Η αξία της μονάδας

- Καλά τα κατάφερα και στα Αρχαία. Το’πιασα το δεκάρικο. 

- Είσαι σοβαρός; Εσύ το πρωί καμάρωνες πως δεν άνοιξες βιβλίο. 

- Ε, όχι και δεν άνοιξα βιβλίο μες στις εξετάσεις! Πώς νομίζεις ότι οργανώθηκα; Άκου.... Στη δεξιά τσέπη είχα τις καταλήξεις των ρημάτων σε -άω, -έω, -όω.... πώς τα λένε; 

- Συνηρημένα....

- Μπράβο, αυτά. Στην αριστερή τσέπη είχα τα....στάσου να δεις, εκείνα τα...κάλλιστος... μέγιστος; 

- Τα ανώμαλα παραθετικά. 

- Αυτός είσαι.....

- Αν κατάλαβα καλά, το τρίτο θέμα με τις γραμματικές παρατηρήσεις το είχες στην τσέπη. 

- Κυριολεκτικά. Αν και, για να πω την αλήθεια, έπαθα μέχρι να τα βρω. Μπέρδεψα τις τσέπες μου... Είχες και την Κιναλή να κάνει βόλτες γύρω-γύρω....κάτι θα είχε ψιλιαστεί, όμως εγώ ψυχραιμία, τη δουλειά μου μέχρι που....όπως πάντα, τα κατάφερα....

- Δεν κατάλαβα....Ποια είναι η δουλειά σου; Να αντιγράφεις; Έχεις σκεφθεί τι τελικά κερδίζεις μ’ αυτή την τακτική; 

- Φυσικά.... Πρώτα από όλα χρόνο. Κι ο χρόνος, φίλε, δεν είναι μόνο χρήμα, είναι και διασκέδαση, είναι και ξεκούραση....είναι ωραία ζωή. Την ώρα που κάτι «φυτά» σαν και σένα βγάζουν ρίζες στην καρέκλα, εγώ φχαριστιέμαι τη ζωή: για καφέ στην πλατεία με την παρέα, λίγο σέρφινγκ στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ, μπόλικο ύπνο.  

Κι ένα τελευταίο, που εσένα θα σε ευχαριστήσει ιδιαίτερα: αν έχω κέφι, ρίχνω και λίγο διάβασμα στα μαθήματα που με ενδιαφέρουν, για να ´χω βάσεις που λένε....Εξάλλου στα Αρχαία και στα παρόμοια, όσο και να διαβάσω, θάλασσα θα τα κάνω. Γιατί να παιδεύομαι λοιπόν; Κάνω το σκονάκι μου κι είμαι εντάξει. Δε μιλάς.... Τι να πεις; Σε έκανα να νιώσεις κορόιδο! 

- Καθόλου. Απλώς σκέφτομαι.. Σκέφτομαι τα κέρδη... αυτών που σαν κι εμένα αρνούνται το σκονάκι. 

- Πες τα, αν και τα φαντάζομαι. Πάντως «μαθητάρα» δεν είσαι. 

- Σίγουρα όχι. Όμως γράμματα, τόσα χρόνια στο σχολείο, νομίζω πως έμαθα. Τελειώνοντας το Λύκειο, θα καταλαβαίνω και θα γράφω τη γλώσσα μας, κι όταν την προσδιορίζει το επίθετο «αρχαία», δε θα τη φοβάμαι σα να σημαίνει ξένη κι άγνωστη. 

Ξέρω ακόμη λίγη Ιστορία και...πού πέφτουν οι Σκανδιναβικές χώρες, κι ας προσανατολίζομαι προς τη Λογιστική. Αυτό είναι το πρώτο μου κέρδος, νομίζω. Το δεύτερο, μπορώ να αποτίμηση τις πραγματικές κι όχι τις πλαστές επιδόσεις μου. 

Παίρνω 15 και ξέρω ότι τόσο περίπου αξίζω. Ένα τρίτο, μαθαίνω να προτιμώ τον τίμιο κι αξιοπρεπή αγώνα από την εύκολη λύση της -μικρής έστω- απάτης, που στη μαθητική γλώσσα λέγεται σκονάκι. Και το τελευταίο και πιο σπουδαίο, κερδίζω τη μονάδα. 

- Τώρα με μπερδεύεις. Τη μονάδα μάλλον εγώ κινδυνεύω κάθε μέρα να την «κερδίσω», αν με πιάσουν. 

- Για να καταλάβεις τι λέω και να ξανασκεφτείς το θέμα, άκου τι έγινε στο τελευταίο μάθημα των Μαθηματικών πριν τις εξετάσεις. 

- Την ώρα του Παπαγεωργίου; 

- Ακριβώς. Αυτός, ξέρεις, είναι της Εκκλησίας• μας λέει διαφορά περίεργα και....το πιο περίεργο είναι πως τον ακούμε....

- Κι εμείς. Τι σας είπε λοιπόν στο τελευταίο μάθημα; 

- Αφού ευχήθηκε καλή επιτυχία, πρόσθεσε: «Και μην ξεχάσετε την αξία της μονάδας». Η τάξη τον κοίταξε έκπληκτη προσπαθώντας να καταλάβει τι εννοούσε. Τότε γύρισε στον πίνακα κι άρχισε να γράφει μηδενικά, ένα, δυο, τρία μηδενικά. 

- Ξέρετε τι είναι αυτά, παιδιά; Οι ανθρώπινες προσπάθειες. Ύστερα ξαναγύρισε στον πίνακα κι έγραψε  μπροστά στα μηδενικά μια μονάδα. 

Η μονάδα είναι η βοήθεια του Θεού, που αξιοποιεί τις προσπάθειές μας. 

- Τι λέτε, κύριε;, πετάχτηκε ο Βασιλείου, ο απουσιολόγος, εγώ όταν καταφέρνω να λύσω ασκήσεις πολλαπλών ολοκληρωμάτων, νιώθω όλο τον κόσμο δικό μου. 

- Όταν όμως έχεις άλλες δέκα εξισώσεις και περιμένουν για επανάληψη οι μιγαδικοί και οι παράγωγοι, τότε πες μας, πώς νιώθεις, τον κόντραρε ο Κώστας, που τον συναγωνίζεται στους βαθμούς, 

- Έχετε δίκιο κι οι δυο, παιδιά, συνέχισε ο καθηγητής. Η προσπάθεια για τη γνώση χαρίζει απερίγραπτη ικανοποίηση, όμως έρχονται στιγμές που σου αποκαλύπτουν πως είσαι άνθρωπος αδύναμος κι ανεπαρκής. Η τεράστια ύλη, η δυσκολία της απομνημόνευσης, η εμπειρία μιας προηγούμενης αποτυχίας σου παρουσιάζουν την προσπάθειά σου αναποτελεσματική, άσκοπη. 

Το μυστικό της επιτυχίας τότε είναι να μη σταματήσεις. Γράψε με «καθαρά χέρια», όσο μπορείς περισσότερα « ηδονικά» και περίμενε τη μονάδα, την ευλογία του Θεού. 

- Καλό,  ψιθυρίσαμε οι περισσότεροι. Συμφωνείς; 

- Αν πω ναι, δεν θα το πιστέψεις..

 (Μαρίας Δ. Παναγοπούλου, Η μονάδα, 8:15 π.μ., μαθήματα εκτός ύλης, Εκδόσεις Σωτήρ, Αθήνα 2016)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!