Οι τρεις Ιεράρχες, "οι ποιμένες οι χριστομίμητοι, οι πρόμαχοι της πίστεως", με την προσωπικότητά τους και τη δράση τους δημιούργησαν τον "χρυσοῦν αἰῶνα" της εκκλησιαστικής ιστορίας. Η εορτή τους θεωρείται η εορτή των ελληνικών γραμμάτων, εφόσον με τη δική τους συνδρομή αναπτύχθηκε η χριστιανική διδασκαλία, συνδυαστικά με την ανάπτυξη των αρχαίων ελληνικών γραμμάτων. Ας τους παρακαλούμε να πρεσβεύουν και "ὑπέρ ἠμῶν" προς τον Κύριο και την Εκκλησία μας. (Σπουδαία σκέψη).
Η εορτή των Τριών
Ιεραρχών, εκτός από τον εκκλησιαστικό χαρακτήρα, έχει και εκπαιδευτικό
στα καθ’ ημάς. Θεωρείται ως η εορτή των ελληνικών γραμμάτων, καθόσον οι
Τρεις Ιεράρχες συνετέλεσαν στην ανάπτυξη της χριστιανικής διδασκαλίας,
σε συνδυασμό με την ανάπτυξη των αρχαίων ελληνικών γραμμάτων
Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/731
© SanSimera.gr(Σπουδαία σκέψη).
Η αλήθεια βγαίνει χυτή σαν το νιόκοπο άγαλμα, μόνο μέσα από τα καθάρια νερά της μοναξιάς. Και η μοναξιά της πένας είναι από τις πιο μεγάλες (Οδυσσέας Ελύτης).
Κανένα ψέμα δεν πρέπει να ακούει η Ιστορία. Πρέπει να έχει στημένο το αυτί στην αλήθεια (Κικέρων).
Να προσπαθούμε τέτοιοι Έλληνες να βγαίνουν στην εξουσία που θα χύνουν το αίμα τους πρώτα υπέρ της πίστεως και μετά υπέρ της πατρίδας (Χριστοδούλου, Ο Γέρων Παΐσιος, σελ. 231).
«Τυφλός τις ἐβόησε καί πολλῷ μᾶλλον ἔκραζε• Ἰησοῦ υἱέ Δαβίδ, ἐλέησόν με». Ως πιστοί χριστιανοί διαθέτουμε το αήττητο και ακαταμάχητο όπλο, που είναι η «ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου καταφυγή μας διά τῆς προσευχῆς εἰς τόν Παντοδύναμον». Ο Προφήτης Ηλίας με την προσευχή έκλεισε τον ουρανό επί τριάμισι χρόνια (Λουκά, δ, 25), ώστε να μη βρέξει. Όσο φτωχοί, ταπεινοί και άσημοι κι αν είμαστε στον κόσμο αυτό, εάν με πίστη θερμή καταφεύγουμε με την προσευχή στον Θεό, θα εισακουόμαστε (Κυριακοδρόμιο, εκδόσεις Σωτήρ, τόμος 3ος).
Οι ιδέες μοιάζουν με καρφιά· όσο περισσότερο τις χτυπάς, τόσο βαθύτερα μπήγονται (Κικέρων).
Ανάπαυση δίχως μελέτη είναι για τον ζωντανό άνθρωπο θάνατος (Σενέκας).
Ο μορφωμένος γνωρίζει τον αμαθή, γιατί κάποτε κι αυτός υπήρξε αμαθής. Αντίθετα ο αμαθής δεν γνωρίζει τον μορφωμένο, γιατί ποτέ του δεν υπήρξε μορφωμένος (Σενέκας).
Σοφῶν θύρας ἔκτριβε, πλουσίων δέ μή: τις πόρτες των σοφών να τις τρίβεις μπαινοβγαίνοντας, των πλουσίων όμως όχι (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, Από τους ιάμβους).
Όποιος γνωρίζει να ακούει τους άλλους, σημαίνει ότι μαθαίνει και γνωρίζει πολλά (Πλίνιος).
Κάθε άνθρωπος είναι χορτάρι και η λαμπρότητα του ανθρώπου είναι σαν το άνθος του χορταριού. Ξεράθηκε το χορτάρι και το άνθος του έπεσε (Ησαΐας, μ, 6).
Ωραιότερο λάφυρο από την καλή γυναίκα δεν παίρνει ο άνδρας ούτε χειρότερο από την αντίθετη (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, ΕΠΕ, 6, 280).
Δεν υπάρχει άλλο τίποτε ισχυρότερο από την ευλαβή και συνετή γυναίκα στο να ρυθμίζει και να διαπλάσει, σε όσα αυτή θέλει, την ψυχή του άνδρα (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).
Σκανδαλοποιός είναι εκείνος, που ενθαρρύνει εκείνους οι οποίοι έχουν ασθενή πίστη, σε κάτι από εκείνα που απαγορεύει ο θείος νόμος (Μέγας Βασίλειος, ΕΠΕ, 9, 85).
Το να μείνει ανώτερη από συκοφαντίες η ανθρώπινη ζωή είναι από τα πλέον δύσκολα, για να μην ειπώ από τα αδύνατα (Μέγας Βασίλειος, ΕΠΕ, 3, 240).
Τέτοια είναι η πονηριά και η κακία• γι’ αυτόν τον ίδιο που την κατέχει γίνεται καταστροφή και τον καταποντίζει (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ΕΠΕ, 7, 262).
Η ημέρα γίνεται πονηρή και επικίνδυνη όχι από μόνη της. Όλες οι ημέρες είναι ίδιες. Η διαφορά τους βρίσκεται σε μας. Εξαρτώνται από τη δική μας δραστηριότητα ή ραθυμία (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).
Εκείνος που προσέχει να μη βγάζει από το στόμα του λόγια δηκτικά και προσβλητικά, είναι συνετός και γνωστικός άνθρωπος. Ο υπομονετικός είναι φρόνιμος (Παροιμίες, ιζ,27).
Το χρέος (το να χρωστάς) είναι η χειρότερη φτώχεια (Πλίνιος).
Η οικονομία είναι πηγή σταθερών εσόδων (Σενέκας).
Ο πλούτος, όταν μείνει αχρησιμοποίητος, είναι άχρηστος, ενώ όταν κινείται και μεταδίδεται, είναι κοινωφελής και καρποφόρος (Μέγας Βασίλειος, ΕΠΕ, 6, 338).
Δεν είναι μικρή η ανταμοιβή που ανήκει σε εκείνους που τιμούν τους γονείς τους· έχουμε εντολή να τους θεωρούμε ως κυρίους και να τους υπηρετούμε με λόγια και με έργα (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ΕΠΕ, 28, 424).
Δεν υπάρχει κακό βιβλίο που να μη χρησιμεύει σε κάτι (Πλίνιος).
Η σοφία ξεπερνώντας τον φόβο και ανεβάζοντας εμάς στην αγάπη, μας κάνει φίλους του Θεού και μας μεταβάλλει από δούλους σε παιδιά Του (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, ΕΠΕ, 6, 46).
Τό γνῶναι ἑαυτόν ἀρχή σοφίας ἀνθρωπίνης: η αυτογνωσία είναι η αρχή της ανθρώπινης σοφίας (Αριστοτέλης).
Νίκα λογισμῷ τήν παροῦσαν συμφοράν: νίκησε με τη λογική σκέψη τη συμφορά που σε βρήκε (Μένανδρος).
Οι προσπάθειες να αποκτήσουμε τα αναγκαία για τη ζωή μας δεν είναι βλαβερές στην ποιότητά τους, αλλά στην υπέρμετρη ποσότητά τους (Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός).
Χρειάζεται προσοχή και διάκριση να μην κάνουμε κακό από υπερβολικό ζήλο (Αγίου Παϊσίου, Διδαχές και αλληλογραφία, σελ. 77).
Πρόσεχε τον εαυτό σου και να μην προσκολληθείς στα θνητά, σαν να είναι αιώνια• ούτε να περιφρονήσεις τα αιώνια, σαν να είναι περαστικά (Μέγας Βασίλειος, Πρόσεχε σεαυτῷ).
Όποιος αγαπά πολύ το χρήμα, δεν αγαπά τον αδελφό του, αλλά είναι έτοιμος να τον βλάψει για το συμφέρον του (Φώτης Κόντογλου).
Σε κάθε πράγμα, μεγάλο ή μικρό, να συμβουλεύεσαι τη συνείδησή σου και να την εξετάζεις όχι όμως αμελώς και επιφανειακά, αλλά σε βάθος και με πολλή επιμέλεια και ακρίβεια (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης).
Θεούς αἰδοῦ καί δέδιθι· τοῦτο γάρ ἄνδρα εἴργει μήτ' ἔρδειν, μήτε λέγειν ἀσεβῆ: να σέβεσαι και να φοβάσαι τους θεούς. Διότι αυτό εμποδίζει τον άνδρα από το να πράττει και να λέγει ασεβή (Θέογνις ο Μεγαρεύς).
Επιθυμία του χριστιανού είναι να σκοπεύει ένα μόνο, τη σωτηρία και ό, τι οδηγεί σε αυτό να το θεωρεί σπουδαίο, ό, τι όμως όχι να το περιφρονεί ως ανάξιο λόγου (Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος, ΕΠΕ, 6,306).
Αν έχουμε μνήμη θανάτου με ελπίδα στον Θεό, θα γνωρίσουμε τη ματαιότητα αυτού του κόσμου και θα βοηθηθούμε πνευματικά (Άγιος Παΐσιος).
Ο πόνος είναι το δαχτυλίδι που προσφέρει ο Κύριος στους εκλεκτούς του (Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως).
Δεν υπάρχει πόνος βαρύτερος και δεν ισχύει πληγή περισσότερο θανάσιμη από τη συκοφαντία (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής).
Εμείς οι χριστιανοί αντί του Σαββάτου έχουμε την Κυριακή, ημέρα της Αναστάσεως του Κυρίου. Να την αγιάζουμε την Κυριακή. Το πρωί στην Εκκλησία να λατρεύουμε τον Θεό, να ακούσουμε τον λόγο του Θεού, να αγιασθούμε με τη χάρη των Αγίων Μυστηρίων, να δεχθούμε την ευλογία της ειρήνης και του θείου ελέους. Η συγκύπτουσα γυναίκα αυτό μας διδάσκει με το παράδειγμά της (Κυριακοδρόμιο, εκδόσεις Σωτήρ, τόμος 3ος).
"Αὐτός γάρ σὠσει τὀν λαόν αὐτοῦ ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν (Ματθ. α, 21)". Ο κοσμοπόθητος Σωτήρας και Λυτρωτής έρχεται να εγκαθιδρύσει στη γη τη δικαιοσύνη και την αγάπη, τη συγγνώμη και την ειρήνη. Να εγκολπωθούμε το μεγάλο μήνυμα του ουρανού προς τη γη, όπως το άκουσαν οι Ποιμένες από τους Αγγέλους: "Ἐτέχθη ὐμῖν σήμερον σωτήρ (Λουκά β, 11)". Πανάγιο βρέφος της Βηθλεέμ, δώσε να σε πιστέψουν όλοι οι άνθρωποι και να σε ομολογήσουν Κύριο και Θεό τους. Να σε κάνουν οδηγό και κυβερνήτη της ζωής τους (Κυριακοδρόμιο, εκδόσεις Σωτήρ, τόμος 3ος, σελ. 223).
Εξαιτίας του Σταυρού, οι δαίμονες δεν είναι πλέον φοβεροί, αλλά άξιοι περιφρόνησης· ούτε ο θάνατος είναι θάνατος αλλά ύπνος (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ΕΠΕ 11, 194).
Όπου υπάρχει ησυχία, πράοτητα και ταπείνωση, εκεί κατοικεί ο Θεός (Βίβλος Βαρσανάφιου και Ιωάννου).
Όποιος μιλάει για τον Θεό, καλά κάνει και όποιος σιωπά για τον Θεό, ομοίως (Γεροντικό, Αββάς Ποιμήν, 147).
Το να ρίπτει κάποιος τον εαυτό του ενώπιον του Θεού και το να μην υπολογίζει τον εαυτό του και το να παραμερίζει το δικό του θέλημα, είναι εργαλείο της ψυχής (Γεροντικό, Αββάς Ποιμήν, 36).
Αν δεν έχει ο άνθρωπος μια μικρή επαφή με τη θριαμβεύουσα Εκκλησία, δεν μπορεί να προκόψει πνευματικά (Αγίου Παϊσίου, Διδαχές και αλληλογραφία, εξώφυλλο).
Όσα πιο πολλά δάκρυα στοίχισε ένα παιδί στη μητέρα του, τόσο πιο αγαπημένο είναι στην καρδιά της (Α. Δουμάς).
Να το πάρουμε απόφαση. Η χριστιανική ζωή θα έχει και δοκιμασίες. Ο πιστός όμως άνθρωπος δεν εκπλήσσεται, δεν ταράσσεται, δεν αδημονεί, δεν γογγύζει. Επειδή αγαπά τον Χριστό, αγαπά και τον σταυρό που επιτρέπει ο Χριστός να βαστάει. Και τον σηκώνει με υπομονή, χωρίς να λησμονεί και το αιώνιο βραβείο της Βασιλείας του Θεού. Θάρρος λοιπόν. "Θαρσεῖτε· ἐγώ νενίκηκα τόν κόσμον", μας είπε. Και μας βεβαίωσε: "Ἰδού ἐγώ μεθ' ἡμῶν εἰμι πάσας τάς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος (Ματθ. κη, 20)" (Σπουδαία σκέψη).
Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!
Ας είναι ευφρόσυνος και δημιουργικός ο μήνας Φεβρουάριος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου