Ελλάδα! Μια χώρα μοναδική. Μια χώρα ιστορική, πλούσια σε πολιτισμό, γεμάτη από σπάνιες ομορφιές φυσικές και αξιόλογους ανθρώπους. Μια χώρα που γέννησε μέσα στην ιστορία σοφούς και ήρωες, πνευματικές ιδέες, εκφραστική ποίηση, απαράμιλλη τέχνη... Εδώ συναντήθηκαν το ωραίο με την αλήθεια, η ακρότητα με το μέτρο, η δωρική αυστηρότητα με την ιωνική κομψότητα, η φιλοσοφία με την αρετή, η γνώση με την εμπειρία, η επιστήμη με την ποίηση, η καθημερινότητα με το όραμα, το φυσικό χάρισμα με τη δημιουργία, η παράδοση με την πρωτοτυπία, το ανθρώπινο με το θείο (Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικολάου, Η Δράσις μας, αρ. τεύχους 572/Οκτώβριος 2019).
Δάνεισε τον πλησίον σου κατά τον καιρό της ανάγκης σου. Και πάλι, συ που δανείστηκες, γύρισε πίσω το δάνειο στον πλησίον σου κατά τον συμφωνηθέντα χρόνο. Να τηρήσεις τον λόγο σου και να αποδειχθείς αξιόπιστος σ' αυτόν και τότε σε κάθε περίπτωση και καιρό θα βρεις ό, τι σου χρειαστεί. Πολλοί νόμισαν σαν εύρημα το προς αυτού δάνειο και επειδή δεν το επέστρεψαν, προξένησαν θλίψη σε εκείνους οι οποίοι τους βοήθησαν (Σοφία Σειράχ κθ, 2-3).
Δώσε ψωμί και πάρε παράδεισο. Δώσε μικρά και πάρε μεγάλα. Δώσε θνητά και πάρε αθάνατα (Ι. Χρυσόστομος).
Η ελεημοσύνη δεν είναι ένδειξη αγάπης του ελεήμονος ανθρώπου, αλλά κυρίως είναι ένδειξη της αγάπης και της πρόνοιας του Θεού για τον άνθρωπο (Σπουδαία σκέψη).
Εάν φυσήξεις μια σπίθα, θα ανάψει περισσότερο κι εάν φτύσεις πάνω σε αυτήν θα σβησθεί. Και τα δύο, είτε το άναμμα είτε και το σβήσιμο της σπίθας από το στόμα σου γίνονται. Όμοια, από σένα εξαρτάται και να ανάψει και να σβήσει μια φιλονικία. Φιλονικία ασυγκράτητη και η οποία όλο αυξάνεται, ανάβει φωτιά και φιλονικία που συνεχίζεται και μεγαλώνει, καταλήγει σε αιματοχυσία. Ανάλογα με την ποσότητα και την ποιότητα της καυσίμου ύλης, θα φουντώσει και η φωτιά που θα προκύψει (Σοφία Σειράχ, κη, 8-12).
Όταν ο Κύριος είπε στον Ζακχαίο "σήμερα πρέπει να μείνω στο σπίτι σου", ο Ζακχαίος έδειξε έμπρακτη μετάνοια. Κι εμείς, όταν έρχεται ο καιρός να κοινωνήσουμε, ας παίρνουμε απόφαση να διορθώσουμε τη ζωή μας. Τότε με μεγάλη χαρά θα υποδεχόμαστε τον Κύριο μέσα μας και θ' ακούμε κι εμείς τη γλυκύτατη φωνή του: "Σήμερα έγινε σωτηρία σ' αυτό το σπίτι" (Σπουδαία σκέψη).
Όπως το ρόδο αγάπησε τον ήλιο που μες στο φως του πρωτανθίζει και γύρω του γλυκιά ευωδιά σκορπίζει έτσι κι η πήλινη καρδιά μου, Εσένα, Κύριε ν' αγαπήσει και στης χαράς Σου μέσα το βασίλειο πάνω από κάθε θάνατο να ζήσει (Αντώνης Πιλλάς)
Βάλε φραγμό στο στόμα σου, φραγμό και στη λαλιά σου και από χίλια κόσκινα ας βγαίνει η μιλιά σου (Τα ποιήματα του καλόγερου).
Τα χτυπήματα του μαστιγίου ή της ράβδου προκαλούν χτυπήματα, το χτύπημα όμως της γλώσσας τσακίζει κόκαλα. Για τα λόγια σου κάνε ζυγαριά και ζύγια και ζύγιζέ τα πριν τα πεις. Και φτιάξε θύρα και σύρτη στο στόμα σου: "Καί τοῖς λόγοις σου ποίησον ζυγόν καί σταθμόν, καί τῷ στόματί σου ποίησον θύραν καί μοχλόν". Πρόσεχε μήπως γλιστρήσεις με τη γλώσσα σου, μήπως πέσεις μπροστά στον εχθρό, ο οποίος παραμονεύει και σου έστησε ενέδρα (Σοφία Σεράχ κη, 13-26).
Της σιωπής το φάρμακο στέργε με καρτερία, αν θέλεις τάλαινα ψυχή την κάθαρση κι υγεία. Στέργε το φάρμακο ψυχή σιγή και ησυχία, αν όντως ποθείς τάλαινα αλλοίωση αγία (Σοφή σκέψη).
Συγχώρησε τον πλησίον σου για την αδικία που σου έκανε, και τότε, όταν απευθύνεις κι εσύ δέηση και προσευχή, θα λυθούν και θα συγχωρεθούν οι αμαρτίες σου. Σκέψου τις τελευταίες στιγμές της ζωής σου και παύσε να διατηρείς την έχθρα. Να θυμάσαι τη φθορά του σώματος και τον θάνατο και να μένεις πιστός στην τήρηση των εντολών του Κυρίου. Να θυμάσαι τις εντολές του Κυρίου και να μην τρέφεις οργή και εκδικητικές διαθέσεις κατά του πλησίον. Να μη λησμονείς τη Διαθήκη του Υψίστου και να παραβλέπεις τα σφάλματα των άλλων που προς εσένα τα κάνουν , είτε από άγνοια είτε από αδυναμία (Σοφία Σειράχ κη, 1-7).
Δέκα λεπροί φώναζαν μια φορά κι επαναλάμβαναν πολλές φορές από τα βάθη της καρδιάς τους... -Αυτό που ζητάτε θα γίνει. "Πορευθέντες "ἐπιδείξατε ἐαυτούς τοῖς ἱερεῦσι (Λουκά ιζ, 14)", για να διαπιστώσουν τη θαυμαστή θεραπεία σας. Από τους δέκα ένας μόνο ξεχώρισε και έτρεξε να συναντήσει τον Κύριο: "Ἔπεσεν ἐπί πρόσωπον παρά τούς πόδας αὐτοῦ εὐχαριστῶν αὐτόν (λουκά ιζ, 16)". Όσοι έμαθαν στη ζωή τους να δοξολογούν και να ευχαριστούν τον Κύριο, αυτοί ζουν όπως οι άγγελοι, οι οποίοι ζωή τους έχουν αυτή την αδιάκοπη δοξολογία. Αν τους την κόψεις, τους κόβεις τη ζωή (Σπουδαία σκέψη).
Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου