Φράσεις για προβληματισμό 89ο μέρος

Παιδί μου, κατά την ασθένειά σου μην παραμελείς και μην αδιαφορείς, αλλά προσευχήσου στον Κύριο και Αυτός θα σε γιατρέψει... Και στον γιατρό δώσε θέση και είσοδο ελεύθερη, διότι ο Κύριος έκανε αυτόν και ας μην απομακρυνθεί από σένα, διότι έχεις την ανάγκη του. Διότι και αυτός θα παρακαλέσει τον Κύριο, για να κατευοδώσει και κατευθύνει επιτυχώς τις προσπάθειές του προς ανάπαυση και θεραπεία από την αρρώστια, προς επιβίωση και εξακολούθηση της ζωής του πάσχοντος (Σοφία Σειρ, λη  9, 12-14). 

Στο παιδί σου και στη γυναίκα σου, στον αδελφό και τον φίλο σου μη δίνεις εξουσία και δικαιώματα πάνω σου, εφ' όσον ζεις και μη δώσεις σε άλλους τα χρήματά σου, για να μην παρακαλάς αυτούς σαν να τους έχεις ανάγκη, όταν μετανιώσεις για την πράξη σου αυτή. Εφ' όσον ζεις ακόμη και υπάρχει πνοή μέσα σου, μην ανταλλάξεις τον εαυτό σου με οτιδήποτε άλλο, ώστε άλλος να σε ορίζει και να έχει εξουσία πάνω σου. Σου συνιστώ όλα αυτά, γιατί είναι προτιμότερο να σε παρακαλούν και να έχουν την ανάγκη σου τα παιδιά σου, παρά να κοιτάζεις ικετευτικά στα χέρια των παιδιών σου (Σοφία Σειράχ, λγ, 20-22). 

Να τιμάς τον γιατρό με τιμές οι οποίες του ανήκουν, σύμφωνα με τις ανάγκες στις οποίες μας εξυπηρετεί, διότι πράγματι ο Θεός έκανε και αυτόν. Βεβαίως παρά του Υψίστου παρέχεται η θεραπεία διά μέσω του ιατρού. Γι' αυτό και από αυτόν ακόμη τον βασιλιά θα λάβει αυτός δώρα για την ιατρική του ικανότητα. Η δεξιότητα και ικανότητα του ιατρού θα τον εξυψώσει και θα τον καταστήσει διακεκριμένο και θα θαυμαστεί αυτός γι' αυτήν ενώπιον μεγάλων και επισήμων ανθρώπων (Σοφία Σειράχ, λη, 1-3). 

Η υποκρισία γίνεται η δύναμη του άνανδρου. Σχεδόν αδύνατο να ξεφύγουν απ' αυτήν άνθρωποι κυριευμένοι από οίηση. Ο άνθρωπος παλεύει ανάμεσα στο "είναι" και στο "φαίνεσθαι". Το "είναι" διαμορφώνεται από τη σχέση που έχουμε με τον Θεό. Το "φαίνεσθαι" αναφέρεται κυρίως στη σχέση μας με τους συνανθρώπους (Σπουδαία σκέψη). 

Οἱ περί τόν ἄρχοντα φαῦλοι καί τὀν ἐκείνου συνδιαβάλλουσι τρόπον: οι άνθρωποι του "περιβάλλοντος" ενός άρχοντα με την κακή συμπεριφορά τους συμβάλλουν και σ' εκείνου (του άρχοντα, του προϊσταμένου, κ.τ.λ.) τον εκφαυλισμό (Μέγας Φώτιος). 

Το αντρόγυνο ανακαλύπτεται στις διαφωνίες, τα αδέλφια στις κληρονομιές, τα παιδιά στις στερήσεις, οι φίλοι στις δυσκολίες. 

Το κακό αρχίζει από τις κακές σκέψεις. Όταν πικραίνεσαι και αγανακτείς, έστω μόνο με τη σκέψη, χαλάς την πνευματική ατμόσφαιρα. Εμποδίζεις το Άγιο Πνεύμα να ενεργήσει και επιτρέπεις στον διάβολο να μεγαλώσει το κακό. Εσύ πάντοτε να προσεύχεσαι, να αγαπάς και να συγχωρείς, διώχνοντας από μέσα σου κάθε κακό λογισμό (Άγιος Παΐσιος). 

Όπου η αρετή δεν εκτιμάται, εκεί η κακία μιλά ελεύθερα (Δημόκριτος).

Εκείνος που ανατρέφει και παιδαγωγεί αυστηρά το παιδί του, θα ωφεληθεί απ' αυτό και θα καυχηθεί γι' αυτό μεταξύ των γνωστών του. Εκείνος που χαϊδεύει πολύ το παιδί του, θα περιδέσει τις πληγές και τα τραύματά του από τις παρεκτροπές του. Για κάθε δε κατακραυγή κατά του παιδιού του που θα σφάλλει, θα ταράσσονται τα σπλάχνα του και το εσωτερικό του ολόκληρο (Σοφία Σειράχ λ, 2-7). 

Κάνε αυτό που μπορείς με αυτό που έχεις όπου βρίσκεσαι (Σπουδαία σκέψη). 

Ο άνθρωπος μοιάζει με κλάσμα του οποίου ο αριθμητής είναι αυτό που είναι πραγματικά, ενώ παρονομαστής είναι εκείνο που νομίζει πως είναι. Έτσι, όσο μεγαλύτερος είναι ο παρονομαστής, τόσο μικρότερο είναι το κλάσμα! (Λέων Τολστόι)

Αν δεν έχουμε τη δύναμη να συγχωρούμε τους αδελφούς μας, γκρεμίζουμε με τα χέρια μας τη γέφυρα από την οποία είμαστε υποχρεωμένοι να περάσουμε (Σπουδαία σκέψη). 

Ο Ύψιστος παρήγαγε από τη γη φάρμακα και κάθε φρόνιμος άνθρωπος δεν θα απορρίψει και δεν θα τα αποστραφεί. Μήπως με ξύλο δεν γλυκάθηκε το πικρό νερό της Μεράς, για να καταστεί γνωστή η δύναμη του ξύλου αυτού; Και αυτός ο Θεός έδωσε στους ανθρώπους τη γνώση και επιστήμη, για να δοξάζονται αυτοί με τα θαυμαστά έργα Του. Με τα βότανα αυτά, τα οποία δημιούργησε ο Θεός, ο ιατρός θεράπευσε και σήκωσε τον πόνο του ασθενούς (Σοφία Σειράχ, λη, 4-7). 

Εσύ να μην κοιτάς τι κάνουν οι άλλοι, ούτε να εξετάζεις πώς και γιατί το κάνουν. Σκοπός δικός σου να είναι ο εξαγνισμός της ψυχής σου και η τέλεια υποταγή του νου σου στη θεία Χάρι. Για χάρι αυτού του σκοπού να κάνεις τα πάντα: να προσεύχεσαι, να μελετάς, να λες την ευχή του Χριστού μας ταπεινά, συναισθανόμενος ότι έχεις απόλυτη ανάγκη από το έλεος του Θεού και με λίγα λόγια να κοιτάς τα πνευματικά σου (Άγιος Παΐσιος). 

Ἀναστάς πορεύσομαι πρός τόν πατέρα μου (στ. 18): Ο άσωτος γύρισε και βρήκε ανοιχτή την πατρική αγκαλιά. Τη συγχώρηση, την αποκατάσταση, ολόκληρο τον πατρικό πλούτο. Όταν με την ειλικρινή μετάνοιά μας γυρίζουμε στον Θεό, ξαναμπαίνουμε στην πατρική θεϊκή αγκαλιά και με τη φροντίδα Του. Ας μην αφήσουμε τον εαυτό μας μέσα σε πνευματική πείνα και σε κλίμα απουσίας της πατρικής θεϊκής αγάπης. Ο καθένας να πει: "Ἀναστάς πορεύσομαι πρός τόν πατέρα μου" (Σπουδαία σκέψη). 

Αἱ γνωριμίαι αἱ πολλαί καί ἄσκοποι ὁμιλίαι, οἱ γέλωτες, ἀστεϊσμοί καί οἱ ἀργολογίαι, αὐτά σκοτίζουσιν τόν νοῦν ταράσσουν τήν καρδίαν καί ἀνεπαισθήτως γίνονται ὁδός πρός ἁμαρτίαν. Τήν ἡσυχίαν πάντοτε πάντες νά ἀγαπῶμεν. Ἡ ἡσυχία εἶναι τροφή τοῦ νοῦ καί τῆς καρδίας, βάσιςδέ καί θεμέλιον πάσης ψυχῆς ἁγίας (Τα ποιήματα του καλόγερου). 

Η καρδιά προσκολλάται στον θησαυρό της, όποιος κι αν είναι. Ακόμα και το πιο ασήμαντο πράγμα. Δένεται. Αιχμαλωτίζεται. Η ζωή μας πρέπει να είναι θεοκεντρική, χριστοκεντρική. Ο Χριστός είναι το ακρότατο αγαθό, ο θησαυρός μας, η υπέρτατη αγάπη. Μπροστά στο πρόσωπο του Θεού και τη βασιλεία Του, οι γήινοι θησαυροί είναι σκύβαλα. Στο θησαυροφυλάκιο της καρδιάς μας ας ασφαλίσουμε το υπέρτατο αγαθό, τον ανεκτίμητο θησαυρό, τον Κύριο και Θεό μας. "Ὅπου ἐστιν ὁ θησαυρός ὑμῶν ἐκεῖ ἔσται καί ἡ καρδία ἡμῶν (Ματθ. στ, 21)" (Σπουδαία σκέψη). 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

Εισήλθομεν στο πνευματικό στάδιο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής! 

Καλόν πνευματικό αγώνα!