Ημέρα μεγάλη μέρα σήμερα. Διπλή γιορτή. Ευαγγελισμός, Ελληνισμός. Η Παναγία μας με το "Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου" μας χαρίζει την ελευθερία από τα δεσμά της αμαρτίας. Πόση ευγνωμοσύνη της οφείλουμε όλη η ανθρωπότης! Γι' αυτό της ψάλλουμε "Χαῖρε Κεχαριτωμένη Μαρία..."
Εμείς οι Έλληνες όμως έχουμε την υποχρέωση να Της ψάλλουμε τα νικητήρια, γιατί αυτή ενίσχυσε τους προγόνους μας να αποτινάξουν τον τουρκικό ζυγό. Οι Έλληνες, άλλωστε, ήταν 400 χρόνια σκλάβοι στην Τουρκιά.
Η Εκκλησία δεν είναι απλή διδασκαλία. Είναι αγώνας στεφανωμένος με νέφη μαρτύρων, ομολογητών, οσίων και ηρώων της πίστης μας. Αναμφισβήτητη ήταν η προσφορά και η θυσία του Ιερού Κλήρου, που αγωνίστηκε για να κρατήσει άσβηστη τη φλόγα της πίστης και το φως του πολιτισμού.
Με το Κρυφό Σχολειό, οι καλόγεροι στα μοναστήρια καλλιεργούσαν τις ψυχές στα 400 χρόνια της σκλαβιάς. Τους μάθαιναν τα γράμματα, αλλά και την αγάπη στον Χριστό και την Πατρίδα. Έτσι προετοίμαζαν τον ξεσηκωμό για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Προ της Επαναστάσεως του 1821 ο Επίσκοπος Νεοχωρίου, Σεραφείμ, σουβλίζεται. Ο Πατριάρχης Κύριλλος στραγγαλίζεται από τους Τούρκους. Τον Λαρίσης Διονύσιο τον έγδαραν ζωντανό, Ο Λακεδαιμονίας Ανανίας αποκεφαλίζεται στον Μιστρά, ο Σαμουήλ στο Κούγκι.
Μια ατελείωτη σειρά ήταν οι Πρόδρομοι της μεγάλης ημέρας, οι οποίοι με το αίμα τους εφύλαξαν τη μάνδρα από τους αιμοβόρους λύκους. Προπαρασκεύασαν το Έθνος με άγρυπνη καθοδήγηση. Προ της Επαναστάσεως του 1821 είχε συντελεστεί από την Εκκλησία η πνευματική αναγέννηση και αφύπνιση του υπόδουλου Ελληνισμού, έργο πράγματι των φωτισμένων κληρικών των κρυφών σχολείων, των ηρώων και των μαρτύρων. Αυτό ένιωσαν οι κληρικοί του 1821.
Μπροστά στο Πνεύμα τους είχε ορθωθεί η Ελληνική Πατρίδα που περίμενε την Ελευθερία, για να ζήσει τιμημένα. Ήξεραν όμως πως για να της τη χαρίσουν, έπρεπε να προτιμήσουν από μια αμφίβολη ζωή τον έντιμον τάφον. Οι ουρανοί γι' αυτούς ήταν ανοιχτοί. Για τούτο και ο θάνατος είχε χάσει το φοβερό του νόημα. Τον είχε εξοστρακίσει το εσωτερικό τους φως, η αυταπάρνηση, η θυσία, στηριγμένες στην αμετακίνητη πίστη τους στον Εσταυρωμένο και στις παραδόσεις της φυλής.
Οι μορφές των κληρικών, ιεραρχών, Πατριαρχών κρεμάστηκαν, θυσιάστηκαν για την πατρίδα με το ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ. Στην ιερή τους μνήμη ζούμε μιμητές για την ελευθερία από τη σκλαβιά που μας πλακώνει και σήμερα. Ελευθερία από την αμαρτία και τους ξένους, που μας καταδυναστεύουν. Όλοι στον αγώνα. Μη λείψει κανείς. Ψηλά οι σημαίες! Ψηλά οι καρδιές!
(Εισήγηση που μου δόθηκε να αναγνώσω στον ιερό ναό με την ευκαιρία της εθνικής επετείου)
Αραιές οι δάφνες· δάσος τα Μεσολόγγια! Όλοι τους Έλληνες με την απόφαση της μυρσίνης. Και η Νίκη άπτερη γονάτισε πάνω στους τάφους. Παλιγγενεσία! (Ωδή εις τον Ιερόν Λόχον, Ανδρέα Κάλβου)
Πώς μας θωρείς ακίνητος;... Πού τρέχει ο λογισμός σου,
τα φτερωτά σου τα όνειρα;...Γιατί ’ς το μέτωπο σου Να μη φυτρώνουν, γέροντα, τόσαις χρυσαίς αχτίδαις Όσαις μας δίδ' η όψη σου παρηγοριαίς κ' ελπίδαις; Γιατί ’ς τα ουράνια χείλη σου να μη γλυκοχαράξη, Πατέρα, ένα χαμόγελο;... Γιατί να μη σπαράζη Μέσα ’ς τα στήθη σου η καρδιά; Και πώς ’ς το βλέφαρο σου ούτ' ένα δάκρυ επρόβαλε, ούτ' έλαμψε το φως σου;...(Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, Ύμνος εις τον ανδριάντα Γρηγορίου Ε΄, του Ελληνομάρτυρα Πατριάρχου)
Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!
Αθάνατοι οι ήρωες του 1821!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου