Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 126ο

Η Εκκλησία δεν έχει αρχή, υπήρχε και θα υπάρχει πάντοτε. Είναι άχρονη, αιώνια. Η Εκκλησία υπήρχε πριν δημιουργηθεί το σύμπαν. Πριν δημιουργηθούν οι άγγελοι. Η πρώτη Εκκλησία, η όντως Εκκλησία αποτελούνταν από τρία πρόσωπα: τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, τον Τριαδικό Θεό. Τρία πρόσωπα που αγαπούν τέλεια το ένα το άλλο. Δεν είχε ανάγκη από άλλα πλάσματα ο Θεός, για να φτιάξει Εκκλησία. Αυτή η πρώτη Εκκλησία της Αγίας Τριάδος υπήρχε πάντοτε και είναι ουράνια. 

Στη συνέχεια η Εκκλησία εισέρχεται στον χρόνο. Διότι στην Τριαδική Εκκλησία προστίθενται και οι άγγελοι, τα δισεκατομμύρια των Αγίων Αγγέλων κι Αρχαγγέλων. Και γιατί εντάσσει στην Εκκλησία Του ο Θεός τους αγγέλους; Όχι για να πάρει κάτι από αυτούς, αλλά για να τους μεταγγίσει τη δική Του τελειότητα και αγάπη. Ουσιαστικά υιοθετεί τους αγγέλους, για να μπορούν και οι άγγελοι να μετέχουν στη δική Του ζωή και ευτυχία. Ζουν κι αυτοί μια τέλεια αγάπη, μια τέλεια ενότητα, μια τέλεια κοινωνία. 

Στην οικογένεια της Εκκλησίας ο Θεός προσθέτει και άλλα πλάσματα, τους ανθρώπους. Αυτή όμως η τρίτη φάση δεν έμελλε να ολοκληρωθεί άμεσα. Διότι κάποια στιγμή, οι δυο πρώτοι άνθρωποι, ο Αδάμ και η Εύα, αποστάτησαν από τον Θεό. Και μαζί μ' αυτούς, όλη η ανθρωπότητα ζούσε στην εξορία, στη στέρηση του Θεού. 

Και ο Θεός κατεβαίνει στη γη μας, για να μας ενώσει και πάλι μαζί του. Για να εντάξει και πάλι στην Εκκλησία Του εμάς που Τον αρνηθήκαμε. Μ' αυτήν την έννοια η Πεντηκοστή ονομάζεται γενέθλιος ημέρα της Εκκλησίας. Διότι από την ημέρα εκείνη οι άνθρωποι εντασσόμαστε και πάλι στην Εκκλησία του Θεού. Και η ένταξή μας αυτή συντελείται προσωπικά στον καθένα μας με το Μυστήριο του Αγίου Βαπτίσματος. Έτσι, η μία Εκκλησία του Κυρίου μας, η Ορθόδοξη, από την εποχή των Αποστόλων πορεύεται με μια αδιάκοπη ιστορική συνέχεια και αποστολική διαδοχή μέχρι τη συντέλεια των αιώνων. 

Και οι πιστοί κάθε εποχής είμαστε ενωμένοι σε μια αδιάσπαστη ενότητα μαζί της, με συγκεκριμένη εκκλησιαστική ιεραρχία, η οποία έχει την αρχή της στους Αποστόλους. Έχουμε όλοι την ίδια πίστη και εμπειρία της πρώτης Εκκλησίας, την πίστη και παράδοση των Αποστόλων και των Αγίων Πατέρων, τα ίδια Μυστήρια. Αυτή η ίδια πίστη, η ίδια αποστολική παράδοση και εκκλησιαστική εμπειρία υπάρχει μόνο μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία. 

Και τι είναι τα Μυστήρια της Εκκλησίας; Μυστήρια είναι οι θεοσύστατες τελετές της Ορθόδοξης Εκκλησίας, οι αγωγοί που μας μεταγγίζουν τη Χάρι του Θεού, που μας καθαίρουν, μας αναγεννούν, μας φωτίζουν, μας αγιάζουν, μας ενώνουν με τον Θεό. Ο άγιος Νικόλαος Καβάσιλας λέει ότι τα Μυστήρια είναι οι θυρίδες απ' όπου περνά ο ήλιος της δικαιοσύνης κι έρχεται μέσα μας. Ονομάζονται Μυστήρια, επειδή η Θεία Χάρις που μεταφέρουν στον άνθρωπο είναι μυστική, αόρατη. Και καθώς ο άνθρωπος αποτελείται από ψυχή αόρατη, αλλά και σώμα ορατό, γι' αυτό και τα ιερά Μυστήρια έχουν κι αυτά το αόρατο και το ορατό στοιχείο. 

Αόρατη είναι η θεία Χάρις και ορατά τα σημεία που βλέπει ή αισθάνεται ο άνθρωπος: π.χ. το νερό στο Βάπτισμα, το άγιο Μύρο στο Χρίσμα, το λάδι στο Ευχέλαιο, κ.λπ. Επομένως πίσω από τα ορατά και αισθητά κρύβονται τα αόρατα, η Χάρις που καθαίρει, αναγεννά, φωτίζει, αγιάζει, θεώνει και σώζει. Τα Μυστήρια όμως δεν ενεργούν μαγικά στον άνθρωπο. Αλλά προϋποθέτουν την ελεύθερη και ολοκάρδια συμμετοχή του σ' αυτά. 

Ποιες εμπειρίες μας χαρίζει η Εκκλησία; Κάθε φορά που πηγαίνουμε να εκκλησιαστούμε σ' έναν Ορθόδοξο ναό, πάμε να συναντήσουμε τον Θεό, να Του μιλήσουμε. Πάμε να Τον λατρεύσουμε, να Τον κοινωνήσουμε, να ζήσουμε μαζί Του τις ιερότερες στιγμές της ζωής μας. Πώς όμως πρέπει να βιώνουμε τις μοναδικές αυτές ιερές ώρες της Λατρείας μέσα στον ναό του Θεού; Λένε πολλοί ότι ο ναός του Θεού είναι το "σπίτι" του θεού. Αλλά έχει ανάγκη ο Θεός από σπίτι, αφού σπίτι Του είναι όλος ο ουρανός και όλη η γη; Έχει ανάγκη ο Θεός από ιδιαίτερο χώρο, για να κατοικήσει; Ασφαλώς όχι. 

Όμως έχουμε ανάγκη εμείς οι άνθρωποι από ιδιαίτερο χώρο, για να Τον λατρεύσουμε. Μ' αυτή λοιπόν την έννοια ο ναός του Θεού είναι ο χώρος που ο Θεός κάνει πιο αισθητή την παρουσία Του. Δεν είναι ένα οποιοδήποτε σπίτι. Είναι ο χώρος που φανερώνεται ο Θεός, που κατέρχεται ανάμεσά μας. ο Ναός λοιπόν είναι ο τόπος που πάμε να συναντήσουμε τον Θεό, να μιλήσουμε μαζί Του. Κάνουμε βέβαια κάθε μέρα, πρωί και βράδυ προσευχή στο σπίτι μας. Όταν όμως πάμε να προσευχηθούμε όλοι μαζί στην εκκλησία, η προσευχή μας εκεί έχει πολύ μεγαλύτερη δύναμη. Διότι μας διαβεβαίωσε ο Χριστός μας: "όπου είναι δυό ή τρεις συναγμένοι για μένα, εκεί είμαι κι εγώ ανάμεσά τους". 

συνεχίζεται.... 

(Μάριος Ν. Δομουχτσής, Θέλω να ζήσω μαζί σου)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!