Υποδιαίρεση της δραχμής ήταν ο οβολός, με αξία ίση με το ένα έκτο της δραχμής. Η λέξη οβολός προέρχεται από το αρχαίο οβελός, που σημαίνει τη σημερινή σούβλα. Έξι σούβλες, όσες πιάνει μαζί μια ανδρική χούφτα, αποτελούσαν παλαιότερα μονάδα πληρωμής. Η παράσταση βασιλέων και ηγεμόνων στα νομίσματα άρχισε αργότερα, κατά τους αλεξανδρινούς χρόνους και διατηρείται μέχρι των ημερών μας. Κυριότερο υλικό κατασκευής νομισμάτων ήταν ο άργυρος και μόνο για νομίσματα μικρής αξίας αξιοποιήθηκε με την πάροδο του χρόνου ο χαλκός.
Τα πρώτα ρωμαϊκά νομίσματα δημιουργήθηκαν τον 3ο αιώνα π.Χ. και ήταν, τα μικρά σφυρήλατα από χαλκό και μπρούντζο, τα μεγάλα χυτά (aes grave) με βάρος μία ρωμαΙκή libra (~327 g). Τα πρώιμα ρωμαϊκά νομίσματα είχαν στη μία πλευρά μία απεικόνιση της πλώρης πλοίου και στην άλλη πλευρά κάποια θεότητα. Το πρώτο αργυρό νόμισμα της Ρώμης κυκλοφόρησε περί το 269 π.Χ., αλλά η μαζική παραγωγή ασημένιων νομισμάτων, τα δηνάρια (denarius), άρχισε από το 187 π.Χ. Ο Ιούλιος Καίσαρ ήταν ο πρώτος ηγεμόνας που αποτυπώθηκε σε νόμισμα εν ζωή.
Στα αυτοκρατορικά χρόνια κυκλοφόρησαν νομίσματα χρυσά (aureus), αργυρά (denarius), ορειχάλκινα (sestertius, dupondinus) και χάλκινα (as). Με τις συνεχείς εναλλαγές των αυτοκρατόρων αποσταθεροποιήθηκε το νομισματικό σύστημα της Ρώμης ενώ, με το διαχωρισμό του κράτους σε δύο τμήματα, το ανατολικό κράτος, Βυζάντιο, ανέπτυξε μία αυτοτελή νομισματική δημιουργία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου