Φράσεις για προβληματισμό 95ο μέρος

Των Αγίων Πάντων η Εκκλησία φοράει τον πιο επίσημο στολισμό της, προβάλλει τα πιο εκλεκτά παιδιά της. Κάθε Άγιος είναι ένας πολύτιμος λίθος στο βαρύτιμο πνευματικό ένδυμά της. Μακάρι, με τις πρεσβείες των Αγίων Πάντων να αποφασίσουμε να ακολουθήσουμε τα βήματά τους και να προστεθούμε στην τιμημένη χορεία τους (Σπουδαία σκέψη).

Η εκλογή των δυο πρώτων μαθητών, των αδερφών Ανδρέα και Πέτρου, αλλά και των αδερφών Ιωάννη και Ιακώβου. "Αφήστε τα δίχτυα κι ελάτε κοντά μου. Εγώ θα σας κάνω να ψαρεύετε ανθρώπους", είπε ο Κύριος. Ας αφήσουμε τον εαυτό μας να τον αλιεύσουν οι Απόστολοι του Κυρίου μας. Θα μας οδηγήσουν στον μοναδικό κι αληθινό  Σωτήρα και Λυτρωτή, τον Κύριό μας, Ιησού Χριστό (Σπουδαία σκέψη). 

Να μην  επιτρέπουμε να τα κάνει όλα ένας. Ένας να έχει τη φροντίδα, την ευθύνη για όλα. Αποφασιστικοί να σηκωνόμαστε και να ζητάμε το μερίδιό μας από την κούραση. Να μοιραζόμαστε (Ποιήματα Λεζάρ, μετάφραση Εριέττας και Κώστα Διαμαντοπούλου, εκδόσεις Πουρνάρα). 

Να αγαπάμε την ομορφιά της Επιστήμης μα και την ομορφιά του Θεού (Αλέξης Καρέλ, ιατροβιολόγος). 

Ένας περιηγητής περνούσε μια Κυριακή από μια περιοχή ανθρακωρυχείων και είδε τους γύρω κάμπους γεμάτους μουλάρια. Ρώτησε τότε ένα παιδί πώς βρέθηκαν εκεί όλα αυτά τα ζώα και το παιδί του απάντησε: "Τα ζώα αυτά δουλεύουν κάτω στις στοές όλη την εβδομάδα και τα ανεβάζουν κάθε Κυριακή έξω στο φως του ήλιου, για να μην τυφλωθούν" (Περιοδικό Λυδία, τ. 137). 

Η έξω σοφία δεν είναι από τη δική της φύση ούτε κακή ούτε καλή, αλλά από τη μεταχείριση όσων την έχουν γίνεται κακή ή καλή (Σπουδαία σκέψη)

Κάνε ό, τι εξαρτάται από σένα και προσευχήσου. Με τη βοήθεια του Θεού κατόπιν προχώρα (Σπουδαία σκέψη). 

Μηδέν τῆς τύχης (ἐστίν), ἀλλά πάντα τῆς εὐβουλίας καί τῆς προνοίας: τίποτε δεν οφείλεται στην τύχη, αλλά εξαρτάται στο σύνολό του από την προνοητικότητα και από την ορθή κρίση και σκέψη (Πλούταρχος).

Τοιοῦτος ἕκαστος ὑπολαμβάνεται, ὁποίοις ἑταίροις συναναστρέφεται: ο καθένας θεωρείται τέτοιου είδους χαρακτήρας, ανάλογα με τους φίλους που κάνει παρέα (Αίσωπος). 

Να λέμε στους άλλους όσα πρέπει να τους πούμε, μόνο όσα πρέπει να τους πούμε, με σωστό τρόπο όσα πρέπει να τους πούμε (Σπουδαία σκέψη). 

Ἐγώ γάρ ἔμαθον ἐν οἷς εἰμι, αὐτάρκης εἶναι. Οἶδα ἐγώ καί ταπεινοῦσθαι, οἶδα καί περισσεύειν ἐν παντί καί έν πᾶσι μεμύημαι καί χορτάζεσθαι καί πεινᾶν καί περισσεύειν καί ὑστερεῖσθαι. Πάντ ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντι με Χριστῷ: Έμαθα να είμαι αυτάρκης με αυτά που έχω. Μπορώ να είμαι και ταπεινός και πλούσιος. Έχω μυηθεί και να πεινώ και να είμαι χορτάτος. Αυτή τη δύναμη μου δίνει ο Χριστός (Φιληππ. δ, 11-13). 

Να φυλαχθούμε από την αντίληψη ότι η εγκράτεια καταδικάζεται από τη φύση, ότι δήθεν τίποτε δεν είναι περισσότερο καταστρεπτικό από τη γενετήσια αποχή κι ότι σ' αυτήν βρίσκεται η ρίζα της νευρώσεως. Κι ας αναγνωρίσουμε ότι η γενετήσια εγκράτεια δεν είναι πρόξενος φυσικών ανωμαλιών, αλλά πηγή ενέργειας και δημιουργικής δυνάμεως (Jean Lhermitte, καθηγητής Γαλλικής σχολής και Ακαδημίας Παρισίων).

Έχουμε Πατέρα... "οἶδεν ὁ πατήρ ἡμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρήζετε τούτων ἁπάντων". Ο πατέρας μας μάς έδωσε τη ζωή και δε θα μας δώσει την τροφή, με την οποία συντηρείται η ζωή. Όλα θα μας τα δώσει, αρκεί να Τον εμπιστευόμαστε ως παιδιά Του. Να επιδιώκουμε την αρετή και την αγιότητα, απαραίτητα εφόδια, για να εισέλθουμε στη Βασιλεία των Ουρανών (Σπουδαία σκέψη). 

Η Χάρη του Θεού έκανε τα πάντα για μένα. Ενώ Τον είχα ξεχάσει, μου υπενθύμισε τον εαυτό Του. Ενώ πήγαινα μακριά Του, με προσκάλεσε. Ενώ βρισκόμουν σε απόγνωση με στήριξε. Ενώ έπεφτα, με  σήκωνε. Όταν επέστρεψα, με οδήγησε. Κι όταν ήλθα κοντά Του, με αγκάλιασε και με ασφάλισε (Ιερός Αυγουστίνος). 

Το ιερό Ευαγγέλιο με τον εκατόνταρχο φανερώνει πόσο μεγάλη είναι η πίστη, αλλά και πιο μεγάλη η ταπείνωση. Η πίστη ωθεί προς τον Θεό, ελκύει τη Θεία Χάρη και επιτελεί έργα υπεράνθρωπα, θεία. Η ταπείνωση στηρίζει την πίστη, την αυξάνει, την καλλιεργεί. Γι' αυτό και ανταποκρίθηκε ο Κύριος στη θερμή παράκληση για θεραπεία του γιου του (Σπουδαία σκέψη). 

"Ἐν τῷ κόσμῳ θλίψιν ἕξετε. Αλλά θαρσεῖτε, ἐγώ νενίκηκα τόν κόσμον (Ιω. ιστ, 33)". Δεν πρέπει να τρέφουμε ελπίδες ψευδείς για την επίγεια ζωή. Δεν πρέπει να περιμένουμε ότι είναι δυνατόν να περάσουμε τη θάλασσα του βίου, χωρίς να μας βρουν και τρικυμίες και θύελλες. Ο Κύριος προειδοποιεί τους οπαδούς του ότι θα δοκιμάσουν θλίψεις στη ζωή τους. Διότι το κράτος της αμαρτίας, που έχει πάντοτε υπηκόους πολλούς, είναι φυσικό να προκαλεί παθήματα και θλίψεις. Εξάλλου, ο καταρτισμός του Χριστιανού στην πίστη και την αρετή απαιτεί ως φάρμακο χρησιμότατο τη δοκιμασία της θλίψης. Διότι η θλίψη οδηγεί προς τον Θεό, διευκολύνει τη μετάνοια, τονώνει την πίστη, σφυρηλατεί την υπομονή, καταρτίζει για την αιώνια ευτυχία (Σπουδαία σκέψη). 

Δεν υπάρχουν προβλήματα της ανθρώπινης ψυχής για τα οποία δεν έχει δοθεί άμεση ή έμμεση απάντηση στην Αγία Γραφή. Κι αν δεν βρεις απάντηση σε κάποιο σου πρόβλημα, σημαίνει ή ότι δεν μελέτησες σωστά ή ότι το πρόβλημά σου είναι ασήμαντο, δεν είναι πρόβλημα! (Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς, από το Περιοδικό Προς τη Νίκη). 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

Ας είναι ευφρόσυνος και χαλαρωτικός ο μήνας Ιούλιος!