Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 36ο

 

Λέμε ότι ανήκουμε στον Θεό, ότι πιστεύουμε στον Θεό, αλλά αυτό πρέπει να αποδειχθεί με τη δοκιμασία της θελήσεως, της πίστεως και της υπομονής μας. Σύμφωνα με τον σοφό Σολομώντα, όπως ο χρυσός δοκιμάζεται στο χωνευτήρι, για να καθαρισθεί από τις διάφορες προσμείξεις, έτσι και ο Χριστιανός δοκιμάζεται στο καμίνι των θλίψεων, για να εξαγνισθεί (Σ. Σολ. γ, 6). Όπως ακόμη ο αθλητής δοκιμάζεται στο στάδιο, για να στεφανωθεί, έτσι και ο Χριστιανός δοκιμάζεται στο στάδιο του καλού αγώνα της πίστεως, για να λάβει το στεφάνι της αιώνιας ζωής. 

"Μακάριος ἀνήρ ὅστις ὑπομένει πειρασμόν· ὅτι δόκιμος γενόμενος λήψεται τόν στέφανον τῆς ζωῆς, ὅν ἐπηγγείλατο ὁ Κύριος τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν (Ιακ. α, 12)". Πανευτυχής και μακάριος είναι ο πιστός Χριστιανός που δοκιμάζεται με θλίψεις, διότι όταν από τη δοκιμασία αυτή γίνει σταθερός, δοκιμασμένος και γυμνασμένος, θα πάρει το λαμπρό και ένδοξο στεφάνι της αιώνιας ζωής, το οποίο υποσχέθηκε ο Κύριος σ' εκείνους που Τον αγαπούν. Ο Μέγας Βασίλειος σημειώνει ότι τον κυβερνήτη του πλοίου τον δοκιμάζει η φουρτούνα, τον αθλητή το στάδιο, τον στρατηγό ο πόλεμος, τον μεγαλόψυχο η συμφορά, "τόν Χριστιανόν δέ πειρασμός δοκιμάζει καί βασανίζει". 

Την αναγκαιότητα της δοκιμασίας τη διδασκόμαστε και από τη φύση. Διότι και τα δένδρα, όσο πιο πολύ τα φυσάει ο άνεμος, τόσο πιο βαθιές ρίζες απλώνουν στο χώμα. Και εάν η πέτρα δεν προσκρούσει σε άλλη πέτρα, δεν ανάβει σπινθήρας. Και το πήλινο δοχείο, αν δεν ψηθεί, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Και το σιτάρι, αν δεν συνθλιβεί στις μυλόπετρες, δεν γίνεται αλεύρι. Και τα σταφύλια, αν δεν λινοπατηθούν στο πατητήρι, δεν γίνονται κρασί.

 Το ότι η δοκιμασία των θλίψεων αυτούς που θλίβονται τους καθιστά δοκιμότερους, το βεβαιώνει και ο ιερός Χρυσόστομος: "Δοκιμωτέρους ποιεῖ τούς θλιβομένους ἡ θλῖψις". Και σε άλλη Ομιλία του προσθέτει ότι οι επιφορές των θλίψεων, που έρχονται αλυσιδωτές, η μια κατόπιν της άλλης, μας γυμνάζουν "πρός πλείονα ὑπομονήν καί τήν ἀνθρώπου ἀρετἠν βλάψαι οὐ δύνανται". Μας γυμνάζουν για μεγαλύτερη υπομονή και την αρετή του ανθρώπου δεν μπορούν να τη βλάψουν. 

Ο Κύριος προλέγει ότι οι άνθρωποι των εσχάτων θα αντιμετωπίσουν πολύ μεγάλη θλίψη, τέτοια που που δεν έχει γίνει από την αρχή του κόσμου ως τώρα, ούτε θα γίνει ποτέ παρόμοια (βλ. Ματθ. κδ, 21). Γιατί θα την επιστρέψει; Για να φανεί η υπομονή και η πίστη των χριστιανών: "Ὧδέ ἐστιν ἡ ὑπομονή καί ἡ πίστις τῶν ἁγίων (Αποκ. ιγ, 10)". Η λέξη ''ὧδε" σημαίνει εδώ, πάνω στα πράγματα, δηλαδή την ώρα των πειρασμών και των θλίψεων· τότε φαίνεται η εγκαρτέρηση και η πίστη των Χριστιανών. Είναι αναμενόμενη η μεγάλη αυτή θλίψη, αλλά το βιβλίο της Αποκαλύψεως ενθαρρύνει τους πιστούς, βεβαιώνοντάς τους ότι δεν θα κυριαρχήσουν σ' αυτή ο διάβολος και οι αντίθετες δυνάμεις. 

Θα κυριαρχήσει "τό ἐσφαγμἐνον Ἀρνίον", ο Κύριος Ιησούς Χριστός, που στη στολή Του είναι γραμμένο το όνομα: "βασιλεύς βασιλέων καί κύριος κυρίων (ιθ, 16)". Νικητές με τον Χριστό θα είναι όλο το νέφος Αγίων και Μαρτύρων. Από την πολύ μεγάλη θλίψη των εσχάτων ημερών θα αναδειχθούν πολύ μεγάλοι Άγιοι, τέτοιοι που σε καμιά άλλη εποχή δεν αναδείχθηκαν. Όλοι αυτοί θα συνδοξασθούν με τον Χριστό. Ο Κύριος θα τους βάλει να καθίσουν μαζί Του στον θρόνο του: "Ὁ νικῶν, δώσω αὐτῷ καθίσαι μετ' ἐμοῦ ἐν τῷ θρόνῳ μου (γ, 21)". 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!