Δόξα ή ντροπή έρχεται στον καθένα μας από το τι λέγει. Και η γλώσσα του ανθρώπου, η ασυγκράτητη και απρόσεκτη, γίνεται αιτία της πτώσεως και καταστροφής του. Πρόσεχε να μην χαρακτηρισθείς ψιθυριστής και κρυφός κατήγορος των άλλων και να μην στήσεις ενέδρες και παγίδες με τη γλώσσα σου. Διότι στον κλέφτη που κρυφά αφαιρεί αυτά που ανήκει στον πλησίον και στον ψιθυριστή, ανήκει η ντροπή και η ανυποληψία, όπως και στον δόλιο, που έχει διπλή και υποκριτική γλώσσα (Σοφία Σειράχ ε, 13-14). Ύψη δεν ξέρω δίχως κόπους να ανεβαίνουν. Ξεκούραστα μονάχα κατεβαίνουν (Σπουδαία σκέψη).
Ἀχάριστον ευεργετεῖν καί νεκρόν μυρίζειν, ὄφιν τρέφειν καί πονηρόν εὐεργετεῖν, ταὐτόν ἐστιν: τομνα ευεργετεί κάποιος αχάριστο και να αλείφει με μύρο νεκρό, είναι το ίδιο πράγμα με το να τρέφει φίδι και να ευεργετεί πονηρό (Πλούταρχος). Ἀτυχοῦντι μή ἐπιγέλα: στον άνθρωπο που του συμβαίνουν διάφορες ατυχίες, να μη γελάς (Πλούταρχος).
Ἦθος ἀνθρώπου ψευδοῦς ἀτιμία, καί ἡ αἰσχύνη αὐτοῦ μετ' αὐτοῦ ἐνεδελεχῶς: ο χαρακτήρας του ανθρώπου που λέγει ψέματα είναι ανυπόληπτος και περιφρονημένος και η καταισχύνη θα είναι συνεχώς παντοτινός σύντροφός του (Σοφία Σειράχ, κ, 26).
Αν δεν μπορείς να γίνεις λεωφόρος, γίνε ένας χωματόδρομος ή έστω ένα μονοπάτι! Αν δεν μπορείς να γίνεις ήλιος, γίνε φεγγαράκι ή έστω ένα αστεράκι! (Σπουδαία σκέψη). Όλοι με κατηγορούνε κι όλοι με περιφρονούνε κι έλιωσα σαν το κερί. Μα σαν πεθάνω, θα το δείτε, θε να πούνε πέθανε το πιο καλό παιδί (Από τη λαϊκή θυμοσοφία).
Ό, τι είναι αντικείμενο της πίστης δεν μπορεί να είναι αντικείμενο της λογικής και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να υποταχθεί σ' αυτή (Φανούριος Γ. Παπαδημητράκης, Σκέψεις του Blaise Pascal). Ἐν ὅλη καρδἰᾳ δόξασον τόν πατέρα σου καί μητρός ὠδίνας μή ἐπιλάθῃ· μνήσθητι ὅτι δι' αὐτῶν ἐγεννήθης, καί τί ἀνταποδώσεις αὐτοῖς καθώς καί αὐτοί σοι; : με όλη σου την καρδιά να τιμήσεις και να δείξεις σεβασμό στον πατέρα σου και να μη λησμονήσεις τους πόνους που δοκίμασε η μητέρα σου, όταν σε γεννούσε. Να θυμηθείς ότι γεννήθηκες δια των γονέων σου και τι θα ανταποδώσεις για όσα αυτοί έκαναν για σένα; (Σοφία Σειράχ ζ, 27-28).
Ξυλοδεσιά στερεά, προσαρμοσμένη μέσα στην οικοδομή, σε καιρό σεισμού δεν θα διαλυθεί. Έτσι και μια καρδιά στηριγμένη πάνω σε καλή και ώριμη απόφαση, δεν θα δειλιάσει σε καμιά περίσταση. Καρδιά που είναι στερεωμένη σε διάνοια, που σκέφτεται και αποφασίζει συνετά, μοιάζει προς στολισμό με αμμοκονίαμα πάνω στον τοίχο με πέτρες πελεκημένες και ομαλές (Σοφία Σειράχ κβ, 16-17).
Τέκνον, τήν ζωήν τοῦ πτωχοῦ μή ἀποστερήσῃς καί μή παρελκύσῃς ὀφθαλμούς ἐπιδεεῖς: παιδί μου, μην αποστερήσεις τον πτωχό από τα αναγκαία για τη συντήρηση της ζωής του και μην αποφύγεις να κοιτάξεις μάτια που, λόγω ανάγκης, είναι στραμμένα σε σένα ικετευτικά (Σοφία Σειράχ, δ, 1). Ὅσῳ μέγας εἶ, τοσούτῳ ταπείνου σεαυτόν, καί ἔναντι Κυρίου εὑρήσεις χάριν: Όσο πιο μεγάλος είσαι, τόσο περισσότερο ταπείνωσε τον εαυτό σου και ενώπιον του Κυρίου θα βρεις χάρη (Σοφία Σειράχ γ, 18).
Ὅς ἄν θέλῃ γενέσθαι μέγας ἐν ὐμῖν, ἔσται ἠμῶν διάκονος: όποιος θέλει να γίνει μεγάλος ανάμεσά σας, πρέπει να είναι υπηρέτης σας και να προσπαθεί να γίνεται εξυπηρετικός στους άλλους (Κατά Μάρκον, ι, 43).
"Τί ἐστε σκυθρωποἰ;", γιατί είστε σκυθρωποί; Αν ο αναστημένος Χριστός βαδίζει και το χώμα βγάζει τριαντάφυλλα, πώς είναι δυνατόν να περπατά δίπλα μας και αγκάθια να τρυπούν ακόμα τις ψυχές μας; Μετά την ανατολή Του από τον τάφο, θα είναι μαζί μας όλες τις ημέρες της ζωής μας μέχρι τη συντέλεια του κόσμου. "Μεῖνον μεθ' ἡμῶν, Κύριε". "Χριστός Ἀνέστη, Ἀληθῶς Ἀνέστη". "Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε" (Αρχιμ. Αποστόλου Τσολάκη, Μίλησέ μου, Χριστέ, εκδόσεις Σωτήρ).
Το ευαγγελικό ανάγνωσμα των Μυροφόρων ευωδιάζει από τα μύρα της αγάπης των γυναικών κι από την αρετή των αγίων Αποστόλων. Τον αγάπησαν με όλη τους την καρδιά και Εκείνος αναγέννησε την ύπαρξή τους με το Άγιο Πνεύμα. Να τους μιμηθούμε. Να κηρύττουμε με τη θεάρεστη ζωή μας και τον λόγο μας την αγάπη του Θεού και τη δύναμη της Αναστάσεως (Σπουδαία σκέψη). Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!
Ας είναι ευφρόσυνος και δημιουργικός ο μήνας Ιούνιος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου