Κανείς δεν παραπονέθηκε ποτέ γιατί το κάστανο έχει απέξω βελόνες, το καρύδι έχει σκληρό περίβλημα, το φραγκόσυκο έχει αγκάθια, ώστε να σταματήσει να τα τρώει. Στη συνεργασία μας με τους άλλους ανθρώπους, μη στεκόμαστε στις εξωτερικές δυσκολίες της συμπεριφοράς τους, αλλά να προχωρούμε στα εσωτερικά χαρίσματα που όλοι διαθέτουν (Σπουδαία σκέψη).
Ποτέ μου δεν αμέλησα το έργο μου, σαν μέλισσα· κι όπου να ζήσω θέλησα, δεν έβλαψα, μα ωφέλησα! (Γ. Βιζυηνός)
Γνωστός μακρόθεν ὁ δυνατός ἐν γλώσσῃ, ὁ δέ νοήμων οἶδεν ἐν τῷ ὀλισθαίνειν αὐτόν: από μακρινή απόσταση αναγνωρίζεται εκείνος, που έχει μεγάλη και ασυμμάζευτη γλώσσα. Ο συνετός όμως άνθρωπος γνωρίζει πού και πότε σφάλλει και συγκρατείται (Σοφία Σειράχ, κα, 7).
Κατά τη θαυμαστή πορεία του λαού του Ισραήλ στην έρημο, ο Θεός για να τους συντηρήσει, σήκωσε ξαφνικά δυνατό άνεμο κι έφερε από τη θάλασσα πλήθος από ορτύκια και τα έριξε στο στρατόπεδο. Ο καθένας μάζευε με βουλιμία όσα μπορούσε περισσότερο. Η λαιμαργία τους είχε ως αποτέλεσμα να παραχωρήσει ο Θεός να προσβληθούν από μολυσματική αρρώστια και να πεθαίνουν κατά σωρούς. Όπως τότε, και σήμερα εξουσιάζει η λαιμαργία τους ανθρώπους. Καταπιέζει τον άνθρωπο και τον υποδουλώνει σε ένα πιάτο. Οι συνέπειες γνωστές. Προσοχή, Αυτάρκεια και Ολιγάρκεια στο φαγητό (Περιοδικό Σωτήρ).
Ο νεκρός ήταν νέος και το μονάκριβο παιδί της μητέρας του, η οποία μάλιστα ήταν χήρα. Ο πόνος μεγάλος, το πένθος βαρύ. Ολόκληρη η κωμόπολη της Ναΐν είχε συγκλονισθεί από εκείνον τον θάνατο. Λαός πολύς έλαβε μέρος στην κηδεία συμπαριστάμενος στην πονεμένη μάνα. Πόσο σημαντικό είναι όταν οι συνάνθρωποί μας δοκιμάζουν πένθος, μάλιστα βαρύ, να συμμετέχουμε στο πένθος τους δίνοντας λίγο βάλσαμο παρηγοριάς με την παρουσία μας! "Κλαίειν μετά κλαιόντων (Ρωμ. ιβ, 15)" (Σπουδαία σκέψη).
Δεν είναι τυχαίο που η παραβολή του Σπορέως είναι η πρώτη παραβολή που δίδαξε ο Κύριος. Ήθελε να παρακινήσει τους ανθρώπους να ακούν προσεκτικά τη διδασκαλία Του και να την εφαρμόζουν στη ζωή τους. Στις ψυχές που σπείρεται ο Λόγος του Θεού ανανεώνεται η διάθεση για μετάνοια και αγώνα πνευματικό και σαν ευωδιαστά λουλούδια ανθίζουν οι άγιες αρετές του Χριστού. Να συμμετέχουμε στις ευκαιρίες που μας προσφέρεται ο λόγος του Θεού στην εκκλησία. Με πολλή προθυμία να εφαρμόζουμε αυτά που ακούμε (Σπουδαία σκέψη).
Εκείνος που χτίζει το σπίτι του με ξένα χρήματα μοιάζει μ' εκείνον που μαζεύει πέτρες αντί για ξύλα για τον χειμώνα (Σοφία Σειράχ, κα, 8).
Οι άγιοι Πατέρες της Ζ Οικουμενικής Συνόδου αγάπησαν τον Λόγο του Θεού, τον μελέτησαν και αγωνίσθηκαν να τον εφαρμόσουν στη ζωή τους. Σήκωσαν με πολλή υπομονή τον σταυρό της πνευματικής ζωής. Γι' αυτό και αγιάσθηκαν. Φωτίσθηκαν και ορθοτόμησαν την αλήθεια στη Σύνοδο του 787στη Νίκαια. Στα βάθη της καρδιάς μας να κρύβουμε τα λόγια του Θεού, σαν πολύτιμο θησαυρό και να καρποφορεί στη ζωή μας. "Ἐν τῇ καρδίᾳ μου ἔκρυψα τά λόγιά σου, ὅπως ἄν μή ἁμάρτω σοι (Ψαλμός ριη, 11)" (Σπουδαία σκέψη).
Εξέτασε τον εαυτό σου, ποιος είσαι, γνώρισε τη φύση σου, ότι το μεν σώμα σου είναι θνητό, η δε ψυχή σου αθάνατη και και ότι η ζωή μας είναι διπλή: η μια ταιριάζει στη σάρκα και περνά γρήγορα, ενώ η άλλη συγγενεύει με την ψυχή και δεν επιδέχεται περιγραφή. Πρόσεχε λοιπόν τον εαυτό σου και μην προσκολληθείς στα θνητά, σαν να είναι αιώνια, ούτε να περιφρονήσεις τα αιώνια σαν να είναι περαστικά. Να περιφρονείς τη σάρκα διότι παρέρχεται. Να φροντίζεις την ψυχή διότι είναι πράγμα αθάνατο. Να επιβλέπεις με κάθε προσοχή τον εαυτό σου, για να γνωρίζεις να απονέμεις στον καθένα ό, τι προσφέρεται γι' αυτό: στη σάρκα τροφές και σκεπάσματα, ενώ στην ψυχή τα δόγματα της ευσεβείας (Μέγας Βασίλειος).
Θα είχε αρκετά ανεβεί ο ήλιος, όταν τελείωσε η διδασκαλία. Τότε ο Κύριος στρέφεται προς τον Πέτρο (Σίμωνα) και του λέει: Σίμων, ανοιχθείτε στα βαθιά και ρίξτε τα δίχτυα, για να πιάσετε ψάρια. Κύριε, τέτοια ώρα κανείς δεν πιάνει ψάρια. φού το λες Εσύ, θα ανοίξω πάλι τα δίχτυα και θα τα ρίξω. "Ἐπί δέ τῷ ῤήματί σου χαλάσω τό δίκτυον(Λουκά ε, 1-11) ". Σε λίγο τα δυο πλοιάρια βουλιάζουν από το βάρος των ψαριών. Αυτό γίνεται, όταν ξεπερνά κανείς την ανθρώπινη λογική μπροστά στα παραγγέλματα του Χριστού. Ελέησέ με και αξίωσέ με σ' όλη μου τη ζωή ν' αφήνω τα πάντα και ν' ακολουθώ εσένα, Κύριε, που είσαι το παν (Αρχιμ. Αποστόλου Τσολάκη, Μίλησέ μου, Χριστέ, εκδόσεις Σωτήρ, σελ. 80-81).
Φωταγωγός της ζωής μας είναι η πίστη. Άδηλος αναπνοή της ψυχής μας είναι η πίστη. Ένας γνήσιος άνθρωπος είναι βαθιά απελπισμένος, αν δεν πιστεύει στον Θεό. Μια κακόγουστη φάρσα είναι η ζωή μας, αν δεν υπάρχει άλλη ζωή. Επειδή δεν θέλω να συμβιβαστώ με το παράλογο, γι' αυτό πιστεύω στον Θεό. Η λογική, αν δεν οδηγεί στον Λόγο, οδηγεί στο παράλογο (Σκέψεις του Χρήστου Μπίντα, Νάουσα, ).
Απλή είναι του Σωτήρος Χριστού η αγία νομοθεσία. Απλή, σαφής, πρακτική, ώστε εύκολα να νοείται και εύκολα να εφαρμόζεται. Όπως θέλετε να φέρονται οι άλλοι άνθρωποι προς εσάς, τα ίδια να κάνετε κι εσείς σ' αυτούς. Άριστος κανόνας άριστης συμπεριφοράς. "Καθώς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καί ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως" (Κυριακοδρόμιο, εκδόσεις Σωτήρ, τόμος 3ος).
Ἀγαπᾶτε τούς ἐχθρούς ὑμῶν (Λουκά στ, 31): η υψηλότερη κορυφή του κόσμου, η κορυφή της Χριστιανικής αγάπης! Ένας λόγος που κανείς σοφός της αρχαιότητας ούτε καν συνέλαβε στον νου του και κανείς μετά τον Κύριο δεν τόλμησε να επαναλάβει, πολλοί όμως μπόρεσαν να τον εφαρμόσουν: οι αληθινοί μαθητές του Κυρίου. Σ' αυτή την κορυφή καλούμαστε όλοι ν' ανεβούμε, να προοδεύουμε στην αγάπη. Θα αγαπούμε όπως Εκείνος. Θα συγχωρούμε και θα ευεργετούμε τους πάντες (Σπουδαία σκέψη).
Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου