Προγονικές και άλλες ρήσεις

Δεν μαθαίνουμε και δεν θέλουμε να παραδεχθούμε ότι μεγάλο μέρος από το πνεύμα των αρχαίων διασώθηκε απ' τους πατέρες της Εκκλησίας κι ότι πολλά αρχαία κείμενα σώθηκαν χάρη στους Βυζαντινούς (Αγγελική Λαΐου, ακαδημαϊκός, καθηγήτρια Βυζαντινής ιστορίας στο Χάρβαρντ, Βήμα 14/1/2001). 

Παιδεία είναι η μόρφωση του Έλληνα ανθρώπου (Βέρνερ Γαίγκερ, Γερμανός καθηγητής και παιδαγωγός). 
Ρίζα πολλῶν κακῶν ἡ ἀμάθεια: από την αγραμματοσύνη και την αμορφωσιά ξεφυτρώνουν πολλά κακά (αρχαίο ρητό). 

Οὐδέ γάρ ἄνευ σμικρῶν τούς μεγάλους φασίν οἱ λιθολόγοι λίθους εὖ κεῖσθαι: οι λιθολόγοι λένε ότι χωρίς τα μικρά λιθαράκια δεν μπορούν να σταθεροποιηθούν και να στερεωθούν καλά οι μεγάλες πέτρες. Δηλαδή, όλοι έχουν τη θέση και την αξία τους στην κοινωνία (Πλάτων).

Ἄσκει τῶν περί τό σῶμα γυμνασίων μή τά πρός ρώμην ἀλλά τά πρός τήν ὑγίειαν: να ασκείς το σώμα σου και να γυμνάζεσαι, όχι για να αποκτήσεις δύναμη, αλλά για να είσαι υγιής (αρχαίο ρητό). 

Οι γέροντες οφείλουν να έχουν σοβαρότητα στην όψη, γλυκύτητα στους λόγους και φρόνηση στην καρδιά (αρχαίο ρητό). Οι νέοι να έχουν απλότητα στην καρδιά, μέτρο στα λόγια και αιδώ στην όψη (αρχαίο ρητό). 

Ἡ πρός τό λαλεῖν ἀκρασία κενόν τόν λόγον ποιεῖ καί ἀνόητον: τα συνεχή ασυγκράτητα λόγια καθιστούν τον λόγο κούφιο και ανόητο (αρχαίο ρητό). 
Ευτυχία δεν είναι να κάνεις πάντα αυτό που θέλεις, αλλά να θέλεις πάντα αυτό που κάνεις (Λέων Τολστόι).

Μοχθεῖν ἀνάγκη τούς θέλοντας εὐτυχεῖν: οι άνθρωποι που θέλουν να ζήσουν ευτυχισμένοι είναι ανάγκη να κοπιάσουν πολύ (Σοφοκλής). 

Οὐ γάρ τοῖς ψηφίσμασιν, ἀλλά τοῖς ἤθεσιν καλῶς οἰκεῖσθαι τάς πόλεις: οι πόλεις δεν διοικούνται σωστά με τους νόμους, αλλά με την ηθική συμπεριφορά των πολιτών (Ισοκράτης).

Ἐν ὀλιγίστοις κεῖται τό εὐδαιμόνως βιῶσαι: η ευτυχία στη ζωή εξαρτάται από πολύ λίγα πράγματα (Μάρκος Αυρήλιος).

Ο Κάρολος Μαρξ, πνευματικός πατέρας όλων σχεδόν των αριστερών κομμάτων, έλεγε ότι θα έδιωχνε με το μαστίγιο από τον ναό του πνεύματος όλους αυτούς τους βαρβάρους, που στρέφουν τους εργάτες εναντίον της αρχαίας ελληνικής κληρονομιάς (Σαράντος Καργάκος, περιοδικό Ενοριακή Ευλογία, τ. 136, Δεκέμβριος 2013). 
Αν έχετε μια ευγενική ψυχή, θα καταλάβετε μια μέρα πως η μόνη δυνατή ευτυχία είναι η προσφορά του εαυτού σας (Γεώργιος Θεοτοκάς).  

Ἅπαξ ἄνθρωποι γεγόναμεν, δίς δέ οὐκ ἔστι γενέσθαι: μια φορά γεννηθήκαμε άνθρωποι, δυο φορές όμως δεν είναι δυνατό να γίνουμε (Επίκουρος).
Τέτλαθι δή, κραδίη· καὶ κύντερον ἄλλο ποτ᾽ ἔτλης: Βάστα, καρδιά· χειρότερα δεινὰ έχεις αντέξει (Ομήρου Οδύσσεια, Ραψωδία υ, στ. 18). 

Η πιο πικρή απογοήτευση που νιώθεις είναι όταν προσφέρεις καλοσύνη και σου την ανταποδίδουν με την αδικία (Πλάτων). 
Ἦθος ἀνθρώπῳ δαίμων: ο χαρακτήρας του ανθρώπου καθορίζει τη ζωή του, είναι η μοίρα του, ο θεός του (Ηράκλειτος).
Καμιά ψυχή δεν μπορεί να δει το ωραίο, αν δεν είναι αυτή η ίδια ωραία (Πλωτίνος).  

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!