Η σημασία της μετάνοιας για την ανθρώπινη ψυχή

Η ζωή είναι ένα ταξίδι! Κάποιες φορές ταξιδεύοντας συναντάς νηνεμίες και άλλοτε καταιγίδες. Πολλές φορές μέσα στην καταιγίδα χάνεις τον έλεγχο, βγαίνεις εκτός πορείας και αμαρτάνεις. Τότε είναι στιγμή που πρέπει να αποφασίσεις για το ποια θα είναι η συνέχεια της πορείας από την οποία παρέκκλινες. 

Μπορεί να επιλέξεις να μείνεις στο εύκολο μονοπάτι μετά την πτώση σου, θα κινδυνεύεις όμως να χάσεις την αυθεντικότητά σου, τον ίδιο σου τον εαυτό, τους ανθρώπους σου, τον ίδιο τον Θεό. Συμβιβάζεσαι με τον εγωισμό σου, ξεχνώντας πως ελλοχεύει ο κίνδυνος να περάσεις όλη σου τη ζωή μέσα σε ένα ψέμα, αρνούμενος να βγάλεις τη μάσκα που κρύβει τα λάθη και τις αστοχίες σου. 

Θέλεις να ακολουθείς την εμβληματική φράση της εποχής μας ότι δηλαδή "δεν έχω μετανιώσει για τίποτα" και αυτό γιατί η μετάνοια στα μάτια εκείνων που εμμένουν πεισματικά στο λάθος μονοπάτι φαντάζει ως έλλειψη ισχύος, αδυναμία και αποτυχία. Ξεχνάς όμως πως δεν είναι λίγοι εκείνοι που πριν φύγουν από τη ζωή παραδέχονται τελικά πως δεν έζησαν σωστά, πως θα ήθελαν να αλλάξουν τον τρόπο ζωής τους.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που μετάνιωσαν, γιατί δεν άφησαν πίσω κάτι που να τους θυμίζει καλούς, δεν άφησαν λίγη αγάπη. Τη στιγμή αυτών των σκληρών και απόλυτων δηλώσεων το μόνο που μπορείς να δεις στα μάτια τους είναι η πίεση και η μεγάλη προσπάθεια που καταβάλουν, για να αποδείξουν στους άλλους και κυρίως στον ίδιο τους τον εαυτό πως όλα ήταν και είναι καλά. 

Όμως έτσι δεν μπορούν να νιώσουν, να βιώσουν με τρόπο αυθεντικό τα θετικά και αρνητικά συναισθήματά τους, διότι αρνούνται να μετανοήσουν για τις αστοχίες και τις αποκλίσεις τους από την πορεία που οδηγεί στο φως.

Γιατί να ακολουθήσεις το παράδειγμα των πολλών, το εύκολο φαινομενικά μονοπάτι και να στερήσεις από τον εαυτό σου τη χαρά της μετάνοιας, τη χαρά του να νιώθεις και να πιάνεις τον σφυγμό της ζωής; Η έλλειψη μετάνοιας δεν είναι ένα απλό γεγονός, σημαίνει έλλειψη αυτογνωσίας, έλλειψη ενσυναίσθησης, δηλαδή αδυναμία να γνωρίζεις τον ίδιο σου τον εαυτό και τους συνανθρώπους σου. 

Γιατί η μετάνοια προϋποθέτει την επίγνωση της ανθρώπινης φύσης, ότι δηλαδή μπορεί να έχεις την τάση για αμαρτία, αλλά ταυτόχρονα έχεις την πίστη πως με τη Θεία Χάρη μπορείς να υψωθείς σε ανώτατα πνευματικά επίπεδα. Μέσα από κάθε δυσκολία, από κάθε περιπέτεια, αν πορευθείς με μετάνοια, θα μπορέσεις να βγεις πιο δυνατός, πιο ανθρώπινος, γιατί έχεις τη δύναμη να αναγνωρίσεις τα λάθη σου και να διορθώσεις κάθε αμάρτημα, κάθε ψεγάδι που ασχημαίνει την ομορφιά της ψυχής σου. 

Είναι δύσκολο βέβαια να εντοπίσεις τις αστοχίες σου, γιατί χρειάζεται γενναιότητα, τιμιότητα και δύναμη ψυχής. Είναι δύσκολο να παραμερίσεις τον εγωισμό σου, τον φόβο, τον θυμό, το μίσος, τη ζήλια, την κατάκριση και με αληθινά δάκρυα μετανοίας να ζητήσεις συγχώρηση από  τον Θεό και από τους ανθρώπους που πλήγωσες, που αδίκησες. 

Δύσκολο το ταξίδι αυτό, όχι όμως και ακατόρθωτο, αφού "τά ἀδύνατα παρά τοῖς ἀνθρώποις δυνατά παρά τῷ Θεῷ ἐστίν". Με πίστη και ελπίδα στον Κύριο μπορείς ακόμη κι αν είσαι ο μεγαλύτερος αμαρτωλός να μετανοήσεις, να μεταστραφείς, να μεταβάλλεις ολοκληρωτικά τον τρόπο ζωής σου, να ξανανιώσεις, αρκεί να υπάρχει αγαθή προαίρεση. 

Έτσι θα μπορέσεις όταν πέσεις να σηκωθείς και ό, τι γκρέμισες, να ξαναχτίσεις, αρκεί να βάλεις ως θεμέλιο για τη νέα οικοδομή την αγάπη. Μόνο αν μετανοήσεις θα εκπέμπεις γαλήνη και αισιοδοξία σε κάθε κίνησή σου, σε κάθε σου βλέμμα, σε κάθε σου λέξη. 

Μόνο αν μετανοήσεις μπορείς να ζεις την κάθε στιγμή με γνησιότητα και απλότητα, να χαίρεσαι για όσα πάλεψες, για όσα δεν υποχώρησες, δεν συμβιβάστηκες. Άλλωστε μην ξεχνάς πως ο Θεός σου χάρισε τη ζωή για χάρη της ευτυχίας και όχι της μιζέριας. Και για να νιώσεις αυτή την ευτυχία οφείλεις πρώτα να μετανιώσεις, να αλλάξεις δηλαδή τον τρόπο σκέψης σου, τον τρόπο ζωής σου. 
[Μαρίας Γούλα, Χριστίνας Γούλα (Φοιτήτριας Πολιτικών μηχανικών ΕΜΠ), Μετάνιωσα- μετά ένιωσα..., Περιοδικό Παρεμβολή]

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 
Ας είναι ευφρόσυνος και δημιουργικός ο μήνας Απρίλιος!