Θαυμαστές διηγήσεις (μέρος 19ο)

Επί πέντε μήνες ζούσε τον προσωπικό της Γολγοθά η κυρία Ειρήνη. Καθηλωμένη σ' ένα κρεβάτι του μεγάλου Νοσοκομείου, σήκωνε αγόγγυστα τον σταυρό της αρρώστιας της. Στο αριστερό της νεφρό είχε γαντζωθεί μια μεγάλη αγκαθωτή πέτρα από υλικό που δεν ήταν εύκολο να διαλυθεί με λιθοτριψία. Την ίδια περιοχή μέσα της την είχε μολύνει και το νοσοκομειακό μικρόβιο "κλεμψιέλα" και γι' αυτό της είχαν τοποθετήσει σωληνάκι, για να παροχετεύει τα υγρά του νεφρού. Ο κίνδυνος της σηψαιμίας ήταν πολύ κοντά.

Κανείς γιατρός δεν τολμούσε να την αναλάβει. "Μια μόνο λύση υπάρχει", είπε μια μέρα στον σύζυγό της ο προσωπικός τους γιατρός, που ήταν άνθρωπος πιστός. "Προσευχηθείτε να σπάσει ο Θεός την πέτρα και να τη σπρώξει χαμηλά. Τίποτε άλλο". Ο Πέτρος, ο άνδρας της άρρωστης, της είπε αυτό που είπε ο γιατρός και άνθισε στα μάτια της Ειρήνης το γλυκό φως της ελπίδας. 

- Λοιπόν, μη χάνουμε καιρό, Πέτρο μου.

Ειδοποίησε όλους τους συγγενείς μας, όλους τους εν Χριστώ αδελφούς μας και τα Μοναστήρια μας. Έχουμε πολλούς γνωστούς. Όσο περισσότεροι προσευχηθούν με αγάπη για μας και με πίστη στον Κύριο, τόσο το καλύτερο. Τι λες; Συμφωνείς; 

- Βεβαιότατα! 

Την άλλη εβδομάδα η Ειρήνη είπε στον άνδρα της:

- Ξέρεις τι σκέφτηκα, Πέτρο μου;

- Για ν' ακούσω. 

- Λέω να πάμε μαζί στον γιατρό της ίδιας κλινικής, στην πτέρυγα του Νοσοκομείου που βρίσκομαι, κι εγώ, ο οποίος έχει φήμη ότι είναι "λιθοκτόνος". Χειρίζεται, λένε, τέλεια το μηχάνημα της λιθοτριψίας. Τι λες;

- Ό, τι πεις εσύ, Ειρήνη μου. 

Όταν πήγαν στο Γραφείο του γιατρού, εκείνος φάνηκε να γνωρίζει την περίπτωσή τους!

- Ζείτε ακόμη! Μπράβο σας! άρχισε πρώτα ο γιατρός.

- Γιατρέ μου, αφού βλέπω ότι μας γνωρίζετε, παρακαλούμε να μας αναλάβετε, είπε ο σύζυγος. 

- Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ. Δεν πέθανε τόσο καιρό η σύζυγός σας στα χέρια τόσων συναδέλφων και δεν θέλω να πεθάνει στα χέρια μου. Είναι πολύ επικίνδυνη η περίπτωσή σας. Το ξέρουν όλοι. Δεν θα με βοηθήσει κανείς. Λυπάμαι, δεν μπορώ. 

Γιατρέ, παρακάλεσε και η Ειρήνη, μην με εγκαταλείπετε. Σας παρακαλώ, γιατρέ!

Μπρος στην τόση επιμονή τους κάμφθηκε ο γιατρός, Ζήτησε να γίνουν νέες εξετάσεις και τους είπε να ξαναέλθουν σε τρεις μέρες. Με τις παλιές και τις νέες εξετάσεις στα χέρια τους, ο Πέτρος και η Ειρήνη, έπειτα από τρεις μέρες χτύπησαν δειλά-δειλά την είσοδο του Γραφείου του γιατρού. 

- Καλώς τους! Για να δω τι έχουμε, είπε με ενδιαφέρον εκείνος παίρνοντας στα χέρια του τις εξετάσεις. Τις κοίταζε και τις ξανακοίταζε. Τις παλιές και τις καινούργιες. Κάποια στιγμή σηκώθηκε όρθιος φωνάζοντας: Μου φαίνεται αδύνατο κι όμως είναι αληθινό! Η πέτρα έσπασε στα τρία κι έπεσε πολύ χαμηλά. Τι άλλο πια τρελό θα συμβεί εδώ μέσα με σας;

-Εμείς, γιατρέ, είπε ο Πέτρος, το τρελό που είπατε, στη γλώσσα της Εκκλησίας μας το ονομάζουμε υπέρλογο, δηλαδή θαύμα. 

- Πέστε το κι έτσι, είπε ο γιατρός, συνεχίζοντας να βλέπει τις εξετάσεις. 

- Επέδρασαν κι άλλες δυνάμεις, γιατρέ, πρόσθεσε τώρα κι η Ειρήνη. 

- Δηλαδή; ρώτησε ο γιατρός. 

- Πολλοί Χριστιανοί φίλοι μας προσευχήθηκαν με πίστη σε διάφορα μέρη της Ελλάδος κι έγινε το θαύμα. Έκαναν και θεία λειτουργία για μας. 

- Έτσι εξηγείται, απάντησε ο γιατρός. Μεθαύριο θα κάνουμε την επέμβαση, που δεν παύει βέβαια να είναι πολύ κρίσιμη.

Ελπίζω όμως στη βοήθεια των "'άλλων δυνάμεων" που είπατε. Και πάλι πρέπει να τις επιστρατεύσετε. 

Η επέμβαση έγινε τελικά πανεύκολα με τη βοήθεια του Παντοδύναμου και Πάνσοφου Θεού. Και όσοι βλέπουν τώρα την Ειρήνη, σταυροκοπιούνται και δοξάζουν τον Μεγαλοδύναμο, 

(Γεωργίου Γ. Ψαλτάκη, ... Κι έγινε το θαύμα, Επέδρασαν άλλες δυνάμεις, Αθήνα 2021, Εκδόσεις Σωτήρ).

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

Η ζωοφόρος δύναμη του Αγίου Πνεύματος ας σκορπίζεται με αγάπη σε κάθε ευλαβική ψυχή!