Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 28ο (α μέρος)

Ένα απόγευμα τρεις κυρίες της χριστιανικής συντροφιάς μις ενορίας των Αθηνών, η Αγάθη, η Αγγελική και η Βασιλική, έκαναν επίσκεψη στο μεγάλο Νοσοκομείο Ατυχημάτων της Αθήνας. Ράγισε η καρδιά τους μ' αυτά που έβλεπαν και άκουγαν. Πόνος και θλίψη παντού, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του προσωπικού. 

Σ' έναν θάλαμο όμως τα πράγματα ήταν πολύ πιο τραγικά. Σ' ένα κρεβάτι ήταν ξαπλωμένος ένας νέος με όψη νεκρού.

Ήταν δεν ήταν 25 χρονών. Αμίλητος. Κιτρινόασπρος. "Φυτό"! Η μάνα του τον χάιδευε, του μιλούσε, τον φιλούσε, μα απόκριση δεν της έδινε καμιά. Δάκρυα έσταζαν από τα μητρικά μάτια. Κάθισαν για λίγο σιωπηλές μαζί της κι έκλαιγαν κι εκείνες συντροφεύοντάς την στη μεγάλη οδύνη της.

- Κάνε υπομονή, αδελφή μας, της είπαν φεύγοντας.  Η Παναγία, που πόνεσε όσο καμιά άλλη μάνα βλέποντας τον αθώο Υιό της να κρέμεται στον Σταυρό, να κάνει το θαύμα της και να παρηγορεί και σένα. Θα ξανάρθουμε. Θα φέρουμε και μια εικόνα της Παναγίας κάτω από τον Εσταυρωμένο. 

- Σας ευχαριστώ πολύ, κυρίες μου, τους είπε. Σας ευχαριστώ!

Έπειτα από τρεις μέρες μόνη της η Αγγελική πήγε πάλι στο Νοσοκομείο και μπήκε κατευθείαν στον θάλαμο με τον νέο που ήταν "φυτό". Είχε μαζί της και μια κορνιζούλα-εικόνα της Σταυρώσεως. Μόλις την είδε η πονεμένη μάνα, χάρηκε πολύ. 

- Το είπατε και το κάνατε!

- Βέβαια! Οι άλλες σήμερα είχαν κάποια απασχόληση οικογενειακή. Σας έφερα μια εικόνα της Σταυρώσεως του Κυρίου, για να σας ενισχύει στη μεγάλη δοκιμασία σας και για να προσεύχεσθε στον Χριστό να κάνει το θαύμα Του. Δεν συστηθήκαμε όμως. Εμένα με λένε Αγγελική. Εσάς; Τον γιο σας;

- Τον γιο μου Θεόδωρο κι εμένα Μαρία. 

- Έχετε το όνομα της Παναγίας μας. Να την παρακαλέσουμε θερμά να κάνει το θαύμα της. Πώς το έπαθε ο Θεόδωρος;

- Με το μηχανάκι του. Ατύχημα στον δρόμο. 

- Αυτά τα ατυχήματα! Και μάλιστα με τα μηχανάκια!

- Είμαι απελπισμένη. Είμαι μόνη μου στη ζωή! Ο άνδρας μου πέθανε πριν από χρόνια. Ο Θοδωρής ήταν το μόνο στήριγμά μου. Δε έχω κανέναν άλλο στη ζωή. 

Και την πήραν τα  δάκρυα. Η Αγγελική την αγκάλιασε και τη φίλησε. 

- Μην απελπίζεσαι, Μαρία μου! Η Αγία Γραφή γράφει ότι "ὀρφανόν καί χήραν ἀναλήψεται". Τα ορφανά και τις χήρες και τις απροστάτευτες γυναίκες τα αναλαμβάνει υπό την προστασία Του ο Θεός. Πιστεύεις, Μαρία; Εκκλησιάζεσαι, αδελφή μου; Με συγχωρείς για τις ερωτήσεις μου. Προέρχονται από την αγάπη της καρδιάς μου. Εξομολογείσαι, κοινωνάς, Μαρία μου; 

- Αραιά και πού. 

συνεχίζεται....

(Γεωργίου Γ. Ψαλτάκη, ... Κι έγινε το θαύμα, Το δράμα μιας μάνας, Αθήνα 2021, Εκδόσεις Σωτήρ).

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

Ας είναι ευφρόσυνος και δημιουργικός ο μήνας Νοέμβριος!