Θαυμαστές διηγήσεις μέρος 101ο

Τρομακτική αντηχεί η αναταραχή των κυμάτων της πύρινης θάλασσας των ναρκωτικών, που τυλίγει καθημερινά στο παγερό της σάβανο αμέτρητους νέους και παιδιά, καθώς το ασυγκράτητο ρεύμα της έχει μπει στις αυλές και τις αίθουσες και αυτών ακόμη των Δημοτικών σχολείων. Υπόκωφο ακούγεται το κλάμα, και θυμωμένος κυλά στους υπονόμους των πόλεων της ελληνικής πατρίδας μας ο ποταμός των αιμάτων των 400.000 εμβρύων, που σφαγιάζονται άδικα κάθε χρόνο μέσα στον ιερότερο χώρο κυοφόρησης της ζωής, στα μητρικά σπλάχνα. 

Ποταμό και ρεύμα ορμητικό που παρασύρει στη δίνη του μικρούς και μεγάλους δημιουργεί και η αρνητική εκμετάλλευση των επιτευγμάτων της τεχνικής, με κλασικό παράδειγμα την τηλεόραση, την οποία έχει μεταβάλει σε πανεπιστήμιο του εγκλήματος. Όμως η ζημι΄που προκαλεί η τηλεόραση, τολμούμε να πούμε, πως ωχριά μπροστά στη ζημιά την οποία κάνει το διαδίκτυο στα χέρια των επιτήδειων, που απεργάζονται την αποδόμηση της οικογένειας, των εθνών, της κάθε ψυχής ξεχωριστά και όλης μαζί της ανθρωπότητας. 

Έτσι απειλή σημαντική ιδιαίτερα για τα παιδιά και τους νέους αποτελούν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, που πέρα από τις σοβαρές επιπτώσεις στη σωματική υγεία, τα ψυχολογικά προβλήματα, θέτουν σε κίνδυνο και την ομαλή ψυχική τους ανάπτυξη με την εξώθηση σε κοινωνικές και ηθικές παρεκτροπές. 

Κίνδυνος μεγάλος της ψυχικής υγείας κυρίως των παιδιών και των νέων έχει καταντήσει κι αυτό το κινητό τηλέφωνο, εφόσον η ανεξέλεγκτη χρήση του και μάλιστα η ιδιότητά του ως πύλης εισόδου στο διαδίκτυο την απειλούν σε μεγάλο βαθμό, όταν παράλληλα εκλείπει και ο γονικός έλεγχος. Οι παραπάνω επισημάνσεις για κανέναν λόγο δεν προσβάλλουν την επιστήμη, την οποία ο Δημιουργός Θεός έδωσε στον άνθρωπο, ώστε "ἐνδοξάζεσθαι ἐν τοῖς θαυμασίοις αὐτοῦ (Σοφ. Σειράχ, λη, 6)". Αν τώρα ατενίσει κανείς τις κατακτήσεις της Βιολογίας και της Βιογενετικής και προσπαθήσει να επιμετρήσει την υπερφροσύνη των βιολόγων, οι οποίοι μετά το πρόβατο του Εδιμβούργουν επαγγέλλονται τη δημιουργία νέου τύπου ανθρώπων, καταλαμβάνεται όχι από ίλιγγο, αλλά από φρίκη και οδύνη άφατη. 

Η οίηση των ανθρώπων της Βαβέλ να ήταν άραγε μεγαλύτερη από αυτήν της ευγονικής και της χαρτογράφησης των γονιδίων των ζωντανών οργανισμών και ιδιαίτερα του ανθρώπινου; Δοκιμάζουμε ακόμα οδύνη, καθώς βλέπουμε τον κόσμο αθεόφοβο να παραδίδεται στη ειδωλολατρία και τη σατανολατρία· να σύρεται σαν τυφλός στην πλάνη, να τέρπεται σε ξένες διδαχές· να χειροκροτεί σαν μανιακός την απάτη της ψευδοφιλοσοφίας, και να παραλογίζεται σε τέτοιο βαθμό, ώστε να θεωρεί την ελευθερία δουλεία και το παράλογο και νοσηρό λογικό και υγιές. Είναι οδυνηρότατες οι στιγμές κατά τις οποίες βλέπουμε να πλανώνται ακόμα και οι "ἐκλεκτοί (Ματθ.κ, 16)". 

Αγωνία κυριεύει κάθε θεοφιλή ψυχή,  καθώς διαπιστώνει ότι το κακό ακάθεκτο διενεργεί μετωπική επίθεση κατά της Εκκλησίας, Κι αν μεν τα κύματά του έσπαζαν πάνω στις καλά σφραγισμένες πύλες της, ο πόνος θα ήταν κάπως γλυκύς και στεναγμοί ανακούφισης θα έβγαιναν απ' τα στήθη των γνησίων παιδιών της. Όταν όμως διαπιστώσουμε ότι το κακό εισέρχεται εντός του αγιασμένου χώρου της Εκκλησίας και σημειώνει κατακτήσεις, τότε ο πόνος γίνεται αβάσταχτος. 

Συχνά η μοναδικότητα της Ορθοδοξίας σχετικοποιείται και ο κίνδυνος από την αίρεση ελαχιστοποιείται. Η εκκοσμίκευση αλοτριώνει τις ψυχές και τις απογυμνώνει από τη χάρη του Θεού και η πανθρησκεία της παγκοσμιοποίησης απαιτεί υποταγή των πάντων σ' αυτήν. Αυτή η άγρια και μανιασμένη θάλασσα του κακού απειλεί να αφανίσει και τη μικρή μας πατρίδα, που ως ατίμητο θησαυρό κατέχει την Ορθοδοξία, τη χριστιανική οικογένεια και τη γλώσσα την ελληνική. Σκοτεινές δυνάμεις, μυστικές κι αόρατες, έχουν βραχυκυκλώσει όλους τους τομείς της κρατικής μηχανής και της εθνικής μας ζωής και επιβάλλουν και προωθούν τα σχέδιά τους, ξεπερνώντας τη θέληση και τα προγράμματα των εκάστοτε κυβερνήσεων. 

Έτσι βλέπουμε τον λαό μας να θεάται αμήχανα το ραγδαίο γκρέμισμα των πνευματικών του ερεισμάτων. Και τη νεότητα, που αποτελεί τη συνέχιση της ζωής και το μέλλον του ίδιου του έθνους, να γίνεται εξιλαστήριο θύμα των συγκεκαλυμμένων σκοτεινών δυνάμεων, που επίμονα και πεισματικά της αρνούνται όχι μόνο τη στερεά πνευματική τροφή, που έχει ανάγκη, αλλά και κάθε ικμάδα ζωής. Για παράδειγμα, το μάθημα των Θρησκευτικών, που αποτελούσε τη μόνη πνευματική τροφοδοσία της μεγάλης μάζας του μαθητικού κόσμου, μια ανάσα πνευματική στην αυχμηρή έρημο του σχολείου, μέχρι τώρα μόλις και μετά βίας γινόταν ανεκτό από το αρμόδιο Υπουργείο. Τώρα όμως το προσωπείο έπεσε και το εν λόγω Υπουργείο όχι απλώς προωθεί κακόβουλα και μεθοδευμένα την αλλαγή των στόχων του μαθήματος, αλλά επιδιώκει με κάθε τρόπο τον εξοβελισμό του από το πρόγραμμα. 

Με τέτοιες όμως προκρούστειες μεθόδους αληθινή παιδεία δεν προσφέρεται και πολίτες άξιοι της πατρίδας δεν δημιουργούνται. Αν τελικά το μάθημα παραμείνει, μεταβαλλόμενο σε μάθημα θρησκειολογίας, μόνο σύγχυση θα επιφέρει στις ψυχές των μαθητών, όχι μόνο των Ελλήνων Ορθοδόξων, αλλά και αυτών των αλλοδαπών και αλλόθρησκων. 

Παράλληλα, αντί για το "ουσιαστικό ενδιαφέρον για την ολόπλευρη μόρφωση των νέων μας", το Υπουργείο Παιδείας καταργεί αβασάνιστα τη διδασκαλία "κορυφαίων κειμένων της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας" (πχ. του Επιταφίου του Περικλή), σε μιαμάλιστα εποχή που η κοινωνία μας "βιώνει επώδυνα μια οικονομική κρίση, απότοκο βαθιάς κρίσεως πολιτισμού, ηθικών και πνευματικών αξιών", όπως δίκαια διαμαρτύρεται η Ένωση Ελλήνων Φιλολόγων για την υποβάθμιση της ανθρωπιστικής μας παιδείας. 

συνεχίζεται....

(Αρχιμ. Γρηγορίου Ι. Μουσουρούλη, Από το αδιέξοδο στο θαύμα, Αθήνα 2016, Εκδόσεις Σωτήρ)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!