Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 62ο

Ένας δυστυχισμένος πατέρας, γεμάτος αγωνία, έπεσε μπροστά στα πόδια του Κυρίου Ιησού και ζήτησε τη βοήθειά Του για το παιδί του, που ήταν δαιμονισμένο και υπέφερε φρικτά. Ο Κύριος άκουσε με συμπόνια τον ταλαίπωρο πατέρα και ζήτησε να οδηγήσουν το βασανισμένο παιδί ενώπιόν Του. Κι αφού το έφεραν, διέταξε τα δαιμόνια που είχαν κυριεύσει τον νέο να βγουν από μέσα του. 

Την ίδια ακριβώς στιγμή το παιδί ελευθερώθηκε από το πονηρό πνεύμα και θεραπευμένο πλέον, το παρέδωσε ο Χριστός στον πατέρα. Το θαυμαστό αυτό γεγονός, μας προσφέρει σήμερα μια καλή ευκαιρία να δούμε σε ποια κατάσταση καταντά ο νέος, όταν απομακρύνεται από τον Χριστό και πώς αναγεννάται και ζωογονείται πλησιάζοντάς Τον. Δεν είναι εύκολο, οπωσδήποτε, να περιγραφεί η τραγική κατάσταση του νέου εκείνου, όταν βρισκόταν μακριά από τον Χριστό. 

Το πονηρό πνεύμα, το δαιμόνιο είχε κατοικήσει μέσα του και τον είχε κυριεύσει σωματικά. Του στερούσε πλήρως την ελευθερία. Ο νέος δεν είχε τη δύναμη να αντισταθεί. Βασανιζόταν μέχρι θανάτου. Τα λόγια του πατέρα περιγράφουν την οδυνηρή ταλαιπωρία του γιου: "Κακῶς πάσχει· πολλάκιας γάρ πίπτει εἰς τό πῦρ καί πολλάκις εἰς τό ὕδωρ". Τα λόγια όμως αυτά περιγράφουν και τις καταστροφικές τάσεις των νέων που και σήμερα έχουν αιχμαλωτισθεί όχι όμως σωματικά, όπως ο νέος του ιερού Ευαγγελίου, αλλά με την επίδραση και την εξουσία που ασκούν τα πονηρά πνεύματα στην ψυχή. 

Μάχονται διαρκώς με ποικίλους πειρασμούς και παγίδες να απομακρύνουν τους νέους από τον Θεό και να τους οδηγήσουν στον αιώνιο θάνατο. Σαν βροχή πέφτουν τα πυρωμένα βέλη τους στις αισθήσεις τους, στον νου τους με τους ρυπαρούς λογισμούς και στην καρδιά τους με τις κατώτερες επιθυμίες. Σαν λιοντάρι που βρυχάται περπατά με μανία ο ανθρωποκτόνος διάβολος και ζητεί να τους κατασπαράξει. Όσα δε παιδιά μεγαλώνουν μακριά από τη Χάρι και την προστασία του Χριστού, χωρίς τον άγιο νόμο Του, μακριά από τα ιερά μυστήρια της Εκκλησίας του, είναι πολύ ευάλωτα. 

Διψούν τα παιδιά για ζωή. Θέλουν να ζουν χωρίς εντολές, χωρίς "μη" και "πρέπει", απομακρύνονται από την Εκκλησία, για να χαρούν, όπως νομίζουν, την ελευθερία τους· όμως αιχμαλωτίζονται τελικά από τον πονηρό διάβολο. Το κακό θεριεύει μέσα τους και θυσιάζουν τα πιο πολύτιμα και όμορφα χρόνια της ζωής τους. 

Πέφτουν στη φωτιά της αμαρτίας. Βυθίζονται στην πλημμύρα της ανηθικότητας. Μεθούν από το δηλητήριο της μόδας. Ναρκώνονται από τις ψεύτικες χαρές των παθών. Πόσοι νέοι φθείρουν το σώμα τους με το κάπνισμα και το αλκοόλ! Πόσοι αργοπεθαίνουν εξαρτημένοι από ουσίες! Πόσοι θυσιάζουν την ελευθερία τους μέσα σε μια φυλακή! Νέοι χωρίς ζωή, με σώματα πρόωρα γερασμένα κι ένα απερίγραπτο κενό στο βάθος της ψυχής. Πώς να μην πονούν οι μεγαλύτεροι και οι γονείς, βλέποντας την κατάσταση αυτή; 

Όταν όμως νέος πλησιάσει τον Κύριο, παραδοθεί σ' Εκείνον και πορευθεί κατά τις θείες εντολές Του, η ζωή του αλλάζει. Τότε ζει πραγματικά. Γίνεται αληθινά χαρούμενος και ελεύθερος. Δεν έχει εξουσία πάνω του ο διάβολος. Δεν τον σκιάζουν οι απειλές του, ούτε τον παρασύρουν οι προκλήσεις του. Η Χάρις του Κυρίου τον προστατεύει κι ανανεώνει διαρκώς τις δυνάμεις του, όπως ανακαινίζεται το πτέρωμα του μακρόβιου αετού. "Ἀνακαινισθήσεται ὠς ἀετοῦ ἡ νεότης σου (Ψαλμός ρβ [102], 5)", σημειώνει ο ιερός Ψαλμωδός. 

Όπως συνέβη και στον νέο της ευαγγελικής περικοπής, κοντά στον Χριστό γίνεται καινούργια η ζωή του ανθρώπου. Άλλο νόημα απέκτησε πλέον η ζωή του από τη στιγμή που τον θεράπευσε ο Κύριος. Μπορούσε να χαρεί ακμαίος τη ζωή, την παρουσία του πατέρα του. Μπορούσε να παίξει, να ονειρευθεί, να κάνει σχέδια για το μέλλον του, να δημιουργήσει. 

Ζούσε και πριν, αλλά η ζωή του έμοιαζε περισσότερο με θάνατο. Ο Χριστός του χάρισε την αληθινή ζωή. Ο κόσμος μας γηράσκει από τη φθορά της αμαρτίας. Καταπίπτει εξαιτίας της αποστασίας από τον Θεό. Η ελπίδα πλέον βρίσκεται στους νέους ανθρώπους. Πώς θα μπορέσουν οι νέοι να γίνουν το φύραμα που θα ζυμώσει και θα αναστήσει όλη την κοινωνία μας; Μόνο αν πλησιάσουν τον Κύριο! Γι' αυτό είναι ευθύνη όλων μας, ιδιαιτέρως των γονέων και των δασκάλων, να δώσουν χριστιανική αγωγή στα παιδιά τους, να τα αναθρέψουν με φόβο Θεού και να χαρίσουν με τον τρόπο αυτό ζωή στη ζωή τους. 

(Περιοδικό ο Σωτήρ, Τεύχος 2292, Αύγουστος 2023) 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!