τα συγκεκριμένα προϊόντα αποτελούσαν προγενέστερα μέσα πληρωμής και η μορφή τους διατηρήθηκε στις χάλκινες κατασκευές για να συσχετίζονται με την παλαιότερη ιδιότητά τους. Στα ομηρικά έπη αναφέρεται ως μέτρο αξίας και μέσο πληρωμής ο βούς, το βόδι. Τα χάλκινα όπλα του Διομήδη έχουν εννεάβοια αξία, ο ευκατάστατος ήταν πολυβούτης, ο φτωχός αβούτης.

Το πρώτο μεταλλικό χρήμα παρουσιάστηκε στο χώρο της Μεσογείου γύρω στο 2000 π.Χ. Ήταν μικροσκοπικές παραστάσεις ζώων από μπρούντζο. Τα πρώτα νομίσματα κατασκευάστηκαν από τους Λύδιους περίπου μεταξύ του 650 και του 620 π.Χ. για την πληρωμή μισθών σε στρατιώτες. Από τεχνικής πλευράς, αυτά τα νομίσματα ήταν σβώλοι από ρινίσματα ηλέκτρου (φυσικό κράμα χρυσού και αργύρου) με βάρος περίπου 8 g, οι οποίοι είχαν συσσωματωθεί σε κατάλληλη θερμοκρασία. Από το έτος 620 π.Χ. έφεραν αυτοί οι σβώλοι στη μία πλευρά τους τη βασιλική σφραγίδα ή διάφορες χαράξεις. Αρχικά η πίσω πλευρά είχε μόνο ένα βαθούλωμα, στο οποίο προσαρμοζόταν μια λαβή για να «κτυπάει» ο τεχνίτης εύκολα τη σφραγίδα στην μπροστινή πλευρά. Αργότερα έφεραν τα λυδικά νομίσματα χαράξεις και στις δύο πλευρές, σταδιακά κυκλοφόρησαν δε νομίσματα με διαφορετικές αξίες και διαφοροποιημένα ως προς το μέγεθος.

Στην Αθήνα εισήχθη η δραχμή τον 7ο αιώνα π.Χ. από τον βασιλιά του 'Αργους Φείδωνα. Μέχρι το έτος 400 π.Χ. είχε διαδοθεί σταδιακά η χρήση νομισμάτων σε όλο τον ελληνόφωνο χώρο και είχε παρακμάσει έτσι τελείως το ανταλλακτικό εμπόριο. Δεν υπήρχε όμως ποτέ ένα ενιαίο νομισματικό σύστημα, αλλά συγκεκριμένα νομίσματα δέσποζαν σε ευρύτερες οικονομικές και πολιτικές περιοχές. Με την πάροδο του χρόνου επεκράτησαν τελικά στον ελληνικό χώρο το αττικό τετράδραχμο με βάρος 17 γραμμαρίων και νομίσματα με πολλαπλάσια αξία. Σε αντιστοιχία με τα αθηναϊκά νομίσματα έθεσαν σε κυκλοφορία τετράδραχμα και άλλες πόλεις, όπως π.χ. η Νάξος της Σικελίας περί το 430 π.Χ., με απεικόνιση του Διονύσου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails