Ο χρόνος είναι όσος είναι, καθορισμένος από τον Θεό. Ο
άνθρωπος είναι εκείνος που θα του δώσει το πλάτος που χρειάζονται τα όνειρά του
(Πρός τη Νίκη, τ. 779)
Ο χρόνος φέρνει τη λήθη και η λήθη την παρηγοριά και τη
θεραπεία κάθε κακού. Όλα είναι περαστικά και φευγαλέα, η ευτυχία και η
δυστυχία, η χαρά και η λύπη, η ηδονή και ο πόνος, η ζωή και ο θάνατος. Τα μόνα
μόνιμα και αμετάβλητα είναι η αιώνια ζωή και η αιώνια κόλασις. Αυτό μην το
ξεχνάς ποτέ (Δημητρίου Ροστώφ).
Εἰσελθόντες εἰς Ἀντιόχειαν ἐλάλουν πρός τούς Ἑλληνιστάς εὐαγγελιζόμενοι
τόν Κύριον Ἰησοῦν(Πράξεις ια, 20): Έφυγαν από τα Ιεροσόλυμα οι διωκόμενοι
Χριστιανοί. Αλλά αν άφησαν εκεί τα υλικά αγαθά τους, πήραν μαζί τους την πίστη
στον Ιησού Χριστό. Και τον θησαυρό αυτό της πίστεως όπου κι αν βρέθηκαν τον
μετέδιδαν και στους άλλους. "Εὐηγγελίζοντο τόν Κύριον Ἰησοῦν".
Διέδιδαν την αλήθεια, ότι δηλαδή μόνο με τον Ιησού Χριστό μπορεί να σωθεί ο
άνθρωπος (Κυριακοδρόμιο, τόμος 4ος, εκδόσεις Σωτήρ).
Κατά τό μεσονύκτιον Παῦλος καί Σίλας προσευχόμενοι ὕμνουν τόν
Θεόν... ἄγνω δέ σεισμός ἐγένετο μέγας(Πράξεις ιστ, 25-26): Οι προσευχές μας,
όταν μάλιστα είναι προσευχές αδικουμένων, φθάνουν "εἰς τά ὦτα κυρίου
Σαβαώθ(Ιακ ε,4)". Εκείνος αναλαμβάνει να προστατεύσει τον αδικούμενο
(Κυριακοδρόμιο, τόμος 4ος, εκδόσεις Σωτήρ).
Όποιος κατέχει στοιχειωδώς την Ιστορία της Ελληνικής
παιδείας γνωρίζει ότι αυτή ήταν πάντα στενά συνδεδεμένη με τη θρησκεία, από την
αρχαία εποχή ως τη νεότερη. Συνεπώς, υποβάθμιση του μαθήματος των Θρησκευτικών
συνιστά υποβάθμιση της παιδείας. Απόψεις περί του αντιθέτου συνιστούν
υποβάθμιση της νοημοσύνης μας (Σαράντος Καργάκος, στο περ. Ενοριακή Ευλογία).
Το λυχνάρι που δίνει φως στο σώμα, είπε o Κύριος, είναι το
µάτι· και το λυχνάρι που φωτίζει την ψυχή είναι ο νους. Εάν λοιπόν το µάτι µας
είναι υγιές, όλο το σώμα µας θα είναι γεμάτο φως. Εάν όμως το µάτι µας είναι
τυφλό, όλο το σώμα µας θα είναι βυθισμένο στο σκοτάδι. Εάν επομένως ο νους µας
σκοτισθεί από την προσκόλληση στον πλούτο, σε πόσο σκοτάδι θα βυθισθεί ή ψυχή
µας; Έτσι και η ψυχή σου θα φωτίζεται από το φως της διδασκαλίας μου και της
ζωής μου, όταν ο νους σου και η καρδιά σου δεν είναι άρρωστα και πονηρά.
Αντίθετα η ψυχή σου θα είναι γεμάτη σκοτάδι, όταν ο νους σου έχει βλαβεί (Λουκά
ια, 34).
Η υπομονή στις δοκιμασίες είναι ένα ασφαλές μέσο, για να
ενωθούμε με τον Θεό. Όσο ο γογγυσμός χωρίζει από τον Θεό, τόσο η υπομονή
σφυρηλατεί την ενότητα μας μαζί Του. Αν λοιπόν υπομένεις μ' ευγνωμοσύνη όλες
τις δοκιμασίες για χάρη Του, θα σου ανταποδώσει την αιώνια μακαριότητα (Δημητρίου
Ροστώφ).
Ὁ ἀποκαλύπτων μυστήρια ἀπώλεσεν πίστιν, καί οὐ μή εὕρῃ φίλον
πρός τήν ψυχήν αὐτοῦ: εκείνος που φανερώνει τα μυστικά έχασε την εμπιστοσύνη
που είχαν προς αυτόν και δεν θα βρει αυτός φίλο, όπως τον θέλει η ψυχή του
(Σοφία Σειράχ, κζ, 16).
Προσέξτε! Τον διάβολο δεν τον συμφέρει να δεχθεί κάποιος την
ύπαρξή του, να σκέφτεται και να αισθάνεται ότι είναι κοντά στον άνθρωπο. Ένας
κρυφός και άγνωστος εχθρός είναι πιο επικίνδυνος από έναν αόρατο εχθρό (Από τα
τελευταία λόγια του αγίου Λουκά του ιατρού).
 |
Όλοι οι άγιοι πέρασαν τη ζωή τους μέσα στον πόνο και τη
θλίψη, στη στέρηση και την ασθένεια, στους διωγμούς και τα βάσανα. Κι εσύ;
Θέλεις να ζήσεις χωρίς αυτά τα ψυχοσωτήρια δώρα; Θέλεις λοιπόν ν' αποκοπείς από
τον χορό των εκλεκτών του Θεού;… Μη γένοιτο!(Δημητρίου του Ροστώφ)
Κανείς δεν έχει εμπιστοσύνη σε
κανένα, όλοι φοβούνται τους γύρω τους ... Δεν υπάρχει ασφαλής φίλος, ούτε
βέβαιος αδελφός. Το καλό της αγάπης έχει εξαφανισθεί ... Άπειρα προσωπεία
παντού ... Αυτοί που ως χθες περιποιούνταν, αυτοί που κολάκευαν, αυτοί που
καταφιλούσαν τα χέρια, ξαφνικά τώρα παρουσιάσθηκαν ως εχθροί, και αφού πέταξαν
τα προσωπεία, έγιναν πικρότεροι από όλους τους κατηγόρους, κατηγορώντας και
συκοφαντώντας εκείνους ακριβώς, προς τους οποίους προηγουμένως εξέφραζαν την
ευγνωμοσύνη τους (Ιωάννης Χρυσόστομος).
Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει τι μάρκα αυτοκίνητο οδηγούμε. Θα
μας ρωτήσει πόσους ανθρώπους μεταφέραμε με το αυτοκίνητό μας, όταν δεν είχαν
μέσο συγκοινωνίας να μετακινηθούν. Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει πόσα τετραγωνικά
είναι το σπίτι μας. Θα μας ρωτήσει πόσους ανθρώπους φιλοξενήσαμε σ'αυτό. Ο Θεός
δεν θα μας ρωτήσει για τα επώνυμα και ακριβά ρούχα που έχουμε στις ντουλάπες
μας. Θα μας ρωτήσει πόσους φτωχούς ντύσαμε. Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει πόσο
μεγάλο μισθό παίρνουμε. Θα μας ρωτήσει εάν συμβιβάσαμε τον χαρακτήρα μας για να
τον αποκτήσουμε.
 |
| Προσθήκη λεζάντας |
Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει τον τίτλο ή τα αξιώματα της
εργασίας μας. Θα μας ρωτήσει εάν εκτελέσαμε την εργασία μας με ήθος και με
προσοχή. Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει πόσους φίλους έχουμε. Θα μας ρωτήσει με
πόσους ανθρώπους είμαστε φίλοι. Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει σε ποια γειτονιά
μένουμε. Θα μας ρωτήσει πώς φερθήκαμε στους γείτονές μας.
Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει για το χρώμα του δέρματος μας. Θα
μας ρωτήσει για το περιεχόμενο της καρδιάς μας. Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει σε
πόσα μέρη του κόσμου ταξιδεύσαμε και διασκεδάσαμε. Θα μας ρωτήσει εάν
επισκεφτήκαμε φτωχικές συνοικίες και αν προσφερθήκαμε να βοηθήσουμε. Ο Θεός δεν
θα μας ρωτήσει αν είμαστε επώνυμοι και ισχυροί. Θα μας ρωτήσει αν είμαστε
ταπεινοί και εάν συγχωρούμε τον πλησίον (Χριστ. Βασιλειάδης, Περιοδικό Ποιμήν).
«Στήκετε, καί κρατεῖτε τάς παραδόσεις ἃς ἐδιδάχθητε εἴτε διά
λόγου εἴτε δι΄ ἐπιστολῆς ἡμῶν» (Θεσ.β΄ 2, 15): βαθύς και άσβεστος πόθος της
διατηρήσεως της μιας, αγίας, καθολικής και αποστολικής πίστεώς μας, έκανε τους
θεοφόρους Πατέρες της πρώτης εν Νικαία Οικουμενικής Συνόδου να διατυπώσουν τα Oρθόδοξα
δόγματα και να κρατήσουν ακέραιη την ορθή αποστολική Πίστη (Κυριακοδρόμιο,
τόμος 4ος, εκδόσεις Σωτήρ).
Άφησε λοιπόν τον εαυτό σου στα χέρια του Θεού, εγκατάλειψέ
τον στην πανάγαθη βούλησή Του. Έγινε κάτι όπως το ήθελες; ευχαρίστησέ Τον. Δεν
έγινε; Δόξασέ Τον. Τίποτε δεν σου είναι αναγκαίο, εφ’ όσον δεν σου το δίνει ο
Θεός. Τίποτε, εκτός από ένα: να μην αποξενωθείς από Εκείνον και τη χάρη Του
(Δημητρίου του Ροστώφ).
Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου