Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2025

Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 127ο

Πάμε όμως στον ναό του Θεού όχι μόνο για να προσευχηθούμε, για να πούμε τα βάσανά μας στον Θεό. Πάμε στον ναό πολύ περισσότερο για να Τον λατρεύσουμε όλοι μαζί και να ζήσουμε πολύ πιο δυνατά την παρουσία Του. Γι' αυτό λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: "Και μόνο που δρασκελίζεις τα σκαλιά της εκκλησίας, αισθάνεσαι μια αλλαγή. Μπαίνεις μέσα και η ησυχία που επικρατεί, σου προκαλεί δέος, σε μεταφέρει από τη γη στον ουρανό. 
Διότι εκεί θα συναντήσεις τον Χριστό, θα σε υποδεχθούν οι Άγγελοι και οι Άγιοι". 

Ο ναός λοιπόν είναι ο χώρος όπου συνάζεται όλη η Εκκλησία. Είναι χώρος ιερός. Είναι ο τόπος που ο Θεός παρουσιάζεται πιο αισθητά. Είναι τόπος προσευχής και λατρείας. Πάμε στην Εκκλησία, για να συναντήσουμε τον Χριστό μας. Για να κοινωνήσουμε το Σώμα Του και το Αίμα Του. Διότι ο ναός είναι ο τόπος όπου οι άνθρωποι ενωνόμαστε με τον Θεό. 

Αξιωνόμαστε με την Θεία Κοινωνία να Τον πάρουμε μέσα μας. Να πάρουμε μέσα μας τη Ζωή, το Φως, τη Χαρά, τον Χριστό μας. Αφού λοιπόν ο ναός είναι τόπος άγιος, ιερός, ουράνιος, πώς πρέπει να προσερχόμαστε σ' αυτόν; Το σαββατόβραδο πρέπει να το ζούμε ως κάτι μεγάλο και ιερό. Είναι η ώρα της προσμονής μας για τη μεγάλη μας συνάντηση με τον άγιο Θεό. Βέβαια όλη την εβδομάδα θα πρέπει να έχουμε στραμμένη την ψυχή μας προς την Κυριακή. 

Ιδιαιτέρως όμως το σαββατόβραδο πρέπει να το ζούμε ως αποκορύφωση της προσμονής μας. Κάθε Σάββατο, λοιπόν, καθώς πλησιάζει το βράδυ, θα πρέπει να αφήνουμε όσο μπορούμε οποιεσδήποτε άλλες εργασίες και μέριμνες και να στρέφουμε τον νου και την καρδιά μας στον Θεό. Θα αφήσουμε κατά μέρος την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, τις ειδήσεις του κόσμου, το διαδίκτυο, το κινητό μας, τα τηλεφωνήματά μας. 

Θα αποφύγουμε νυκτερινές εξόδους, επισκέψεις, διασκεδάσεις, βόλτες. Και θα ετοιμασθούμε για την Κυριακή. Θα φροντίσουμε τη σωματική μας καθαριότητα και η μητέρα του σπιτιού θα ετοιμάσει τα ρούχα των μικρών παιδιών που θα φορέσουν την άλλη μέρα, ώστε να μην υπάρχουν το πρωί γκρίνιες και στενοχώριες. Στο βραδινό τραπέζι θα συναχθούμε όλοι μαζί, όλη η οικογένεια, μέσα σε μια ήρεμη και ιεροπρεπή ατμόσφαιρα. 

Το φαγητό θα είναι λιτό, κι αν πρόκειται να κοινωνήσουμε, αλάδωτο. Αυτό επιπλέον θα βοηθήσει στο να έχουμε ελαφρύ το στομάχι μας κι έναν ύπνο ειρηνικό. Στο τέλος του φαγητού θα διαβάσουμε το ευαγγελικό και το αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής. Και θα πούμε δυο λόγια με βάση τα ιερά κείμενα. Έπειτα ο καθένας μας θα ζητήσει συγγνώμη ιδιαιτέρως από όσους έχει λυπήσει με λάθη ή παραλείψεις. Στη συνέχεια, μόνοι μας ή όλη η οικογένεια μαζί, θα προσευχηθούμε διαβάζοντας το Απόδειπνο. 

Και η ακολουθία της θείας Μεταλήψεως θα μας βοηθήσει πολύ, εάν πρόκειται να κοινωνήσουμε. Αφού πρώτα ανάψουμε το καντηλάκι στο εικονοστάσι, ένα κεράκι, λίγο θυμίαμα. Θα βρούμε έναν ήσυχο τόπο, για να μείνουμε μόνοι μας με τον Θεό, μέσα στην ηρεμία και τη σιωπή, χωρίς περισπασμούς και θορύβους του κόσμου, για να ζήσουμε με τον Θεό. Θα διαβάσουμε λίγες σελίδες από κάποιο βιβλίο που να αναφέρεται στη θεία Λειτουργία ή στη θεία Κοινωνία. Αυτή η μελέτη θα μας μεταγγίσει μια πρόγευση της Κυριακάτικης εμπειρίας. 

Επιπλέον αυτό που θα μας βοηθήσει πολύ είναι και μια στροφή προς τον εαυτό μας, μια εξέταση του εαυτού μας. Ποιος είμαι εγώ που θα συναντήσω αύριο τον Θεό, που θα Τον λατρεύσω ή και θα Τον κοινωνήσω Αυτό θα φέρει κατάνυξη στην ψυχή μας, συντριβή και εκζήτηση του ελέους του Θεού. Τέλος θα πούμε και κάποια δικά μας λόγια προσευχής, θα ψελλίσουμε και όσο μπορούμε και τη μονολόγιστη προσευχή: "Κύριε, Ιησού Χριστέ, ελέησόν με". Αυτή η καρδιακή προσευχή εάν βγαίνει από τα βάθη της ψυχής μας, θα περάσει και μέσα στον ύπνο μας. 

Ασφαλώς και θα πέσουμε να κοιμηθούμε νωρίς, ώστε την άλλη μέρα να έχουμε διαύγεια νου, για να λατρεύσουμε τον Θεό. Το πρωί θα σηκωθούμε και πάλι νωρίς. Διότι, αν δεν έχουμε πολύ μικρά παιδιά, θα πρέπει να πηγαίνουμε στην Εκκλησία νωρίς, από την αρχή του Όρθρου. Μόλις ξυπνήσουμε, θα ετοιμασθούμε με ηρεμία, χωρίς νεύρα, μαλώματα, φωνές, παρατηρήσεις. 

Εάν μάλιστα πρόκειται να κοινωνήσουμε, θα πλύνουμε και πάλι τα δόντια μας, ώστε το στόμα μας να είναι πεντακάθαρο. Είναι δεδομένο ότι το πρωί, πριν κοινωνήσουμε, δεν τρώμε και δεν πίνουμε τίποτα. Ούτε νερό.Θα βάλουμε τα καλά μας ρούχα, τα οποία θα είναι σεμνά και όχι εξεζητημένα. Όταν είναι όλα έτοιμα, κάνο
υμε τον σταυρό μας και βγαίνουμε από το σπίτι μας με τη χαρά και την προσμονή της θείας Λατρείας. Και πορευόμαστε προς τον ναό, για να συναντήσουμε τον Θεό. Για τη συνάντησή μας αυτή, ετοιμάζεται και ο ουράνιος κόσμος και περιμένει και τη δική μας παρουσία. 

συνεχίζεται...

(Μάριος Ν. Δομουχτσής, Θέλω να ζήσω μαζί σου)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails