Φράσεις για προβληματισμό 104ο μέρος

Οι 366 ημέρες, οι 8.784 ώρες με όποιον αριθμό κι αν τις πολλαπλασιάσουμε δεν είναι ούτε "ὡς ἡμέρα μία παρά Κυρίου". Παραμένουν λίγες για την αιωνιότητα. Είμαστε απίστευτα παροδικοί και εφήμεροι. Επιτακτική προβάλλεται η ανάγκη για εξαγορά του χρόνου με διάθεση δημιουργίας (Σπουδαία σκέψη). 

Κάνε Θεέ μου ο νέος χρόνος να είναι λουσμένος από φως. Σ' όλη τη γη και στις καρδιές μας να βασιλεύει ο Χριστός (Ειρηνούλας Μ. Μιχαηλίδου, Ψηλά οι καρδιές). 

Πριν από μερικά χρόνια, στην Ήπειρο, γκρεμίσανε ένα παλιό χωριάτικο σπίτι 100 και πλέον ετών, για να φτιάξουν ένα καινούργιο. Σε μια γωνιά στα θεμέλια βρήκαν το μπουκάλι με τον αγιασμό, που συνήθιζαν να τοποθετούν στο τέλος της τελετής του αγιασμού, ο οποίος γινόταν πάντοτε πριν να αρχίσουν το κτίσιμο οι μάστορες. Το άνοιξαν και το νερό ήταν καθαρό, μετά πάνω από 100 χρόνια! Πώς αλλιώς; Η χάρις του Αγίου Πνεύματος είναι το ισχυρότερο "συντηρητικό" (Σπουδαία σκέψη)!

Μη δίνεις σημασία στον εαυτό σου, ούτε να επιδιώκεις με κάθε τρόπο ό, τι θεωρείται αγαθό για τη σάρκα, δηλαδή υγεία, ομορφιά, ηδονικές απολαύσεις, μακροζωία, ούτε να θαυμάζεις τα χρήματα, τη δόξα και την εξουσία, ούτε όσα εξυπηρετούν την πρόσκαιρη ζωή σου. Αλλά πρόσεχε τον εαυτό σου, δηλαδή την ψυχή σου. Αυτήν στόλιζε κι αυτήν φρόντιζε, ώστε με την προσοχή να κατορθώσεις να την απαλλάξεις απ' όλη τη βρωμιά που επικάθισε επάνω της από την κακία, να καθαριστεί όλο το αίσχος της κακίας και να την κοσμείς και να τη φαιδρύνεις με την ομορφιά της αρετής (Μέγας Βασίλειος).

Η σπατάλη του πλούτου επανορθώνεται, της υγείας σπανίως, του χρόνου ποτέ. Η αξιοποίηση του τώρα, του στιγμιαίου παρόντος, του "νῦν", είναι η άμεση προτεραιότητά μας, αφού είναι συνδεδεμένο με την αιωνιότητα, το "ἀεί". Τώρα είναι καιρός κατάλληλος, τώρα είναι ημέρα σωτηρίας (Σπουδαία σκέψη). 

Κι αν ακόμη φοράει ράκη ζητιάνου, η αρετή εμπνέει τον σεβασμό (Σίλλερ). 

Κακές συντροφιές παρέχουν πάντοτε πολλές αφορμές για την αμαρτία. Και όσοι χωρίς ανάγκη αναμειγνύονται μ' αυτές, πέφτουν στο έδαφος του διαβόλου και πρέπει να περιμένουν είτε να πειρασθούν είτε να παγιδευτούν, όπως ο Πέτρος είτε να γελοιοποιηθούν και να χλευασθούν. "Σώθητε ἀπό τῆς γενεᾶς ταύτηςτῆς σκολιᾶς (Πρ. β, 40) " (Π. Ν. Τρεμπέλα, Υπόμνημα εις το κατά Μάρκον, ιδ, 66).

Μην ξοδεύεις παρά μόνο για το καλό των άλλων και των δικών σου. Μη σπαταλάς (Βενιαμίν Φραγκλίνος). 

Τα λόγια σου μην τα πετάς σαν άχυρα στ' αλώνι, γιατί τα παίρνει ο άνεμος και ποιος τα συμμαζώνει. Τα λόγια σου πριν να τα πεις, μέτρα τα ένα- ένα, και της καρδιάς σου τα κλειδιά μην δίνεις στον καθένα (Σπουδαία σκέψη). 

Βάλε φραγμό στο στόμα σου, φραγμό και στη λαλιά σου και από χίλια κόσκινα ας βγαίνει η μιλιά σου (Τα ποιήματα του καλόγερου). 

Χρή σιγᾶν ἤ κρείσσονα σιγῆς λέγειν: πρέπει να σιωπάς ή να λες κάτι καλύτερο από τη σιωπή (Πυθαγόρας). 

Όποιος βαστά τη γλώσσα του, σώζει την κεφαλή του (παροιμία). 

Εγκράτεια και γύμνασις και της τροφής λιτότης και έγερσις εωθινή εστί μακροβιότης (Από τη λαϊκή θυμοσοφία). 

Όλο το μεγαλείο του ανθρώπου βρίσκεται στη σκέψη. Ώστε από την ίδια τη φύση της η σκέψη είναι είναι ένα αξιοθαύμαστο και ασύγκριτο πράγμα (Φανούριος Γ. Παπαδημητράκης, Μεθοδικό απάνθισμα από τις "Σκέψεις" του Blaise Pascal, Αθήνα 2015). 

Εγώ φοβάμαι τον Θεό που είναι ψηλά και βλέπει. Φοβάμαι και τον άνθρωπο όπου Θεό δεν έχει (Σπουδαία λαϊκή σκέψη). 

Κάποτε ένα παιδί κατέβασε με ένα καλάθι σ' ένα ξεροπήγαδο τον γέροντα πατέρα του. Το σχέδιό του ήταν να τον αφήσει εκεί, για να πεθάνει. Ο γέροντας άνθρωπος με γνώση της ζωής και με τη σοφία του, την ώρα που τον κατέβασε στο βάθος του ξεροπήγαδου, του φώναξε: - Παιδί μου, πάρε πάλι πάνω το καλάθι, γιατί θα χρειασθεί. Ίσως κάποτε και το δικό σου παιδί να σου κάνει αυτό που εσύ τώρα κάνεις σε μένα (Σπουδαία σκέψη). 

Πολύ συχνά τα παιδιά μπορούν να μας παρασύρουν σε συμπεριφορές ανάρμοστες, προκειμένου να πετύχουν αυτό που θέλουν. Πριν λοιπόν παρασυρθείτε σε καβγά, περιμένετε 10-60 δευτερόλεπτα πριν ξεσπάσετε. Είναι πολύ δύσκολο, αλλά πιάνει! (Σπουδαία σκέψη). 

Να το πάρουμε απόφαση. Η χριστιανική ζωή θα έχει και δοκιμασίες. Ο πιστός όμως άνθρωπος δεν εκπλήσσεται, δεν ταράσσεται, δεν αδημονεί, δεν γογγύζει. Επειδή αγαπά τον Χριστό, αγαπά και τον σταυρό που επιτρέπει ο Χριστός να βαστάει. Και τον σηκώνει με υπομονή, χωρίς να λησμονεί και το αιώνιο βραβείο της Βασιλείας του Θεού. Θάρρος λοιπόν. "Θαρσεῖτε· ἐγώ νενίκηκα τόν κόσμον", μας είπε. Και μας βεβαίωσε: "Ἰδού ἐγώ μεθ' ὐμῶν εἰμι πάσας τἀς ἠμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος(Ματθ. κη, 20)" (Σπουδαία σκέψη). 

Μέσα στου κόσμου την ερημιά, που λείπει η καλοσύνη, ω κάνε Θεέ μου να γενώ βρύση με γάργαρο νερό τη δίψα που να σβήνει (Ειρηνούλας Μ. Μιχαηλίδου).

Όπως το ρόδο αγάπησε τον ήλιο που μες στο φως του πρωτανθίζει και γύρω του γλυκιά ευωδιά σκορπίζει, έτσι κι η πήλινη καρδιά μου, Εσένα, Κύριε, να αγαπήσει και στης χαράς Σου μέσα στο βασίλειο πάνω από κάθε θάνατο να ζήσει (Αντώνης Πιλλάς). 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!