Μετά τη θεραπεία του σεληνιαζόμενου νέου, όταν ρωτήθηκε ο Κύριος από τους μαθητές Του: "Διατί ἡμεἰς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλεῖν αὐτὀ; (Ματθ. ιζ, 19)"· γιατί εμείς δεν μπορέσαμε να βγάλουμε αυτό το δαιμόνιο;, τους απάντησε: "Τοῦτο τό γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μή ἐν προσευχῇ καί νηστείᾳ (στ. 21)". Αυτό το είδος των δαιμόνων δεν βγαίνει από τον άνθρωπο που έχει καταληφθεί απ' αυτό, παρά μόνο με προσευχή που συνοδεύεται και με νηστεία, ώστε η προσευχή να γίνεται με διάνοια όσο το δυνατόν ελαφρότερη και περισσότερο προσηλωμένη στον Θεό.
Σε άλλη περίσταση ρωτήθηκε ο Κύριος από τους μαθητές του Τιμίου Προδρόμου: "Διατί ἡμεῖς καί οἱ Φαρισαῖοι νηστεύομεν πολλά, οἰ δέ μαθηταί σου οὐ νηστεύουσι;" Γιατί εμείς και οι Φαρισαίοι νηστεύουμε πολύ και οι μαθητές Σου δε νηστεύουν; Κι ο Κύριος τους απάντησε: "Μή δύνανται οἱ υἰοί τοῦ νυμφῶνος πενθεῖν ἐφ' ὄσον χρόνον μετ' αὐτῶν ἐστιν ὁ νυμφίος; ἐλεύσονται δέ ἠμέραι ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ' αὐτῶν ὁ νυμφίος, καί τότε νηστεύσουσιν (Ματθ. θ, 14, 15)". Μήπως είναι δυνατόν οι φίλοι του γαμπρού, οι καλεσμένοι στον γάμο να πενθούν και να νηστεύουν για όσο διάστημα είναι μαζί τους ο γαμπρός και συνεχίζει η εορταστική ατμόσφαιρα του γάμου; Έτσι και οι Μαθητές μου, για όσο διάστημα εγώ, ο Νυμφίος της Εκκλησίας είμαι μαζί τους, δεν είναι δυνατόν να πενθούν. Θα έρθουν όμως ημέρες που θα πάρουν από κοντά τους τον Νυμφίο, και τότε θα νηστέψουν και θα πενθήσουν και θα κακοπαθήσουν.
Βλέπουμε στα παραδείγματα αυτά ότι για να ξεπεράσουμε τις θλίψεις, θα χρειαστεί να νηστέψουμε, να πενθήσουμε, να κακοπαθήσουμε! Τη νηστεία για την υπερνίκηση των θλίψεων τη συνιστούν και οι Πατέρες της Εκκλησίας, Ο Μέγας Βασίλειος γράφει στον εξαίρετο λόγο του "Περί νηστείας": "Τοῦτο (τό ὅπλον) πειρασμούς ἀποκρούεται, τοῦτο ἀλείφει πρός εὐσέβειαν, νήψεως σύνοικος, σωφροσύνης δημιουργός". Το όπλο της νηστείας αποκρούει τους πειρασμούς, προετοιμάζει για την απόκτηση της ευσέβειας, είναι σύνοικος της νηφαλιότητας και δημιουργός της σωφροσύνης. Και μάλιστα συνιστά τη νηστεία ως αναγκαίο μλεσο της Χάριτος: "Ἐκακώθημεν διά τῆς ἁμαρτίας· ἰαθῶμεν διά τῆς μετανοίας· μετάνοια δέ χωρίς νηστείας ἀργή". Πληγωθήκαμε με την αμαρτία. Ας θεραπευθούμε με τη μετάνοια. Η μετάνοια χωρίς τη νηστεία είναι αργή.
Ο ιερός Χρυσόστομος συμπληρώνει: "Αν μέσα στον Παράδεισο ήταν αναγκαία η νηστεία, πολύ περισσότερο αναγκαία είναι έξω από τον Παράδεισο. Αν το φάρμακο ήταν χρήσιμο πριν τον τραυματισμό, πολύ πιο αναγκαίο είναι μετά τον τραυματισμό. Αν το όπλο της νηστείας ήταν χρήσιμο πριν από τον πόλεμο των κακών επιθυμιών, πολύ πιο απαραίτητο είναι τώρα που οι δαίμονες μας πολεμούν με τις κακές επιθυμίες". Κι ο άγιος Ιωάννης στο περισπούδαστο βιβλίο του, την "Κλίμακα", παρατηρεί: "Ἡ νηστεία κατευνάζει τῶν παθῶν τά οἰδήματα". Επίσης η νηστεία χαρίζει ελαφρότερο ύπνο, υγεία σώματος και ψυχής και γίνεται "ἀπαθείας πρόξενος· ἁμαρτημάτων ἄφεσις· παραδείσου θύρα καί τρυφή".
Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου