Φράσεις για προβληματισμό 109ο μέρος

Η πορεία του Χριστού προς τα Ιεροσόλυμα υπενθυμίζει και σε μας ότι εδώ στη γη βρισκόμαστε κι εμείς σε πορεία. Πορεία δε προς μια Ιθάκη επίγεια, αλλά προς την Ιερουσαλήμ την ουράνια. Κι αφού βρισκόμαστε σε πορεία, δεν δικαιούμαστε να σταματήσουμε σε κανέναν ενδιάμεσο γήινο σταθμό, δεν μπορούμε να κολλήσουμε σε καμιά περιοχή βαλτώδη. Και η πορεία μας αυτή να μη γίνεται ανέμελα, χαλαρά, άτονα. Αντίθετα, με περισσότερη αυστηρότητα στον εαυτό μας, με βαρύτητα ήθους και αντρειοσύνη καρδιάς (Αρχ. Αποστ. Τσολάκη, "Μίλησέ μου, Χριστέ"). 

Ήρθε πάλι η άνοιξη, ήρθαν τα λουλούδια. Πράσινα η γη φορεί κι ανθίζει το κλαρί και παντού χαρές, χοροί και παντού τραγούδια. Έλιωσαν στις κορυφές των βουνών τα χιόνια. Άνοιξ΄ η τριανταφυλλιά και στην πρώτη τους φωλιά ήρθαν πάλι τα πουλιά, ήρθαν και τ' αηδόνια (Αλφαβητάριο, "Τα παιδάκια", 1939). 

Άκου πριν μιλήσεις. Σκέψου πριν πράξεις. Δοκίμασε πριν εγκαταλείψεις. Κέρδισε πριν ξοδέψεις. Ζήσε πριν πεθάνεις (Χρυσοί κανόνες της ζωής). 

Ετοίμασε με σοβαρή σκέψη τον λόγο τον οποίο θα πεις κι έτσι παρασκευασμένος, όπως θα είσαι, θα ακουστείς με προσοχή από τους ακροατές σου. Δέσε σφιχτά τις σκέψεις σου και τα νοήματά σου και τότε δώσε απάντηση. Το εσωτερικό του μωρού και ασύνετου μοιάζει με τον τροχό άμαξας. Και σαν άξονας που στρέφεται διαρκώς, έτσι άστατος είναι και ο διαλογισμός του άστατου κι οι σκέψεις και οι αποφάσεις του (Σοφία Σειράχ, λγ, 4-5). 

.... Όσοι θεωρούν ότι προσβάλλεται η θρησκευτική τους ελευθερία από τη θέα των θρησκευτικών συμβόλων σε δημόσιους χώρους, σημαίνει ότι δεν ανέχονται τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των συμπολιτών τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παραβιάζοντας το άρθρο 9 της ΕΣΔΑ, στάση που εγκυμονεί τον κίνδυνο της μισαλλοδοξίας, Η ύπαρξη και η θέα θρησκευτικών συμβόλων σε δημόσιους χώρους της Ε. Ε. αποτελεί μέρος της πολιτισμικής και πνευματικής παραδόσεώς της (Απόσπασμα επιστολής Ευρωπαίων πολιτών στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου).  

Αν το κακό πάψει να σε ενοχλεί, σημαίνει πως αρχίζεις να του μοιάζεις (Σπουδαία σκέψη). 

Μή πᾶσιν, ἀλλά τοῖ δοκίμοισι πιστεύειν· τό μέν γάρ εὔηθες, τό δέ σωφρονέοντος: να μην εμπιστεύεσαι εύκολα όλους. Να έχεις εμπιστοσύνη σ' αυτούς που τους έχεις δοκιμάσει και αποδείχθηκαν αξιόπιστοι. Γιατί το ένα είναι μωρία κι ανοησία, το άλλο είναι φρόνηση, δείχνει άνθρωπο συνετό (Δημόκριτος). 

Από τον Πλούταρχο αναφέρεται για τον βασιλιά της Μακεδονίας, Φίλιππο: Ο βασιλιάς Φίλιππος ήταν για μέρες ξαπλωμένος με τραύμα (κάταγμα κλειδός). Ο γιατρός που τον περιποιόταν κάθε μέρα απαιτούσε νέα αμοιβή. Η απάντηση του βασιλιά ήταν: "πάρε όσα θέλεις, αφού εσύ διαθέτεις το κλειδί" (Πλούταρχος, για τα φακελάκια στην αρχαιότητα). 

Επιμελείᾳ πάντα δοῦλα γίγνεται: όλα κατορθώνονται στη ζωή με την εργατικότητα και την επιμέλεια (Αρχαίο ρητό). 

Έρχονται στιγμές που όλα μας φαίνονται μαύρα και σκοτεινά. Είναι όμως; Πολλές φορές όχι. Άλλοτε είναι, αλλά όχι στο μέγεθος και τις διαστάσεις που τους δίνουμε. Μην ξεχνάμε όμως. Εμείς βλέπουμε το κέντημα που ετοιμάζει για μας ο Θεός από την ανάποδη! Ξεφτίδια και κλωστές σκόρπιες. Όταν όμως το δούμε από την καλή, τότε... (Σπουδαία σκέψη). 

Ποτέ δεν έκανα τίποτα τυχαία, ούτε κάποια από τις εφευρέσεις μου έγινε στην τύχη. Όλα τα πέτυχα με σκληρή εργασία (Παστέρ). 

Ρωτήθηκε κάποτε ο φιλόσοφος Θεόφραστος από την Ερεσό της Λέσβου τι είναι εκείνο που συνέχει και προάγει τον ανθρώπινο βίο. Κι εκείνος απάντησε: Η τιμή και η τιμωρία. Δηλαδή η τιμή των αγαθών ανθρώπων της προσφοράς και η τιμωρία των κακών και αδιάφορων (Αρχαία θυμοσοφία). 

Πώς μας θωρείς ακίνητος;… Πού τρέχει ο λογισμός σου, τα φτερωτά σου τα όνειρα;… Γιατί στο μέτωπό σου να μη φυτρώνουν, γέροντα, τόσες χρυσές αχτίδες,....Τι θέλεις, γέροντ’, από μας;… Δε νιώθεις μια ματιά σου πόσες θα εφλόγιζε καρδιές κι’ από τα σωθικά σου πόση θα εβλάσταινε ζωή;…Πώς δεν ξυπνάς, πατέρα;…Δε φέγγει μες το μνήμα σου ούτε μια τέτοια μέρα;… (Απόσπασμα από το ποίημα του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, Ύμνος προς τον αδριάντα του Γρηγορίου Ε')

Κύριε, αφού η αδυναμία μου κατέστησε αναγκαίο τον σταυρό μου, αφού Εσύ τον παραχώρησες, που ξέρεις τις αντοχές μου, αφού θα είσαι δίπλα μου ως βοηθός μου, να είναι ευλογημένο (Προσευχή). 

Εκατόν σαράντα και πλέον φορές συνολικά στη θεόπνευστη αγία Γραφή γίνεται λόγος για την αρετή της υπομονής. Χωρίς υπομονή, ο βίος μας γίνεται αβίωτος· "ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τάς ψυχάς ἡμῶν (Λουκά ια, 9)". Ας παρακαλούμε τον Θεό της υπομονής, όπως τον ονομάζει ο απόστολος Παύλος (Ρωμ.  ιε, 5), να μας χαρίζει την τόσο απαραίτητη για τη ζωή μας αρετή της υπομονής (Σπουδαία σκέψη). 

Πρέπει να είμαστε άνθρωποι της χάριτος και όποιος μας πλησιάζει να ξεκουράζεται. Να τους βλέπουμε όλους ανώτερους από εμάς, όσες αδυναμίες κι αν παρουσιάζουν. Να μη φερόμαστε με σκληρότητα, αλλά πάντοτε να έχουμε στον νου μας ότι κι οι άλλοι είναι του ίδιου με μας προορισμού (Άγιος Αμφιλόχιος Μακρής). 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη Μεγάλη Εβδομάδα! 

Με το καλό να εορτάσουμε το Άγιον Πάσχα! Καλή Ανάσταση!