Είναι σοβαρό το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι χριστιανοί γονείς, όταν τα παιδιά τους προχωρούν στη δημιουργία οικογένειας και αντί να πάνε στην εκκλησία, για να πάρουν τη χάρη του Θεού, αποφασίζουν να κάνουν πολιτικό γάμο.
Παραπλήσιο πρόβλημα είναι το να αρχίζουν οι νέοι τη συμβίωσή τους, χωρίς να προχωρήσουν ούτε σε πολιτικό γάμο. Συγκατοικούν και συζούν χωρίς καμία δέσμευση. Ελεύθερη συμβίωση το λένε. Αφού απορρίπτουν τον θρησκευτικό γάμο, πολύ ευκολότερα μπορούν να να απορρίψουν τον πολιτικό, αν μάλιστα δεν αποβλέπουν σε κάποια οικονομικά οφέλη.
Αλλά πού οδηγεί μια τέτοια κατάσταση;Πώς μπορούν να ελπίζουν σε καλή συνέχεια και ευτυχισμένοι ζωή άνθρωποι που, αφού απορρίπτουν τον Θεό από τη ζωή τους και προχωρούν χωρίς την παντοδύναμη χάρη Του, επιπλέον αρνούνται κάθε δέσμευση ενώπιον έστω των ανθρώπων και της κοινωνίας. Ο πολιτικός γάμος για τους πιστούς ανθρώπους δεν έχει τίποτε να προσφέρει, δεν έχει καμιά αξία. Για εκείνους όμως που ζουν μακριά από την Εκκλησία, προϋποθέτει κάποιες δεσμεύσεις και στηρίζεται σε μια κοινή απόφαση και συμφωνία που δηλώνεται σε επίσημη ώρα ενώπιον της πολιτείας.
Όσοι όμως και αυτό το αρνούνται, προχωρούν ένα διάστημα μαζί, χαίρονται πιθανώς την κοινή τους πορεία, αλλά μόλις φανούν τα πρώτα σύννεφα στον ορίζοντα της ζωής τους, δυσκολεύονται, τα χάνουν, απογοητεύονται. Διότι βέβαια τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα υπολόγιζαν.
Ο χαρακτήρας του συντρόφου δεν είναι όπως τον περίμεναν, συγκρούονται με αποτομία οι εγωισμοί, διάθεση υποχωρήσεως και συμβιβασμού δεν υπάρχει, και η λύση βέβαια δεν αργεί να βρεθεί: Απομακρύνονται ο ένας από τον άλλο. Διαζύγιο δεν χρειάζεται, αφού γάμος δεν υπάρχει.
Όλα φαίνονται απλά και προχωρούν χωρίς ιδιαίτερες εξωτερικές δυσκολίες. Ποιος όμως μπορεί να περιγράψει το δράμα των ψυχών, την απογοήτευση, τα εσωτερικά τραύματα, την κατάθλιψη, την αναγκαστική συχνά καταφυγή σε ειδικούς γιατρούς, τη δραματική κατάσταση των παιδιών, αν υπάρχουν;
Οι ελεύθερες συμβιώσεις είναι κατά κανόνα με ημερομηνία λήξεως, που μάλιστα δεν αργεί πολύ. Και η συνέχεια είναι συνήθως άλλες παρόμοιες περιπέτειες, που και αυτές δεν διαρκούν πολύ. Πού είναι η σταθερή ευτυχία που ονειρεύονται οι νέοι, για την οποία είναι έτοιμοι να δώσουν τα πάντα; Χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται, αλλά χωρίς Θεό τίποτε δεν μπορεί να στεριώσει. "Χωρίς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν, είπε ο Κύριος (Ιω. ιε, 5)"
Το ίδιο μπορούμε να πούμε και σ' εκείνους που δεν απορρίπτουν
μελλοντικά τον γάμο, θέλουν όμως, όπως λένε, να δοκιμάσουν πρώτα. Να ζήσουν την
κοινή ζωή με τον σύντροφό τους, να γνωρισθούν καλά, να δουν αν ταιριάζουν, και
μετά, κάποια στιγμή, δεν αποκλείουν να προσέλθουν και στο
μυστήριο. (Αρχιμανδρίτη Αστερίου Χατζηνικολάου, Πού
οδηγεί η ελεύθερη συμβίωση;)
συνεχίζεται....
Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου