Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 99ο

Πραγματικά συγκλονιστικό είναι το άρθρο-προσκύνημα του Τούρκου γνωστού δημοσιογράφου και ερευνητή F. T., στην αγιοτόκο νήσο της Λέσβου και στον ιερί τόπο προσκυνήματος των Ορθοδόξων χριστιανών, στον ιερό ναό του Ταξιάρχη Μιχαήλ, στο Μανταμάδο. Αλλά ακόμα πιο συγκλονιστικά είναι τα θαύματα που αφηγείται ο Τούρκος περιηγητής και δημοσιογράφος στην τουρκική εφημερίδα H. που δείχνουν, αν μη τι άλλο, μια μεγάλη πίστη στη θαυματουργική εικόνα του Ταξιάρχη..... Όπως είναι γνωστό, η εικόνα του αγίου έγινε από ένα καλογεροπαίδι, τον Γαβριήλ, που διασώθηκε μετά από μια φονική επιδρομή πειρατών στο νησί, λεηλατώντας το μοναστήρι και καμωμένη από χώμα και αίμα των μοναχών που είχαν σφαγεί από τους πειρατές. Χαρακτηριστικό της πίστης του Τούρκου στην ιαματική χάρη του Ταξιάρχη, είναι η φράση που χρησιμοποιεί γράφοντας τα εξής:

"Φορώντας ατσάλινα υποδήματα, πηγαίνοντας για προσκύνημα στον Ταξιάρχη στη Μυτιλήνη, αυτός θα σου φέρει τη θεραπεία". Και όλα αυτά από έναν Τούρκο μουσουλμάνο! Το συγκλονιστικό όμως είναι η εξιστόρηση του θαύματος του το 1963 στην Κύπρο, την περίοδο που είχαν ξεσπάσει αιματηρά επεισόδια μεταξύ των δυο κοινοτήτων της νήσου, προάγγελο της τουρκικής εισβολής μετά από έντεκα χρόνια. Το πρωινό της 12ης Αυγούστου 1963 κι ενώ στην Κύπρο οι Τουρκοκύπριοι ετοιμάζονταν να επιτεθούν σε θέσεις της εθνοφρουράς της μεγαλονήσου, ο νεωκόρος του Ιερού Προσκυνήματος των Ταξιαρχών Μανταμάδου, πήγε να ανάψει, όπως έκανε κάθε πρωί, το καντήλι στην εξωτερική εικόνα του Ταξιάρχη του "φρουρού" Αρχαγγέλου. 

Τότε είδε κατάπληκτος πως η ολόσωμη εικόνα του έλειπε! Αυτή η απροσδόκητη εξαφάνιση, που κράτησε μια εβδομάδα, προκάλεσε σύγχυση και μεγάλη ταραχή στον ευσεβή λαό της νήσου. Ξαφνικά και μετά από μια εβδομάδα, η εικόνα βρέθηκε πάλι στη θέση της και τότε ο κόσμος ησύχασε. Πέρασε καιρός από τότε. Ένα χειμωνιάτικο πρωινό, πάλι ο νεωκόρος του Μανταμάδου, καθώς ήταν στην εσωτερική αυλή του Ναού, άκουσε ποδοβολητό αλόγου. Βγαίνει έξω και βλέπει έναν νέο, που μόλις είχε ξεπεζέψει, να σηκώνει στους ώμους του ένα κριάρι. Μπήκαν μαζί στον ναό και ο νέος προχώρησε στην εικόνα του Ταξιάρχη, άπλωσε εκεί μπροστά το κριάρι και άναψε μια λαμπάδα ίση με το μπόι του. 

Ύστερα γονάτισε, προσκύνησε την εικόνα και χάιδεψε με βουρκωμένα μάτια και τρεμάμενα χείλη το ανάγλυφο πρόσωπο του αρχαγγέλου, λέγοντας: "Αυτός είναι ο σωτήρας μου!" Στη συνέχεια γυρίζει και λέει συγκινημένος στον νεωκόρο: "Αυτός, ο αρχάγγελος Μιχαήλ, με έσωσε από τους Τούρκους". Ο νεωκόρος έκπληκτος από τη σκηνή του λέει, καθώς έβγαιναν από τον ναό: "Πες μου, παιδί μου, τι σου συνέβη;". 

Τότε ο νέος άρχισε να διηγείται το μεγάλο θαύμα που σχετίζεται με την εξαφάνιση της εικόνας. "Στα τελευταία γεγονότα με τους Τούρκους, υπηρετούσα τη στρατιωτική μου θητεία στην Κύπρο. Ήταν περασμένα μεσάνυχτα της 12ης Αυγούστου, όταν μας ξάφνιασαν τα πυρά των Τουρκοκυπρίων". 

"Ήμασταν πάντα σε επιφυλακή, γιατί ξέραμε τι ύπουλος εχθρός ήταν απέναντί μας. Μας δυσκόλευαν λίγο οι βολές του πολεμικού τους ναυτικού, αλλά δεν μας έβλαψε καθόλου η αεροπορία τους. Σε λίγες ώρες ελέγχαμε την κατάσταση και προχωρήσαμε στην αντεπίθεση. Λες κι είχαμε στα πόδια μας φτερά. Τους πήραμε φαλάγγι και τους κυνηγήσαμε. Λίγο ακόμα και θα τους ρίχναμε στη θάλασσα. Ενώ τρέχαμε ακράτητοι από ενθουσιασμό και σχεδόν ακάλυπτοι, βλέπω ξαφνικά μπροστά μου, σε πέντε μέτρα απόσταση, να ξεπροβάλει ένας ακανόνιστος όγκος. 

Σταμάτησα απότομα και τότε....μέσα στο σύθαμπο της αυγής διέκρινα ένα τούρκικο πολυβολείο. Είδα την κάννη του πολυβόλου να στρέφεται πάνω μου και, μην έχοντας πού να καλυφθώ, έπεσα με το πρόσωπο στη γη σκεπάζοντας καλά με το κράνος το κεφάλι μου λέγοντας μέσα μου: Ταξιάρχη, σώσε με! Την ίδια κρίσιμη στιγμή ήρθε στον νου μου ο πατέρας μου, που σώθηκε θαυματουργικά από βέβαιο θάνατο στο αλβανικό μέτωπο, τάζοντας στον Ταξιάρχη ένα κριάρι. 

Τότε ξανά είπα:Ταξιάρχη, σώσε με!, κάνοντας κι εγώ το ίδιο τάμα. Την ίδια στιγμή με κούφανε ένας πολύ δυνατός κρότος. Έπεσα κάτω και σκέφτηκα ότι με είχαν χτυπήσει οι Τούρκοι. Σκέφτηκα τα αγαπημένα μου πρόσωπα, αλλά μετά από λίγο ένιωσα να με ακουμπούν, να με ψάχνουν και να με σηκώνουν. Είχαν έρθει οι δικοί μας και με ρωτούσαν: Χτύπησες; Πώς είσαι; Η φωνή τους ακούγονταν σαν να ήταν από μακριά. Σηκώθηκα τότε κι αφού κοιτάχτηκα, δεν .... βρήκα επάνω μου κανένα τραύμα. 

Τότε θυμήθηκα το πολυβολείο. Κοίταξα προς τα κει, αλλά δεν είδα τίποτα. Φώναξα τρομαγμένος. Εκεί ακριβώς υπήρχε ένα τούρκικο πολυβολείο. Πήγαμε κοντά και ψάξαμε παντού, αλλά δεν υπήρχε τίποτα. Στη θέση που νόμιζα πως ήταν το τουρκικό πολυβολείο, υπήρχαν τώρα μόνο συντρίμμια και μια τεράστια τρύπα. Φαίνεται πως στην κρίσιμη για μένα στιγμή κάποιοα οβίδα πλοίου ή κάποιος όλμος έκανε συντρίμμια το επικίνδυνο πολυβολείο, ενώ συγχόνως κάποια ανώτερη δύναμη με φύλαξε τελείως αβλαβή από τα πυρά κι από την έκρηξη. Τότε κατάλαβα το μεγάλο θαύμα. 

Εκείνη τη στιγμή, ο νεωκόρος, που μέχρι τότε παρακολουθούσε συγκινημένος, πήρε τον λόγο και του είπε: Ναι, παιδί μου, ήταν ο Ταξιάρχης. Αυτός σε έσωσε. Είναι αλήθεια ότι τότε, με τα επεισόδια της Κύπρου, είχα χαθεί από εδώ η εικόνα του για μια εβδομάδα. Ο νέος ταράχθηκε για άλλη μια φορά και βουρκωμένος αγκάλιασε με το βλέμμα του την εικόνα του Αρχαγγέλου για το μεγάλο θαύμα που του έσωσε τη ζωή." Όλα αυτά από έναν Τούρκο δημοσιογράφο προσκυνητή στην Ορθόδοξη θαυματουργική εικόνα του Ταξιάρχη στην αγιοτόκο Λέσβο! Η Ορθοδοξία με τα θαύματά της ξαναζεί στη σημερινή Τουρκία. 

(Νίκος Χειλαδάκης, δημοσιογράφος τουρκολόγος)

Καλημέρα σας! 

Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!