Φράσεις για προβληματισμό 75ο μέρος

Η ανάσταση του Λαζάρου είναι η καταλυτική απάντηση προς κάθε εποχής σκεπτικιστές που ρωτούν "γιατί ο Χριστός δεν ικανοποιούσε το αίτημα των Εβραίων να κατεβεί από τον Σταυρό, για να πιστέψουν". Αν είχαν διάθεση να πιστέψουν, τους αρκούσε να επισκεφθούν και να κουβεντιάσουν με τον Λάζαρο και τους άλλους κατοίκους της Βηθανίας, όπου πριν μια εβδομάδα ο Χριστός τον ανέστησε μπροστά τους, τετραήμερο νεκρό! (Σπουδαία σκέψη). 

Η Κυριακή των Βαΐων είναι ημέρα πανηγυρική μέσα στο κατανυκτικό Τριώδιο και στα πρόθυρα της Μεγάλης Εβδομάδας. Ο Κύριος εισέρχεται θριαμβευτικά στην Ιερουσαλήμ. "Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνὀματι Κυρίου". Σείεται η πόλις από το "Ὠσαννά" του λαού. Καιτο αποστολικό ανάγνωσμα μας προτρέπει να χαιρόμαστε. "Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε (Φιληππ. δ, 4-9)". Να χαιρόμαστε και να προέρχεται αυτή η χαρά από τη βαθιά μας ένωση με τον Κύριο Ιησού Χριστό. Ημέρα θριάμβου και χαράς, διότι από τον θάνατό Του πήγασε η λύτρωσή μας. Από τον θάνατό Του η ζωή μας (Σπουδαία σκέψη). 

Ελπίδα είναι σαν να έχει κανείς τον θησαυρό πριν να τον αποκτήσει, γιατί ελπίζει με βεβαιότητα ότι θα τον αποκτήσει. Η ελπίδα χαρίζει ανάπαυση από τους κόπους του πνευματικού αγώνα. Δίνει φτερά στον αγώνα μας. Σε κάθε περίπτωση, η ελπίδα μας είναι ανίκητη, είναι άπειρη, θεϊκή, αθάνατη (Σπουδαία σκέψη). 

Παιδί μου, υποστήριξε και βοήθησε τον πατέρα σου κατά τα γεράματά του και μη λυπήσεις αυτόν σε όλη σου τη ζωή. Κι αν ακόμη οι διανοητικές του δυνάμεις καταπέσουν, να είσαι συμπαθής και υπομονετικός απέναντί του και μη τον περιφρονήσεις στον καιρό που εσύ θα είσαι στην ακμή της ηλικίας σου... Η στοργική και η γεμάτη ευσπλαχνία και έλεος συμπεριφορά σου αυτή προς τον πατέρα σου δεν θα λησμονηθεί από τον Θεό (Σοφία Σειράχ γ, 12-16). 

Εάν υπάρχει αμαρτία, υπεύθυνος για αυτήν είναι μόνο ο άνθρωπος κι όχι ο Θεός. Αυτός εξ' αρχής δημιούργησε τον άνθρωπο και τον άφησε στην εξουσία της δικής του εκλογής και αποφάσεως. Πλησίον σου έβαλε φωτιά και νερό. Όπου θέλεις εσύ θα απλώσεις το χέρι σου. Ενώπιον των ανθρώπων είναι η ζωή και ο θάνατος και ό, τι από τα δυο θα θελήσει ο καθένας τους, θα δοθεί σ' αυτόν... Οι οφθαλμοί Του είναι προσηλωμένοι σ' εκείνους που Τον φοβούνται και τον σέβονται και Αυτός γνωρίζει καλά κάθε έργο ανθρώπου (Σοφία Σειράχ, ιε, 14-20). 

Δεν είναι οι θλίψεις η αληθινή συμφορά, αλλά η αμαρτία. Τίποτε δεν είναι φοβερό από τα ανθρώπινα δεινά παρά μόνο η αμαρτία. Ούτε η φτώχεια, ούτε η αρρώστια, ούτε η προσβολή, ούτε η περιφρόνηση, ούτε ο εξευτελισμός, ούτε αυτό που θεωρείται ότι είναι το χειρότερο των κακών, δηλαδή ο θάνατος. Διότι δια κείνους που τα αντιμετωπίζουν κατά Θεόν, αυτά είναι μόνο ονόματα, ονόματα συμφορών, χωρίς πραγματικό περιεχόμενο. Η αληθινή όμως συμφορά είναι το να προσκρούσει κανείς στον Θεό και να κάνει κάτι που δεν αρέσει σ' Αυτόν (Ιωάννης Χρυσόστομος, Εις ανδριάντος ομιλία Ε). 

Ἑκουσίως γάρ ἁμαρτανόντων ἡμῶν μετά τό λαβεῖν τήν ἐπίγνωσιν τῆς ἀληθείας, οὐκέτι περί ἁμαρτιῶν ἀπολείπεται θυσία, φοβερά δέ τις ἐκδοχή κρίσεωςκαί πυρός ζῆλος ἐσθίειν μέλλοντος τούς ὐπεναντίους: είναι ανάγκη να προτρέπετε και να ενισχύετε ο ένας τον άλλον. Διότι, όταν θεληματικά και με διάθεση αποστασίας αμαρτάνουμε, ενώ ήδη με το κήρυγμα του Ευαγγελίου έχουμε αποκτήσει επίγνωση της αλήθειας, δεν απομένει πλέον καμιά άλλη θυσία για τη συγχώρηση των αμαρτιών μας, ούτε άλλος σταυρικός θάνατος, για να μας σώσει (Προς Εβραίους, ι, 26-27). 

Χαῖρε αὐγή μυστικῆς ἡμέρας: είναι ένας στίχος από τον Ακάθιστο Ύμνο. Η Υπεραγία Θεοτόκος είναι αυτή που προμηνύει ότι η ημέρα που χαράζει φέρνει μαζί της κάτι απροσμέτρητα πιο μεγάλο και πιο παράδοξο από όλα τα ανθρώπινα γεγονότα και μεγέθη που μπορεί να χωρέσει η κάθε ημέρα ή ο ιστορικός χρόνος. Ήρθε για να φέρει μυστικά τον Θεό στη γη. Ήρθε για να ανοίξει στον Θεό το δρόμο, για να συναντήσει το πλάσμα του. Ήρθε για να φέρει την ολόφωτη ημέρα, που ο άνθρωπος θα δει το φως της θεογνωσίας ή ψηλά στην κορυφή του Θαβώρ ή στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ (Η Δράση μας, αρ. τεύχους 578/2020). 

Μἠ ζήτει παρά Κυρίου ἡγεμονίαν, μηδέ παρά βασιλέως καθέδραν δόξης: μη ζητάς από τον Κύριο εξουσία και ηγεμονία επάνω στους ομοίους σου, ούτε από τον βασιλιά θέση και αξίωμα τιμητικό και ένδοξο (Σοφία Σειράχ, ζ, 4).

Μήν ὀλιγοψυχήσῃς ἐν τῇ προσευχῇ σου καί ἐλεημοσύνην ποιῆσαι μή παρίδῃς: Μην αποθαρρυνθείς και μην αποκάμεις να εγκαρτερείς στην προσευχή σου και μην παραμελήσεις να κάνεις ελεημοσύνη (Σοφία Σειράχ, ζ 10).

Όσοι σέβεστε τον Κύριο, σε περίπτωση δοκιμασίας σας αναμείνατε το έλεός Του και μη παρεκκλίνετε από τον δρόμο του Θεού, για να μην πέσετε και πάθετε κακό. Παρατηρήστε τις παλιές γενιές των ανθρώπων και κρίνετε: Ποιος εμπιστεύθηκε τον Κύριο και ντροπιάστηκε με τη διάψευση των ελπίδων του; Ή ποιος έμεινε σταθερός και ασάλευτος στον φόβο Του και εγκαταλείφθηκε απ' Αυτόν; Ή ποιος Τον επικαλέσθηκε και ο Κύριος τον παρέβλεψε και τον περιφρόνησε; Κανείς δεν εγκαταλείφθηκε, ούτε περιφρονήθηκε από τον Κύριο. Διότι ο Κύριος είναι ευσπλαχνικός και ελεήμων και συγχωρεί τις αμαρτίες μας και σώζει τους ανθρώπους στον καιρό της θλίψεώς τους και της ανάγκης τους (Σοφία Σειράχ β, 7-11). 

Παιδί μου, εάν προσέρχεσαι να υπηρετήσεις τον Κύριο, ετοίμασε τον εαυτό σου να αντιμετωπίσεις παντός είδους δοκιμασίες και πειρασμούς. Για να προετοιμάσεις τον εαυτό σου, να καταστήσεις την καρδιά σου ευθεία και ελεύθερη από κάθε ελατήριο μάταιο και ιδιοτελές, ώστε να θέλει αυτή πάντοτε τα θεάρεστα και να γίνεις υπομονητικός και καρτερικός. Μη σπεύσεις να απομακρυνθείς από τον Θεό κατά τον καιρό που θα συσσωρευθούν και θα πέσουν πάνω σου αυτές οι δοκιμασίες (Σοφία Σειράχ β, 1-2). 

Στην Εβδομάδα των Αγίων Παθών το ενδιαφέρον μας συγκεντρώνεται στη μεγάλη θυσία που προσέφερε ο Χριστός με τη Σταύρωσή Του. Ο αιώνιος Αρχιερέας Χριστός δεν προσέφερε την απολυτρωτική θυσία Του σε ένα επίγειο θυσιαστήριο -όπως οι Αρχιερείς των Ιουδαίων την ημέρα του εξιλασμού- αλλά με το Άχραντό Του σώμα εισήλθε στο υπερουράνιο θυσιαστήριο. Από εκεί μεσιτεύει για τη λύτρωση και σωτηρία των ψυχών μας (Σπουδαία σκέψη). 

Να επιστρέφεις μέσω της μετάνοιας στον Κύριο και παύσε να αμαρτάνεις. Να δεηθείς ενώπιον του προσώπου Του και να ελαττώσεις κάθε εμπόδιο της σωτηρίας σου. Γύριζε πάλι δια της μετανοίας πλησίον του Υψίστου και φεύγε μακριά από κάθε αδικία και μίσησε με όλη σου τη δύναμη κάθε σιχαμερή πράξη (Σοφία Σειράχ, ιζ, 25-26). 

Όπως το ρόδο αγάπησε τον ήλιο που μες στο φως του πρωτανθίζει και γύρω του γλυκιά ευωδιά σκορπίζει, έτσι κι η πήλινη καρδιά μου Εσένα, Κύριε, να αγαπήσει και στης χαράς Σου μέσα το βασίλειο πάνω από κάθε θάνατο να ζήσει (Αντώνης Πιλλάς). 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

Ας είναι ο Μήνας Μάιος δημιουργικός και ευφρόσυνος!