Καλωσορίσματα νέας χρονιάς

Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία: είναι η ώρα της προσευχής, όταν ηχούν οι χριστιανικές καμπάνες. Ολόκληρη η χριστιανοσύνη δέχεται με αγάπη τον Σωτήρα της γης... Χριστούγεννα! Χριστούγεννα! Η μεγάλη γιορτή του ρήματος αγαπώ! (Μεταφραση Κώστα και Εριέττας Διαμαντοπούλου)

Ὥσπερ ὁ ἰός σίδηρον, οὕτως ὁ φθόνος τήν ἔχουσαν αὐτόν ψυχήν ἐξαναλίσκει: όπως η σκουριά κατατρώει το σίδηρο, έτσι και ο φθόνος κατατρώει την ψυχή του φθονερού (Μ. Βασίλειος).
Ο σκοπός μας δεν είναι να καταδικάζουμε το κακό, αλλά να το διορθώνουμε. Με την καταδίκη ο άνθρωπος μπορεί να χαθεί, με την κατανόηση και βοήθεια θα σωθεί (Άγιος Πορφύριος).

Κάποτε ένα αεροπλάνο δοκίμασε να απογειωθεί. Τελευταία στιγμή ένας από τους κινητήρες του δεν δούλεψε. Ο ένας κινητήρας δεν συμμετέσχε στην προσπάθεια για ανέβασμα. Το αεροπλάνο βρυχήθηκε, έκανε μια προβληματική τροχιά πάνω στο έδαφος και σωριάστηκε λαβωμένο. Αυτό συμβαίνει και στη ζωή μας. Είναι ανάγκη να λειτουργήσει ολόκληρη η πνευματική μας υπόσταση, για να μας δώσει δύναμη για το ανέβασμα. Να ζητάμε αληθινά τη βασιλεία του Θεού, αλλά και την αιωνιότητα του Θεού. Να προσπαθούμε. Τότε θα γευόμαστε τις ευλογίες του Θεού (Σπουδαία σκέψη).

Ονειρεύομαι μια Κοινωνία των Εθνών που θα είναι προικισμένη με αρετές. Δίκαιη και Σοφή, και στην οποία τα έθνη θα φέρνουν τις δυσκολίες τους και τις διχόνοιές  τους, όπως οι δυο γυναίκες της Ιερουσαλήμ έφεραν στον Σολομώντα το μικρό παιδί που καθεμία έλεγε ότι ήταν δικό της. Και όπως ο Σολομών μπόρεσε να λύσει το πρόβλημα των δυο μητέρων, γιατί ήταν ενάρετος και σοφός απέναντι του Θεού, έτσι και η Κοινωνία των Εθνών θα βρει δίκαιη λύση, γιατί θα είναι δίκαιη και ενάρετη απέναντι του Θεού (Ποιήματα Λεζάρ, μετάφραση Κώστα και Εριέττας Διαμαντοπούλου, εκδόσεις Πουρνάρα).

Οι ισχυροί της γης φροντίζουν να έχουν ισχυρή προσωπική ασφάλεια. Οι πιστοί, γνωρίζουμε, ότι έχουμε την προστασία του Θεού στην πορεία της ζωής μας. Μας προστατεύει με τους αοράτους φρουρούς, που είναι οι Άγγελοι. Έχουμε Άγγελον ειρήνης, πιστόν οδηγόν, φύλακα των ψυχών και των σωμάτων ημων. Τι υπέροχος φίλος! Θαυμαστός προστάτης, ακαταμάχητος υπερασπιστής και άμεσος βοηθός μας! Δώρο ανεκτίμητο στη ζωή μας! (Σωτήρ, 2005, σελ. 402)

Τα σχολικά βιβλία χρόνο με τον χρόνο ελάττωσαν επικίνδυνα τα κείμενα που τονίζουν τις βασικές αξίες, οι οποίες είναι ο ακρογωνιαίος λίθος κάθε ελεύθερης δημοκρατικής κοινωνίας. Η τιμιότητα, το θάρρος, η καλοσύνη, η γενναιοδωρία, ο πατριωτισμός έχουν ξεριζωθεί η ελαττωθεί αισθητά από τα σχολικά εγχειρίδια («Ζωή»).

Τα παιδιά και τα εγγόνια ας μαθαίνουν να δείχνουν σεβασμό πρώτα στην ίδια τους την οικογένεια και να ανταποδίδουν αμοιβές στους προγόνους τους για όσα μόχθησαν και θυσίασαν αυτοί, όταν τα εγγόνια τους αυτά ή τα παιδιά τους είχαν ανάγκη περιθάλψεως. Και πρέπει να μάθουν τον σεβασμό ή την ανταπόδοση αυτή, διότι αυτό είναι καλό κι ευάρεστο ενώπιον του Θεού (Ά Τιμ. ε, 4).

Να το πάρουμε απόφαση. Η χριστιανική ζωή θα έχει και δοκιμασίες. Ο πιστός όμως άνθρωπος δεν εκπλήσσεται, δεν τα ταράσσεται, δεν αδημονεί, δεν γογγύζει. Επειδή αγαπά τον Χριστό, αγαπά και τον σταυρό που επιτρέπει ο Χριστός να βαστάει. Και τον σηκώνει με υπομονή, χωρίς να λησμονεί και το αιώνιο βραβείο της Βασιλείας του Θεού. Θάρρος λοιπόν. «Θαρσεῖτε• ἐγώ νενίκηκα τόν κόσμον», μας είπε. Και μας βεβαίωσε. «Ἰδού ἐγώ μεθ’ ὑμῶν εἰμι πάσας τάς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αιῶνος (Σπουδαία σκέψη για το Κατά Ματθαίον, κη, 20).

Η αγάπη προς τον πλησίον μας γίνεται όχημα που μας φέρνει στον Θεό. Οι δυο διαστάσεις της ανθρώπινης προσφοράς, η κάθετη και η οριζόντια, δένονται στη μια εντολή "Ἀγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου ἐξ' ὅλης τῆς καρδίας σου καἰ ἐξ' ὅλης τῆς ψυχῆς σου καί ἐξ' ὅλης τῆς ἰσχύος σου καί ἐξ' ὅλης τῆς διανοίας σου, καί τόν πλησίον σου ὡς ἑαυτόν (Λουκά, ι, 27)". Η πρόσβαση στον Θεό γίνεται ένα μονοπάτι για την ανακάλυψη του πλησίον. Και "ὁ πλησίον" γίνεται ένα όχημα που μας φέρνει στον Θεό (Σπουδαία σκέψη). 

Δώσε γαλήνη, βασιλιά μας, παντού και μέσα στην καρδιά μας. Στείλε γλυκιά παρηγοριά σε πολιτείες και χωριά. Δέξου, Χριστέ, την προσευχή μας κι ας γίνει φάτνη Σου η ψυχή μας, κάνε ν’ ανθίσουν άσπροι κρίνοι όπου περίσσεψαν οι θρήνοι (Γ. Βερίτης). 

Η υπεροψία του χωματένιου ανθρώπου θα τον ταπεινώσει, αλλά αυτός που έχει ταπεινό πνεύμα θα απολαύσει δόξα (Σολομώντας).

Μια κακόγουστη φάρσα είναι η ζωή μας, αν δεν υπάρχει άλλη ζωή. Η μόνη ελπίδα να μην είναι σκηνοθεσία η ζωή μας είναι ο Χριστός. Ο Χριστός ήρθε να εξουδετερώσει τη μεγάλη αντίφαση ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο. Η απάντηση σ’ όλα αυτά που σε τρομάζουν είναι ο Χριστός (Χρήστος Μπίντας, Νάουσα).

Όταν προσεύχεσαι, να ξεχνάς την σωματική σου αρρώστια, να την αποδέχεσαι σαν κανόνα, σαν επιτίμιο για την άφεση των αμαρτιών σου. Για τα παραπέρα μην ανησυχείς, άφησέ τα στον Θεό κι ο Θεός ξέρει τη δουλειά Του. Να προσεύχεσαι χωρίς αγωνία, ήρεμα, με εμπιστοσύνη στην αγάπη και την πρόνοια του Θεού (Άγιος Πορφύριος).  

Ευτυχισμένο το 2018! Δημιουργική κι ευφρόσυνη χρονιά, πλούσια σε αγάπη Χριστού! 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!