Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2022

Φράσεις για προβληματισμό 83ο μέρος

Ὁ ταχύ ἐμπιστεύων κοῦφος καρδίᾳ καί ὁ ἁμαρτάνων εἰς ψυχήν αύτοῦ πλημμελήσει. Ο εὐφραινόμενος καρδίᾳ καταγνωσθήσεται: εκείνος που εύκολα κι αμέσως δίνει εμπιστοσύνη, είναι επιπόλαιος κι ελαφρύς κατά τη διάνοια. Αυτός δε που συνεχώς αμαρτάνει, φταίει και δημιουργεί τρομερές συνέπειες στην ψυχή του. Εκείνος που αισθάνεται ευχαρίστηση και χαρά στην καρδιά του για το κακό θα καταδικαστεί και θα κατακριθεί από τον Θεό (Σοφία Σειράχ, ιθ, 4-5). 

Ας μην αφήνουμε την ψυχή μας να προσκολληθεί στα υλικά αγαθά, στα πλούτη και την καλοπέραση. Ενδέχεται κανείς να έχει και λίγα, ελάχιστα, και όμως να είναι περισσότερο από τον πλούσιο προσκολλημένος σ' αυτά. Τον Χριστό να αγαπάμε με όλη μας την ψυχή. Αυτός είναι ο μεγάλος θησαυρός μας που κάνει τη ζωή μας ειρηνική και θα μας βοηθήσει και για τη ζωή μας στη Βασιλεία Του, την επουράνια (Κυριακοδρόμιο, εκδόσεις Σωτήρ, τόμος 2ος, σελ. 161). 

Για τους νέους η μόρφωση είναι σωφροσύνη, για τους ηλικιωμένους παρηγοριά, για τους φτωχούς πλούτος και για τους πλούσιους στόλισμα (Διογένης ο Λαέρτιος).

Η σιγή σε θέματα πίστεως είναι τρίτο είδος αθεΐας μετά την άρνηση του Θεού και την απόρριψη του Ιησού Χριστού (Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς). 

Τίς δώσει μοι ἐπί στόμα μου φυλακήν καί έπί τῶν χειλέων μου σφραγίδα πανοῦργον, ἴνα μή πέσω ἀπ' αὐτῆς καί ἡ γλῶσσα μου ἀπολέσῃ με; : ποιος θα δώσει στο στόμα μου φρουρά και στα χείλη μου σφραγίδα ώστε να μην ξεφύγω και να μην πέσω έξω απ' τη φρουρά και τη σφραγίδα αυτήν και η γλώσσα μου με καταστρέψει; (Σοφία Σειράχ κα, 27).

Κανένας που αμαρτάνει δεν μπορεί να πάρει συνήγορο της αμαρτίας του την αδυναμία της σάρκας. Γιατί η ένωση με τον Θεό Λόγο ενδυνάμωσε με τη διάλυση της κατάρας όλη τη φύση μας και αφαίρεσε κάθε πρόφαση από τη γνώμη μας για την προσκόλλησή της στα πάθη. Όντας, δηλαδή, η θεότητα του Λόγου κατά χάρη μαζί πάντοτε με όσους πιστεύουν σ' αυτόν απομαραίνει τον νόμο της αμαρτίας που είναι στη σάρκα μας. Όπως ο κασσίτερος, όταν μαυρίσει, αποκτά πάλι τη λάμψη του, έτσι κι όσοι πιστεύουν, ακόμα κι αν μαυρίζουν αμαρτάνοντας, παίρνουν πάλι τη λάμψη τους με τη μετάνοια. Γι' αυτό τον λόγο ίσως και η πίστη παρουσιάστηκε με κασσίτερο (Μάξιμος ο Ομολογητής). 

Να συγχωρούμε, αν όχι από αγάπη για τον άλλον, τουλάχιστον από ενδιαφέρον για τη δική μας σωτηρία -είναι κι αυτό ένα πρώτο βήμα. Η ανεξικακία είναι πολύ μεγάλη αρετή. Μας εξομοιώνει με τον Θεό, ο οποίος συνέχεια συγχωρεί όσους μετανοούν κι ελεεί όλους. Αυτή (η ανεξικακία) μας ανοίγει τον Παράδεισο. "Αν συγχωρείς μέσα από την καρδιά σου όσους σου φταίνε, εγώ θα σου συγχωρήσω όλα τα αμαρτήματά σου, όσο πολλά κι αν είναι αυτά". Τι συμφέρουσα πρόταση! Τι επιείκεια, τι έλεος εφαρμόζει ο Κύριος απέναντί μας! (Σπουδαία σκέψη)

Μην παραπονιέσαι για κάτι που δεν μπορεί να διορθωθεί, αλλά διόρθωσε αυτό που σε κάνει να παραπονιέσαι... Τα παράπονα, όταν δεν εκφράζονται, πληθαίνουν κι όταν αποσιωπούνται, σβήνουν. (Σπουδαίες σκέψεις).

Πάντα με το παράπονο τα χείλη μου ανοίγει, γιατί είναι η πίκρα μου πολλή κι είναι η χαρά μου λίγη (Λαϊκό τετράστιχο). 

Εκείνος που μισεί την πολυλογία και τη φλυαρία λιγοστεύει τις αμαρτίες και τις πτώσεις του. Μην επαναλάβεις ποτέ απερίσκεπτο λόγο και φλυαρία άλλου, και δεν θα ζημιωθείς, ούτε θα χάσεις τίποτε. Ούτε ενώπιον φίλου, ούτε ενώπιον εχθρού μην αφηγείσαι τον λόγο και τη φλυαρία αυτή. Κι αν δεν πρόκειται με την απόκρυψη να αμαρτήσεις, μη την φανερώσεις (Σοφία Σειράχ, ιθ, 6-8). 

Υπάρχει άνθρωπος που σιωπά και ο οποίος δια της σιωπής του αποδεικνύεται σοφός κι υπάρχει άλλος που γίνεται μισητός από την πολυλογία του. Δυο είδη σιωπής υπάρχουν. Σιωπά ένας, διότι δεν έχει κάτι να πει. Και σιωπά άλλος, διότι γνωρίζει τον κατάλληλο καιρό, κατά τον οποίο πρέπει να μιλήσει. Ο συνετός άνθρωπος θα σιωπά, μέχρις ότου έλθει ο κατάλληλος καιρός να μιλήσει. Ο αλαζόνας όμως και ανόητος δεν θα προσέξει, αλλά θα υπερπηδήσει τον κατάλληλο χρόνο (Σπουδαία σκέψη). 

Την ψυχή μας, αδελφοί μου, την ψυχή μας. Αυτήν ας προσέξουμε να μην τη χάσουμε. Για τη σωτηρία της ψυχής μας σταυρώθηκε ο Κύριός μας. Ας προσπαθούμε να ζούμε όπως μας ζητεί. Να Τον ακολουθούμε μιμούμενοι το παράδειγμά Του :'Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθείτω μοι (Μαρκ. η, 34)". (Κυριακοδρόμιο, εκδόσεις Σωτήρ, τόμος 2ος). 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails