Θαυμαστές διηγήσεις (μέρος 9ο)

 

Ο Papajule διατηρούσε ένα μικρό μαγαζάκι στη μεγάλη αγορά της Kananga, πολύ κοντά στην ορθόδοξη Ιεραποστολή. Με τη γυναίκα του είχαν δώδεκα παιδιά. Εκείνος είχε τη συνήθεια, όσο δούλευε, να έχει το ραδιοφωνάκι του μόνιμα ανοιχτό. Εδώ και καιρό, είχε αρχίσει να του κάνει εντύπωση ένας σταθμός τελείως αλλιώτικος από όλους τους υπόλοιπους. Άκουγε λόγια παράξενα και πρωτόγνωρα, που ποτέ μέχρι τότε δεν είχε ξανακούσει... Ραδιοφωνικός σταθμός της Ορθόδοξης Ιεραποστολής. "Η φωνή της Ορθοδοξίας". Πόσο άγγιζαν την ψυχή του όλα όσα άκουγε....

Ακόμα κι αυτή η μουσική, αλλά και τα παράξενα τραγούδια, οι ύμνοι αυτής της εκκλησίας ειρήνευαν την ψυχή του και τη γέμιζαν με μια αλλιώτικη γαλήνη. Έλεγε στη γυναίκα του κάθε τόσο αυτά που άκουγε και κατέληγε: - Μωρέ γυναίκα, μήπως εκεί είναι η αλήθεια; Και είμαστε τόσο κοντά.... Δεν πάμε να δούμε τι γίνεται σε αυτή τη μεγάλη εκκλησία, που χτυπούν τόσο χαρούμενες καμπάνες; Όλο έλεγαν, τα συμφωνούσαν, αλλά δεν αποφάσιζαν... ώσπου κάποια εποχή η σύζυγός του γέννησε και πάλι. Δίδυμα αυτή τη φορά. Κοριτσάκια. Υγιέστατα φαίνονταν και χαριτωμένα. Δεν άργησε όμως να φανεί από τις πρώτες μέρες μια παράξενη δυσκολία!

Ενώ το ένα αναπτυσσόταν ομαλά παίρνοντας το κανονικό βάρος, το άλλο έχανε. Έφτασαν να γίνουν τριών χρονών και η... τοσοδούλα δίδυμη έμοιαζε με ένα μικρό κουκλάκι, που ούτε περπατούσε ούτε μιλούσε. Και πού δεν το πήγαν το παιδάκι τους... Παρ' όλη τη φτώχεια τους δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια.... Τίποτε δεν κατάφεραν. Ήταν σίγουροι ότι κάποιο κακό πνεύμα, από αυτά που οι μάγοι ορίζουν, χτύπησε και τη δική τους πόρτα.... Δεν έμενε παρά να περιμένουν το μοιραίο. 

-Γυναίκα, μήπως είναι ώρα να πάμε στους ορθόδοξους; Πού ξέρεις, οι δικοί τους μάγοι μπορεί να κάνουν καλά το παιδί μας. Πήγαινε, μάθε και πες μου, είπε κάποια μέρα ο πατέρας. έφτασε η Κογκολέζα μάνα στην ορθόδοξη Ιεραποστολή με συνοχή και δισταγμούς κι έφυγε κατενθουσιασμένη και κατανενυγμένη... Όλα ήταν τόσο αλλιώτικα εκεί! Της φάνηκαν τόσο αληθινά, τόσο φωτεινά.... "-Δεν μπορεί, εδώ σίγουρα κατοικεί ο Θεός, ο αληθινός", έλεγε και ξανάλεγε. "Μου το λέει η καρδιά μου". 

Ρώτησε, έμαθε κι όλα τα έλεγε στον σύζυγό της, που ήταν ήδη μυημένος και ενημερωμένος από τον ραδιοφωνικό σταθμό, τον οποίο δεν παρέλειπε ποτέ να ακούει. Κατηχήθηκαν με όλα τα παιδιά τους στην ομάδα των κατηχουμένων, ώσπου έφτασε η ευλογημένη μέρα της βάπτισης... Τι φωτεινή μέρα! Πόσο αξέχαστο θα μείνει το καρδιοχτύπι τους!

- Βαπτίζεται ο δούλος του Θεού.... η δούλη του Θεού... εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.... 

Ένα-ένα όλα τα μέλη της οικογένειας του κυρίου  Ζυλ έμπαιναν στο Βαπτιστήρι και έβγαιναν ολοφώτεινοι πολίτες της Βασιλείας του Θεού. Ήρθε η σειρά της μικρούλας δίδυμης. - Βαπτίζεται η δούλη του Θεού Όλγα εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.... Βγήκε η Όλγα από το Βαπτιστήρι, στάθηκε στο πεζούλι όρθια, λαμπερή και χαρούμενη, κοίταξε τη μαμά της και φώναξε δυνατά: -Μαμά! 

Μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλων κατέβηκε τα δυο σκαλοπάτια του Βαπτιστηρίου και χώθηκε στην αγκαλιά της μανούλας της. Η συγκίνηση και ο συγκλονισμός όλης της οικογένειας δεν περιγράφεται.... Η Όλγα, μετά το βάπτισμά της, άρχισε να μεγαλώνει και να εκδηλώνει μια ιδιαίτερη ευλάβεια.... Η αγάπη του αγίου Θεού κάλεσε μια ακόμη οικογένεια στην αλήθεια και στη σωτηρία.... Εκεί που κατοικεί ο Θεός... Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν... 

ΥΓ: Αφιερωμένο στην ψυχή εκείνη που έζησε όλα αυτά τα θαυμαστά από κοντά - και πιο κοντά δεν γίνεται- και ήταν και παρούσα στο αποκορύφωμά τους, εκεί δίπλα στην κολυμπήθρα. Το αυθεντικό αυτό περιστατικό μας το "εμπιστεύτηκε" η ίδια. 

(Σταύρου Β. Γουναρίδη, Όταν ψιθυρίζει ο Θεός, Εδώ σίγουρα κατοικεί ο Θεός ο αληθινός! , Αθήνα 2019, Εκδόσεις Έαρ).

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

Ας είναι ευφρόσυνος και δημιουργικός ο μήνας Δεκέμβριος!