Φράσεις για προβληματισμό 112ο μέρος

Άστραψε η θαρρετή ομολογία του εκ γενετής τυφλού της ευαγγελικής περικοπής. Περιφρονώντας τις απειλές και τις ειρωνείες των Φαρισαίων ύψωσε την ηρωική φωνή του και με παρρησία ομολόγησε την πίστη και την ευγνωμοσύνη του προς τον μεγάλο Ευεργέτη του. Ας είναι και για μας αξιοθαύμαστο παράδειγμα καλής ομολογίας, καρπός πίστεως και ευγνωμοσύνης. Ομολογία με λόγια και έργα και ανάλογη παρρησία, μέσα στην οικογένεια, στον εργασιακό χώρο, στις διαπροσωπικές σχέσεις (Σπουδαία σκέψη). 

Να είστε ευγενικοί με τους ανθρώπους, γιατί ο καθένας έχει τον δικό του πόλεμο, μάχη και απώλειες. Ζήστε απλά, αγαπάτε απλόχερα, νοιαστείτε για τις ανάγκες των άλλων. Να μιλάτε αργά. Αφήστε τα υπόλοιπα στον Θεό (Άγιος Λουκάς Συμφερουπόλεως). 

Τοιοῦτος ἕκαστος ὑπολαμβάνεται, ὁποίοις ἑταίροις συναναστρέφεται: ο καθένας θεωρείται τέτοιου χρακτήρα, ανάλογα με τους φίλους που κάνει παρέα (Αίσωπος).

Όταν θέλετε να κάνετε παρατήρηση για μια αταξία, κοιτάξτε το παιδί σας στα μάτια σταθερά, χωρίς θυμό, υπομονετικά. Το πρόσωπό σας να δείχνει ότι δεν είναι θυμωμένο, αλλά δεν διασκεδάζετε και καθόλου με τη συμπεριφορά του. Να είστε σίγουροι ότι θα το πάρει το μήνυμα (Σπουδαία σκέψη). 

Μηδέν τῆς τύχης (ἐστίν), ἀλλά πάντα τῆς εὐβουλίας καί τῆς προνοίας: τίποτε δεν οφείλεται στην τύχη, αλλά όλα εξαρτώνται στο σύνολό τους από την προνοητικότητα και την ορθή κρίση και σκέψη (Σπουδαία σκέψη). 

Κάνε ό, τι εξαρτάται από σένα και προσευχήσου. Με τη βοήθεια του Θεού κατόπιν προχώρα (Σπουδαία σκέψη). 

Ἐγώ γάρ ἔμαθον ἐν οἷς είμί, αὐτάρκης εἶναι. Οἶδα ἐγώ καί ταπεινοῦσθαι, οἶδα καί περισσεύειν ἐν παντί καί ἐν πᾶσι· μεμύημαι καί χορτάζεσθαι καί πεινᾶν καί περισσεύειν καί ὑστερεῖσθαι. Πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντι με Χριστῷ: έμαθα να είμαι αυτάρκης με αυτά που έχω. Μπορώ να είμαι και ταπεινός και πλούσιος. Ἐχω μυηθεί και να πεινώ και να είμαι χορτάτος. Αυτή τη δύναμη μου δίνει ο Χριστός (Φιλιππ. δ, 11-13). 

Πρέπει να χαίρεσαι, όταν παρουσιάζεται κάποια δοκιμασία στη ζωή σου. Καλλιτεχνική σμίλη κρατά τότε στο χέρι Του ο Χριστός. Θέλει να σε ετοιμάσει ένα άγαλμα του ουράνιου παλατιού (Άγιος Αμφιλόχιος Μακρής). 

Να λέμε στους άλλους όλα όσα πρέπει να τους πούμε, μόνο όσα πρέπει να τους πούμε, με σωστό τρόπο όσα πρέπει να τους πούμε (Σπουδαία σκέψη). 

Η ευαγγελική περικοπή των μυροφόρων είναι ένας ύμνος αγάπης προς τον Κύριο. Οι μυροφόρες γυναίκες έμειναν κοντά Του μέχρι την Σταύρωση και την Ταφή Του. Αλλά και μετά τα συγκλονιστικά εκείνα γεγονότα, ήταν εκείνες που έσπευσαν με τρόπο μοναδικό να εκφράσουν τη λατρεία και την αγάπη τους προς τον νεκρό Διδάσκαλό τους. 

Το ίδιο και ο Ιωσήφ ο απ' Αριμαθαίας, ο οποίος τόλμησε να ζητήσει την άδεια από τον Πιλάτο και μαζί με τον νυχτερινό μαθητή Νικόδημο, έκαναν την ταφή του Κυρίου και απέδωσαν την πρέπουσα τιμή στο νεκρό σώμα Του. Ας προσπαθήσουμε κι εμείς στη ζωή μας να Τον λατρεύουμε κάθε Κυριακή, αλλά και κάθε μέρα, τηρώντας το θέλημά Του (Σπουδαία σκέψη).

"Θέλεις ὑγιής γενέσθαι;" Θα έλεγε κανείς τι ερώτηση είναι τούτη; Ήταν δυνατόν να μην ήθελε να γίνει καλά ο τριανταοκτώ χρόνων ανάπηρος;  Ναι, ήταν δυνατόν. Θα μπορούσε να είχε απογοητευθεί. Να έλεγε στον Χριστό: Ὠχου, άνθρωπέ μου, με τον πόνο μου παίζεις; Άφησέ με ήσυχο. Θέλεις να γίνεις καλά; Μια ερώτηση που διαχρονικά θέτει ο Κύριος σε όλους μας. 

Και το θέμα είναι πρώτα-πρώτα να καταλάβουμε ότι είμαστε άρρωστοι -η αμαρτία είναι αρρώστια- κι έπειτα να θελήσουμε να απαλλαγούμε από την αρρώστια μας. Πόσοι γύρω μας είναι παραδομένοι στην ψυχοφθόρα επίδραση των παθών, αλλά δεν τους περνά από το μυαλό να βγουν από αυτή την κατάσταση που ροκανίζει την ύπαρξή τους; (Αρχιμ. Αποστόλου Χ. Τσολάκη, "Μίλησέ μου, Χριστέ"). 

Άνθρωπε! Αν εξακολουθείς να πιστεύεις πως η σωματική τροφή και το ποτό είναι ικανά να θρέψουν και να ξεδιψάσουν την ψυχή σου, θα βρεθείς στο επίπεδο όπου βρίσκονται τα οικόσιτα ζώα και τα άγρια κτήνη. Αν ξεπέρασες το επίπεδο αυτό και ελπίζεις πως η ψυχή σου μπορεί να τραφεί και να αναζωογονηθεί από την ανθρώπινη σοφία, τότε θα βρεθείς στο επίπεδο εκείνων που έχουν αποκτήσει ημιανάπτυξη. 

Η πρώτη σκέψη είναι ανόητη, η δεύτερη είναι στείρα. Αν ξεπέρασες το επίπεδο αυτό κι ένιωσες μα ανέκφραστη δίψα, που καμιά πηγή στον κόσμο δεν θα μπορούσε να σβήσει, τότε έχεις αποκτήσει πραγματική εμπειρία, είσαι άνθρωπος αληθινός. Τότε θα κατανοήσεις με πληρότητα το Ευαγγέλιο της Κυριακής της Σαμαρείτιδας (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς). 

Η Χάρη του Θεού έκανε τα πάντα για μένα. Ενώ Τον είχα ξεχάσει, μου υπενθύμισε τον εαυτό Του. Ενώ πήγαινα μακριά Του, με προσκάλεσε. Ενώ βρισκόμουν σε απόγνωση, με στήριξε. Ενώ έπεφτα, με σήκωνε. Όταν επέστρεψα, με οδήγησε. Κι όταν ήλθα κοντά Του, με αγκάλιασε και με ασφάλισε (Ιερός Αυγουστίνος). 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!