Φράσεις για προβληματισμό 42ο μέρος

Η ζωή έχει υφανθεί με το στημόνι του καλού και το υφάδι του κακού (Ουίλιαμ Σαίξπηρ).

Ο σίδηρος ακονίζει και οξύνει τον σίδηρο, ο άνθρωπος επιδρά στη διαμόρφωση του χαρακτήρα εκείνου με τον οποίο συζεί και συνεργάζεται (Παροιμίες κζ, 17).
Κάθε εμπόδιο που ξεπερνάμε με καλοσύνη και εξυπνάδα γίνεται σκαλοπάτι, για να περάσουμε τα υπόλοιπα εμπόδια (Αριστοτέλης).

Οι νόμοι ανακαλύπτουν την ανομία, αλλά δεν την καταργούν (Μίλτων). 

Ο παιδαγωγός πρέπει να μαθαίνει στο παιδί να αγαπάει την ειρήνη και να μισεί τον πόλεμο (Α. Φρανς).

Δυο τρόποι υπάρχουν για να πολεμάς: πρέπει να είσαι και αλεπού και λιοντάρι (Μακιαβέλλι).

Τό νικᾶν αὐτόν ἑαυτόν πασῶν νικῶν πρώτη καί ἀρίστη: το να κυριαρχεί κανείς στον εαυτό του και να τον νικά είναι η πρώτη και καλύτερη νίκη (Δημόκριτος).

Η υπερβολική ελευθερία δεν οδηγεί σε τίποτε άλλο παρά στην υπερβολική δουλεία (Πλάτων).

Ἀνέστιος ἐστιν ὅς ἔραται πολέμου ἐπιδημίαν: δεν έχει πατρίδα όποιος αγαπά  τον πόλεμο (Αριστοφάνης).

Οι σταγόνες του νερού που τυχόν στάζουν σε καιρό χειμώνα από την οροφή μέσα στο σπίτι, αναγκάζουν τον άνθρωπο να βγει έξω από αυτό, έστω κι αν είναι ημέρα χειμωνιάτικη. Έτσι και η κακόγλωσση γυναίκα, η οποία υβρίζει αδιάκοπα τον άνδρα της, τον αναγκάζει να φύγει από το σπίτι του (Παροιμίες, κζ, 15).

Οὐδενί τρόπῳ φαμέν ἀδικητέον εἶναι: με κανένα τρόπο δεν πρέπει να αδικούμε (Πλάτων). 

Δεν υπάρχει τίποτε βέβαιο στην ανθρώπινη ζωή, γιατί κανένας δεν ζει όπως αυτός θα ήθελε (Ευριπίδης).

Οὐδέν βίαιον μάθημα ἔμμονον ἐν τῇ ψυχῇ: η γνώση που αποκτάται με καταναγκασμό και βίαιο τρόπο δεν συγκρατείται από τη μνήμη (Πλάτων). 

Χαμήλωνε τον θυμό σου, για να μη χάσεις το μυαλό σου (Γρηγόριος ο Θεολόγος). 

Η εξωστρέφεια και οι συνεχείς αστειότητες κάνουν την ψυχή αναιμική, υλόφρονα, την αποχαυνώνουν, την απονευρώνουν, της αφαιρούν τον πόθο του ουρανού και την απομακρύνουν από τον Θεό (Εκκλησιαστής, ζ, 3).

Μην περπατάς μέσα στο κεφάλι μου  με τα βρώμικα πόδια σου, δηλαδή τις βρόμικες σκέψεις και τα λόγια σου (Σπουδαία σκέψη).

Να μην κακολογήσεις τον πλησίον σου, γιατί θα ακούσεις πράγματα για τα οποία θα λυπηθείς (Χίλων ο Λακεδαιμόνιος).

Ο συνετός άνθρωπος υποφέρει τη φτώχεια με αξιοπρέπεια (Δημόκριτος).

Μεγαλοψυχία είναι να μπορεί κανείς να υποφέρει, να παραδέχεται με αταραξία τα σφάλματά του (Δημόκριτος). 

Ποτέ μην τα περιφρονείς τα κάτω σκαλοπάτια, γιατί σ' αυτά πρωτοπατάς και φθάνεις στα παλάτια. Αν τύχει ν' ανεβείς ψηλά σιγά-σιγά ανέβα. Για να θυμάσαι τα σκαλιά, όταν σου πουν κατέβα(Λαϊκή σκέψη).  

Ένας από τους δέκα λεπρούς που θεραπεύθηκε γύρισε στον Χριστό και με δυνατή φωνή δόξαζε τον Θεό κι ευχαριστούσε τον Κύριο για την ευεργεσία. Μάλιστα, προσέπεσε και στα γόνατα και προσκύνησε τον Χριστό (Λουκά ιζ, 12-19). Ο Θεός δεν θέλει να Τον δοξάζουμε για τον εαυτό Του, τη δική Του ευχαρίστηση και ικανοποίηση. 

Το θέλει για εμάς, για τη δική μας ευτυχία. Όταν Τον δοξολογούμε, εμείς είμαστε που παίρνουμε μέρος στη δόξα Του, τη μεγαλειότητά Του, την ευτυχία Του. Όποιος δοξάζει τον Θεό, ζει από τώρα την πρόγευση του Παραδείσου (Αρχιμ. Αποστόλου Τσολάκη, Μίλησέ μου, Χριστέ, εκδόσεις Σωτήρ).

Τις προτροπές προς το καλό πρέπει να τις κάνετε μαζί με επαίνους, γιατί έτσι γίνονται και ευπρόσδεκτες, όταν δηλαδή υποκινούμε τον ζήλο αυτών των ιδίων που συμβουλεύουμε (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ΕΠΕ, 21, 564).

Καλύτερα να έχεις κάτι και να είναι μικρό, παρά να περιμένεις κάτι μεγάλο (Αίσωπος).

Εν μέσω των θλίψεών μας ας σηκώνουμε τα μάτια μας προς Αυτόν.Και ατενίζοντας προς τον Σταυρό Του, ας θυμόμαστε ότι οι δικοί μας σταυροί, όσοι πολλοί κι αν είναι, όλοι μαζί λαμβανόμενοι είναι πολύ ελαφρύτεροι από τον δικό Του. Ας φροντίζουμε με την καρτερική υπομονή μας να έχουμε πάντοτε μπροστά μας ως οδηγό και αρχηγό τον Κύριο (Π. Ν. Τρεμπέλα, Από το άθος του Κυρίου, εκδόσεις Σωτήρ).

Η ταπείνωση είναι η μίμηση του Χριστού, η αλαζονεία, το θράσος και η αναίδεια είναι μίμηση του διαβόλου (Μέγας Βασίλειος, ΕΠΕ, 8, 124).

Το σώμα δεν είναι αντίθετο ή εχθρικό στην ψυχή· απλά υπακούει σ' αυτήν, όπως η κιθάρα στον κιθαριστή και το πλοίο στον κυβερνήτη (Φωνή Κυρίου, 2008, σ. 9).

 Όσοι πλουτίζουν από τη διαχείριση των κοινών αμέσως γίνονται άδικοι, επιβουλεύονται τον λαό και πολεμούν εναντίον του (Αριστοφάνης).

Αυτό είναι το βασικό καθήκον κάθε πνευματικού ηγέτη, το να παραβλέπει σε κάθε περίπτωση το δικό του συμφέρον για το συμφέρον των άλλων (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος).

Αρχή της δημόσιας δράσης του Κυρίου η Γαλιλαία. Και το κήρυγμά Του "Μετανοείτε, γιατί πλησίασε η Βασιλεία των ουρανών". "Γαλιλαία των εθνών"τότε, "Κοινωνία της παγκοσμιοποίησης" τώρα. Εποχή δυναμικών αλλαγών, μαζικής διακίνησης προσώπων, αγαθών, ιδεών. Εποχή συγκρητισμού. 

Μέσα στη σύγχρονη "Γαλιλαία των εθνών" στην παγκόσμια γειτονιά μας, ο Χριστός θα στέλνει το φως Του και μέσα από τα πρόσωπα των δικών του. Η ευθύνη πέφτει και στον καθένα μας. Η ζωή μας να είναι κρυστάλλινη. Ο Χριστός να εμφανίζεται στον κόσμο μέσω και της δικής μας υπάρξεως (Αρχιμ. Αποστόλου Τσολάκη, Μίλησέ μου, Χριστέ, εκδόσεις Σωτήρ).

Η Ορθοδοξία κάνει ευαγγελισμό, όχι προσηλυτισμό (Σπουδαία σκέψη).

Κὐριε, αξίωσέ μας διαρκώς κοντά στον Σταυρό Σου να παραμείνουμε σε όλη μας τη ζωή, λάτρεις ευγνώμονες και προσκυνητές ευλαβείς, τονίζοντας και εμείς με τις ασθενείς φωνές μας, αλλά με φλογερές τις καρδιές μας τον αιώνιο ύμνο, ο οποίος διαδέχθηκε στο διηνεκές τις άγριες και θηριώδεις κραυγές των βλασφήμων στρατιωτών Σου (Π. Ν. Τρεμπέλα, Από το πάθος του Κυρίου, Εκδόσεις Σωτήρ). 

Εκείνος που τιμά και σέβεται τον πατέρα του, θα ευφρανθεί κι ο ίδιος από τα παιδιά του. Και την ημέρα που θα προσευχηθεί, θα γίνει ακουστή η προσευχή του (Σοφία Σειράχ, γ, 5). 

Να μάθετε να μιλάτε στον Θεό για τα παιδιά σας. Αντί να μαλώνετε τα παιδιά σας, να μιλάτε στον Θεό γι’ αυτά (Γέροντας Πορφύριος Μπαϊρακτάρης). 

Όταν κάποιος άπιστος ιδεί εσένα που πιστεύεις να είσαι συγκρατημένος σε όλα σου, σεμνός και φρόνιμος θα πει: Πράγματι είναι μεγάλος ο Θεός των Χριστιανών (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, MG, 49,110).

Αληθινή παιδεία είναι και λέγεται αυτή που φέρνει κάθαρση απόντα άλογα και τυφλά πάθη, που κατορθώνει να καλλιεργήσει όλες τις αρετές (Όσιος Αθανάσιος ο Πάριος). 

Η εγκράτεια και το μέτρο κατά τη νεότητά μας είναι τα διαβατήρια για τα ευτυχισμένα γηρατειά μας (Πλούταρχου).

Εκείνος που τρώγει και δεν μπορεί να νηστέψει, ας επιδεικνύει πιο πλούσια την ελεημοσύνη, ας κάνει εκτενείς προσευχές, ας έχει έντονη προθυμία να ακούει τα λόγια του Θεού (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος). 

Νόμων παραβάτης εἰς τέλος ἀπόλλυται: ο παραβάτης των νόμων στο τέλος καταστρέφεται (Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός). 

Το άγχος καταπολεμείται με την εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού και τον καλό αγώνα (Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης). 

Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, για να σωθεί κάποιος παρά δια μέσον του πλησίον (Όσιος Μακάριος ο Αιγύπτιος, MG, 34, 752c). 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!