Θαυμαστές διηγήσεις (μέρος 20ο-β μέρος/τελευταίο)

 

Ο πόνος και τα δάκρυα της Ελένης ήταν ασταμάτητα. Στην κηδεία το βουβό κλάμα της ράγιζε και πέτρες. Πλήθη συγγενών και γνωστών τη συνόδευαν μέχρι τον τάφο. Όταν έβαλαν στον τάφο τον άντρα της, φώναξε: "Αντρέα μου, δεν θα βάλω άλλον άντρα στη θέση σου"! Και τον τήρησε τον λόγο της. Αφοσιώθηκε στο παιδί τους. Ώσπου να μεγαλώσει, τοι άφηνε στον Παιδικό Σταθμό και η ίδια ξενοδούλευε ως καθαρίστρια και έπαιρνε το μεσημέρι το παιδί της. Στο πρόσωπό του έβλεπε τον αγαπημένο άντρα της που δεν τον ξεχνούσε ποτέ. 

Καθώς μεγάλωνε ο Παύλος, οι δάσκαλοι και οι δασκάλες κι αργότερα οι καθηγήτριες και οι καθηγητές της έδιναν πάντα συγχαρητήρια για τον γιο της. "Είναι άριστος σε όλα!" της έλεγαν με χαρά "και στα μαθήματα και στο ήθος. Να σας ζήσει. Να τον χαίρεστε!". Περνούσε ο  καιρός και πλησίαζαν οι μέρες των Πανελλήνιων Εξετάσεων. Ο Παύλος ήθελε να πετύχει στην Ιατρική και ετοιμαζόταν εντατικά. 

Ένα μεσημέρι, καθώς επέστρεφε η Ελένη κατάκοπη από ένα ξένο σπίτι στο σπίτι της και σκεφτόταν τον Παύλο της, βαδίζοντας στο πεζοδρόμιο, άκουσε έντονη μέσα της μια φωνή: "Ελένη, κοίταξε αριστερά!". Στο αριστερό πεζοδρόμιο ήταν ένας κάδος απορριμμάτων. Κοίταξε προς τα εκεί και τι να δει! Δίπλα στον κάδο, σε έναν ανοιχτό σκουπιδοτενεκέ άστραφτε κάτι. Πλησιάζει και βλέπει όρθια στον σκουπιδοτενεκέ μια ασημένια εικόνα της Παναγίας και άλλη μια των Ταξιαρχών. Τα' χασε μια στιγμή. Σύντομα όμως  συνήλθε. Ίσως να το έκαναν κάποιοι άθεοι ή αιρετικοί ή φανατικοί μουσουλμάνοι, σκέφτηκε. Ο Θεός να τους ελεήσει. 

Έβαλε έπειτα προσεκτικά τις εικόνες σε μια σακούλα που είχε στην τσάντα της και βάζοντάς τες στην αγκαλιά της τις έφερε στο σπίτι της. Εκεί τις καθάρισε προσεκτικά και άναψε κερί και λιβάνι μπροστά τους. Και κάθε μέρα που έδινε Πανελλήνιες εξετάσεις ο Παύλος, διάβαζε την Παράκληση της Παναγίας εμπρός σ΄ αυτήν την ασημένια εικόνα. Και  παρακαλούσε με απλότητα και πίστη τη Θεοτόκο να βοηθήσει τον Παύλο της να πετύχει στην Ιατρική όπως ήθελα, αλλά στην Αθήνα. 

"Αν πετύχει σε άλλη πόλη, Παναγία μου", Της έλεγε., "δεν θα μπορέσω να τον σπουδάσω·· το βλέπεις ότι είμαι φτωχιά". "Κι εσείς, άγιοι Αρχάγγελοι, παρακαλώ σας", έλεγε σε κάθε προσευχή, "προστατέψτε το παιδί μου από κάθε πειρασμό". Είχε κάνει τις δυο αυτές εικόνες καταφύγιο της καρδιάς της. 

Και η θερμή προσευχή της χαροκαμένης μάνας εισακούστηκε. Η πιστή μάνα όμως δεν έπαυσε να προσεύχεται και όλα τα χρόνια των σπουδών του Παύλου της στην Ιατρική σχολή των Αθηνών. Το ίδιο κι όταν έγινε καρδιολόγος. Και μαζί του δοξολογούν τον Θεό, την Υπεραγία Μητέρα Του και τους Αγίους Ταξιάρχες για τη μεγάλη ευλογία και προστασία τους,

(Γεωργίου Γ. Ψαλτάκη, ... Κι έγινε το θαύμα, Ελένη, κοίταξε αριστερά!, Αθήνα 2021, Εκδόσεις Σωτήρ).

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!