Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 81ο

 

Ο λευκός χιτώνας: Και η Εκκλησία, όπως έχουμε ήδη σημειώσει, λίγο πριν βαπτισθείς, σου λέει: Βγάλε από πάνω σου αυτόν τον χιτώνα. Βγάλε από επάνω σου τα σημάδια της φθοράς. Κι ο Θεός θα σου δώσει έναν χιτώνα πάλλευκο, ανώτερο από τη θεοΰφαντη στολή που φορούσαν ο Αδάμ και η Εύα. Μετά το Βάπτισμα θα ντυθείς όχι απλώς τη Χάρι του Θεού, αλλά τον ίδιο τον Χριστό. 

Γι' αυτό μόλις βγεις από την κολυμβήθρα, θα σου πει η Εκκλησία. "Εσύ που βαπτίσθηκες στο όνομα του Χριστού, έχεις ντυθεί τον ίδιο τον Χριστό". Γι' αυτό και θα σου ζητήσει να μη φορέσεις εκείνη την ώρα χρωματιστά τούχα, αλλά λευκά. Γιατί λευκά; Γιατί, όταν ο Χριστός μεταμορφώθηκε, και το πρόσωπό Του ακτινοβόλησε φως σαν τον ήλιο, τα ενδύματά Του έγιναν λευκά σαν το φως. Τα λευκά ρούχα λοιπόν σου υποδεικνύουν ότι μέσα σου έχεις ντυθεί τον ίδιο τον Χριστό. Μέσα σου πλέον είναι ο Χριστός. Από το στόμα σου μιλά ο Χριστός, από τα μάτια σου βλέπει ο Χριστός, από τα αυτιά σου ακούει ο Χριστός, τα χέρια σου είναι του Χριστού. Δεν έχεις δικαίωμα στην αμαρτία. Τα πόδια σου, το σώμα σου όλο είναι του Χριστού. 

Στα πρώτα χριστιανικά χρόνια, ο ιερέας, πριν σου δώσει τον λευκό χιτώνα, για να ντυθείς, σου έλεγε: "Παιδί μου, αυτόν τον χιτώνα σου τον δίνει ο Θεός. Αυτόν τον χιτώνα τον πάλλευκο, παιδί μου, να τον κρατήσεις καθαρό, μην τον λερώσεις με αμαρτίες, με σκέψεις, με επιθυμίες, με βλέμματα, με ακοές. Πρόσεξε. Γιατί; Όταν θα ξανάρθει ο Χριστός στη Δευτέρα Του Παρουσία, θα σου πει: Παιδί μου, δώσε μου τώρα τον χιτώνα σου να τον δω. Επειδή όμως όλοι μας είμαστε αδύναμοι άνθρωποι, και λερώνουμε καθημερινά τον χιτώνα αυτόν του αγίου Βαπτίσματος, ο Κύριος μας έδωσε και πάλι τη δυνατότητα της καθάρσεως, το Μυστήριο του δευτέρου Βαπτίσματος, που είναι η ιερά Εξομολόγηση. Τότε ο ίδιος ο Χριστός έρχεται και καθαρίζει τον βρώμικο χιτώνα μας με το τίμιο Αίμα Του. 

Ο σταυρός και η λαμπάδα: Στη συνέχεια σου λέει η Εκκλησία: Κράτα έναν σταυρό και μια λαμπάδα. Τον σταυρό να τον φοράς στον λαιμό σου και τη λαμπάδα να την κρατάς στο χέρι σου. Γιατί; Γιατί αν θέλεις να φωτίζεις, πρέπει να σηκώνεις τον σταυρό σου κάθε στιγμή και ώρα. Ο δρόμος της πίστεως θέλει αίμα, ιδρώτα, δάκρυα, αλλιώς είσαι χαμένος. Ούτε λοιπόν μόνο λαμπάδα, ούτε μόνο σταυρός. Αν θέλεις λαμπάδα, πρώτα φόρεσε τον σταυρό. Πρώτα ο Σταυρός της Μεγάλης Παρασκευής και μετά το φως της Ανάστασης. 

Το ιερό Χρίσμα: Στο σημείο αυτό παρεμβάλλεται το Μυστήριο του ιερού Χρίσματος. Τώρα ο ιερέας σου μεταγγίζει τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, αλείφοντας το σώμα σου με άγιο Μύρο. Το Μύρο αυτό αποτελείται από πολλά αρωματικά έλαια, τα οποία συμβολίζουν τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Αλείφει λοιπόν ο ιερέας όλα τα μέλη του σώματός σου: το κεφάλι, τα πλευρά, τα χέρια, τα αυτιά, τα πόδια, το στόμα και σου λέει: "Σφραγίς δωρεᾶς πνεύματος Ἁγίου. Αμήν". Δηλαδή, το αγιασμένο αυτό Μύρο επισφραγγίζει τη μετάγγιση των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος πάνω σου. Για ποιον λόγο όμως γίνεται αυτή η μετάγγιση των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος;

Διότι ο Χριστιανός τώρα εισέρχεται σε νέα ζωή, στην εν Χριστώ ζωή. Αλλά, ενώ ο πιστός έχει καθαριστεί από το προπατορικό αμάρτημα, διατηρεί κάποια ροπή προς το κακό. Και ταυτόχρονα έχει να παλέψει και να πολεμήσει σκληρά με τον ίδιο τον διάβολο και κάθε αμαρτία. Μόνος του όμως, χωρίς τη θεία Χάρι, είναι αδύνατο να μπορέσει να αγωνιστεί. Γι' αυτό με το Μυστήριο του Χρίσματος ενισχύεται με τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Μ' αυτά γίνεται δυνατός, πανίσχυρος, οπλίζεται με την πανοπλία του Αγίου Πνεύματος κι έτσι μπορεί να στέκεται άφοβος μπροστά στη δύναμη του εχθρού, να παλεύει και να νικά, να μένει όρθιος στην εν Χριστώ ζωή. 

Ο χορός: Τώρα πλέον η Εκκλησία μας πανηγυρίζει. Παίρνει τον βαπτισμένο γύρω από την αγία κολυμβήθρα κι όλοι μαζί χορεύουμε. Χορεύουν μαζί μας οι Άγιοι κι οι ἀγγελοι. Πανηγυρίζει όλη η Εκκλησία, γιατί ένας άνθρωπος εισήλθε στην εν Χριστώ ζωή. Και τι ψάλλουμε; "Ὄσοι Χριστόν ἐβαπτίσθητε, Χριστόν ἐνεδύσασθε". Όσοι βαπτισθήκατε στο όνομα του Χριστού, ντυθήκατε μέσα σας τον ίδιο τον Χριστό. 

Η αφιέρωση: Ακολουθεί η αφιέρωση. Κόβει ο ιερέας μια μικρή τούφα, μαλλιά του βαπτισμένου, για να τα δωρίσει αυτός στον Θεό. Όχι γιατί έχει ανάγκη ο Θεός από κάτι δικό μας. Είναι μια συμβολική κίνηση, για να πούμε στον Θεό: Χριστέ μου, δεν ανήκω στον εαυτό μου. Ό, τι έχω, δικό Σου είναι. Δεν έχω τίποτε δικό μου. Δεν έχω κανένα δικαίωμα σε οτιδήποτε αμαρτωλό. Ό, τι μου ζητάς θα το κάνω. 

Η θεία Κοινωνία: Το Μυστήριο του αγίου Βαπτίσματος ολοκληρώνεται με το Μυστήριο της θείας Κοινωνίας. Με το άγιο Βάπτισμα ο πιστός καθαρίστηκε από τον ρύπο της αμαρτίας, με το άγιο Χρίσμα πήρε πάνω του τη σφραγίδα του Θεού. Και με τη θεία Κοινωνία ενώνεται τελείως με τον Χριστό. 

Ο πιστός κοινωνά για πρώτη φορά στη ζωή του κι ενώνεται με τον Θεό. "Όπως ένα βρέφος, μόλις γεννηθεί, η φύση του ετοιμάζει το γάλα, για να ζήσει σωματικά, έτσι κι ο άνθρωπος, αμέσως μόλις γεννηθεί πνευματικά με το άγιο Βάπτισμα, η θεία Χάρις του ετοιμάζει τη θεία Κοινωνία, για να μπορεί να ζει πνευματικά (Νικόδημος ο Αγιορείτης)". Και "όλη η ζωή σου πρέπει να είναι πλέον μια διαρκής υποδοχή του Χριστού (Γρηγόριος ο Θεολόγος)". 

συνεχίζεται...

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

Ευφρόσυνος και δημιουργικός ο μήνας Αύγουστος διά της Μεταμορφώσεως του Κυρίου!