Πατρίδα μου γλυκιά

Η 28η Οκτωβρίου είναι μέρα μνήμης για όλους τους αγωνιστές που πολέμησαν τον κατακτητή στα βουνά της Πίνδου. Είναι μέρα μνήμης για όλα τα θύματα του Παγκοσμίου πολέμου, για όλους όσους πολέμησαν, αντιστάθηκαν,  βασανίστηκαν, θυσιάστηκαν σε αυτό τον αιματηρό πόλεμο. 

Ας αφηγηθούμε στα παιδιά μας οι δάσκαλοι στα σχολεία και οι γονείς στο σπίτι για τις θηριωδίες των Ναζί στο Δίστομο, στην Κρήτη, στο Χορτιάτη και τα Καλάβρυτα, για τις εκτελέσεις στην Κοκκινιά και στην Καισαριανή, για τους χιλιάδες νεκρούς το μαρτυρικό χειμώνα του 1941 από την πείνα, για τα SS και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, για τη μεγαλύτερη ντροπή της ανθρώπινης ιστορίας, το ολοκαύτωμα των Εβραίων. Να μιλήσουμε επίσης χωρίς ωραιοποιήσεις και για εκείνους που πρόδωσαν την πατρίδα μας και συνεργάστηκαν με τους κατακτητές, για τους δωσίλογους, για τους καταδότες με τις κουκούλες, για τους μαυραγορίτες που θησαύρισαν κι έκαναν περιουσίες, εκμεταλλευόμενοι το δράμα του λαού μας.

Η σημερινή μέρα λοιπόν είναι μέρα ιστορικής μνήμης, αλλά ταυτόχρονα μας θυμίζει ότι η λευτεριά και η ανεξαρτησία δεν χαρίζονται, δεν είναι δεδομένες, αλλά με αίμα και αγώνες κατακτιούνται. (Φράσεις συναδέλφου από ομιλία σε εθνική εορτή)

Η Ιστορία του πολέμου του 1940:

1.Στις 15 Αυγούστου 1940 οι Ιταλοί βυθίζουν το ελληνικό πολεμικό πλοίο  «Έλλη».

2.Τα χαράματα της 28ης Οκτωβρίου 1940  οι Έλληνες λένε ΟΧΙ στους Ιταλούς.

3.Οι Ιταλοί εισβάλλουν στην Ελλάδα. « ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΣ ΤΑ ΟΠΛΑ !» γράφουν οι εφημερίδες.

4. Οι Έλληνες , με κάθε μεταφορικό μέσο, φεύγουν για να πολεμήσουν τους εισβολείς.

5. Τα κορίτσια που μένουν  πίσω βοηθούν όπως μπορούν.

6. Οι Έλληνες πολεμούν με ηρωισμό και νικούν τους Ιταλούς.

7.Στις 6 Απριλίου 1941 οι Γερμανοί έρχονται να βοηθήσουν τους Ιταλούς. Υψώνουν τη γερμανική σημαία στην Ακρόπολη.

8. Άρχισε έτσι η μαύρη περίοδος της κατοχής.

9.  Στις 12 Οκτωβρίου του 1944 η Ελλάδα απελευθερώθηκε . Η ελληνική σημαία  κυματίζει πάλι στην Ακρόπολη!!!(Από εργασία συναδέλφου στη Νεοελληνική Γλώσσα )

Στις 27 Απριλίου 1941 ένας Έλληνας φρουρός της Ελληνικής σημαίας, επειδή δεν θέλησε  να παραστεί μάρτυρας του θλιβερού θεάματος της αναρτήσεως της εχθρικής σημαίας, όρμησε από την Ακρόπολη και γκρεμίστηκε πεθαίνοντας. Κάθισα στο γραφείο περίλυπος μέχρι θανάτου και δακρύων (Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος, Ημερολόγιον, 1972). 

Συ Γαλανόλευκη ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ, ενσαρκώνεις τους εθνικούς μας πόθους και τις λαχτάρες μας, τα όνειρά μας, τις λύπες και τις χαρές μας. Συ κυματίζεις στις ψυχές των παλικαριών. Αναπτερώνεις το αγωνιστικό φρόνημά τους. Τους οπλίζεις με ατρόμητο θάρρος, όταν γύρω τα σκιάζει η φοβέρα.... Με φορτώνεις, προπάντων, με το βαρύτατο χρέος να κυματίζεις πάντα στα βάθη της καρδιάς μου. ΣΗΜΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ. Ενώνεις την Ορθόδοξη χριστιανική πίστη μου, την Ελληνορθόδοξη παράδοση με τον Ελληνισμό, την επίγεια πατρίδα μου με την ουράνια και άφθαρτη (Σπουδαία σκέψη). 

Δεν υπήκουσα παρά εις μίαν ιδέαν, να φανώ χρήσιμος εις τον πλησίον και τον τόπον μου, διότι η Ελλάς χωρίς την Μακεδονίαν μέλλει να καταστή έρημον νεκροταφείον (Παύλος Μελάς), 

Να ξέρετε πως αν σώσουμε τη Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει. Αν τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε... (Ίων Δραγούμης). 

Οι νεκροί είναι αθέατοι, αλλά δεν είναι απόντες (Βίκτωρ Ουγκώ). 

ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ

ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΠΟΛΕΜΟΣ

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

Αθάνατοι οι ήρωες του 1940!