Για να γνωρίσουμε όμως τον Χριστό, χρειάζεται όχι μόνο να έχουμε καθαρά αισθητήρια ή να γνωρίσουμε τη ζωή Του, αλλά και να τη ζήσουμε οι ίδιοι, όσο αυτό είναι δυνατόν. Να βιώνουμε μέσα μας τα γεγονότα της ζωής Του. Όχι όμως αντιγράφοντας εξωτερικά τις πράξεις του, αλλά βιώνοντας εσωτερικά, "πνευματικά", "μυστηριακά" τη ζωή Του. Και πιο πρακτικά: α) Ο Χριστός περπάτησε στους δρόμους της ζωής μας. Πρέπει κι εμείς να περπατήσουμε στους πνευματικούς δρόμους της ζωής Του., β) Ο Χριστός είχε στον τέλειο βαθμό όλες τις αρετές. Πρέπει και μεις να καλλιεργήσουμε μέσα μας τις αρετές του Χριστού, όσο μπορούμε περισσότερο., γ) Ο Χριστός αγαπούσε, σπλαχνιζόταν κάθε άνθρωπο, κι έτρεχε να ανακουφίσει κάθε βασανισμένο. Να αγαπήσουμε κι εμείς κάθε άνθρωπο ως εικόνα του Θεού και να θυσιαζόμαστε γι' αυτόν. δ) Ιδιαιτέρως όμως θα πρέπει να βιώσουμε τη ζωή του Χριστού στο αποκορύφωμα της αγάπης Του, στη σταυρική Του θυσία. Γι' αυτό άλλωστε είχε πει ο Χριστός: "Όταν θα με υψώσετε στον Σταυρό, τότε θα καταλάβετε ποιος πραγματικά είμαι". Διότι ο Κύριός μας πάνω στον Σταυρό κυρίως μας αποκάλυψε το μεγαλείο της αγιότητός Του. Μας έδειξε πόσο πολύ μας αγαπά, πόσο υπέφερε για τις αμαρτίες μας. Αν λοιπόν κι εμείς δεν βιώσουμε αυτή τη θυσιαστική αγάπη του Χριστού μας, αν δεν μάθουμε κι εμείς να σηκώνουμε με υπομονή τον δικό μας σταυρό, δεν θα γνωρίσουμε αληθινά τον Χριστό μας. Διότι αυτή η εμπειρία του πόνου μας εκτοξεύει πνευματικά τόσο ψηλά, ώστε να ανοίγει τα μάτια της ψυχής μας, για να μπορέσουμε να βλέπουμε πράγματα, που οι άλλοι δεν μπορούν να υποψιασθούν. Αυτό ακριβώς το βίωμα της θυσίας ζούσαν διαρκώς οι Άγιοι. Το μαρτύριο του αίματος περισσότερο οι μάρτυρες, του ιδρώτα περισσότερο οι κήρυκες του Ευαγγελίου και των δακρύων περισσότερο οι ασκητές. Έτσι γνώρισαν τον Χριστό, όχι με το μυαλό τους, αλλά με το βίωμά τους. Ο κορυφαίος ωστόσο τρόπος, για να γνωρίσουμε τον Χριστό, είναι να Τον έχουμε μυστηριακά μέσα μας, να Τον κοινωνούμε συνειδητά, να Τον έχουμε διαρκώς ένοικο της ψυχής μας. Έτσι, θα μας αποκαλύπτει ο Ίδιος όλο και περισσότερο τον εαυτό Του, για να Τον γνωρίζουμε όλο και βαθύτερα και να Τον αισθανόμαστε μέσα μας όλο και πιο δυνατά, πνευματικά, καρδιακά, υπερκόσμια.
Αυτό ακριβώς τονίζει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος λέγοντας ότι με τη θεία Κοινωνία "ο Θεός ενώνεται με μας και επιτρέπει να Τον γνωρίσουμε, και μάλιστα τόσο πολύ, όσο Εκείνος γνωρίζει ήδη εκείνους που γνωρίζει". Διότι με τη Θεία Κοινωνία ο Θεός αποκαλύπτει μέσα μας με καθαρότητα το πρόσωπό Του. Και μεις μπορούμε να Τον γνωρίσουμε με τον τελειότερο τρόπο που μπορεί να Τον γνωρίσει ο πεπερασμένος και πεσμένος στην αμαρτία άνθρωπος.
Όταν κατοικήσει ο Χριστός μέσα στις καρδιές μας, λέει ο απόστολος Παύλος, θα μπορούμε να καταλάβουμε ποιο είναι το πλάτος και το μήκος και το βάθος και το ύψος της ευσπλαχνίας Του. Θα γνωρίσουμε έμπρακτα την αγάπη με την οποία μας αγάπησε και που υπερβαίνει κάθε μέτρο και όριο της ανθρώπινης γνώσεως. Και έτσι θα Τον αγαπούμε και θα αφοσιωνόμαστε σ' Αυτόν όλο και περισσότερο.
Ας αναφέρουμε εδώ ενδεικτικά κάποια κείμενα Αγίων της Εκκλησίας μας, για να μας πουν αυτοί εμπειρικά τι σημαίνει να γνωρίζει τον Θεό ο άνθρωπος που Τον έχει μέσα του: Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός εξηγεί: "Η πραγματική γνώση του Χριστού και της αγάπης Του προϋποθέτει το να έχει κανείς μέσα του τον ίδιο τον Χριστό". Αλλά και ο μέγας Αντώνιος έλεγε χαρακτηριστικά: "Μπορεί να γνωρίσει τον Θεό ο άνθρωπος που επιδιώκει να είναι για πάντα αχώριστος από τον Θεό". συνεχίζεται....
Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!
Ας είναι ευφρόσυνος και ανέμελος ο μήνας Ιούλιος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου