Αλλά έτσι το μυστήριο το βλέπουν σαν κάτι τυπικό, και στον Θεό καταφεύγουν πολύ καθυστερημένα. Όμως ο αιώνιος και αδιάψευστος λόγος του Θεού προειδοποιεί: "Ἐάν μή Κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον, εἰς μάτην ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες (Ψαλ. ρκστ, [126] 1)".
Αν ο Θεός δεν βοηθήσει, μάταια κτίζουν οι οικοδόμοι μια οικία. Ένα λάθος των μηχανικών, μια απροσεξία στα υλικά, ένας σεισμός, και όλα μπορεί να γίνουν ερείπια. Πολύ περισσότερο, ένα πνευματικό οικοδόμημα, όπως είναι η οικογένεια, δεν μπορεί να στηθεί καλά και να αντέξει στις θύελλες της ζωής, αν δεν θεμελιωθεί σταθερά στην ευλογία του Θεού και στον άγιο νόμο Του.
Η καλή διάθεση των ανθρώπων δεν αρκεί. Διότι οι άνθρωποι είμαστε πάντοτε ατελείς, με ελλείψεις, με αδύνατο χαρακτήρα, με πολλές εμπάθειες, που μας καθιστούν συχνά ανυπόφορους στους άλλους. Θα δοκιμάσουν πρώτα αν ταιριάζουν, λένε. Αλλά ποτέ δεν μπορούν να ταιριάζουν τελείως οι άνθρωποι. Όσες ομοιότητες κι αν έχουν, πάντα υπάρχουν διαφορές. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένας κόσμος ανεπανάληπτος, με τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.
Όσο και αν δύο άνθρωποι φαίνεται πως πορεύονται ομαλά, αργά ή γρήγορα θα παρουσιασθούν δυσκολίες μικρές ή μεγάλες στην κοινή τους πορεία. Το ζήτημα δεν είναι να είμαστε βέβαιοι από την αρχή πως δεν θα υπάρξουν προβλήματα-διότι αυτά θα παρουσιασθούν οπωσδήποτε. Αναγκαίο είναι να γνωρίζουμε πώς να αντιμετωπίζουμε με επιτυχία τα προβλήματά μας. Όχι πώς να προχωρούμε χωρίς δυσκολίες, αλλά πώς να συνεχίζουμε παρά τις δυσκολίες. Αυτή είναι η ομορφιά της ζωής.
Αυτοί που συνδέονται με αληθινή αγάπη, τη διαφορετικότητά τους την αφήνουν να ενεργεί συμπληρωματικά, όχι διχαστικά. Διότι γνωρίζουν να εκτιμούν και να αξιοποιούν το διαφορετικό του άλλου.
Και ακόμη· έχουν τη δύναμη να βάζουν τον εαυτό τους στη θέση του άλλου, μπορούν να ανέχονται, να υποχωρούν, να θυσιάζουν το δικό τους, να νικούν τον εγωισμό, που τραυματίζει την ενότητα, ψυχραίνει την αγάπη και οδηγεί τελικά σε αδιέξοδο και αποτυχία τις ανθρώπινες σχέσεις και καταρρακώνει και απελπίζει τις ψυχές.
Στην περίπτωση αυτή. αν υπάρχουν και παιδιά, πώς θα ξεπεράσουν τις δραματικές καταστάσεις που προκαλούνται στις αθώες και άπλαστες ψυχές τους; Πού θα καταλήξουν βαριά πληγωμένα και άσπλαχνα παρατημένα από τους γονείς τους; Τι δρόμο θα πάρουν χωρίς καμιά αληθινή και ουσιαστική φροντίδα;
Μόνο η αγάπη προς τον Θεό μπορεί να εμπνεύσει στις ψυχές των ανθρώπων την αληθινή αγάπη και μεταξύ τους. Όταν αυτή η αγάπη υπάρχει, όλα τα εμπόδια ξεπερνιούνται. Ο γάμος είναι μυστήριο μεγάλο και ιερό, και όταν οι νέοι άνθρωποι συμμετέχουν σ' αυτό συνειδητά, παίρνουν χάρη, για να θεμελιώσουν γερά το οικοδόμημα της ευτυχίας τους στον ασάλευτο βράχο των εντολών του Θεού, να το στερεώσουν στη δική Του αγάπη, για να μην κλονισθεί ποτέ.
Και δεν θα κλονισθεί, εφόσον βέβαια και οι ίδιοι αγωνίζονται, στηρίζονται στη σωστή καθοδήγηση του Πνευματικού τους και καταφεύγουν στη βοήθεια των θείων μυστηρίων, της ιεράς Εξομολογήσεως και της θείας Κοινωνίας. Μόνο ο Θεός μπορεί να ταιριάζει στον άνδρα τη γυναίκα. "Παρά Κυρίου ἁρμόζεται γυνή ἀνδρί Πρ. ιθ, 14)". Όλα τα άλλα είναι πειράματα καταδικασμένα σε αποτυχία, και ας μην τα αποτολμούν οι νέοι άνθρωποι, για να μην κλαίνε αργότερα πάνω σε ερείπια.
(Αρχιμανδρίτη Αστερίου Χατζηνικολάου, Πού οδηγεί η ελεύθερη συμβίωση;)
Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!
Ας είναι δημιουργικός και ευφρόσυνος ο μήνας Αύγουστος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου